Dit zal voor mij voorlopig de laatste keer zijn dat ik een berichtje op dit forum achterlaat. Ik kan het niet meer, want het doet te veel pijn. Vorige week zondag heb ik 2 testen gedaan: We waren zwanger! Nu een week later, vol blijdschap, ongeloof en onzekerheid, zijn we niet meer zwanger! Dat gaat zo snel! En dat doet zoveel verdriet! Afgelopen zondag had ik hier nog wat berichtjes geplaats en eenmaal daarna kreeg ik buikkrampen en rugpijn. Ik wist meteen dit is niet goed! Ik heb de hele zondag hefige bloedingen gehad en maandagavond zijn we naar de verloskundige geweest. Voor een echo. Maar niet om te kijken of er een klein wondertje in m'n buik groeit, nee om te kijken of de baarmoeder al schoon was. Dit bleek zo te zijn. 's Avonds op de wc kwam het vruchtje eruit. We hebben er allbei goed naar gekeken en afscheid genomen. Toen pas kreeg mijn vriend de klap, hij zag nu pas in wat we kwijt waren geraakt, dus we hebben samen flink gehuild. Maar ik kan niet meer stoppen met huilen. Ik voel me zo verdrietig, leeg, boos, jaloers en ik heb zelfs het gevoel gefaald te hebben. Waarom lukt het andere vrouwen wel en mij niet? (ik weet dat ik echt niet de enige ben, want veel vrouwen krijgen een miskraam, maar ik vole me nu zo eenzaam) Ik weet dat het beter is, mijn lichaam heeft het vruchtje afgestoten, dus het was niet goed,......maar zo voelt het dus echt niet! We waren eindelijk zwanger en nu is alles eruit, zo ongeloofwaardig! Dus voorlopig kan ik het even niet aan om blije berichtjes te lezen van mooie zwangere vrouwen, want dat doet pijn. Ik snap dat ik misschien ook steun kan krijgen van vrouwen die dit ook hebben meegemaakt, maar ik kies er voor het even te mijden. Ik wens iedereen veel succes met waar ze ook mee bezig zijn. Groetjes een hele verdrietige Hanneke
Heel veel sterkte Snap je wel hoor dat heb ik ook even gehad daarna gelukkig veel steun gehad hier. Hoop dat je snel weer zwanger mag zijn en dat dat wel goed gaat.
Och Hanneke, het doet ook pijn, het is gemeen en oneerlijk, dus waarom zou je niet mogen voelen. Gewoon lekker brullen hoor. Groetjes Anita
sterkte meid! ik weet precies hoe je je voelt, ik heb het ook gehad, het gevoel van falen maar toch diep binnenin weten dat het zo beter is maar het is zo ontzettend hard. Ik hoop dat jullie het kunnen verwerken samen en dat je gauw weer zwanger bent. Dikke knuffel!
ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt,maar ik wil jullie samen heel veel sterkte en kracht wensen! WAT IS DE WERELD TOCH ONEERLIJK!
Hoi, Heb je nog moed ingesproken in het andere topic en las nu dat het dus toch mis was gegaan Wil jou/jullie heel erg veel sterkte wensen meid! Knuffel, Mili
Het is ook zo ontzettend oneerlijk meid! Doe het lekker rustig aan en probeer het saampjes te verwerken. Ik weet wat het is en wil jullie daarom ook heel erg veel sterkte wensen! Ik weet dat je er niet op zit te wachten maar ooit komt jullie tijd ook.... Een knuffel voor jullie..
Lieve Hanneke, Ik wil jou en je vriend heel veel sterkte toewensen in deze moeilijke tijd! Een dikke digi-knuffel van Sas
hey heel veel sterkte de komende tijd en probeer het een plaatsje te geven hoor.. je mag echt verdrietig zijn en rauwen om je kleine wondertje.. Sterkte de komende tijd. xxxx naatje