hallo, Ik ben nieuw op dit forum, maar hoop hier wat hulp te kunnen vinden.. drie weken geleden heb ik ontdekt dat ik zwanger ben! heel welkom natuurlijk, want we probeerden al vijf maanden. Een week later vertrokken voor twee weken naar kenia, dus had ik nog een afspraak gemaakt bij gyne. Hier kreeg ik de eerste tegenslag..bij de inwendige echo, zag hij met moeite iets wat vruchtje of vruchtzakje kon zijn, volgens hem was ik nog maar heel vroeg in zwangerschap, maar wou bloed nemen en paar dagen later nog eens om te zien of het voldoende steeg. Na twee dagen mocht ik bellen voor resultaat. Mijn hcg waarde was eerst 289 en 40 u later 540. Volgens gyne was dit niet voldoende gestegen, en kon dit teken zijn van buiten baarmoederlijke zwangerschap en moest ik afwachten, ik kon op reis vertrekken maar bij hevige krampen toch naar dokter gaan. Natuurlijk liep de vakantie voor mij niet zo als ik verwacht had..bij het minste dat ik voelde schoot ik in paniek. De eerste vier dagen op reis verliepen normaal, maar dan kreeg ik opeens bloedingen, het eerste was redelijk oud bloed, en maar paar keer per dag, dit gebeurde wel nadat we sex hadden, dus ik wist dat dit kon..maar het vermeerderde en had even menstruatiepijn..dus ik vreesde het ergste. Ik kon er met niemand over praten, enkel met mijn vriend, maar die verstond mijn angst niet goed, en zei van af te wachten en nog proberen te genieten. De bloedingen hebben zeven dagen geduurd, de ene dag wat meer dan de andere, niet zoveel als menstruatie denk ik, want ik verloor enkel als ik naar toilet ging, nooit tussendoor. Uiteindelijk heb ik toch naar gyne gebeld, ze vertelde me dat het waarschijnlijk miskraam was en dus geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap zoals ze eerst vermoede, en dat alles waarschijnlijk vanzelf ging afgestoten worden. Dit voelde echt als een klap in mijn gezicht, ik hoopte zo op een kindje..uiteindelijk wist ik wel dat als het nu misliep, het misschien volgende keer wel ging lukken..Maar na gesprek met mijn vriend, wil hij wachten..ik verstond het niet, maar door het vele gepraat van mij en angst en constant bezig zijn met de zwangerschap heeft hij er teveel van..hij dacht dat dit allemaal rustig en heel relax ging verlopen, maar hij kan hier niet mee overweg dat ik er zo mee bezig was..hij verstond het wel, en wou er niets van zeggen, maar zou liever nog wachten met opnieuw te proberen en vroeg of ik terug de pil wil nemen.. Dit was een tweede slag in mijn gezicht.. Nu ben ik terug van reis en heb morgen afspraak met gyne..maar sinds een paar dagen ben ik terug misselijk en gevoel dat mijn buik aan het rekken is, heel lichtjes zoals ik eerste weken van zwangerschap heb..Mijn tepels zijn ook nog altijd veel groter, en opeens schoot ik wakker snachts en dacht ik dat ik misschien toch nog zwanger ben.. Nu las ik op de forums dat bloedingen wel vaker voorkomen in zwangerschap en hierdoor ben ik helemaal de kluts kwijt.. Ik weet dat het een heel verhaal is, maar het doet deugd dit kwijt te kunnen aangezien ik al twee weken met zoveel vragen rondloop maar het tegen niemand kon zeggen.. Ik weet dat ik moet afwachten tot morgen, maar misschien is er iemand die iets gelijkaardigs heeft meegemaakt? groetjes Karina
Hallo Karina, Er zijn genoeg meiden die gevloeid hebben tijdens de zwangerschap. Ik had zelf ook dat ik vloeide en dat terwijl er toen niks aan de hand was. Vloei je nu nog of is het over? Ik wil je in iedergeval heel veel sterkte wensen. Als je zelf toch nog denk dat je misschien nog zwanger kan zijn, probeer dan zoveel mogenlijk je niet te druk te maken hoe moeilijk dat ook is. Ik weet dat deze dag en nacht een eeuwigheid zal lijken. Heel veel sterkte morgen
Hoi karina, Ik hoop voor je dat je morgen goed nieuws krijgt maar ik vind het toch een beetje raar. De gyn vermoede in eerste instantie een buitenbaarmoederlijke zwangerschap en hij liet je gewoon op reis gaan naar kenia. Ik heb een buitenbaarmoederlijke zwangerschap gehad en mocht niet meer dan 20 minuten van het ziekenhuis af zijn ivm het dreigende gevaar, als ik dat niet kon verzekeren werd ik opgenomen. Wat betreft het vloeien is wat mimi al zegt niet gelijk een teken dat het fout is, er zijn inderdaad meerdere meiden die ook gevloeid hebben en waar het goed is gegaan. Heel veel sterkte morgen conny
hallo, bedankt voor jullie reactie! doet deugd van iemand iets te horen... Het bloeden is gestopt, heeft uiteindelijk zeven dagen geduurd en als ik zo de andere verhalen lees, heb ik nooit echt stolsels verloren, en ook niet zo heel zwaar, maar het was er wel, dus ik durf niet echt veel hoop erop te zetten, maar doe dit stiekem toch.. Door de volgens gyne kleine stijging van hcg en op 4-5 weken nog geen vruchtje te zien dachten ze aan buitenbaarmoederlijke zwangerschap, maar ze vertelden me dat ik op reis kon vertrekken, dat als er problemen konden voorkomen, dit pas over een paar weken zou zijn.. niet echt een geruststelling vond ik.. Nu zit ik thuis de was te doen en af te wachten..heb wel pijn onderaan mijn rug en eetlust is weer minder. Maar je kan je zoveel afvragen, moet afwachten vrees ik. groetjes Karina
Tjeetje wat een verhaaltje, ik hoop dat ER niks aan de hand is en ik hoop dat je goede nieuws zal krijgen! En sterkte!
hallo, ben terug van gyne, er was duidelijk niets te zien in mijn baarmoeder..ofwel miskraam ofwel vreest hij nog altijd voor buitenbaarmoederlijke zwangerschap. Ze hebben bloed genomen en moet morgen nog eens terug naar ziekenhuis om bloed te laten nemen en dan maandag bellen voor resultaat. Als het buitenbaarmoederlijke zwangerschap is moet ik een operatie ondergaan.. Ik hoop echt van niet, want ik weet wat de gevolgen kunnen zijn. Normaal gezien zou je last hebben van je buik als het buitenbaarmoederlijke zwangerschap is, ik heb wel wat steken, maar het is maar licht... ik heb me nog nooit zo leeg en bang gevoeld..
O lieve Karina...wat een onzekerheid. Ik hoop zo dat het idd geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is, echter ik heb ook geen duidelijke buitenbaarmoederlijke zwangerschap klachten gehad maar heb helaas in nov wel een operatie ondergaan waar ze buitenbaarmoederlijke zwangerschap hebben verwijdert. Ik moest ook de dgn er voorafgaand bloed prikken, mijn hcg bleef stijgen en toen besloten ze een kijkoperatie te doen. Heeeel veel sterkte deze dagen, ik weet nog goed dat ze zwaar zijn. Knuffel
zo jammer voor je.. Hopelijk lukt het de volgende keer. Zijn er bij jou problemen opgetreden bij operatie? Ik voel me misselijk en slecht, maar weet niet of het van de spanning is en de onzekerheid of dat het van buitenbaarmoederlijke zwangerschap is.. afwachten en hopen dat het snel maandag is.. bedankt voor je steun! groetjes Karina
Ja helaas hebben ze mn linker eileider moeten verwijderen, ik kreeg een bloeding. Onzekerheid is vreselijk, ik hoop dat je wat afleiding kunt krijgen dit weekend, bij pijnen oid meteen naar ziekenhuis hoor! Heel vee sterkte...als je van je af wil praten of je hebt vragen...kom gerust posten hier...er is altijd wel iemand die reageert!
He meis nee he. Heel veel sterkte hoor en als er wat is wat triessie ook al schreef, er is altijd wel iemand die reageert. Doe rustig aan en bij elk pijntje bloeding of wat dan ook gelijk aan de bel trekken hoor.
hey triessie, ja heb uitslag gekregen, geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap, volgens gyneacoloog gewoon miskraam. Aan de ene kant wel een opluchting maar aan de andere kant blijft het een teleurstelling. Terug vanaf nul, opnieuw proberen zei ze, maar probleem is dat mijn vriend wil dat ik terug met de pil begin... Ik weet het allemaal niet goed meer, had er zo naar verlangd... Zijn jullie terug aan het proberen? groetjes Karina
Och wat een opluchting dat het geen buitenbaarmoederlijke zwangerschap is! Maar ja...de teleurstelling,pijn en gemis wordt er absoluut niet minder om... Is de miskraam dan dus al geweest, begrijp ik dat goed? Jammer dat je vriend er nu zo van slag is dat hij graag ziet dat je de pil weer gaat nemen, misschien wanneer jullie weer wat meer rust vinden en de afgelopen tijd een plekje hebben kunnen geven dat hij daar anders over na gaat denken. Allebei hebben jullie daar je eigen gevoelens en gedachten bij en die hoeven niet meteen op lijn te staan maar misschien na verloop van tijd wel? Het is allemaal zo ingrijpend geweest en nog is dat het! Ja wij gaan/zijn het aan het proberen...in het begin dacht ik dat ik daar noooit meer aan toe zou zijn...maar het is een proces en onze wens is alleen maar groter geworden. Sterkte samen..liefs
ik hoop echt dat het lukt voor jullie! er echt op focussen doe ik ook niet meer, ben bang dat ik te enthousiast was de vorige keer en het te graag wou dat de teleurstelling nadien zoveel groter is. Inderdaad zien hoe het loopt en hopen dat het in de toekomst er onverwachts van komt De pil wil ik niet meer nemen, ben eindelijk van heel die hormonenwinkel af, dus zie dat niet zitten om er terug mee te beginnen. Dus wil hem voorstellen om in mijn vruchtbare periode een condoom te gebruiken als hij dat echt wilt. Kan niet geloven dat hij het niet meer ziet zitten, zoals hij met kinderen overweg kan en graag ziet. Dus misschien niet meer uitrekenen en mikken op de vruchtbare dagen, maar het gewoon zijn verloop laten. Heb dit nog niet voorgesteld, maar hoop dat hij hier mee akkoord gaat... En ik hoop echt dat het voor jullie lukt, en dat alles deze keer positief lukt, merci voor de steun groetjes karina