Overigens bedoel ik hiermee uiteraard niet dat je man je niet serieus hoeft te nemen ivm hormonen. Dat is zo flauw en doet afbreuk aan de ernst van de situatie.
Vreselijk dat soort mannen! Zijn zelf totaal onredelijk maar verschuiven het probleem naar de vrouw. Ik zou heel makkelijk zijn in dit soort situaties! Ik zou voorstellen om voor vrijdagavond en zaterdagavond een lekker hotel te boeken zodat hij lekker zijn gang kan gaan en jij met de kinderen ook nog plezier kan maken op je verjaardag. Als er dan weer een fuck reactie uitkomt doe je het gewoon echt. Ga dat maar eens uitleggen op zijn grote feest!
ik het idee dat je vriend niet zo graag meer alleen met jullie wilt zijn. Mss moet je het hem eens vragen of dit zo is, mss is hij 'bang"geworden dat hij burgelijk gaat worden en verzet hij zich hier onbewust tegen..mannen schijnen toch ook een verandering mee door te maken als ze vader zijn/worden. Of hij heeft domweg even last van het "peterpan"syndroom...
muis als je vriend altijd alles omgooit in de discussies en jou overal de schuld van geeft, misschien is het handig om dan alles eens op te schrijven wat je voelt.. Dan kan je rustig je mening geven en je argumenten op papier zetten.. Wordt misschien wel een lang verhaal maar misschien dat hij zich dan beter in kan leven in jouw gevoel en dat je dan daarna erover kan praten? Verder geen ervaring, maar heeft manlief en mezelf wel geholpen met wat andere lastige dingen.. Misschien heb je er wat aan.. In ieder geval veel sterkte ermee en hopelijk komen jullie er samen uit!
meid dat is echt niet leuk. wij hebben het een hele tijd gehad na onze eerste. dat ik dacht: dit komt niet meer goed. ik heb op een gegeven moment gezegd dat ik het zo niet meer wilde. ik hield het op die manier niet meer vol. toen is hij heel erg geschrokken en bijgedraaid. ik hoop dat jullie er samen over kunnen praten en er samen uitkomen. hij lijkt zich erg af te zetten tegen jullie gezin, maar hij was er zelf bij toen jullie 2 kleintjes gemaakt zijn. hij moet zijn verantwoordelijkheid dragen en je zou toch mogen verwachten dat hij het leuk vind om samen tijd door te brengen. heel veel sterkte
Ik heb niet alle reacties gelezen en reageer nu even alleen op de eerste paar posts van TS, dus misschien dat ik iets zeg wat al gezegd is, maarrr.....het klinkt mij niet als een gezonde relatie in de oren. En ik kan me eerlijk gezegd niet voorstellen dat dit pas is begonnen na de geboorte van de 2e. Wat hij doet is natuurlijk fout, zo zijn zin doordrijven (niet alleen bij jou zo te lezen, maar ook bij zijn zus, met de koffie en de wijn en dus waarschijnlijk ook bij anderen), maar jij houdt het ook in stand door elke keer dus maar toe te geven. Begrijp me niet verkeerd, ik kan me voorstellen dat je er moe van wordt en op een gegeven moment denkt "Zucht....prima IK doe het wel weer", of "we doen het wel weer op JOUW manier" om maar geen ruzie/discussie te krijgen. Maar dat is natuurlijk geen oplossing. Je moet (misschien maar eens letterlijk) met je vuist op tafel slaan en zeggen dat het nu GVD afgelopen is. Dit kan zo niet, een relatie waarin de ene partner alles bepaald en de andere niks. Ik denk dat een heel stevig gesprek op zijn minst wel op zijn plaats is...
van mij had ie mijn feestje in een gaatje mogen stoppen waar geen daglicht komt en zijn 30 flessen alcohol erachteraan met de sateh stokjes. ik ging nog net zo lief iets alleen doen dan voor mijn eigenv erjaardag met de kindjes. wat een nare onverantwoordelijke man zeg. het normaal vinden om allebei te drinken en niet eens even naar een speeltuin willen met je eigen kind, bah bah. loopt ie toevallig tegen de 40 aan ofzo. ander issie wel vroeg met zijn midlife crisis en zijn drang naar feestjes en popie jopie doen. hopelij kbeseft ie op een dag wat ie aan het weggooien is. een lieve vrouw en kinderen. je steld je helemaal niet aan hoor. een virtuele knuffel voor jou.
Wat betreft jeverjaardag... weet je wat ik had gezegd??? En nou is het gvd afgelopen! het is MIJN 30e verjaardag en ik doet het zoals ik dat wil en niet zoals jij dat wil! En als het je niet aanstaat kom jij maar niet! En er dan geen woord meer aan vuil maken en de boel lekker zelf gaan plannen. Wedden dat hij wel met hangende pootjes komt!? En verder...tijd voor een goed gesprek meid! Dit kan zo niet.
hier ben ik het wel mee eens muis, ik denk dat je op dit moment de energie niet hebt om tegen hem in te gaan maar uiteindelijk zul je er wel de vruchten van plukken, het wordt inderdaad tijd dat jij eens flink op je strepen gaat staan en hem niet altijd geeft wat hij wil. alhoewel ik nu heel goed begrijp waarom je dat niet doet, je bent moegestreden.
ha dames .... bedankt voor de reacties!! ik heb heel lang met mn moeder zitten praten, maar denk dat t toch ook wel heel veel aan mij ligt ik heb heel goed na zitten denken, maar ik heb ook gewoon echt nergens meer zin in , en mn vriend zei straks.... alles wat ik voorstel zeg jij meteen nee op, ik heb gewoon geen energie meer en ben zon hormoon bom af en toe... En daardoor is hij wat harder geworden..... omdat ik hem belemmer in dingen, en daar heeft hij misschien wel gelijk in. Ik weet ook niet zo goed wat ik heb..... ik heb donderdags en dinsdags de kids de hele dag ...... en ik vind dat soms zo zwaar... ik kan er dan maandagavond al ZO tegenopzien, dan denk ik echt, hoe kom ik die dag door?! Ik vind het gewoon best pittig met 2 kleintjes.... ze zijn super lief hoor begrijp me niet verkeerd, maar ik denk dat ik zelf niet zo goed in mn vel zit. ik sta smorgens al moe op... naja ik weet even niet meer wat ik moet doen pffff rot hormonen
Meid, al ben je nog zo hormonaal als de pest en heb je nergens zin in. Hij heeft niet het recht om dingen voor jou te beslissen. En dat je nergens zin in hebt komt misschien wel omdat hij zoveel voorstelt. Bijvoorbeeld, stel je hebt een buurvrouw/vriendin waarbij je wel eens op de koffie gaat. Een xtje vraagt ze je, maar je hebt geen zin. Volgende dag ben je hartstikke moe maar ze vraagt het weer. Uiteindelijk heb je nooit meer zin omdat ze het elke dag vraagt! Dat is net als bij jou man... Hij maakt zoveel afspraken dat jij bij voorbaat er al geen zin meer in hebt omdat het je te druk is. En wat betreft het niet drinken waar de kinderen bij zijn, ben het helemaal met je eens! Maar het is een kwestie van geven en nemen...Om en om en ook hij zal er eens aan moeten geloven. Wel lekker makkelijk van je moeder om jou "aan te vallen". hoeft ze iig niet tegen dr schoonzoon te beginnen... Maar ik begrijp je onderschrift niet. Je hebt 2 kinderen waarvan 1tje van 9 maanden. Begrijp ik dan dat je nu weer zwanger bent??Of is dat onderschrift nog van de vorige zwangerschap???
ga je het nu allemaal bij jezelf neerleggen. kan het niet zijn dt ej zo moe bent van alle spanning? er zal heus wel "iets"aan jou liggen maar ik vind ook dat je moeder wel wat ver gaat hoor. ik vind je man niet echt sociaal naar jou toe. en zeker niet over dingen als je verjaardag. je man mag toch weten dat je geen sateh lust bijv. om maar wat te noemen. dan is het een kleine moeite voor jou wat moeite te doen om eits anders in huis te halen. en al die drank! hoe rpaat je moeder dat goed. vind die het ook ok om beiden maar teveel te gaan drinken. nee meid je zal heus wel moe zijn en wellicht een tikje overspannen. maar dan nog hoeft hij niet dit soort dingen te doen. dan moet hij je juist bijstaan, het zijn ook zijn kidneren en jij hebt ook tijd nodig om te ontzwangeren.
ja ik weet t even niet meer hoor.. pffffff ik laat het maar even op zn beloop.. misschien is het wel een combinatie van factoren. mn moeder keurt het zeker niet goed hoor dat drinken, dat heeft ze ook gezegd. maar ze weet ook wel dat ik de laatste paar maanden niet lekker in mn vel zit en dat ik alles misschien ook wat zwaarder zie, en misschien maak ik het ook wel erger dan dat het is, het verhaal..... ikvoel alles gewoon erger nu.. en ik ben niet zwanger hoor! MOET ER NIET AAN DENKEN, voor mij geen 3e meer hihi heb 2 rot zwangerschappen gehad, hele erge BI kon helemaal niks meer...... mn ene kindje is 2 en de jongste 9 maanden...... druk genoeg
Tja, ik ben misschien afwijkend, maar ik vind wel degelijk dat als er problemen in een relatie zijn hier over het algemeen beide partners debet aan zijn. Zoals ik mijn eerdere post ook aangaf, zoals hij doet (eigen plan trekken, doordrammen met van alles en nog wat) is natuurlijk geen manier van met mensen om gaan, maar door elke keer maar toe te geven houd je het ook in stand. En je hoeft natuurlijk niet elke keer dat hij iets voorstelt daar maar in mee te gaan, maar als je aangeeft dat je nooit ergens zin in hebt....misschien dan eens zin maken. Ik zou iig eens een goed gesprek met elkaar hebben.
kan je dan eens niet meer iemand gaan praten? gewoon om van je af te praten tegen een onpartijdig iemand. misschien je bloed na laten kijken op ijzer tekort? ik denk ook dat jullie beiden "schuld" hebben. maar dan nog gaat ie wel wat ver. hij zou je meer moeten bijstaan. ontzwangeren is ook en hele klus hoor. de kindjes gaan toch naar opa en oma, jullie gingen vrijdag toch ook weg. misschien kan je dan eens lekker uitslapen en een goed gesprek voeren samen.
Ik vind het niet echt top dat je moeder je op die manier eigenlijk een beetje afvalt voor mijn gevoel.. Maar goed zij ziet jou regelmatig dus ze zal er wel iets van af weten Kijk het kan best zo zijn dat je niet lekker in je vel zit en moe bent enz enz maar dan zou hij juist meer begrip voor je moeten opbrengen. En dat geeft hem ook niet het recht om jou verjaardag te plannen enz enz. Als je man een beetje manipulatief en drammerig is, dan is het makkelijk als je toch al moe bent om m zn zin te geven, maar welk voorbeeld geef je dan je kinderen? Wat ik al eerder zei: stevigouderschap.nl gaat via het CB en anders maatschappelijk werk voor wat extra ondersteuning Waar het eigenlijk in het kort op neer komt je kunt een ander niet veranderen, alleen jezelf. Dus wat je moeder ook zegt, hoe je ook twijfelt.. de feiten zijn er.. en daar kun je naar handelen.. Als jij altijd toegeeft kom je nergens. Geef hem eens een grote mond terug, wat denkt hij wel niet???? Als je kleine stapjes neemt, kom je er wel! succes en laat je niet op je kop zitten!!!
Hoi Muis, Het zal inderdaad een combinatie van factoren zijn maar ik denk juist dat het een gesprek met je man al veel makkelijker maakt als jij bereid bent om jouw rol (weinig energie, minder zin in dingen) aan hem toe te geven en hem belooft je best te doen. Hij zal dan ook van zijn kant begrip moeten tonen en jou moeten beloven om meer rekening met jou te houden. Het op zn beloop laten, zorgt misschien voor een grotere afstand tussen jullie en geeft je man misschien het idee dat omdat jij wacht tot je je beter voelt, hij zich niet hoeft aan te passen. Nou ja, het komt vast goed joh. Pas goed op jezelf!
ik heb het gelezen en ik denk echt dat niet alles alleen aan jou ligt!! ik vind dat jou man wel heel graag overal na toe wil/gaat en waarom zou je dat goed moeten keuren dat kan toch ook in overleg!!! En ook heel makkelijk van je moeder om tegen jou te zeggen dat het bij jou ligt!!! vind dat je moeder jou hoort te steunen en misschien ligt het ook wel iets bij jou maar waar twee vechten hebben altijd nog twee schuld!!!! misschien kan hij een dag van jou overnemen dat je eens een keer lekker iets voor jezelf gaat doen misschien ben je wel oververmoeit!!
Meen je dat nou? Pinque-man heeft zo vaak geen zin om naar zo'n indoorspeeltuin te gaan, en ik kan me daar wat bij voorstellen. Daarnaast drinken we regelmatig samen een wijntje, heerlijk!
Hoe kun je daar over oordelen, als er maar een klein stukje van het hele verhaal staat? weet jij veel of het een NARE onverantwoorde man is. Vervelend hoor, heb je al eens rustig alles aangekaard met hem zoals je hier alles verteld? Het is idd jou verjaardag en mag er best ook met jou wensen worden rekening gehouden, aan de andere kant snap ik ook wel dat hij naar zn eigen zus wil. al zou je niet te lang gaan....maar jullie moeten toch samen hier een weg in zien te vinden...hoop dat jullie er snel uitkomen!