Nou de titel zegt t al.... Ik weet niet meer wat ik met ons zoontje aan moet! Hij is nu 3,5 jaar en is weer erg dwars, heeel veeel boos, het lijkt wel alsof ik niks maar dan ook niks goed kan doen! Als t niet gaat zoals hij wil of iets lukt niet of hij krijgt zn zin niet is t stommerd dit stommerd dat stomme mama en noem maar op... Overdag kan ik m nog redelijk aan, maar s'avonds met het naar bed gaan.... pfff hele drama's!! Hij wil per see dat ik hem naar bed breng, maar het duurt en het duurt en heeft de laatste avonden elke keer een driftbui omdat ik m rem in dingen ( zoals rondjes rennen in zijn kamer etc net zolang totdat ik boos word omdat hij gewoon zn pyama aan moet etc) Als t aan hem ligt duurt t bedritueel een uur.... Heb voor mijn gevoel alles al geprobeerd, maar niks lijkt te werken en hij gaat dus iedere avond weer boos en huilend naar bed! Merk dat ik steeds vaker tegen hem ga schreeuwen etc en kan ook steeds minder van hem genieten En dat vind ik echt erg! Ben soms gewoon bang dat hij altijd zo zal blijven! Voel me tegenwoordig een waardeloze mama! Hij heeft nog een broertje van 2 en heb soms t gevoel dat die een beetje in t niet valt, want die is een stuk rustiger! Baal gewoon een beetje van dit alles en ook van de tranen van mezelf Nog meer dames die last hebben van een kindje met een heel pittig karakter ? En zo ja hoe doen jullie het ? Alle tips / adviezen zijn meeeeeer dan welkom!
Heel erg herkenbaar, ik heb hier een paar maanden terug ook een topic over geopend.. Hier is ook het naar bed gaan een drama. Mij werd aangeraden om echt een stipt ritueel aan te houden. Elke dag alles in dezelfde volgorde.. Helaas, het helpt weinig. Het gaat best goed, douchen, tanden poetsen, insmeren, pyjama aan, verhaaltje lezen, en dan moet hij gaan slapen. Maarja, dan heeft hij dorst, hoort hij een raar geluid, moest hij nog even iets vertellen, is z'n knuffel kwijt, zit z'n deken niet goed, heeft hij het kusje voor het slapen gaan niet goed gevoeld en moet die opnieuw.. Honderden excuses, en als we dan zeggen dat hij écht moet gaan slapen begint meneer te huilen en te schreeuwen. Gelukkig zijn er de laatste tijd ook steeds meer avonden waarop het wél goed gaat, en waarop hij gewoon netjes in z'n bed blijft liggen en in één keer gaat slapen.. Ik denk toch dat het echt een fase is!
Ben blij dat ik niet de enigste ben... Sorry hihi Maar op zich gaat hij wel goed slapen als hij eenmaal ligt, t is t ritueel vooraf... en baal gewoon dat hij bijna altijd boos gaat slapen, het is voor hem niet leuk en voor ons niet, en wil t graag doorbreken maar zou niet weten hoe....
En als je van te voren beneden gaat vertellen van we gaan dit, dit, dat, zus en zo doen (avond ritueel) is het dan ook zo erg? (gewoon even brainstormen)
JA helaas wel! Maar kan t nog een keer proberen !!1 Want de laatste tijd doe ik dat niet meer , dus t is de moeite waard om t weer te proberen!!
ten eerste...je bent geen waardeloze mama. Je bent een mama met een kindje dat je nu even tot je uiterste grens trekt Dat naar bed gaan gedoe herken ik...hier is het vooral een uitbarsting van moeheid van school. Wat wij proberen is het drama voor te blijven, en ja dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Onze dochter heeft bv een nachtkastje met boekjes, ze mag elke avond 3 boekjes zoeken om er naast te leggen omdat ze graag nog even leest. Vlak voor naar bed gaan lukt dit dus niet meer. Maar na het eten speelt ze graag met papa omdat ze die de hele dag gemist heeft. Wij doen dus nu het volgende..na het eten als wij opgeruimd zijn gaat ze naar boven voor haar pyama aan te doen en boekjes te zoeken. Daarna worden haar tandjes gepoetst. Als ze dan goed meewerkt kan ze nog een poosje met papa spelen, maar dan hebben we de grootste hobbels al gehad. Als wij het tijd vinden...wordt van te voren ook nog aangekondigd, dan krijgt ze een slokje water en kan ze nog even plassen. Als ze dan lief in bed ligt lezen we nog een verhaal voor.
Mijn dochter is al een stukkie ouder, maar ook (al haar hele leven) een drama met gaan slapen. Wat hier het allerbeste helpt (naast idd een vast ritueel waar niet te veel van afgeweken moet worden): - rust tussen het eten en slapen (lezen, tekenen, bad) - geduldig blijven - uitgerust zijn (probleem met nachtbraker van 9m ) - meebewegen met haar grillen binnen mijn grenzen - accepteren dat ze zo is Bij M zit haar hoofdje vol. Inmiddels kan ze dat ook benoemen: 'maar mama er zitten nog 1000 vragen in mijn hoofd'. Even rustig de dag doornemen helpt dus ook. Maar soms zit haar hoofd gewoon te vol en ben ik gewoon te moe (vanavond bijvoorbeeld, hele dag gewerkt terwijl ik eigenlijk ziek ben, 3 kids in mn uppie naar bed brengen, waarvan T en M dwars) ... dan botsen we even. Ook dan probeer ik kalm te blijven: 'jij mag lekker dwarsbijten, maar ik ga dan lekker wat voor mezelf doen' + kusje en ik loop haar kamer uit. Maar hoewel ze dan echt haar best doet is het idd nog 5(0)x voordat ik de deur dicht doe: 'mama zus' en 'mama zo'. Aard van het beestje. Ik was ook zo. Kan inmiddels zonder mn mams in slaap vallen (hier ging het beter vanaf het moment dat ik zelf goed kon lezen, ik las mezelf in slaap).
Wij doen het tegenwoordig zo.. na het eten nog eventjes spelen, dan pyama aan of nog even douchen en nog eventjes op de bank voor de tv. Dan krijgen ze nog een kopje thee worden ze lekker rustig van en dan tandjes poetsen en naar bed. Vooral nooit toegeven!!
ccwomen; erg herkenbaar. Hier werkt het 's avonds alleen om superleuke dingen er tegenover te zetten of te ontzeggen en zelfs dat niet altijd. Heel frustrerend en vermoeiend. Proberen je niet al te boos te maken. Bij het aankleden in de ochtend begon het gedoe hier al. Dollen op bed, rondjes rennen en springen etc. Wat ik eerst deed had geen effect: straffen, boos worden etc. Toen heb ik gewoon gezegd; "Oh, jij wil je niet aankleden? Nou dan maar niet, dan ga ik alleen met je zusje naar beneden om te eten." Dat is een keer gebeurd, ze stond bovenaan de trap te huilen dat ze "alleeheennn" was. Nu hoef ik het maar te zeggen en ze rent snel om zich aan te kleden.
Onze zoon heeft dit ook (gehad) Wat hier hielp was duidelijkheid en.belonen. hij houdt erg van verstoppen of wil dat we hem vangen. Dit.doen we dan als hij eerst zn pyjama aan heeft en tanden heeft gepoetst. Nou hij weet het hoor en heeft nog nooit zo snel.zn pyjama aangehad
En als je een beloningsysteem invoert? Hij kan dan stickers verdienen op een kaart, als hij goed luisterd en netjes gaat slapen. Maar als het niet goed, dan gaan er weer stickers wef. Stel duidelijke consequenties aan z'n gedrag. Maar ik vind je helemaal geen waardeloze mama hoor!
bij echte dwarsheid is dit hier het enige wat werkt. ' wil je echt geen pyjama aan? Dan ga je in je kleren slapen.' Mijn dochter doet soms 100 andere dingen terwijl ik probeer voor te lezen. Ik vraag dan 2x of ze wil dat ik verder ga met lezen, en derde keer stop ik en ruim het boek op. het is wel altijd belangrijk dat je echt doet wat je zegt. Mijn dochter zit nu heel erg in een dwarse fase, en hoewel zij heel goed kan praten en we vaak praten over wat haar dwars zit, is ze nu gewoon aan hey kijken hoe ver ze kan met uitdagen. gisteren ging ze echt heel ver, met het gevolg dat ze uiteindelijk zonder bad ( wilde niet mee naar boven), zonder slaapzak ( trok deze constant uit), zonder voorlezen ( wilde totaal niet luisteren) is gaan slapen.
en als je een methode uitprobeeert, dit even volhouden en niet na de eerste 2x denken,d it werkt ook niet. Geef het in ieder geval een week ofzo zodat je duidelijk kunt zien of iets echt niet werkt of toch wel op termijn.
Het is echt zo herkenbaar. Momenteel gaat het wel weer redelijk, maar meestal in de badkamer - als hij weet dat de volgende stap het bed is - wordt hij nog even stierlijk vervelend. Wil zijn handen niet wassen (vooral eerst overal aan zitten), staat hij bij de kraan dan maait hij met zijn handen door de straal heen, zit in mijn gezicht en nek te knijpen bij het aantrekken van zijn pyama. Echt zo irritant. Meestal helpt het om het langs je af te laten glijden en rustig te blijven. Wat nu bij hem echt geweldig helpt is overal wedstrijdjes van te maken. Wie is er als eerste boven, wie is het snelst bij de wc. Werkt echt als een speer!
Dat dwarsige is ook een beetje een fase. Mijn jongste wordt bijna 4 en is sinds hij een jaar of 3,5 is ook zo vreselijk dwars af en toe. Van mijn oudste weet ik dat het overging toen hij naar school ging, dus ik denk dat ze op deze leeftijd gewoon toe zijn aan wat meer uitdaging en de structuur van school, alleen moeten ze nog even wachten. Slapen gaan is hier gelukkig nooit een probleem, dus daar heb ik niet zoveel tips over, maar anderen hebben al wel hele goede dingen geschreven (consequent zijn, vaste structuur aanhouden en daar onder geen beding van afwijken). Oudste wil hier nog wel eens tijd rekken en dan leg ik uit, dat al dat getreuzel af gaat van de tijd die we hebben voor het in bad gaan of het verhaaltje, dus dat hij zichzelf er mee heeft. Maar ja, die is 6, die snapt dat beter.
Bedankt voor alle tips!!! Veel van de dingen hebben we al geprobeerd... En helaas trapt hij bijna nergens in!! 1 ding weet ik zeker, ik ga veel conseqenter zijn!! Dat geeft hem maar ook zeker mezelf een stuk meer rust( uiteindelijk ) M'n man heeft m vanavond op bed gelegd en wS eerst drama beneden want mama moest t doen maar ging boven dus heel lief en rustig naar bed!!! Heel goed van m !! Alleen voel ik me nu helemaal alsof ik iets niet goed doe! Haha Vanaf morgen heel conseqent zijn bij het naar bed brengen dat is 1. Ding wat zeker is!!