Hoi allemaal, Ik heb vanmiddag een sollicitatiegesprek, het gaat om een interne sollicitatie. In eerste instantie gaat het om een aanstelling van een jaar, wat weer verlengd zal worden met een jaar als het van beide kanten klikt. Ik weet dat ik niet verplicht ben te vertellen dat ik probeer zwanger te worden en in principe mag er volgens mij zelfs niet eens naar gevraagd worden. Maar, het gaat dus om een interne vacature en in ieder geval één van de mensen die bij het gesprek aanwezig is, kent mij en weet dat ik net getrouwd ben. Een paar collega's weten ook dat mijn man en ik graag een kindje willen en ik heb er ook wel "de leeftijd" voor, dus het zou zomaar kunnen dat ze toch gewoon gaan vragen of ik een kinderwens heb. Ik zou dan kunnen antwoorden: "daar hoef ik geen antwoord op te geven" maar dan verandert de toon van het gesprek en ze kunnen zo'n antwoord goed opvatten als een "ja". Ik zou kunnen liegen en "nee" zeggen, maar ik ben niet zo'n beste leugenaar bovendien bestaat de kans dus dat ze hebben opgevangen dat ik wèl kinderen wil en dan weten ze dat ik lieg. Mij lijkt de beste optie om te antwoorden: "ja, we zouden graag kinderen willen, maar op dit moment nog niet." eventueel aangevuld met: "we zijn pas net getrouwd en willen nog genieten van elkaar" ofzoiets. Ik ben wel benieuwd wat jullie zouden doen? Wel of niet vertellen dat je een kinderwens hebt als er naar gevraagd wordt?
Ik zou het met een "grapje" beantwoorden: "oh, kinderwens, tja.. wat adviseert u?". Om de sfeer luchtig te houden, maar wel een hint te geven dat dit toch echt iets is waar ze zich niet mee dienen te bemoeien...
Nee, op zo'n manier zou ik het antwoord zeker niet formuleren. Het gaat ze niets aan en jullie beweegredenen ook niet. Vragen ze er expliciet naar, dan zou ik zeggen dat je het vervelend vind dat zo'n vraag aan de orde komt omdat je niet denkt dat jouw persoonlijke leven van invloed is op je presteren tijdens het werk, dat je die twee dingen los van elkaar ziet. Klaar. Oh en ik denk overigens dat ze het niet vragen hoor.
Ik zou het een zeer onfatsoenlijke vraag vinden... Aangezien 'zwangere vrouwen' niet gediscrimineerd mogen worden...zou ik antwoorden dat ik het doel van deze vraag niet begrijp en de vraag te persoonlijk vind om op te antwoorden.
De kans dat er naar gevraagd wordt is erg klein. Waarom je nu er al druk over maken. Ik heb nog nooit mee gemaakt dat ze ernaar vroegen en ook toen ik zelf in de sollicitatie comissie zat vraag ik er echt niet naar ook niet bij interne vacatures. Zolang zwanger zijn geen invloed heeft op je functie vragen ze er echt niet naar. Ik heb een baan waarbij het zo ontzettend ingewikkeld is om zwanger rond te lopen en zelfs daar hebben ze er niet naar gevraagd bij de sollicitatie.
Zou zeggen: nou das van dit moment nog niet van toepassing hoor! Anders weet je dat de kans al groot is dat ze je niet aannemen. Discriminatie, tja... Bewijs maar dat dat de reden is dat ze je niet aannemen.. Lukt je nooit
Uhm... even heel wat anders .. je zegt een interne sollicitatie met aanstelling voor 1 jaar.... heb je nu een vast contract of nog op tijdelijke basis? Wanneer je een vast contract hebt, mogen ze het niet ineens gaan omzetten naar een tijdelijk contract. Heb je een tijdelijk contract houd dan wel even de wettelijke regelingen in de gaten... dus max 36 maanden en 3 contracten.
Ik zou het zeer zeker niet uit mezelf zeggen! Maar als ze er naar vragen wat ik overigens echt niet vindt kunnen dan kan je het een beetje luchtig beantwoorden..
Ik heb het zelf meegemaakt bij mijn laatste sollicitatie en daar werd het dus wel gevraagd. Ik heb toen aangegeven dat we uiteindelijk wel kinderen wilden, maar nu nog niet. Precies wat TS ook zegt. Weet jij veel hoe lang het duurt voordat je zwanger bent, daarvoor de kans op een baan op het spel zetten vind ik persoonlijk wel riskant. Bij mij waren er dan ook wel verbaasde reacties toen ik een paar maanden later aankondigde al even zwanger te zijn. Tsjah, een mens kan zich bedenken toch?
Aangezien ze het niet mogen vragen (en dat weten ze dondersgoed) zou ik antwoorden; Waarom vraagt u dat? Kijken of zij zich daar uit kunnen kletsen. Mochten ze er op doorgaan, zou ik zeggen dat dat iets is voor in de toekomst. Weten zij veel dat dat zomaar de nabije toekomst kan zijn. Niks gelogen dus.
Wow, dat zijn al een hoop reacties! Ik weet dat ze er niet naar mogen vragen, maar het lijkt me goed een antwoord klaar te hebben voor het geval ze zo brutaal zijn er toch naar te vragen. Als de vraag me overvalt, weet ik dat ik eerlijk antwoord zal geven en dat kan in mijn nadeel werken. Inderdaad, het zou discriminatie zijn als ze me om deze reden zouden afwijzen, maar ik kan nooit bewijzen dat dat de reden is. Ze geven gewoon een andere reden op en dan is de kous af. @ Hopmarjanneke: ik werk nu als vrijwilliger en de functie waar ik op gesolliciteerd heb verschilt een beetje van het werk wat ik nu doe, maar dan betaald. @ Jo85: zwangerschap kan bij deze functie wel risico's met zich meebrengen. Ik moet op huisbezoek bij cliënten met complexe psychische problematiek die ook agressief kunnen zijn. Misschien betekent dat dat wanneer ik zwanger ben, ik niet bij alle cliënten ingezet kan worden en daar zullen ze dan niet blij mee zijn. Ik weet dus niet of dit zo is, maar het zou kunnen. Ik vind het wel een goed idee om aan hen de vraag te stellen waarom ze dat vragen en dan te kijken wat hun reactie is. Ik ben inderdaad wel heel benieuwd waar ze dan mee komen.
Ik zou denk ik eerst zeggen 'wie weet in de toekomst'.. en daarna direct (en vriendelijk) vragen 'mag ik vragen waarom u dit wilt weten?' Kan me overigens niet voorstellen dat ze het vragen. Daarbij, elke organisatie weet dat als je (jonge) vrouwen aanneemt, er een reële kans is dat er een kinderwens aanwezig is. Dat hoort erbij.
Ten eerste mogen ze dat niet eens vragen, maar ik zou er ook geen antwoord op geven. Je gaat er natuurlijk vanuit dat dat allemaal gaat lukken en je snel zwanger bent, maar stel nou dat het niet lukt. Dan loop je misschien ook nog eens een baan mis omdat je eerlijk bent geweest en een werkgever je daardoor misschien niet aanneemt.
Mij hebben ze het al 2x gevraagd op een sollicitatie, of tijdens de proeftijd. Het is gewoon een brutale vraag en het gaat ze niks aan. Ik heb dus ook keihard in hun gezicht gelogen en gezegd dat ik mij nog veel te jong voel voor kinderen. Ze zeiden ook meteen; Daar heb je helemaal gelijk in, je hebt nog zoveel tijd En baan gekregen Op domme vragen kunnen ze dommme antwoorden (leugens) krijgen.
Hier idem, waarom dwars doen en kans op een baan verspillen.. En als je ineens plotseling toch zwanger wordt dan is het gewoon; ja was echt een verrassing! Zou er niet te zwaar aan tillen. Zeker in deze functie kan je er wel vanuit gaan dat ze met die vraag komen. Heb zelf de vraag ook gehad en ook gezegd: nou op dit moment ben ik daar zeker nog niet aan toe.. (Maar misschien volgende week? ) Ik heb geleerd om te zeggen wat ze willen horen
Als ze zo brutaal zijn om zo'n vraag te stellen, zou ik aangeven dat je het jammer vindt dat ze toch proberen te vissen naar iets waar ze niet naar mogen vragen. Zou mooi zijn als je dat op een luchtige/humoristische toon gedaan krijgt, maar ik zou zeker geen antwoord geven. Iets van een tegenvraag ofzo, waarmee je met wat humor wel een steek onder water geeft dat ze dit helemaal niet mogen vragen...
Hier heb ik de vraag ook eens gehad, wel heb ik de baan gekregen en heb ze toen ook netjes verteld dat er meestal eerst een man in het spel moet zijn wil je aan kinderen beginnen ik was op dat moment 20 jaar en vrijgezel. Ik vond het zelf een hele persoonlijke vraag en heb dit later toen ik de baan had ook nog eens gezegd dat ze dit niet mogen vragen en dat het heel ongemakkelijk is voor de sollicitanten, dit hebben ze wel meegenomen en nooit meer gevraagd aan de vrouwelijke sollicitanten.
Dit vind ik wel een goede! Sowieso vind ik dat mensen niet naar een kinderwens moeten vragen (ja, misschien heeeeeele goede vrienden, maar voor de rest hoeft niemand zich daarmee te bemoeien, vind ik), maar al helemaal niet bij een sollicitatie. Een beetje luchtig houden en er een grapje over maken, lijkt me het beste daarom! Succes!