Toen ik zwanger was van de eerste (2010) werd er al snel geroepen kinderwagen krijgen jullie van ons, babykamer betalen wij, ook mooie klamboe en beddengoed gekregen en verder veel kleertjes en ook kleinere spulletjes. Ook als we in een winkel waren dan werden we weggeduwd bij de kassa want beide ouders wilde het betalen. Maar nu ik zwanger ben van de 2de hoor ik niemand. (Behalve dan de verbijstering dat ze nooit gedacht hadden dat we een 2de zouden krijgen want de eerste ging zo moeizaam) Kinderwagen hebben we nu zelf gekocht, die uit 2010 was na 2 jaar stuk. Babykamer twijfelen we nog tja 5 jaar oud en goed gebruikt door dochter dus genoeg scheve deuren, kale plekken. Dus als ik voor een leuke prijs een kamertje tegenkom gaat ie er toch komen. Helaas hebben we nu lekkage in de aanstaande babykamer en komt er aanstaande zaterdag een nieuw dak....gelukkig nog niet aan het kamertje begonnen. Wat we nu wel krijgen is kleding......winterkleding voor juni/juli/augustus. Er zullen vast wel zwangerschapshormonen meespelen hoor en ook het feit dat ik door bekkenpijn thuis zit en niet veel kan dus maar wat bankhang en in bed lig en veel nadenk......maar heb er z'n raar gevoel bij net of de 2de minder belangrijk is. Hoe ervaren jullie het bij de 2de zwangerschap?
Ik herken het wel een beetje hoor! Bij de eerste stroomde iedereen over van enthousiasme! Nu minder. Wij hebben dan wel minder leeftijdsverschil en kunnen kinderwagen en meubels gewoon prima weer gebruiken. De duurdere cadeaus waren ook wel gericht op "alle" komende kinderen voor ons. Denk niet dat het redelijk is om te verwachten dat ze elke keer zon klap geld uitgeven omdat je een kind krijgt 😉 Vind je het vervelend dat anderen niets groots willen kopen of vind je vooral het mindere enthousiasme vervelend?
Ja, dat hadden wij ook bij de tweede. Ik vond het heel naar Inderdaad, alsof hij minder belangrijk werd bevonden. Zowel met cadeautjes, als de reactie op de zwangerschap als ook de kaartjes en het bezoek na de bevalling. Ik heb er echt even moeite mee gehad. Nu zwanger van de derde en ben erg benieuwd hoe dat zal gaan, ik verwacht weer hetzelfde als bij nr 2.
Herkenbaar hoor. Nu was deze nummer 2 helemaal niet in de planning, maar ja na ruim 30 weken zwangerschap lijkt het er toch op dat nummer 2 er gewoon komt. Ik heb vorige week net een paar spullen gekregen(romper maat 74/80, slabbetje en sokjes) en voor de rest hebben we zelf alles gekocht. (Hier trouwens geen ouders/schoonouders dus dat is sowieso al een beetje anders) Ach, hij komt niks te kort en heeft al een kledingkast vol maar leuk is anders!
Bij de tweede kregen we nog een enkel kadootje tijdens de zwangerschap maar bij onze derde echt helemaal niks tijdens de zwangerschap. Ook de kraamvisites namen sterk af bij de tweede en derde helemaal! Ik vind het echt heel vreemd dat mensen steeds minder interesse gaan tonen bij een volgende zwangerschap/geboorte. Voor ons is ons tweede en derde kindje net zo'n groot wonder als de eerste. Ik denk dan maar bij mezelf..ik krijg ze gelukkig voor mezelf en niet voor een ander, dat is het belangrijkste! Mijn tweede zwangerschap was heel zwaar, ik lag veel in het ziekenhuis en mocht thuis ook maar weinig doen. Wat ik het ergste vond is dat er niemand was die hulp aanbood. Behalve dan de opvang van mijn oudste wanneer ik in het zh lag. Dat vond ik veel erger dan het niet krijgen van kadootjes. Heb me flink vergist in de vrienden die we dachten te hebben, we hoorden amper tot niks van ze terwijl het echt zwaar was. Dat voelde wel het meest naar.
Ik vind dat je op zich wel kleine cadeautjes 'mag' verwachten van mensen maar zou er toch zeker niet vanuit gaan dat je elke zwangerschap grote cadeau's krijgt. Vind een kinderwagen en/of babykamer namelijk niet een standaard iets om te krijgen. Áls je het krijgt is het super natuurlijk, maar zou er toch zeker niet vanuit gaan dat je een volgende keer weer iets groots krijgt. Het blijven cadeau's, niet iets waar je zomaar op moet rekenen.
Ik heb het zelf niet door de dingen krijgen ervaren, maar wel door sommige reacties nadien. Toen onze eerste werd gedoopt stond heel de familie klaar bij de kerk, bij de tweede heb ik die ochtend huilend m'n moeder gebeld of ze please wel naar kerk wou komen omdat het voor mij heel belangrijk was. Maar om eerlijk te zijn, ik zou er zelf ook niet vanuit gaan dat je nieuwe kinderwagen of kamertje nodig zou hebben, hier is het ook 5 jaar oud, door 2 kindjes grbiikt maar de buggy is echt nog als nieuw, de wagen is nog helemaal goed, kamertje heeft wat krasjes maar echt niets kapot of scheef. Toch wel een goede aanschaf geweest toen dus!
Ik denk dat mensen er ook vanuit gaan dat de duurdere cadeaus meerdere kinderen meegaan. Eerste kindje moet je alles nieuw aanschaffen, tweede heb je als het goed is al veel in huis. Ik had moeite om cadeaus te bedenken die ik nog wilde hebben. Veel kleertjes ook bewaard dus tja.
Tja, denk dat met de eerste mensen ook heel erg meeleven omdat jullie voor het eerst ouders worden. Dus daarin willen mensen helpen, ontlasten, zijn ze nieuwsgierig etc. Dus nog even los van de baby zelf. De tweede vertrouwen ze wel op dat je snapt hoe en wat en qua spullen idd dat je ook nog een hoop hebt van de eerste. Zoals hierboven staat, voor de ouders zelf kan een tweede net zo bijzonder en nieuw voelen als de eerste, maar die verwachting hebben naar de buitenwereld kan alleen teleurstellen. Las hier ook eens op het forum dat eenmoeder zelf aangaf het bij de tweede en derde niet meer zo'n heisa te vinden. Bij de eerste alles met 25 weken al in orde en met de 2e beetje tussendoor.
Met de kadotjes wel herkenbaar tot nu toe. Maar ik verwacht ook niet om nu weer een kamer of een kinderwagen kado te krijgen. Wij kunnen heel veel gebruiken van de eerste, dus daar zit ik dan ook niet mee. Ik moet eigenlijk eerlijk bekennen, dat ik er zelf ook minder mee bezig bent, dan bij de eerste. Maar dat komt, omdat we nog zoveel spullen hebben die we kunnen hergebruiken. Dus heb zelf nog niks nieuws gekocht voor de tweede Wat betreft de enthousiasme en interesse in deze zwangerschap, dat is gelukkig wel heel erg aanwezig. Dat vind ik dan belangerijker dan kadotjes krijgen. Ik merk niet dat het minder is dan bij de eerste, ok bij enkele personen wel, maar die zijn dan ook niet zo belangerijk voor mij.
Ik herken het ook wel hoor. Het hele enthousiasme inderdaad. Berichtjes van vrienden/familie om te vragen hoe de buik groeit, hoe ik me voel. Maar ook dat mensen iets zagen in de winkel en "het wel moesten kopen, zo schattig!" En wij hebben helemaal geen grote cadeaus gehad bij de eerste en die verwacht ik ook niet, maar wel interesse. Ook vanuit (schoon)ouders. Nu werden mijn schoonouders destijds voor het eerst opa en oma, maar een tweede kleinkind is toch ook leuk? Ik vind het zelf zelfs nog bijzonderder, omdat het waarschijnlijk de laatste zwangerschap is, maar ook de vraag wat voor broer m'n zoontje zal worden, hoe het zal gaan met twee kindjes. Zal deze wel op hun vader lijken? Dat soort dingen.