Ben afgelopen 1 oktober weer aan de slag gegaan op mijn werk, nadat ik 6 maanden thuis ben geweest. Op de eerste dag besefte ik maar weer dat ik eigenlijk helemaal niet meer wil werken. De verantwoordelijkheid wil ik niet, zeurende clienten wil ik niet en dan de organisatie op zichzelf en de miscommunicatie. Bah bah. Zo kwam ik er van een client zelf achter dat ik haar niet meer ga begeleiden en dat ze dat zelf ook niet leuk vond (er is helemaal niets met me besproken of overlegd) en ik kwam de eerste dag weer en toen bleek ik -55 uur te hebben. Wat dus inhoudt dat ik ongeveer 2,5 week ergens te kort kom en waarvan ze verwachten dat ik die ook nog ergens in ga halen(het liefst op korte termijn). Daar ben ik zo ontzettend boos over!! :x Vandaag het rooster van december gekregen en daar zag ik dat ze die 55 min-uren wilde compenseren, wat zoiets betekent dat ik 4 dagen in de week mag gaan werken, terwijl ik er maar 3 p.w. werk en dan nog stond ik 39 uur in de min. Dit was de welbekende druppel zeg maar. En overleggen ho maar...... Aaaah ik wil gewoon stoppen, geen gezeik meer, geen verantwoordelijkheden meer, maar ja ik moet ook inkomsten hebben, dus ik ben bang dat ik met mijn frustratie blijf zitten. Zo moest het ff van mij afschrijven, want vandaag werd het me eventjes wat teveel!! Ik wist niet waar ik het onder moest zetten, dus vandaar hier maar. Maar anders zou ik zeggen verplaats het maar.
Oh, herkenbaar! Ik heb gelukkig nog 4 weken vrij, maar ben zo bang dat precies dit mij ook gaat gebeuren! Bij ons zijn ze ook zo heerlijk wat communiceren betreft...:x Even een virtuele knuffel!!
Hoe kom je aan -55 uur? Dat snap ik even niet. En dat ze je dat zo willen laten compenseren... belachelijk.
@duveltje: Allereerste bedankt voor die knuffel! Heb vandaag weer gesproken over de min-uren. Blijkt de fout bnij de roosteraar te liggen. Ze wilde dat ik alvast deze maand nog wat ging inhalen. Nou dacht het niet. Nu heb ik met ze afgesproken dat ik die min-uren ga verdelen over 4 maanden en dan vooral met extra slaapdiensten en dan vanaf januari 2010. Die slaapdiensten zijn voor mij (en het gezin dus..) het fijnst. Zo ben ik overdag toch thuis en maak ik toch mijn uren. Nu kan ik er wel mee leven en heb ik het idee dat ik de touwtjes wat meer in handen heb. Hoe ik het ook wend of keer, die uren moeten ingehaald worden, ik krijg ze helaas niet cadeau. Dat kreeg ik echt niet voor elkaar, jammer genoeg. Ze wilden het eerst ook nog op mij afschuiven dat ik zelf ook verantwoordelijk ben voormijn gemaakte uren, maar ja als ik een half jaar weg ben geweest lijkt het me dat je dan het overzicht niet helemaal meer hebt. In ieder geval bedankt voor jullie reacties.
Ik moet maandag weer beginnen bahhhh! Vind t op zich niet erg dat ik weer moet gaan werken, maar meer dat het 3 dagen is en dat ik mn mannetje weg moet brengen Maar goed t zal vast wel wennen denk.... Succes allemaal
Uiteindelijk went het wel hoor! Maar ik merk dat ik geen behoefte meer heb aan de verantwoordelijkheid die ik daar moet hebben. Ik zit met mijn hoofd meer thuis dan op het werk. Misschien dat dat wel weer af gaat nemen. Ik heb het nu alleen erger dan toen ik weer aan het werk ging na de 1e zwangerschap. Veel succes in ieder geval met werken!
oh heel herkenbaar.... ik heb altijd geroepen omdat man door medische klachten 20 uur werkt en dus lekker huisvadert dat ik het geen enkel probleem vind om 28 uur te werken... en nu ik weer begonnen ben bleeegghhh.. ik vind er gewoon niks meer aan.... zit me steeds suf te piekeren hoe ik in zo min mogelijk uren zo veel mogelijk geld kan verdienen.... zelfs een beetje boos op hubbie dat hij niet meer werkt.... boos dat we een huis hebben gekocht... het valt me echt enrom tegen... en ik was altijd zo,n werkpaard.... en het stomme is dat ik me ga vervelen als ik niet zoveel werk... hhhhmmmmm volgens mij is het gewoon enorm erg wennen....het is volgens mij meer het ideee dat ik niet lekker maar 16 uur kan werken dan dat ik echt die 28 uur niet wil werken.. ik werk erg onregelmatig en hoef josefien maar 4 ochtendjes per maand naar de gastouder te brengen.. tja.... van een werkpaard..... naar een moederkloek.... wie had dat gedacht... xxx jose
Wel balen als je net terug komt en je ziet een verkeerd rooster. Ik moet zeggen ik ben maandag weer aan de slag gegaan, maar ik vind het heerlijk. Ik heb dan weer iets meer structuur in mijn leven en heb weer iets voor mezelf. Ik zag er wel tegenop tegen de hoeveelheid werk die er zou liggen. Ik werk namelijk in faillissementen en die worden er de laatste tijd genoeg uitgesproken, maar ik heb inmiddels 2 dagen erop zitten en moet zeggen heerlijk!
Wat herkenbaar! maandag moet ik weer. Jup, moeten, want dat is t voor mn gevoel. Na mn zoontje had ik gevoel Jippie ik MAG weer werken. Maar nu, pffff. Nouja, hopelijk valt het mee en is t wel leuk, ik heb geen idee (heel veel veranderingen sinds mn verlof, nieuwe directeur, nieuwe functies en nieuwe kantoorindeling...) In elk geval, iedereen die zich zo voelt, SUCCES!!!
Ik herken het helemaal niet! Ik vondt het heerlijk om weer naar mijn werk te gaan. Ben zelf ook een half jaar thuis geweest en vondt het daarom zo lekker om weer te werken! Ik werk 3 dagen en vindt het een super combi. Maar vindt het wel ontzettend vervelend voor je dat je al zo op je werk moet beginnen. Min uren en miscommunicatie's niet echt een lekker begin. Sterkte ermee en ik hoop dat het allemaal opgelost gaat worden voor je.
Werken we op dezelfde insteliing? Hier ook gedoe. Ben per 1 september overgestapt naar een andere groep binnen dezelfde instelling, na 5 maanden thuis te zijn geweest. Dit valt weer onder een ander CAO, al mijn opgebouwde vakantie uren zijn weg! Ja ze worden uitbetaald, maar ik dacht om dit jaar nog een extra vakantie op te nemen. Wat een gezeik, kan zelf weer overal achteraan, wordt daar erg moe van! BAH BAH BAH!!!