...en dan heb ik het over je lichaam (een poos) na de bevalling... Ik ben weer op mijn oude gewicht, maar..: -buik is slapper/niet meer plat -borsten zijn slapper en minder vol (na 1 jr BV) -ik ben heftiger ongesteld en het lekt de eerste dagen gewoon langs de (super)tampon -tijdens het vrijen voelt het anders, ook minder strak -mijn poepertje is nog steeds een beetje 'rommelig' Jullie ook die ervaringen?? (neemt niet weg dat ik superblij ben met het prachtige kindje dat ik zelf ter wereld heb gebracht, maar toch: mijn omgeving denkt dat ik weer 'de oude' ben maar ondertussen.....)
Ja, ik herken de meeste dingen die je beschrijft wel. (nou ja, bij mij begint m'n buik weer iets strakker te worden en m'n borsten iets voller, ik ben niet meer ongesteld maar dat alles heeft een mooie en tijdelijke reden - zie banner). Met het vrijen is het bij mij weer goed gekomen, ik dacht eerst dat de vorm van binnen helemaal veranderd was maar het is nu weer als vanouds. Ja, je lijf houdt wat souvenirs over aan het moederschap. Soms is dat jammer, ik vond het zelf vooral zonde van mijn borsten, die nog net zo groot maar een stuk slapper waren geworden. Maar uiteindelijk overwint het gevoel van trots en liefde voor dit lijf dat zo'n mooi kind op de wereld heeft gezet en heeft gevoed. Mijn idee: de 'oude' word ik nooit meer, ik ben nu ouder! (in beide betekenissen van het woord)
Hoi, Dit is heel herkenbaar hoor. Ik zit zelfs onder mijn oude gewicht, maar ik voel me ook nog niet helemaal zoals ik was. Ik heb: -ook een blubberbuikje (zelfs met buikspieren is ie nog niet echt veel platter geworden) en een rolletje over mijn heupen heen. -ook super ongesteld -borsten die het ene moment het volume ala Pamela hebben en het volgende moment 2 enorme hangzakken zijn (lang leve de borstvoeding) -het vrijen is toch echt nog een beetje pijnlijk -mijn buik lijkt wel een slagveld. Striae holladijee! Ach ja, hoort er wel een beetje bij denk ik, al word ik er soms een beetje verdrietig van!
Oh, mag ik ook even zeuren??? - mijn borsten hangen en zitten een beetje onder de striae - mijn buikje blubbert nog steeds een beetje (ondanks de buikspieroefeningen) - ook heb ik striae op mijn buik - en striae op mijn bovenbenen - en ik ben bij mijn bovenbenen en billen wat dikker waardoor ik mijn oude broeken nog niet aankan - maar geen pijn meer tijdens vrijen (omdat ik (nog) niet weer aan de pil ben begonnen) - mooie slag (krul) in mijn vroeger ozo stijle haar - nog steeds weinig spanningshoofdpijn, omdat ik (no) niet weer aan de pil ben begonnen Ach zo zijn er ook positieve dingen, waaronder mijn mooie mannetje!!!
ik ben nog niet zo ver als jij maar ben wel bijna op mijn startgewicht (was 35 kilo aangekomen) maar ook mijn buik flubbertt Heb striae (al had ik ook al wat van aankomen en dan veel afvallen) maar dat is wel meer geworden. Helaas heb ik geen bv gegeven maar mijn borsten waren in de zwangerschap wel veel groter geworden en nu gelukkig wel kleiner (ik heb een grote cup en heb er ook wel last van) maar stevig zijn ze zeker niet. Ook ik heb last van pijn als ik een grote boodschap moet doen (was een tijdje weg, is nu weer terug helaas) verder door mijn blubberbuik passen mijn broeken niet. Ik heb nu soms nog een positioebroek aan Maar het positieve ik heb er een prachtige dochter voor gekregen, waar ik supertrots op ben en ik nooit maar dan ook nooit zou willen missen. Dit maakt een hoop goed
Ik ga ook even klagen - Mijn borsten zijn nog even groot maar een stuk slapper - Mijn buik is een stuk slapper - Mijn figuur is veranderd, ik ben wat diiker op mijn buik en mijn billen/heupen zijn iets slanker geworden in verhouding. Ik weeg nu iets minder dan toen ik zwanger werd van Eva, maar mijn oude positiebroeken zijn bijna allemaal te groot bij mijn billen Gelukkig ben ik weer zwanger: dan wordt mijn buik weer lekker strak En daarna zien we wel weer, ik moet zeggen dat ik er eigenlijk best heel goed uitgekomen ben . Slechts een paar striae die nu niet meer te zien zijn, geen problemen met plassen/vrijen/poepen. Ik hoop er straks weer zo uit te komen! En het belangrijkste is: we krijgen er zoiets moois voor terug!
- Mijn borsten zijn nog even groot maar een stuk slapper - Mijn buik is een stuk slapper - Mijn figuur is veranderd, ik ben wat diiker op mijn buik en mijn billen/heupen -heb nog steeds last van aambeien -heb striemen op mijn benen,buik en borsten -ben juist minder ongesteld, -een stuk steviger,soepeler zachter, -voel me meer vrouw ik voel me juist beter na de bevalling, heb weinig te klagen behalve dan dat ik vind dat mijn buikje wel iets strakker mag, gewoon dat ik niet zo'n flubberbuik heb in t-shirts, want daarin valt het het meeste op, maar verder... mag van mij alles zo blijven
Ow, hou op schei uit. Ik kreeg vandaag de vraag of ik weer zwanger was! :x Ja, die buik hangt er nog steeds als een slappe tas om m'n middel en ben toch al meer dan een jaar geleden bevallen. Pff... van zulke opmerkingen wordt je niet vrolijker van... Maar ik heb weinig tot geen straie, m'n borsten zijn niet veel anders geworden en heb geen problemen met plassen oid, dus al met al mag ik niet klagen. En het kan misschien wel weer zo worden als toen, maar dan moet ik 5x in de week aan fitnessapparaten gaan hangen en tja.... dan speel ik liever nog even met m'n dochtertje.
Hai! Ik zit ook nog in de acceptatiefase 3 mnd geleden bevallen en gelukkig merk ik iedere week wel dat er weer iets in ieder geval dichter bij het oude komt. Me buik is weer redelijk plat en geen staie, dus daar ben ik mee gezegend. Maar heb nog steeds een maatje groter, bredere heupen, en spatader op mijn linkerkuit, nog een ingedeukte tepel (??!) en wanneer ik d grote boodschap doe is het erg pijnlijk. Wat betreft vrijen wel verschil ja... moet zggen dat ik dat ook best wel moeilijk vind, maar misschien trekt dat nog bij. Lekker even klagen hier..! Want met een gezond kindje begrijpen andere mensen niet dat het nieuwe lichaam echt wel even wennen is!
jaaaaaaaaaa ik wil ook klagen! Ik vind dat ondanks iedereen natuurlijk blij, trots etc is met haar zoon/dochter... we mogen toch ook wel eens verdrietig zijn om hoe ons lijf zo veranderd (ik tenminste). Net nog, grote krokodillentranen! Ik kom van de winkel vandaan om voor het eerst weer wat kleren te kopen. Heb vanavond een etentje met mijn partner omdat we 9 jaar samen zijn. Ik kom in het pashokje al met maat L (voor de zwangerschap S). Blijkt het niet te passen!!!!Waaaaaaaahh! Ik was in shock, XL ging beter, omdat je in de winter natuurlijk ook nog een truitje eronder wilt. Ik klaag niet snel, weet dat het er allemaal bij hoort maar het accepteren dat het even niet anders is, phoe, dat valt me veel zwaarder dan verwacht. Ik ben 8 weken geleden bevallen (ik weet het, is nog maar net) en ik ben tijdens de zwangerschap 32 kilo aangekomen waarvan nu nog 13 te gaan. Ik ben 3 kledingmaten "dikker" dan voorheen en heb: -een enorme blubberbuik (zoals op zo'n tv programma waar mensen overtollige hangbuiken laten wegsnijden, zo erg!) - enorme littekens (paars) van striae (inderdaad, holladijee) - Pamela Anderson borsten (ik had al DD nu F) - dikke kont en brede heupen - ik kan geen laarzen meer aan - ik kan mijn horloge en sieraden niet om - ik kan geen broeken kopen omdat de verhouding niet klopt (mijn buik!) dus draag nu zwangerschapsbroeken die ik nu wél aan kan en tijdens mijn zwangerschap na 16 weken niet meer Pfff... wat een ellende ff zeg! Mèn, wat was ik bedroefd in de winkel. Terwijl mijn vriendin altijd al die maten draagt en er superleuk uitziet was ik toch echt ff overstuur zeg. Wat kinderachtig van mezelf maar ik moest gewoon ff geconfronteerd worden. Ik ben geen modepopje, helemaal niet zelfs, had wel leuke maten en een fijn lijntje en wist dat het allemaal ging komen maar je mag er nooit voor uitkomen dat het je wat doet, hier ff lekker wel. Thank you Thank you! Zo, genoeg geklaagd... traantjes gedroogd. Vanmiddag nieuwe poging doen in de winkel (ben met tranen in mijn ogen vertrokken zonder kleren)
Hey Dwezelin, Oh irritant he die winkels? Mijn moeder wil constant iets voor me kopen en dan staat ze voor me met weer een leuk truitje. Trek eens aan, zegt ze dan. Nou, dan doe ik het aan en dan staat het echt niet. Ze wil graag iets leuks voor me kopen want ze vindt dat ik alleen maar geld aan mijn dochtertje uitgeef en niets aan mezelf. Dan wil ze heel lief (het is zo'n schat) iets voor me kopen, maar niets staat:x! Mijn benen zijn trouwens dun geworden. Dunner dan voor de bevalling, alleen dat randje boven die broek (buik en heupen). AAAAAHHHhhhhh, heb altijd een zwembandje om.
Mijn gewicht is bijna weer bij het oude (tsja als ik de snoep liet staan zou ik waarschijnlijk weer op mijn oude gewicht zitten), maar mijn buik is echt wel een stuk minder strak dan vroeger. Ook houd ik mijn hart vast voor de staat van mijn borsten. Als Kyra ze leeg heeft gedronken zijn het flupjes. Maar ik heb ook een positief iets! Mijn voeten zijn groter en schouders zijn breder geworden. En nu heb ik minder moeite met kleding en schoenen vinden die passen.
GEwicht het oude, figuur niet: meer blubberbuik, wel dunnere benen! En spataders die niet meer weggaan (aldus mijn huisarts) dat vind ik het enige vervelende. Voortaan blauwe benen en dat zal nog wel erger worden mocht ik nog een keertje zwanger kunnen worden... achja, voor n goed doel
hahaha hier ook een blubberbuikje, dikke billen en benen, alles is ook zo lekker...maar ach weet je ik zit goed in mijn vel, heb de mooiste en gezonde zoon, goede relatie en sex is ook even goed als voor de zwangerschap en net zo vaak dus wat zal het me een zorg zijn dat mijn lichaam is veranderd, zo gek is dat niet na 9 maanden zwangerschap en een bevalling... kan er niet wakker van liggen en ga ook echt mezelf niet zwaar straffen met zware dieten of dergelijke, ik geniet lekker
Dat is voor jou inderdaad wel positief... maar mijn voeten zijn ook groter geworden en mijn oude schoenen passen dus niet meer.... dat vind ik echt zonde.
Ah, ik herken het helemaal! Mijn buik flubberde ook nog lekker, mijn borsten lijken toch meer op theezakjes en ook "daar beneden" blijft het anders aanvoelen dan ervoor. Wel nog prettig, maar anders. Ziet er ook anders uit, minder roze en minder meisjesachtig. Het meest vervelende: er ontsnappen regelmatig scheetjes, vrij genant.... Normaal kon ik ze nog zachtjes laten ontsnappen, maar nu doet het echt prrrrrt. Dus als ik in gezelschap ben moet ik echt even weglopen! Maar aan de andere kant ben ik er ook goed vanaf gekomen. Toch weer mijn oude gewicht en nog een best mooi figuur (vind ik zelf). En geen striae, daar ben ik best blij mee. Maar ach, nu gaan we voor ronde twee, kijken wat het dan wordt .
Nou... het litteken van mijn keizersnee en van mijn galblaasoperatie (galstenen opgelopen door zwangerschap) gaan nooit meer weg. Mijn buik lijkt wel een zebra van de straie en ondanks dat ik nooit slank was was mijn buik nog nooit zo flubberig... en toch vind ik dat allemaal nog niet 1% erg. Ik ben zo trots op mijn lichaam dat het zo een mooi meisje heeft kunnen maken. Bij mijn galblaasoperatie deden ze heel moeilijk over een eventueel litteken maar dat maakt me echt niet uit. Ik ben trots op de littekens die het maken van mijn prinsesje meegebracht hebben (oke klinkt een beetje sentimenteel maar zo zie ik het echt).
Oh heerlijk even klagen! Mijn borsten zijn wel ietsje groter maar hangen wel zijn niet meer stevig als vroeger. Mijn buik is blubber.. En het ergste van alles voor mezelf mijn heupen zijn vreselijk gewoon!!! Bij mij is zo ongeveer alles daar gaan zitten. Ik had altijd mt 34 broeken en truitjes enzo mt s of xs nu dus niet meer. Ik ga die broeken ook niet meer passen dus moet allemaal nieuwe kopen en daar baal ik van pas nu nog niet eens in mt 36:x Ja tuurlijk hebben we allemaal wat moois terug gekregen maar dat betekend niet dat we niet mogen klagen.Sommige mensen kijken je dan echt aan hallo je hebt wel een mooi kind gekregen.. Ja dat is zo maar ik ben zélf ook nog een persoon met gevoelens en een partner en dat betekend dus niet dat ik er nu maar voor mijn gevoel minder mooi uit moet zien..!!! Ik heb ook in de winkel gehad dat ik bijna moest huilen, omdat ik dus ook niks leuks paste en het ook totaal niet stond..
Dat had ik trouwens wel de eerste keer dat ik ging shoppen na de bevalling. Ik weeg minder dan op mijn zwaarst en toch heb ik een grotere maat. Ik vind het erg onhandig met kleding kopen.
Hier nog niet bevallen maar ben er wel nu al bang voor. Je hoopt natuurlijk na korte tijd je eigen kleding weer aan te kunnen maar denk dat dat bij mij ook niet gaat lukken. Ik heb nu echt een hele dikke buik met flink wat striae erop. Ook heb ik allemaal cellulitis gekregen in mijn benen en billen. Mijn gezicht is erg dik geworden. Ik ben dan nu nog wel zwanger maar of dat straks allemaal weg gaat? Ook ik ben echt niet zo'n modepoppetje en draag niet alles wat in de mode is. Wel heb ik op mijn 20e mijn borsten laten vergroten en die zijn nu echt niet meer zo mooi stevig. Ik zei gisteren nog tegen mijn vriend, als ik naakt voor de spiegel zit voel ik me net zo'n baviaan. Die dikke buik en dan die borsten die er zo langs vallen. Mijn armen zijn dik geworden. Veel vriendinnen van mij die langskomen hebben nog geen kinderen en als ik ze dan zie met die strakke lijfjes... Het is inderdaad iets wat je vantevoren weet maar ik vindt dat je er best even over mag doen om dat de accepteren.