Ik had niet gedacht en gehoopt dat ik in dit gedeelte van het forum een bericht zou plaatsen, maar helaas.. vandaag na 6w3d een miskraam gekregen.. Het was mijn eerste zwangerschap en gelijk dus ook mijn eerste miskraam. Gisteravond hadden mijn vriend en ik 'onze' zwangerschap aan onze (schoon)ouders verteld, die van blijdschap in huilen uitbarstten. Jammer genoeg stroomden die tranen vandaag ook, maar dan van verdriet. ik heb nu echt een onwijze last van buikpijn en ik verlies redelijk veel bloed. Mijn vraagje aan jullie: hoe lang houdt de buikpijn en het bloed vloeien ongeveer aan? En hoe lang zal het dan weer duren voordat mijn cyclus weer op gang komt?
ik begon op zaterdagavond met wat bruinverlies en zondag brak het echt los. om 12 uur verloor ik ons vruchtje. ik heb nog tot donderdags flink gebloed, toen nog een controle echo gehad of ik wel helemaal schoon was en dat was zo. daarna is het bloeden ook snel gestopt, denk dat het nog niet eens een week was in totaal. bukpijn heb ik niet gehad. was trouwens 9,5 week zwanger... sterkte!
Dat verschilt nogal, kan van een paar dagen tot wel een week of 2 duren, maar als je zwaar bloedverlies EN krampen blijft houden langer dan een week, zou ik zelf even huisarts of VK bellen en vragen of er een echo gemaakt kan worden om te kijken of alles in orde is. Soms lukt het je lichaam namelijk niet goed om de baarmoeder leeg te maken en dan blijf je vloeien. Ik heb zelf zondag 16/1 een miskraam gehad, maar was woensdags al begonnen met vloeien. Woensdag nog licht, maar vanaf donderdag als een zware menstruatie. Zondag kwam de miskraam echt op gang en ging ik waanzinnig heftig bloeden, dus naar het ziekenhuis afgevoerd, waar ze handmatig geholpen hebben om het vruchtje, dat vastzat, af te laten komen. Ik bleef daarna vloeien als een zware menstruatie en ben om die reden, na een controle-echo woensdags, donderdags gecuretteerd, omdat er nog teveel restweefsel zat. Wat je in ieder geval moet doen, is zodra je echt slap gaat voelen, bellen met je huisarts of VK: dan verlies je teveel bloed en kan het nodig zijn om in te grijpen. Mijn VK zei echter wel dat de meeste miskramen die spontaan op gang komen, ook gewoon volledige miskramen zijn, waarbij verder ingrijpen niet meer nodig is. In zo'n 10-20% van die miskramen is ingrijpen toch nog nodig, maar meestal dus niet.
Echt een nachtmerrie. Bloedverlies kan wel een paar dagen duren, pijn ook, zeker als nog niet alles weg is. Dus laat van de week zeker even een controle-echo maken. Suus
@Kaar: allereerst heel veel sterkte, meid! Ik weet helaas wat je door aan het maken bent. Ik heb op 21 april een mk gehad. Ik was 11 wkn 5 dgn zwanger, maar het vruchtje was al met 8 wkn, 5 dgn gestopt. Ik kreeg eerst tegen de avond zware ongesteldheidskrampen, toen ben ik gelijk een stolsel van ca. 2 cm verloren, waarvan ik vermoed dat het het vruchtje was. Daarna bleven de ongi-achtige krampen komen en gaan en ben ik enorm veel bloed verloren met enorme vleeskleurige stolsels van schrik niet ca. 8-10 cm groot. Dat enorme bloedverlies, die stolsels en die krampen hebben bij mij de hele nacht door geduurd. Ik had zelfs last van klam zweet en misselijkheid. Aan het eind van de volgende ochtend pas (na ook wat pijnstillers) is de pijn gezakt. Het vloeien zelf heeft nog wel ruim 2 weken aangehouden. Het kan bij iedereen verschillen. Ik lees hier ook wel verhalen bij wie het bloedverlies en de pijn meegevallen is. Dat hoop ik ook voor jou, meid! Heel veel sterkte en ik hoop dat je alles snel een plekje kunt geven! Neem er in ieder geval de tijd voor!
Hey, Misschien helpt mijn verloop je wat met het inschatten. Na een week wat bruinverlies gehad te hebben, begon ik op zondag echt rood te vloeien. Dit ging op de maandag door, steeds frequenter. Afgelopen maandagavond heb ik een prop ter grootte van een kiwi verloren met daarin 2 vruchten. Tot en met donderdag heb ik echt zwaar bloedverlies gehad en vanaf vrijdag is dit gaan minderen. Ik merk zelf dat ik er een beetje stap voor stap doorheen ga. Eerst had ik zoiets van: ik wil uit de onzekerheid van een miskraam. Dat moment kam maandagavond. Toen kwam: Ik hoop dat het vloeien en de pijn mindert... nu heb ik zoiets van: en nu mag het vloeien stoppen.
dank jullie meiden voor jullie antwoorden. En diegene die ook een mk hebben gehad: heel veel sterkte!