Ballonkatheter + blijven ziekenhuis

Hier met 36.6 een Ballon katheter gekregen. Ik vond het inbrengen niet prettig, maar toen ie eenmaal zat geen last van gehad. Die nacht in het zh geslapen, af en toe wat menstruatie krampjes.
Volgende ochtend kijken of er genoeg ontsluiting was, maar helaas had de ballon niks gedaan. Toen heb ik gel gekregen toen gebeurde er ook niks. Die middag dubbele dosis gel en toen kwamen de weeën.
De volgende ochtend 2cm ontsluiting dus toen aan het infuus gelegd en die middag om 16.44u bevallen middels een keizersnede.

Zoontje bleek na een uur persen niet door mijn bekken te passen.

 

Met 38+6 is bij mij een ballon geplaatst. Het inbrengen kon gelukkig zonder eendebek, en voelde dus vrijwel pijnloos. Tuurlijk fijn is anders. Maar he, je weet dat je een x aantal uur erna een baby op de wereld moet zetten. Dus dat gevoel valt wel mee haha.
Kreeg er wel aardig wat krampen van, maar de ballon viel er niet uit. (Ik had al 2cm ontsluiting voordat de ballon überhaupt zat) volgende ochtend werd de ballon eruit gehaald. En de boel was helemaal verstreken en er zat 3cm ontsluiting. Vliezen gebroken om 07.30 en om 10.21 is onze dochter geboren.

 

Ik ben beide keren ingeleid.
S avonds tussen 22:00 uur en 23:00 uur werd de ballon ingebracht.
De eerste keer door een ervaren iemand de 2e keer door iemand in opleiding. Die laatste heb ik bijna een knal verkocht omdat het zo een zeer deed.
S nachts wat lichte krampen.
Smorgens werd de ontsluiting gemeten 4cm en 3cm.
Vliezen werden gelijk gebroken.
Het infuus werd alvast geprikt zodat ik als het nodig was gelijk aangesloten kon worden.
Na een uur werd ik aan de weeenopwekkers gelegd aangezien er niks gebeurde.
Weer wat later werd er een hoofd elektrode geplaatst bij de baby omdat beide keren de ctg mijn hartslag nam ipv die van de baby.
Eerste is na 7 uur later geboren.
2e na 4 uur.

 

mijn ervaring als verpleegkundige op de kraam/verloskunde is dat iedereen een ballon anders ervaart. Wat o.a. mee speelt is of het je eerste bevalling gaat zijn of dat je al eens een kindje hebt gehad. Bij een 1e kindje kan het plaatsen van de ballon wat vervelender zijn. Hierna zijn er vrouwen die niks merken en vrouwen die direct krampen krijgen. Val je in de 2e categorie ga dan lekker douchen, soms wilt dat helpen.
Mocht je ontsluiting krijgen kan het zijn dat de ballon er uit valt (dan zit je vaak op de 3 cm). Valt de ballon er niet uit dan kan je wel alsnog 2 cm ontsluiting hebben, maar ook nog geen ontsluiting. Vaak wordt er dan voor gekozen om je nogmaals een ballon te geven. Heb je 2 cm ontsluiting dan is het afhankelijk van de stand van de baarmoedermond en hoe deze aanvoelt qua weekheid of er gestart wordt met wee opwekkers of dat je nogmaals een ballon krijgt.

Hopelijk geeft dit je wat meer inzicht in wat je te wachten staat.
Mocht je vragen hebben pb me gerust

 

Bij mij werd hij ‘s avonds geplaatst, rond 19-20 uur. Toen lekker naar bed, ‘s nachts werd ik wakker met wat kramp, kreeg diarree (had heerlijk een eigen badkamer met wc gelukkig ), heb een tijdje onder een warme douche gestaan en toen zakte het weer wat. Tot 7u geslapen, toen werd ik gewekt en zat de katheter nog, maar de gyn kon hem er makkelijk uittrekken. Vervolgens werden meteen m’n vliezen gebroken en kreeg ik weeën. Zo’n zeven uur later werd mijn dochter geboren.

Ballon plaatsen is niet heel leuk, vergelijkbaar met dat de tandarts ook niemands hobby is zeg maar. Bij mij ging hij 2x verkeerd, de eerste keer leek het goed, naar was het best gevoelig en bij check met echo zat hij dus niet goed. Bij de tweede poging floepte de hele katheter zo op de grond En bij de derde poging zat hij gelukkig wel prima. Het was niet echt pijnlijk, wel zo’n irritant kramp-achtig gevoel. En dat trok meteen weer weg.

 

Bij de eerste kreeg ik met 40+2 's morgens een ballonkatheter. Ik voelde het wel, maar het was niet pijnlijk. De volgende ochtend zat hij er nog, maar ik had toch genoeg ontsluiting om te beginnen met inleiden. Het heeft nog wel even geduurd, ze is uiteindelijk om 2 uur 's nachts met 40+4 geboren.

Bij de tweede kreeg ik met 39+3 een ballon en mocht ik weer naar huis (nieuw beleid van het ziekenhuis). 's Nachts viel de ballon eruit en de volgende ochtend moest ik mij melden bij de verloskamers. De inleiding kon gelijk starten en begin van de middag is onze zoon geboren.

 

Ik heb op zondagavond rond 20.00 de ballon gekregen (geen last van gehad).. De hele nacht kon ik slapen maar jeetje wat een energie had ik! On 04.00 bracht de verpleegkundige me maar handdoeken zodat ik kon douchen want ik ging toch niet slapen haha.. On 07.00 haalden ze me op toen lag ik lekker te knorren.. Half 8 hebben ze mijn vliezen gebroken want de ballon had zijn werk gedaan! Rond half 9 aan de weeopwekkers, rond 12.00 nam ik de weeën pas wat serieus en om 16.44 was ze er! Ik vond het allemaal heel erg meevallen.. Prima bevalling gehad

 

Bij mij werd hij in de avond rond 20.00 uur geplaatst, zeer vervelend gevoel. Kreeg erna wel wat krampjes maar goed kunnen slapen.
Ochtend ballon eruit 3cm ontsluiting.
Vliezen werden gebroken , maar zoontje had in vw gepoept dus toen meteen naar de verloskamer en aan het infuus.
Rond 08.00 uur aan het infuus , geboren om 20.45 uur.

Succes ! Je kan het

 

Ook gehad. In de avond geplaatst. Het plaatsen vond ik geen probleem alleen daarna gek dat er zo'n rubberen slangetje er uit hangt, hahaha. Tegen het been aangeplakt, maar toch.
Krampen, menstruatie achtig, maar ik kreeg wat paracetamol en een slaaptablet. Dus toch kunnen slapen.
In de ochtend hebben ze het er uit kunnen trekken en de vliezen gebroken. Daarna kwam alles vanzelf op gang.

Het is inderdaad de vraag hoe lang het gaat duren, kan heel snel of heel langzaam gaan. Ik vond het zelf heel gek om geen spontane bevalling te hebben en fluitend het ziekenhuis in te lopen.
Vertrouw op je lichaam en op de artsen. Dat is het enige belangrijke wat je kunt doen. Succes!

 

Bij de eerste heb ik het ook gehad.

Het plaatsen van de ballon ging moeizaam vanwege een gekantelde baarmoeder.
Ze kregen hem eerst er niet in dus het was wel vervelend, gyn opgepiept en die had hem er zo in.

Moest in het ziekenhuis blijven slapen, wel de hele nacht wat krampen etc gehad maar verder niks.
De volgende ochtend had de ballon nog niks gedaan. Ze hebben me toen wat gel gegeven en zouden de dag erna verder gaan met inleiden.
Vond het wel teleurstellend dat er dan nóg een dag en nacht overheen zou gaan voor ze weer wat zouden doen.

Maar toen kreeg ik weeën rond de lunch en die waren meteen vrij krachtig. Tijdens zo’n wee braken spontaan mijn vliezen.
Weer change of plans, want dit veranderde natuurlijk de zaak.

De weeën zakten gelukkig niet af en kwamen meteen krachtig en om de 2-3 minuten.
Alleen de rest van mijn lijf deed niet mee. Ontsluiting bleef hangen, de boel was nog niet eens verweekt.

Na uuuuren dus non stop weeën gehad te hebben en verder niks kwam het advies van de ruggenprik. Wilde ik eigenlijk niet, maar omdat het zo nog wel heel lang zou duren zou ik het wellicht niet volhouden en geen energie meer over hebben als ik moest persen.
Dus toch die ruggenprik maar laten zetten.

Dat verlichtte het wel, de weeën waren nog steeds goed te voelen maar niet heel pijnlijk.
In de ochtend had ik dan eindelijk 5cm dus eindelijk was er schot in de zaak.

Eind van de middag voelde ik persdrang. Maar het was druk op de afdeling en er kwam alleen iemand binnen die zei: je mag voorzichtig meepersen, maar nog niet alles geven hoor, we komen zo wel even kijken.
Maar ja, het was mijn eerste, ik lag nog aan allerlei toeters en bellen, katheter zat er nog etc. Er was verder helemaal niemand. Wist ik veel hoe ik mee moest persen? Zonder meer kapot te maken dan me lief is.
Mijn man weer op die bel gedrukt, toen ze kwamen echt aangegeven van; jij gaat nu helemaal nergens heen.
Toen ze dan keek zag ze inderdaad volledige ontsluiting en binnen een paar minuten was er meer personeel en lag alles klaar, katheter verwijderd en mocht ik eindelijk gaan persen. Half uurtje later was onze dochter er.


Al met al heeft het lang geduurd maar verder een prima bevalling gehad.

Succes, hopelijk gaat het bij jou ook voorspoedig.

 

Ik heb ook een ballon gehad. Inbrengen deed geen pijn vond ik maar daarna wel flink bloedverlies gehad en ik kreeg een half uurtje erna gelijk weeen. Hele nacht weeen gehad en bloedverlies en niet meer kunnen slapen. Had de volgende ochtend wel 3cm ontsluiting. Toen de vliezen gebroken en weeenopwekkers erbij. Uiteindelijk is het bij mij nog een keizersnede geworden maar dat kwam doordat ik al 34u bezig was en mijn dochter een sterrekijker was.

Heel veel succes dinsdag en laat het over je heen komen

 

Bij mij met 38+2 een ballon geplaatst. Ik had toen 1 cm ontsluiting. Plaatsen ging zonder eendenbek en voelde er niks van behalve wat gepruts daar beneden. Ongeveer een half uur na het plaatsen kreeg ik behoorlijke rugweeën. Dit hield 2 a 3 uur aan. Midden in de nacht voelde ik de ballon helemaal beneden zitten dus heb ik hem er zachtjes uit getrokken.
Volgende ochtend om 7.30 4 cm ontsluiting en vliezen gebroken. Toen aan de wee opwekkers en om 18.06 werd onze zoon geboren.

Komt goed, ik vond het plaatsen van de ballon ook doodeng maar ik heb er niks van gevoelt.

 

Allebei de keren ingeleid.

De eerste keer moest ik in het ziekenhuis blijven. Ballon plaatsen voelde vervelend maar was eerlijk gezegd zo gebeurd. Even doorbijten. De ballon deed die dag niks. Volgende ochtend gecheckt, geen ontsluiting. Weer een dag met ballon, gebeurde weer niks. Volgende ochtend gecheckt, ballon was verschoven en de vliezen konden gebroken worden. Uiteindelijk is mijn zoon die avond rond 22.30u geboren met wat hulp van de vacuumpomp. Was een lange bevalling, weeen opwekkers, ruggenprik, zuurstof. Niet ideaal en achteraf gezien daardoor een lastige start voor mijn zoontje.

De tweede keer was een totaal andere ervaring. Het beleid was aangepast en aangezien het een ‘vrijwillige’ inleiding was, mocht ik gewoon naar huis toen hij geplaatst was. Plaatsen was weer onprettig, wel meteen weeen. En toen voelde ik de ballon op een gegeven moment verzakken en hielden de weeen op. Die avond is de ballon eruit gehaald en volgende ochtend moest ik terugkomen voor deel 2 van de inleiding. Die ochtend gel gekregen, meteen regelmatige weeen. Rond de middag gecheckt: weinig vooruitgang qua ontsluiting. Gaan douchen, toen braken mijn vliezen, in 30 min naar volledige ontsluiting en hij kwam er bijna vanzelf uit, ik heb niet eens echt geperst!

Kan alle kanten op dus ik gun je een bevalling zoals van mijn tweede. Tip: blijf in beweging als dat gaat. Bij de tweede heb ik bijna niet op bed gelegen, alle weeen rondjes door de kamer gelopen. Ik heb het idee dat dat toch wel geholpen heeft.

Succes en geniet er ook een beetje van! Hoe het ook gaat lopen, het is echt een avontuur.

 

Hier met mijn eerste bevalling een ballon gekregen tijdens inleiding. Had toen 1cm ontsluiting. Na de ballon plaatsing (helemaal niks van gevoeld) binnen 2 uur 5cm met lichte weeen.

Helaas schoten daarna de cm’s niet meer op en is het uiteindelijk een ks geworden, maar dat heeft niks met de ballon verder te maken.
Zou er dus niet te bang voor zijn!

 

Geen ervaring met een ballon, wel met hormoonveter.

Veel succes morgen en zet 'm op!

 

Vandaag is het zo ver! Succes zal mijn ervaringen ook nog even delen

Bij de eerste twee ingeleid middels een ballon (bij de derde met een veter)

Bij beide is de ballon in de middag geplaatst en zijn de volgende ochtend mijn vliezen gebroken. Opwekkends aan. Bij de eerste een weeenstorm, en daarom ruggenprik gevraagd. Hebben ze geprobeerd maar ging niet Han 8 keer prikken opgegeven) dus toen zon pompje. Na 9,5 uur is ze geboren.

Bij de tweede ging het wat relaxter die was er na 4,5 uur zonder weeenstorm.

De derde was met veter maar verder precies gelijk en was er na een uur.

 

Na 2 dagen pillen zonder succes een ballonkatehter geplaatst s morgens. Ik heb een best hoge pijngrens, maar ik ging bijna knock out van de pijn. Ze hadden 30 cc ingedaan, toen 10cc er uit gehaald, pijnstilling gekregen en toen weer 10cc bij gespoten. De volgende ochtend viel hij er uit en 3cm ontsluiting, vliezen gebroken en aan infuus. Maar mijn kindje lag scheef voor de uitgang dus bleef steken op 4cm en ik kreeg geen goede weeen. Ze is midden in de nacht gehaald met een spoed sectio. Volgende keer of natuurlijk of keizersnede, maar niet weer zo’n drama!