Sorry dames, ik kom hier even klagen. Ben nu 28 weken zwanger. Al sinds het begin van mijn zwangerschap loop ik met allerlei vervelende kwaaltjes. Niets wat ernstig is, maar wel allemaal wel erg irritant. Voordat ik zwanger was had ik vitamine b12 tekort, wat goed onder controle was met injecties. Maar toen bleek dat ik zwanger was mocht ik deze van mijn huisarts niet meer hebben. Ik heb ongeveer 2 maanden moeten vechten voordat ik de injecties weer kreeg. Gelukkig gaat dat allemaal wel weer wat beter nu, maar daar ben ik in het begin van mijn zwangerschap dus nog eens extra moe van geweest. Vanaf ongeveer 16 weken was ik dan ook voor 75% aan het werk (werk anders fulltime). Sinds 4 weken heb ik last van bekkeninstabilliteit, hiervoor heb ik nu fysiotherapie en ben sinds 3 weken volledig gestopt met werken, op aanraden van de bedrijfsarts. De ene dag gaat beter dan de andere dag, maar echt veel dingen kunnen doen, dat lukt niet. Ook heb ik regelmatig (gemiddeld 3 a 4 keer per week) 's avonds of 's nachts last van brandend maagzuur (de Rennies liggen standaard op mijn nachtkastje). Ik merk dat ik behoorlijk veel vocht vasthoud, met name in mijn handen en armen, waardoor ik vooral in bed last heb van tintelende/slapende handen. Begin van carpaal tunnelsyndroom (daar heeft de huisarts me al weken geleden op gewezen). En nu ben ik sinds een paar dagen ook nog ontzettend verkouden geworden! Gevolg: flink gesnotter, pijnlijke spieren en hoofdpijn. De laatste keer dat ik bij de verloskundige was, bleek mijn bloeddruk ook wat te zijn gestegen, dus ook dat gaat al niet lekker. Als mensen vragen hoe het gaat, dan zeg ik meestal wel dat het redelijk gaat als ik me rustig houd. Dat is ook wel zo, maar baal gewoon van al deze kleine ongemakken die er voor zorgen dat ik echt niet lekker in mijn vel zit. Gelukkig gaat met ons kindje alles goed, wat natuurlijk het allerbelangrijkste is, maar toch baal ik zo af en toe (zoals nu dus). Goedbedoelde opmerkingen als 'Ach, nog maar even' of 'Je weet waar je het voor doet', die komen nu wel mijn neusgaten uit. Ik weet ook wel dat dit gewoon kleine dingen zijn, vergeleken met wat andere mensen hier op het forum meemaken of hebben gemaakt. Ik heb het er ook echt allemaal voor over, ook al zou het nog 100 keer zo erg zijn. Alleen voel ik me vandaag even een keer heel erg zielig.
Hoi, Klagen mag hoor! Daar is dit forum voor. Klachten kunnen gewoon heel vervelend zijn. De dagen kunnen dan ook lang duren Deze zwangerschap hoor je mij niet zoveel klagen, maar de vorige was ik 9 maanden lang zeer beroerd en kon de dagen wel vooruit kijken... En ja het is een cliché; Het is het echt allemaal waard ( Ik was o zo bang dat ik nu weer 9 maanden enorm ziek zou zijn, maar ben er toch weer aan begonnen...) Sterkte!
Oh meid, klaag maar raak hoor. Als we heeeeeel eerlijk zijn is zwanger zijn is voor heel veel vrouwen gewoon helemaal niet zo leuk.... Ik ben 9 maanden lang hartstikke misselijk geweest, viel alleen maar af en kon niets eten. Daarnaast erg maagzuur, daardoor weer extra misselijk. En op het einde natuurlijk moe, snel buiten adem, enzv enzv. Ik vond het echt helemaal niets. Tijdens mijn zwangerschap heb ik me vaak afgevraagd hoe ik dat in godsnaam ooit nog een keer zou gaan doen... Maarrrr, nu is mijn zoontje er, en zijn alle cliche's toch opeens waar. Het was het waard, ik zou het er nog een keer voor over hebben, en er op terug kijkend is het inderdaad maar voor even... Ik mis bepaalde dingetjes soms zelfs een beetje (het schoppen, de aandacht, de spanning). Heb je niets aan als je er nog in zit, maar het is gewoon even doorbuffelen, je bent gelukkig al over de helft. Sterkte!
Ha Yegga, Wat enorm balen dat je zoveel last hebt. Hoop echt dat je het nu allemaal gehad hebt en verder een zorgeloze zwangerschap hebt! Je wilt het vast niet horen, maar voor zo'n wondertje zou ik alles over hebben. Ben al best lang bezig, namelijk.. Maar als ik zoveel kwaaltjes erbij zou krijgen als jij zou ik het ook van me afschrijven hoor Kop op!! Liefs, Singha
Ach meid, even klagen mag best hoor. Gooi het er even uit, huil, gil, wat ook maar helpt. Maar daarna besef dat het goed gaat met jullie kleine. En dat je gezegend bent dat je moeder mag worden van zo'n prachtige wonder. En alles wat de moeite is om het hebben (zoals een eigen kindje) is ook de moeite om ervoor te vechten, wachten, werken en soms ongemakken voor ondergaan. Uiteindelijk wordt je enorm beloond en ben je deze tijd snel weer vergeten. (is weer waarschijnlijk advies wat je keel uitkomt. Maar is goed bedoeld als een houvast voor je moeilijke tijden.) Zolang jullie een gezonde kindje mogen verwachten, wat willen we nog meer (ja oke, een makkelijker zwangerschap, maar je kan ook weer niet alles hebben he) Sterkte en kop op
ja vind het zelf nu ook minder prettig worden!!! kleine zit nu elke keer zo tegen me maag te schoppen dat het maagzuur elke keer naar boven komt of dat ik mijn longen eruit spuug bleh verder vind ik het zwanger zijn nog wel leuk hoor maar denk dat er nu ook meer nieuwsgierigheid bij komt kijken
Gooi het er maar uit hoor!! Ik vind er ook niks aan, het zwanger-zijn. Terwijl we 20 maanden en 5 iui pogingen bezig zijn geweest om het te worden!! Alle klachten komen ook tegelijkertijd: aambeien, spataderen, obstipatie, blaasontsteking, misselijkheid (al mijn hele zwangerschap), zuurbranden, hoofdpijn, al weken een harde buik en moe-moe-moe... ik ben van mijn leven nog nooit zo moe geweest!!! Ik word ook een beetje gek van al die cliche's: 'het hoort er allemaal bij meid!' of 'als je straks bevallen bent dan vergeet je alles op slag.' Het zal wel maar daar koop ik nu niks voor!! Bleeeehhhh Sterkte....
Zo herkenbaar he.. Hier HG... al in het zkhs gelegen, moet medicatie gebruiken, door de hg flink depri , dus weer aan de ad. Maagpijn, maagzuur, incontinentie tijdens het kotsen (en niet zo'n klein beetje) slechte huid en tanden door het overgeven.. afvallen, aambeien, issiasch, slecht slapen, hoofdpijn, ook bloeddruk lijkt iets op te lopen elke keer, vocht vasthouden en ook last van carpaal tunnel syndroom klachten (vooral snachts) Nu ook nog eens ziek erbij, alles zit vast, neus, slijm in mijn keel pijn op de borst met hoesten koorts.. blegh. Naja al die klachten zijn "normaal" behalve die HG dan.. nu nog steeds moeten kotsen vind ik echt het zwaarst. Al met al geen fijne zwangerschap , ik tel echt af.. en doe het nooit maar dan ook nooit weer. (met de eerste ook HG gehad) Ik snap je dus helemaal!
heel herkenbaar! bijv. ook bekken klachten dus ook inmiddels al 3 wkn thuis volledig in ziektewet. kindje trapt me rippen zowat uit me lijf. brandendmaagzuur niet te geloven maar gebruik daar voor gaviscon vond dokter beter. en nu idd mega zere keel en snotterig niet te geloven. en toch blijft het fantastisch om zwanger te zijn
Oooh kan ook enorm genieten van dat getrappel in mijn buik hoor.. ondanks dat de rest kommer en kwel is.. is het toch een wonder.. maar niet altijd even makkelijk.
het is toch wel fijn om te lezen dat er nog meer vrouwen zoveel klachten hebben... ik heb zelf al vanaf het begin brandend maagzuur..hier dus ook de rennies op het nachtkastje en in me tas...heb ook ontzettende last van mijn bekken en rug en ja zon beetje alles in die regio.. volgende week ga ik naar de bedrijfsarts en dan hoop ik dat hij me serieus neemt en dat ik minder kan gaan werken...(werk nu 32 uur per week maar heb bijna 3 uur reistijd per dag, na mijn verlof ga ik ook niet meer terug naar dit werk, ga ander werk zoeken) Liefs
inderdaad fijn om te weten dat ik niet de enige ben... Ik zit nu al vanaf 15 weken thuis i.v.m. BI, Ischias, Burn-out... Nu is daar RSI bijgekomen. Nu is de kleine dus al ingedaald, wat ook al aardig wat pijn geeft in mijn schaambeen... Komt er ook nog eens bij dat ik de laatste maand echt steeds slechter slaap. MAAR, voor de buitenwereld mag je vooral niet klagen... Je wilde toch graag een kindje??? Grommmmmm!!!! Maar dat betekend dus niet dat je alles maar voor lief moet nemen. Ik heb nog 10 weken te gaan, maar vraag me af hoe ik dit met alle pijn en de weinige uren slaap volkrijg.
Haha ja voor de buitenwereld kun je maar beter niet klagen... vooral vrouwen die een zorgeloze zwangerschap hebben gehad, die kijken je raar aan....alsof je je zit aan te stellen.... (mijn leidinggevende heeft 2 dochters...en die snapt niks van mijn klachten:S...weinig steun van haar kant dus) Gelukkig zijn er ook vrouwen die wel snappen wat er is
Het gekke is, dat ik van mannen op mijn werk die geen vrouw met kinderen hebben meer steun kreeg dan van de mannen die wel een al bevallen vrouw hebben...
Ik vind het inderdaad ook heel erg prettig om te horen dat ik niet de enige ben die dit zo ervaart. Je hoort en leest overal dat zwanger zijn zo'n geweldige tijd moet zijn. Toen ik net zwanger was kreeg ik vaak de opmerking dat ik er lekker van moest genieten, omdat het zo'n bijzondere tijd zou zijn. Bijzonder is het zeker, althans... ik hoop dit zo toch na mijn zwangerschap niet meer te hebben! Maar hier van genieten, hmm...nee helaas. Natuurlijk is het wel heel bijzonder dat je zwanger mag worden, want dat is niet iedereen gegund. En daarom probeer ik het ook maar zoveel mogelijk van me af te zetten. Mensen begrijpen je niet als je ze het uitlegt. Gelukkig heb ik vele lieve mensen in mijn omgeving die me veel ondersteunen en me bijna alles uit handen nemen. Ben geen type die snel om hulp vraagt, maar het is erg prettig als andere mensen het aanbieden.
Tuurlijk mag je klagen.. daar zijn we hier voor . Hier ook klachten hoor: Dikke voeten, slecht slapen, zwangerschapsdiabetes, en een zeer stressvolle zwangerschap. Kan niet wachten tot ik mag bevallen. Maar dan moet dat kleine meisje nog wel even gaan draaien want haar hoofd en billen steken overdwars uit . Toch kan ik nog wel genieten. Als ze bijvoorbeeld de hik heeft of ligt te wiebelen verdwijnen alle kwalen en zorgen heel even als sneeuw voor de zon! Het is toch maar een wonder een baby in je buik!
ik bedenk me altijd voor dat ik ga klagen, er zijn wel duizenden vrouwen die zich zouden willen voelen zoals (jij) of ik me voel tijdens de zwangerschap. die ook wel rugpijn, misselijkheid, bekkeninstabiliteit en god mag weten wat allemaal nog meer als ze maar zwanger zijn! dus ik zeg, natuurlijk mag je overal last van hebben maar idd de cliche's zijn waar. je weet waar je het voor doet en dat wist je ook toen je zwanger wilde worden of net zwanger was dat dit er allemaal bij hoort. en kan niks aan veranderd worden en aan je zwangerschaps duur te zien moet je nog wel even ... en ik hoop dat je er van kunt genieten van zwanger zijn is het mooiste wat er is. afgezien van de kwaaltjes natuurlijk, maar ja ik vind dat je die er maar voor lief bij moet nemen. wees een bikkel, hoef je maar voor een aantal maanden te zijn want daarna heb je het aller aller aller mooiste kindje op de wereld gezet, alleen door jou gedaan! hoe trots ben je dan? heel erg mega trots.
Het kan zo fijn zijn en opluchten om af en toe even flink te klagen. Een kindje krijgen is prachtig en bijzonder. En ik geloof niet dat er hier mama's (in spe) zijn die niet van het getrappel genieten. Maar ik kan me zo voorstellen dat je het zwanger zijn helemaal beu bent! Misselijkheid, braken, bekkeninstabiliteit etc. zijn gewoon vreselijk. En ja, het kan er bij horen (in zekere mate), en ja, je hebt het er voor over. Maar geloof niet dat je kan genieten op het moment dat je boven de pot hangt of geen stap meer kan verzetten van de pijn. Echt, voor alle (zieke) zwangere vrouwen, petje af hoor! Je lichaam doet iets heel bijzonders!