BAM- Bewust Alleenstaande Moeders 3

Ja het is gebeurd. Ik vond het best een aparte ervaring hoor. Maar nu is het wachten tot ik kan testen. Bedankt voor jullie duimen!

 

Hallo Dames

Ik lees al heel lang stiekem met jullie mee (een paar jaar al)
Nu vond ik het tijd om me aan te melden aangezien ik misschien echt serieuze stappen ga ondernemen.
Even kort mijn overwegingen om BAM mam te worden.
Ben nu pas 24 jaar, maar heb zeker sinds mijn 16e al een kinderwens.
Op mijn 16e raakte ik zwanger door de pil heen, maar aangezien ik slaap medicatie slikte waarbij je echt niet zwanger mag worden heb ik een abortus moeten ondergaan. Toen is het bij mij begonnen te kriebelen.
Maar ik was wel zo verstandig dat ik eerst school wilde afmaken.
Op mijn 21e raakte ik opnieuw zwanger door de pil heen.
Ik heb dus ook echt geen vertrouwen in de pil meer
Ik gebruik ook al 3 jaar geen anticonceptie meer.
Hoef dus ook niet te ontpillen of iets dergelijks.
Ondanks dat de situatie er niet naar was wilde ik wel voor het kind gaan.
Ik had een tijdelijke woning van de woningbouw. Was nog bezig met een opleiding EN de vader van het kind is bij me weggegaan omdat ik zwanger was.
Desondanks was het kind ontzettend gewenst door mij en heel mijn familie stond achter me. Helaas bij de echo met 12 weken klopte het hartje niet meer. Mijn kindje was gestopt met groeien op 8,5 week.
Aangezien ik niet wist hoelang ik zwanger was had ik met 7 weken wel het hartje zien kloppen op de echo.
Het was echt een grote klap voor mij! Ik moest ook gecurreteerd worden.
Inmiddels zijn we al 3 jaar verder! Ben dus een jonge vrouw van 24 jaar met een super grote kinderwens. Al 3 jaar lang ben ik er over aan het denken om het alleen te gaan doen.
De situatie is misschien nog niet 100% ideaal, maar wanneer is dat wel?
Iniedergeval is de situatie beter als 3 jaar gelezen. Ik heb nu een inkomen (Wajong uitkering) heb een vast huis en ontzettend lieve mensen om me heen die me steunen.
Ik ben van plan om me te gaan aanmelden bij KID centrum Amsterdam.
(iemand ervaringen met hun?)

Ik zit in de Wajong uitkering omdat ik mijn leve lang al Chronisch vermoeit ben. Voor mij geen belemmering om mijn kinderwens langer te onderdrukken. Die vermoeidheid blijft waarschijnlijk mijn hele leven en ik kan er nu goed mee om gaan. De Wajong is geen vetpot, maar ik heb het zeker niet slecht.
Ik ben 5 weken geleden gestopt met roken, en het was wel lastig maar mijn grote kinderwens heeft me erdoor heen geholpen.

Wanneer ik me aanmeld bij het KID centrum weet ik nog niet, maar ik hoop dat ik daar niet meer lang mee wacht want daar is ook nog een wachttijd natuurlijk. En ik hoop dat ze ondanks mijn leeftijd en chronische vermoeidheid niet gelijk een oordeel klaar hebben, maar daar ga ik maar niet van uit.
Ik heb de opleiding SPW gevolgd en heb vanaf mijn 16e met kinderen gewerkt (daarvoor wel eens opgepast) Dus ik weet aardig waar ik aan begin. Ik geloof best dat het niet altijd even makkelijk zou zijn, vooral alleen niet, maar ik heb 2 broers en lieve ouders die achter me staan.

Sorry voor dit lange verhaal, maar ik vind het zo fijn dat ik het even kwijt kan aan mensen die mij (hopelijk) begrijpen ondanks mijn leeftijd.
Ik kan niet meer wachten op de "ware"
Mijn moedergevoelens zijn te sterk.

ALLEEN KAN IK HET OOK!

@Koetjekuuk
Wat vervelend zeg. Ik las het gister toen ik aan het googlen was en ineens zie ik dat jij met hem te maken had. Gelukkig kan je nu wel lekker genieten van je zwangerschap. En nog van harte met je zwangerchap.

@Tamio
Spannend hoor. Ik duim ook voor je.

Voor alle andere die nog niet zwanger zijn, veel succes.
Ik hoop dat ik hier gezellig kan mee kletsen. Al gaat er voor mij nog wel een tijd over heen eer ik pogingen kan wagen. Maar gelukkig schijnt de wachttijd in Amsterdam niet gigantisch te zijn.

 

Wat fijn Mar30.
Dat word dus een spannende tijd voor jou.
Er staat op de site nergens een minimum leeftijd, heb jij toevallig enig idee of je ook een minimum leeftijd moet hebben?
Ergens anders had ik gelezen dat je minimaal 25 moest zijn, dan zou ik helaas nog langer moeten wachten.
Maar aangezien op de site wel een maximale leeftijd staat neem ik aan dat ik ook op 24 jarige leeftijd er terecht kan. Of me in iedergeval kan aanmelden. Nog 8 maanden en ik ben 25

Net na mijn bericht was ik in staat om me gelijk aan te melden, en toch nog even niet gedaan. Ik denk dat ik van de week eerst nog even met mijn moeder ga praten. Zij is er niet op tegen hoor, maar wil het toch nog even serieus bespreken. Ook dat het voor haar duidelijk is dat ik serieuze plannen heb We gaan zondag naar de sauna, dus wie weet dan een mooie gelegenheid tenzij een vriendin van haar mee gaat, dan stel ik het gesprek nog even uit.

 

Vandaag zei ik tussen neus en lippen door tegen mijn moeder dat ik me eigenlijk wel zou willen aanmelden bij KID centrum amsterdam.
Ze zal me steunen, maar toch ziet ze ook wel liever dat ik het samen met een man zou doen. Maar eerlijk gezegd heb ik wel het beeld in mijn hoofd met mij als moeder, maar geen man daarbij. Moet er ook voorlopig niet aan denken om weer samen te wonen.

Jammer dat je ouders niet zo enthousiast reageerde, maar als je staks zwanger bent draaien ze vast helemaal om.

Ik typte net geloof ik wel ouders, maar bedoelde meer mijn moeder daarmee. Mijn vader vertel ik het denk ik pas als ik echt zwanger ben
dan vind hij het wel leuk, maar anders begrijpt hij het denk ik niet. Of ik heb gewoon een verkeerd beeld van hem, dat kan ook nog Maar verder is hij wel lief hoor.

 

Mar: joehoe spannend!!! Ik hoop dat je er een goed gevoel bij hebt en dat je straks alsnog snel mag beginnen. En hopelijk heb je binnekort opnieuw een gesprek met je ouders, maar dan wat fijner. Want het is wel erg fijn als je ouders achter je staan. Het doet je toch verdriet als dat niet zo is, lijkt me.

 

Welkom BAM

Ik bewonder je, juist omdat jij weet wat chronisch ziek zijn is. en toch sta je, net als ik (ook chronisch ziek) wel sterk in je schoenen. Ik heb geen uitkering en weet niet wat de toekomst brengen zal, maar dat weet niemand.
Ik ga ervoor, het zal zwaar zijn, maar ik heb een groot sociaal vangnet waar ik zeker wel op kan rekenen. Er zullen zat mensen je voor gek verklaren dat je dit wil gaan doen, juist met die chronische vermoeidheid (ik ken het helaas), want het is wel degelijk loodzwaar, maar als de wens er zo sterk is laat je je door niemand iets wijs maken.
Mensen kunnen later ook chronisch ziek worden, een andere ziekte krijgen e.d. Niemand weet hoe het leven zal lopen.
Wat is tegenwoordig ideaal. wat mij betreft bestaat dat niet eens meer. Er gebeurd tegenwoordig zoveel. Soms lijken gezinnen ideaal, maar zijn ze dat echt niet. (gelukkig zijn er ook heel veel wel gelukkige gezinnetjes, voordat men me aanvalt)
Ook weet je niet hoe zwaar het daadwerkelijk zal zijn. Maar niemand weet dat van tevoren. Maar juist door in de kinderopvang gewerkt te hebben (me too) weet je dat kinderen zeker niet zaligmakend zijn. Ik vind het fijn dat je hier mee komt kletsen en ik wens je veel succes in de stappen naar je keuze.

 

@ Musicalfan

Ik ben dus chronisch vermoeit EN nog erg jong.
Weet zeker dat als het zover is ik heus niet alleen maar leuke reacties krijg.
Maar gelukkig weet ik dat de belangrijkste mensen in mijn omgeving me zullen steunen en dat is het belangrijkste.
Juist sinds ik een uitkering heb gaat het wat beter met me.
Nu 2 jaar. Als ik werk zou ik eerlijk gezegd wel veel moeite hebben om voor een kindje te zorgen denk ik. Ik heb wel gewerkt namelijk na mijn opleiding.
Maar dat hield ik gewoon niet vol, zodoende ben ik in de wajong gekomen omdat ik dit al mijn leve lang heb. Wat ik wel als een voordeel zie omdat ik niet beter weet. Het lijkt me veel moeilijker als je ineens op latere leeftijd ziek word.

Helaas ken en hoor ik vaak over gezinnen die uit elkaar gaan dat er door zowel moeder als vader het kind gebruikt word en nare dingen over de ander verteld word.
Misschien is het niet ideaal om het alleen te doen, maar ik weet wel zeker dat ik een kind een goede toekomst kan geven.
Mijn kind zal geen merk kleding kunnen dragen, maar had ik veel geld had mijn kind dat ook niet gekregen Vind ik nergens voor nodig.
(om even een stom voorbeeld te geven)
Ik heb trouwens nog veel spullen van mijn vorige zwangerschap bij mijn moeder op zolder liggen. Heb toen al veel gekregen van allerlei mensen.(niet alleen kleertjes)

Dus ondanks dat jij ook ziek bent ga je ook voor bam?

Kan iedereen mij is kort vertellen hoe het er voor staat bij jullie?
Heb wel veel gelezen, maar heb jullie niet van het begin mee gemaakt.
Zou graag een beetje op de hoogte zijn zodat ik makkelijker mee kan praten Al komt het ook vanzelf wel denk ik.

Een wandel maatje is zwanger. (we wandelen soms samen met de honden) Ze heeft mijn leeftijd en nu ik de knoop heb doorgehakt om me echt te gaan aanmelden merk ik dat ik veel meer rust voel. Ben altijd blij voor mensen als ze vertellen dat ze zwanger zijn, maar eerlijk gezegd deed het ook altijd veel pijn. Terwijl ik oprecht blij voor mensen wil zijn.

@Mar30
Ik heb op een ander forum voor KID gelezen dat iedereen wel "goedgekeurd" word. Er word zelfs weinig persoonlijks gevraagd, maar vooral veel verteld. Al weet ik zeker dat ik ook giga zenuwachtig zou zijn vooral gezien het feit dat ik zo jong ben en chronisch vermoeit ben.
Denk niet dat het veel helpt maar het komt vast allemaal goed!
Hoeveel september heb je de afspraak? Het is al bijna zover.

 

Nog even een aanvulling.

Op 18 Augustus (net dus) om 23:38 heb ik het formulier verzonden en ik sta nu officieel op de wachtlijst voor een KID behandeling.

Nu word het al wat echter en moet ik de komende 6 tot 8 maanden nog even afwachten. Wat zal dat voor mijn gevoel lang duren

@ Mar30
Kreeg jij een bevestiging van je aanmelding via mail ofzo?
Tot hede nog niks gehad, maar ga er vanuit dat het goed is gegaan

 

Hallo allemaal,

Welkom BAM.
Jeetje je bent nog wel jong om als alleenstaande BAM te willen worden.
Mag ik vragen waarom je niet kiest om op deze leeftijd gewoon nog een relatie te beginnen en daarin zwanger te worden, qua leeftijd heb je nog alle tijd?
Praat in ieder geval lekker mee.

Je vroeg om een korte update van ons, nou komt ie.
Ik ben Xon, 37 en nu met poging 13 bezig met een donor.
Na 6 maanden in de mmm terecht gekomen.
Inmiddels elke maand uitgangsecho's, follikelmetingen, clomid slikken, pregnyl spuiten, ik heb een HSG onderzoek gehad, een SIS-echo en ben vorige maand geopereerd aan poliepen in mijn baarmoeder. Dit weekend voor het eerst weer een poging.
Ben ook door intakegesprek heen bij KID, dus als er daar een donor beschikbaar is, stap ik over van mijn donor naar een onbekende donor via KID. Hoogstwaarschijnlijk al meteen met IUI of IVF vanwege mijn eigen pogingen die niet gelukt zijn.
Dat is mijn verhaal.

Mar, wat goed!
Spannend he?

Ik heb over paar weken mijn tweede gesprek bij KID.
Ik ben door de intake heen en nu gaat het gesprek voornamelijk over hoe nu verder, gaan ze kijken op welke punten ze gaan matchen met donor. Daarna duurt het nog ongeveer 2 maanden totdat je daadwerkelijk kan beginnen. Tot die tijd probeer ik het nog met mijn donor en hopelijk ben ik voor die tijd zwanger.

Bam jij zei dat iedereen wel goedgekeurd wordt.
Dat is écht niet waar.
Ging dat over KID? Geertgen is namelijk wel iets makkelijker.

Ik vond het intakegesprek loeizwaar, veel ingewikkeld taalgebruik en vragen met wat zou je doen als(een soort casus)?
Nu werk ik in het onderwijs, ben ik wel wat pedagogisch onderlegd, dus ik was niet zo bang voor dat gesprek. Maar er wordt erg doorgevraagd hoe je dat allemaal denkt te gaan doen(opvoeding/financien/sociaal netwerk/ jouw rol als alleenstaande ten opzichte van je kind).
Toen ik de deur uitliep was ik er écht niet van overtuigd dat ik door het intakegesprek heen was.
Ik ken meerdere vrouwen die er niet doorheen zijn gekomen (waarvan één later wel bij het geertgen).
Een vonden ze te jong (28) met te weinig ervaring in relaties en geen stabiele financiele situatie en die hebben ze aangeraden eerst eens te kijken of ze een in het dagelijks leven een relatie kon opbouwen en financieel wat steviger en stabieler te worden.
De andere werd zonder echt duidelijke reden afgewezen en is nu wel door bij Geertgen.

Mar, ik wil je zeker niet afschrikken, maar bereid je gewoon goed voor. En wees vooral eerlijk in alles, dat vinden ze heel belangrijk.

 

Oh ja Bam, je krijgt geen bevestiging van je inschrijving.
Ik weet ook nog dat ik dat zo raar vond, maar ga er maar van uit dat het gelukt is, want ik heb uiteindelijk ook een uitnodiging gehad, haha.

Mar, vergeet ik nog te zeggen...
Ik hoop ook dat je ouders wat meer achter je kunnen staan.
Ik denk dat het wel goed komt, bij mij duurde dat ook eventjes.
Weet je, wij zijn er al een poos in ons hoofd mee bezig, zijn al beetje aan het idee gewend.
Zij krijgen het opeens te horen en moeten net als wij het ook even laten bezinken.
Verder willen alle ouders het beste voor hun kind, en dat betekent natuurlijk het liefste het huisje,boompje, beestje verhaal. En voor hun is dat dan ook even slikken als dat er een beetje anders uitziet voor hun dochter.
Komt goed!

 

@ Xon

Mag ik vragen waarom je niet kiest om op deze leeftijd gewoon nog een relatie te beginnen en daarin zwanger te worden, qua leeftijd heb je nog alle tijd?

Tuurlijk mag je dat vragen Ik hoor al 3 jaar lang dat ik nog zo jong ben.
Zelfs na mijn miskraam dat mensen doodleuk zeiden, ach je bent nog jong zat. Ik ben misschien jong, maar heb al zolang een kinderwens.
Alles heb ik in principe voor elkaar behalve een man.
Ik heb nu al alle uitgaven en inkomen uitgerekend en financieel is bij mij zeker geen probleem. Ik moet wel opletten wat ik koop, dat wel hoor, maar heel slecht heb ik het zeker niet.
En ik wil ooit wel meer kinderen als 1. Als ik bv pas op mijn 30e met partner zwanger kan raken heb ik het gevoel snel achter elkaar kinderen te moeten krijgen i.v.m mijn leeftijd. En nu heb ik inderdaad alle tijd, dus hoef ik niet "gehaast" kinderen te krijgen. Stel dat het niet lukt, ik kan niet zwanger blijven, dan gaat er ook weer langer over heen.
Ik wil gewoon overal op voorbereid zijn en niet later denken "was ik maar eerder begonnen" zoals je helaas vaak leest.

Gelukkig word niet iedereen goedgekeurd bij KID.
Zou wel gek zijn Maar bedoelde meer dat op het KID forum heel veel mensen een ontzettend slecht gevoel hadden na hun intake met de psycholoog. Ook een vrouw van 26. En zij zijn nu wel allemaal gestart.
En zij vonden het meer 1 richtings verkeeer. Er werd bar weinig over hun eigen situatie gevraagd. Dat vond ik al gek. Maar bij jou vroegen ze wel persoonlijke dingen?
Ik heb niks te verbergen, dus eerlijk ben ik zeker straks.

Een vonden ze te jong (28) met te weinig ervaring in relaties en geen stabiele financiele situatie en die hebben ze aangeraden eerst eens te kijken of ze een in het dagelijks leven een relatie kon opbouwen en financieel wat steviger en stabieler te worden.

Dit gaat bij mij al niet op. Ik ben alleen heel jong, maar financieel heb ik alles op orde. Zorg al vanaf mijn 19e voor mezelf, heb al 2 jaar samen gewoont, 5 jaar relatie gehad met dezelfde man. Etc.
Niet dat het op mijn leeftijd meer echt aan de orde is denk ik, maar echt uitgaan 's avonds en stappen dat heeft mij nooit van mijn leven geboeid. Ik ben meer een huismus.

En jeetje Xon het is niet niks waar je allemaal mee bezig bent.
Ik hoop dat het heel snel raak mag zijn voor jou.

ZO weer een heel verhaal. Ik snap als niet iedereen het met me eens KAN zijn. Gelukkig denkt niet iedereen hetzelfde.
Maar ik weet zeker dat ik nu net zo veel te bieden heb als over 5 jaar.
Waarom wachten als die wens al 8 jaar aanwezig is.
Ben hier niet impulsief mee bezig, anders om het sneller te laten verlopen kon ik ook zelf een donor zoeken. Maar ik wacht liever KID af.

 

@Xon (hier wil ik ook graag op antwoorden)
Mag ik vragen waarom je niet kiest om op deze leeftijd gewoon nog een relatie te beginnen en daarin zwanger te worden, qua leeftijd heb je nog alle tijd?

Deze opmerking kreeg ik ook met regelmaat. En ik loop nu bijna tegen de 30. Weet je als je wens zo groot is en de partner komt niet op je pad,dan kun je tot dit besluit komen. Mijn kinderwens is altijd enorm groot geweest. Echt megagroot zelfs. Vroeger toen ik klein was riep ik al dat ik moeder wilde worden. Ik was altijd bezig met baby's en zorgen.
Zoeken naar een partner omdat ik een kind wil is niet eerlijk. Niet ten opzichte van de partner, maar ook niet tov het kind. Mijn kinderwens is vele malen groter dan mijn partnerwens. Begrijp me niet verkeerd, ik sta open voor relaties mocht er iemand op mijn pad komen, maar als je al te kampen hebt met chronische ziekte kan het toch wellicht ook wel lastiger zijn om een partner te vinden.

Qua leeftijd alle tijd hebben is ook zo eentje. In mijn geval heb ik dat dus niet vanwege de endometriose. Maar ook al zou ik dat wel hebben, hoeveel mensen zijn er bij wie het niet lukt of het zwanger worden moeizaam verloopt. Als ik nu terugkijk voor mezelf had ik ook graag eerder begonnen. Maar goed, daar heb ik nu niets aan.

Lieve Xon, ik bedoel het niet als aanval, en begin hierin mezelf ook weer te verdedigen, dat is wat ik ook wil afleren, maar kon het toch niet laten om even mijn mening over mijn eigen situatie hierin geven.

Ik hoop voor jou dat het allemaal snel mag lukken want het is niet niks zo allemaal. Ik ga extra hard voor je duimen, dat je de kliniek niet nodig zal hebben. Knuf voor jou

 

@ Mar

Spannend hoor allemaal. Ga je nog lekker weg in September of niet? Hoop dat de gesprekken goed zullen verlopen. Ze kunnen het vast wel voor je verzetten naar Oktober.

Hier gaat het wel redelijk. De navelwond van de blindedarm operatie is ontstoken, maar ze doen er niets aan. Ik moet het blijven schoonspoelen en dan goed in de gaten blijven houden. Tja, dat had ik zelf ook wel kunnen bedenken.
Nou ja, we zien wel weer.

@ BAM, ik ben ook al heel lang chronisch ziek. Met alle gevolgen van dien nu. Dus ik weet niet waar ik terecht kom straks, maar werken is er nu ook niet bij.
Ik zie het wel. Ik ga voor mezelf en het duurde erg lang voordat ik tot die conclusie kwam. Mijn eigen gezondheid is het belangrijkste en daar moet ik mijn leven lang nog mee doen.
Heb je ME/CVS??? Want daar wordt je tegenwoordig ook niet zo makkelijk mee afgekeurd.
Ik hoop voor je dat alles gaat lukken wat je graag wilt.
Chronisch ziek zijn is vreselijk, zeker omdat je kunt stuitten op onbegrip van anderen. Het is het leren accepteren van je beperkingen en mogelijkheden, en dat is al verdomd moeilijk op zich. Als anderen het dan nog moeilijker maken voor je is dat schrijnend. Mensen begrijpen pas e.e.a als ze er zelf mee te maken krijgen. Je mag maar wat blij zijn als je gezond bent. Dat weet ik ondertussen wel. Ik zou ook graag 40 uur willen werken, promoties maken e.d. Maar ik heb heel wat concessies al moeten doen vanwege mijn gezondheid.Dat zul jij vast wel herkennen.

 

@ Musicalfan

Ik heb inderdaad ME/CVS.
Maar begrijp me niet verkeert, je hebt dit in heel veel verschillende mate.
Het is niet dat ik erg weinig kan. Maar ik moet wel zuinig met mijn energie zijn. Werken kan je meestal niet op je eigen tempo doen, overal moet je doorwerken en daarom ben ik tijdelijk even gestopt met werken in overleg met het UWV.Ik liep mezelf voorbij.
(Ik heb nu 2 jaar een uitkering, maar werk sinds een half jaartje niet meer) Uitkering vulde aan. En juist omdat ik niet meer werk heb ik de tijd om er voor een kindje te zijn. Mijn moeder was vroeger ook altijd thuis, en dat heb ik zelf als heel prettig ervaren. Ik heb niks tegen werkende moeders hoor Pas toen wij ouder waren is mijn moeder weer gaan werken.

En nog even over zo jong zonder partner aan kinderen beginnen.
Gewoon puur omdat ik graag heb dat mensen het begrijpen, maar snap een andere mening ook best hoor als je niet in mijn schoenen staat.
Ik heb altijd al een kinderwens gehad, ik heb ook nooit nagedacht wat voor opleiding ik zou gaan doen, het was gewoon vanzelfsprekend dat dat de kinderopvang werd. Helaas heb ik tijdens die opleiding veel vervelende dingen gezien. Bijvoorbeeld een klasgenootje vervroegt in de overgang, 1 klasgenoot kindje verloren met 16 weken zwangerschap en kan nu nog maar moeilijk zwanger raken, 1 klasgenoot die in de steek gelaten is omdat ze zwanger was en zij moest het dus niet bewust alleen gaan doen, woont thuis met een vader in de bijstand. Geld hadden ze ook niet, maar het kindje is nu inmiddels 3 jaar en het is wel goed gekomen. Ik mag mij gelukkig prijzen dat ik zwanger kan raken, dat ik een regelmatige cyclus heb, genoeg inkomen, een eigen huisje etc.
Ik kan haast geen beter moment verzinnen. Je moet er nooit van uit gaan, maar als ik wacht tot mijn 30e en ik kan niet meer makkelijk zwanger raken, kan ik me wel voor mijn kop slaan.

 

BAM: Ik begrijp je juist wel. Bij mij hadden ze die diagnose ook gesteld destijds, maar heb er zelf altijd ??? bij gezet. Inderdaad kun je dat hebben in veel gradaties. Ik ben jarenlang over mijn grenzen gegaan en moet dat nu bekopen.
Ik vind het fijn om juist jou tegen te komen hier, juist omdat we elkaar begrijpen hierin. You go GIRL!!!!!