ik zal hem zeker even knuffelen dit is een foto van ons samen, eergisteren: Nog even chillen voor de tv met mama en dan hup naar bed on Twitpic ik hoop echt dat iedereen ooit het geluk mag beleven om zo'n heerlijk zonnestraaltje te krijgen als ik
Thanks voor het delen van de foto's. Ach wat een heerlijk mannetje is het toch. Inderdaad, ik hoop echt dat ik dit ooit mag ervaren. Ik ga nu eerst tijdelijk aan de pil, en na wat rust hoop ik met hulp van ziekenhuis alsnog zwanger te mogen worden.
ik wil ook iedereen even veel geluk wensen met zwanger worden ! Ik heb ook al het geluk dat ik al een zoontje heb waar ik verschrikkelijk blij mee ben en trots op ben. Hij doet het allemaal zo goed en wordt begin december al weer 3. En al was de beginperiode toen moeilijk aangezien ik met 6 mnd zwanger ben verlaten toch ben ik nu bewust voor een 2e gegaan. Nu het geluk snel weer zwanger te zijn geworden van nummer 2. Ik weet dat dit lang niet voor iedereen zo makkelijk gaat vandaar voor iedereen even een knuffel Met mij alles goed morgen sollicitatiegesprek ... hoop dat zwangerschap geen probleem is, maar verwacht er nog maar even niet te veel van. voel me (op af en toe wat rugpijn na) goed en ukkie groeit goed. volgende week de 20 weken echo.
Dank jullie wel. Ik weet nu ook gewoon zeker dat ik het wil en ik ga er ook voor. Het zou gewoon zo fijn zijn als mijn ouders mij nu al zouden steunen. Maar het is inderdaad zoals jullie al zeggen, het is mijn leven en mijn droom. Loopy, jeetje Rens alweer 15 maanden. Wat gaat de tijd toch snel! Hoe gaat het met hem en met jou? X
Dames, het intakegesprek zit erop! Ik moet zeggen dat het mij allemaal reuze meeviel. Tuurlijk worden er lastige vragen gesteld, maar dat moet natuurlijk ook. Je hebt het tenslotte niet over een nieuwe auto. Ik heb er in ieder geval een heel goed gevoel over. Over 4-6 weken krijg ik de uitslag (hoewel het ook wel eens sneller gaat). Afwachten dus....!
Goed nieuws! Ik heb gisteren te horen gekregen dat ik ben 'goedgekeurd'! Ik moet zeggen dat ik best een beetje schrok toen ik het hoorde: dit gaat mijn leven veranderen!! Maar ik ben ook ontzettend blij. Bij mijn intakegesprek heb ik aangegeven dat ik niet meteen wil beginnen. Ik ben aan het afvallen en dat gaat goed. Ik wil, voordat ik met het traject begin, nog wat kilo's kwijt en dat ik geen probleem volgens de kliniek. Zodra ik er klaar voor ben, geef ik een seintje en dan gaan we beginnen. Ik vind het zooooo spannend! X
Hey Mar Wat fijn dat het zo goed ging en dat je eigenlijk dezelfde week al te horen kreeg dat je was goedgekeurd. En als je nu dus wilt starten hoef je alleen maar een seintje te geven? Dat is dan wel supergaaf. Ga je het je ouders wel vertellen binnenkort of ben je daar nog niet over uit? En het wordt dus dan een onbekende donor toch? Geniet ervan meid, als jij wil kan het dus beginnen. Succes met het afvallen. Knuffel van mij
Ja ik hoef inderdaad alleen maar een seintje te geven en dan kan het gaan beginnen. Ik moet mijn ouders nu wel gaan inlichten, maar ben nog even moed aan het verzamelen. X
Gefeliciteerd Mar! Wat een goed nieuws! En je hebt dus ook geen wachttijd zodra je mag beginnen? Super!
Wat is het rustig Niemand nieuws te vertellen? @ Mar Heb je het al tegen je ouders gezegd? Ik ben van plan om toch ook een advertentie op internet te zetten. Een kliniek is een "veilige" keus. Daarom had ik me daar ingeschreven. Maar ik denk ontzettend veel aan mijn kinderwens en de mogelijkheden. Het fijne van zelf inseminatie lijkt mij dat je de man in kwestie "kent". Je weet hoe hij er uit ziet en je kan aan je kind eventueel foto's laten zien etc. Het is minder anoniem als een zaaddonor via een kliniek. Maar het is ook een stuk enger natuurlijk. Hoe weet je of iemand de waarheid spreekt? Waar spreek je af? Ik ga zeker niet over 1 nacht ijs. Hoe hebben de meiden die niet via een kliniek zwanger zijn geraakt het gedaan? Zelfs op de site van Kid centrum Amsterdam staat dat ZI meer slagingskans heeft als KID. Aangezien ik 2x door de pil zwanger ben geraakt verwacht ik ook een goede vruchtbaarheid te hebben. Al zegt dat niks over een volgende zwangerschap natuurlijk. Er komen dan toch nog zoveel dingen op je af in eens.
Nou meiden, het hoge woord is er uit! Ik heb met mijn ouders gesproken. Na wat hints van mijn kant, is mijn moeder degene geweest die naar mijn plannen heeft gevraagd (mijn vader was toen niet thuis). Ik heb haar verteld dat ik ben goedgekeurd bij een kliniek en dat het nu aan mij is om aan te geven wanneer ik wil beginnen. Mijn moeder heeft aangegeven dat ze erg heeft moeten wennen, maar dat ze erg blij voor mij is. Ze maakt zich vooral zorgen om de praktische kant, maar ik heb haar denk ik gerust kunnen stellen. En ik heb haar ook gezegd dat ik het ook best eng vind allemaal, maar er vooral veel zin in heb! Mijn vader heeft vooral het gevoel dat hij straks de rol van vader op zich moet nemen, maar heb hem duidelijk gemaakt dat ik dat echt niet van hem verwacht. Ik wil gewoon dat hij opa is! Kortom, alles is uitgepraat en zij zijn er ook klaar voor! Bam, ik wilde eerst ook zelf een donor vinden, maar ben hier toch op terugggekomen. Vaak gaat het goed, maar helaas gaat het ook wel eens verkeerd en is de donor niet oprecht. Ik wil dat risico niet nemen en heb daarom voor een donor via de kliniek gekozen. Maar je moet vooral op je gevoel afgaan! X
@ Mar: Wauw, wat goed en wat fijn dat je er nu over kunt praten. Het komt allemaal goed. En ook je vader draait volledig bij als hij een kleinkind in zijn armen mag houden. Dan is hij vast en zeker een trotse opa! Het is ook een aparte situatie. Mijn ouders stonden ook niet meteen enthousiast te springen. Vooral mijn vader was wat sceptisch. Nu is er bij mij medisch gezien ook wat haast bij, maar gelukkig staan ze compleet achter me. En dat is wel fijn. Want dat heb je wel nodig. @ Bam, volg je gevoel. Mijn tip en hoe ik het heb aangepakt staat hier een beetje. Ga niet meteen met iemand in zee, maar leer iemand een beetje kennen. Dat heb ik gedaan iig. Er is nu heel wat ophef vanwege het verhaal van de donor die asperger heeft en dat heeft verzwegen aan de ontvangsters. Ik ben destijds ook met hem in contact geweest, maar heb hem niet als donor gekozen. Het is een vertrouwenskwestie en dat kan behoorlijk geschaadt worden door dit soort dingen. Dus ga niet over een nacht ijs, hoe groot de wens ook is. Ik ben meer dan een jaar bezig geweest en leerde mijn donor wat beter kennen. Er zat meer dan een jaar tussen contacten leggen, mailen en ontmoeten en de daadwerkelijke inseminatie. Een ander pakt het wellicht anders aan, maar voor mij voelde het zo goed. (ook ik had misschien wel het liefst meteen willen beginnen, maar ik vind dat je over dit soort dingen goed moet laten voorlichten voor zover dat kan. Het gaat immers niet om een pakje boter ofzo). Wees ook duidelijk in wat jij verwacht van een donor en wat hij verwacht. Maak duidelijke afspraken en leg e.e.a vast in een contract. Succes meis!
@Mar30 Fijn dat het zo goed ging. Ben benieuwt wanneer je je 1e poging gaat doen. Na 3 jaar lang nadenken om het alleen te gaan doen had ik dus de knoop doorgehakt. Maar ik sta ondertussen best open voor een relatie hoor. Nu had ik het nooit verwacht dat het na 3 jaar nog ging gebeuren, maar van de week heb ik een date. Volgensmij is het echt een super leuke man en hebben we heel veel raakvlakken. Hij heeft al een dochter van 5 jaar. Stel dat het wat word dan zal dat vast een beetje wennen zijn in het begin. Hij heeft zijn dochter 3/4 dagen in de week. Dat vond ik zo mooi om te horen. Ik ken alleen hele andere verhalen. Maar hij zorgt precies even veel voor zijn dochter als de moeder doet. Misschien word het ook helemaal niks, maar hoe ideaal zou het zijn Toch nog na 3 jaar. Ik heb er wel een goed gevoel over. Niet dat ik in een relatie 1,2,3 aan kinderen begin, maar de mogelijkheid is er omdat je dan niet meer alleen bent. Dat zal je altijd zien, dan hak je de knoop door en komt het toch nog op je pad (oke met een beetje hulp in de zin van zelf zoeken) Maar zoals ik al zei "misschien word het niks" Ik blijf gewoon nog ingeschreven bij de kliniek en zie wel waar ik over een half jaar sta.
ik heb dus wel die donor met asperger als donor gehad is op undercover geweest en ik was 1 van de onherkenbare vrouwen dus wil je via internet.... mijn advies vraag eerst andere vrouwen hier of op een site naar ervaringen met een bepaalde donor. ik geloof dat op zp foxymama een goede donor getroffen heeft o.a.
Hier even een "afmeld" berichtje van mij. Wie weet kom ik ooit wel weer terug Maar na 3 jaar heb ik toch weer een vriend, misschien juist omdat ik er niet echt op uit was? Het was echt liefde op het eerste gezicht, ben nog nooit zo snel verliefd geworden En voor hem voelt het ook helemaal goed. Ik hoop dat het zo blijft en i.p.v over een paar maanden een BAM moeder te zijn ben ik over 2 jaar misschien wel gewoon moeder en heeft mijn kind toch een vader. We zullen zien. Ik kom vast nog wel eens spieken hier Iedereen veel succes!