Nee, dat is het zeker niet, gelukkig heb ik een hele begripvolle donor. Die echt heel erg met me meeleeft. Dat scheelt wel hoor.
Dat scheelt idd stukken meid! Leuk dat ie er ook zo voor je is! Ik denk niet dat veel donoren dat zouden doen Wees maar zuinig op em
Hallo Babywens, Jammer nou zeg! Maar..... ik weet nog dat ik vorig jaar om deze tijd in precies hetzelfde schuitje zat als jij! Was ook nog maar pas bezig en was zooo ongeduldig! We (donor en ik) waren reuzebenieuwd wat 2007 zou brengen. En toen was 20 januari opeens de eerste dag van mijn allerlaatste menstruatie en testte ik op 15 februari, de dag voor mijn verjaardag, positief! Het was een geweldig verjaardagskado! Nu ga ik samen met haar 2008 in. Heel mooi! Kan me in ieder geval heel goed verplaatsen in jouw situatie! Ik hoop dat het voor jullie echt heel snel raak is! Kari
Hoi Kari, kijk, dat geeft iemand weer moed. Ik hou me er maar een beetje aan vast dat 3 keer scheepsrecht is...LOL Weet natuurlijk ook wel dat dat niet altijd zo werkt maar ik heb een goed gevoel voor de volgende week...kan het niet goed uitleggen. We zullen het wel zien... Enne...je dochter is een plaatje hoor...
hoi meiden, ik moet nog een paar dagen wachten maar denk niet dat het bij mij raak was in ronde 1. ik voel gewoon helemaal niks en mijn temperatuur was ook niks bijzonders aan te zien. ben wel moe, maar dat kan ook gewoon luiheid zijn die eruit komt in de vakantie. dus ik ga er maar van uit dat ik 'lekker' met jullie meedoe voor de januari-ronde. liefs, loopy
Hoi, hier helaas ook de duiveltjes sinds eergisteren. 2 dagen eerder dan verwacht. Op naar de volgende ronde!
Balen hoor. Ik moet deze ronde w.s. overslaan...Donor is een paar daagjes op vakantie en hij wist niet of hij op tijd terug zou zijn.
Ooh, das helemaal balen dan! Kijk dat het niet meteen raak is, ok. Maar als je weet dat je binnen een paar weekjes weer kan "mikken" dan geeft dat in ieder geval wat hoop, toch? Bij mij was het de eerste ronde en ik weet dat het lang kan duren, maar stiekem was er toch hoop. Te meer omdat m'n lijf me weer behoorlijk voor de gek heeft gehouden deze ronde. Dat kennen we allemaal wel denk ik. Ik heb gelukkig een stel vriendinnen die mij graag aanhoort wanneer ik ff lekker zielig wil doen.
Ja precies...had ook wel effen een dip daardoor hoor...Op kerstavond heb ik het mijn moeder verteld (van mijn BAM plan)... Ze was echt geshockeerd...niet vanwege het donor verhaal maar meer dat ik op mijn leeftijd nog aan kids ging beginnen. Inmiddels is ze aan het idee gewend. Mijn lijf heeft me de vorige keer ook erg voor de gek gehouden, en dat is niet leuk.
Ja, ik vraag me soms echt af hoe dat toch werkt, he? Letten we er soms meer op, of voelen we die dingen altijd al, maar hebbe we het nooit zo geïnterpreteerd? Of was het wel raak, maar voortijdig afgestoten? Ik weet het niet. Ik heb wel de afspraak met mezelf gemaakt dat ik voortaan niet meer op symptomen zal letten. Het enige wat mij zal doen vermoeden is overtijd zijn en uiteindelijk een dikke positieve test! dat scheelt teleurstelling. Hmm, weet je, persoonlijk had ik al klaar willen zijn met mijn kinderwens voor mijn 30e, maar soms loopt het nou eenmaal anders. Ik ben over 2 maanden 30 dus dat lukt al niet meer. hihi Ik zeg nu ook altijd als het voor m'n 34e niet is gelukt, dan hoeft het voor mij niet meer. Maar eigenlijk weet ik dat dat onzin is, want als de wens zo groot is, verleg je steeds je grenzen. Ik had twee jaar geleden ook nooit kunnen denken dat ik het m.b.v. een donor zou proberen. Ook daarin heb ik dus een grens verlegd. Ik snap dat je moeder er even van schrok, maar echt oud ben je met 36 niet hoor. Tja, er zitten wat nadelen aan, maar ook veel voordelen. Ik was een hele jonge starter. Ik was 20 toen ik mijn zoon kreeg. Heeft ook z'n voor en zeker ook nadelen gehad. Het moet ook bij je passen denk ik. Sommige mensen zijn op hun 30e nog niet klaar voor een kind en ik ken (ex)tienermoeders die het er uiteindelijk prima vanaf hebben gebracht. Niet dat ik daar nou zo voor zou pleiten hoor. haha Waar het volgens mij gewoon op neer komt is dat je moet doen wat goed voelt voor jou.
Helemaal mee eens hoor... Ik heb 15 jaar een relatie gehad waarin mijn ex geen kinderen wilde, en door de jaren heen heb ik dat mezelf ook aangepraat. Maar op een gegeven moment had ik zoiets van dit is niet wat ik wil..uiteindelijk nog 4 jaar lopen te denken of ik bij hem zou blijven of niet. Nu wordt ik deze maand 37. Tja...en het biologische klokje tikt door he? Ben inmiddels al 2,5 jaar vrijgezel maar nog geen nieuwe partner tegen gekomen dus vandaar mijn donor.
Ja, ik snap jou heel goed. Wel teleurstellend lijkt me, dat je er na zoveel jaar toch achter komt, dat zijn wens eigenlijk niet jouw wens was. En idd. het klokje tikt hevig door, maar het moet denk ik wel wat hoop geven als je leest dat er toch nog zat vrouwen na hun 36e zwanger raken. Je kan beter zeggen dat je nog 50% kans hebt op een zwangerschap, dan dat je 50% vermindert vruchtbaar bent. Volgens mij schrijf ik het een beetje krom maar ik bedoel eigenlijk zoiets als het glas is niet half leeg, maar half vol.
Daar probeer ik me ook aan vast te houden maar af en toe dan denk ik wel eens: Stel het lukt niet... Ik weet dat ik positief moet blijven en gelukkig heb ik die gedachten niet zo heel vaak. Tja...hij vondt het egoistisch van mij dat ik WEL kinderen wilde. Toen hij zich had laten helpen zei hij doodleuk (dezelfde dag nog) JIJ kunt toch nog altijd zwanger worden? Duh....
Hè bah! Dat meen je gewoon niet? Die opmerking van hem vind ik pas ego. Je bent zeker geen vrienden gebleven gok ik zo.... Kijk persoonlijk vind ik een kind krijgen in een relatie "idealer". Maar een ideaal pakt niet altijd ideaal uit in de praktijk. Ik ben liever alleen en gelukkig dan vasthouden aan mijn ideaal en samen maar ongelukkig. Ik geloof dat een kind ook gelukkig kan opgroeien met één ouder. Mijn zoon heeft pas sinds een jaar weer echt contact met z'n vader Voorheen was het eens in het blauwe jaar. En ik heb niet de indruk dat hij de jaren ervoor erg veel te kort is gekomen. Maar ja dat weet je pas later. Misschien zit hij later wel vol verwijten, maar ja dat kan ook als ik wel bij zijn vader was gebleven. Je doet als ouder wat goed voelt en als je ook nog een beetje gezond verstand hebt, dan komt het denk ik wel goed. Wat de donorkindjes betreft (zou er graag nog twee willen) zoek ik geen vader in de donor. Wel vind ik het belangrijk dat ze de donor (bijtijds) leren kennen en iets van een band met hem opbouwen. Vooral voor hun gevoel van identiteit. Ik werk in het voortgezet onderwijs en heb ook in de hulpverlening gezeten en ik merk hoe belangrijk dergelijke zaken zijn. Hé ik ken je verder helemaal niet, maar als je behoefte hebt om ff te klagen of je onzekerheden te ventileren, dan kan dat hier bij mij hoor. Ik vind het wel fijn dat er meerdere mensen zijn die op dit moment in hetzelfde traject zitten. Gedeelde leed is halve leed. Gedeelde vreugde is dubbele vreugde!
Waar zijn trouwens mijn manieren gebleven? Een heel gelukkig nieuw jaar toegewenst aan jullie allemaal. Dat al onze wensen uit mogen komen
ook namens mij iedereen een gelukkig nieuwjaar! ik wordm morgen ongesteld (spotting) dus ik ga dapper verder voor de nieuwe ronde!
Oeps...inderdaad Voor jullie natuurlijk ook allemaal de beste wensen hoor...en een heel vruchtbaar 2008...