Onze dreumes grijpt ons sinds 1,5 week in onze gezichten en knijpt dan flink (laat dan ook niet zomaar los) of grijpt mijn haar en trekt hier flink aan. We zeggen dan hard auw en vertellen hem dat hij dat niet mag doen en dat hij moet aaien niet knijpen en doen het aaien met zijn handje voor. Zodra hij heeft losgelaten leiden we hem af anders doet hij het meteen weer. Is dit normaal gedrag? Hoe kunnen we hier het best mee omgaan? Het doet echt (veel) pijn en ik wil eigenlijk dat dit gedrag zo snel mogelijk stopt. Hij doet het overigens meestal als hij iets niet mag.
Doet hij het uit boosheid of speelsheid? Mijn zoontje (14 mnd) doet dit ook wel eens en als ik au of nee zeg ligt hij helemaal dubbel. Ik doe eigenlijk hetzelfde als jij, zeggen dat het niet mag en dat hij zachtjes moet doen, voordoen hoe als hij dat toelaat (maar meestal is hij daar te wild voor). Als hij dan nog doorgaat zet ik hem op de grond. Ik denk dat je er vooral niet teveel aandacht aan moet besteden, dus niet boos worden of er om lachen, dan wordt het alleen maar interessanter.
Ik heb eerder het gevoel dat hij het uit boosheid doet dan uit speelsheid. Hij lacht er in ieder geval niet bij, probeert echt zo hard mogelijk te knijpen (dit zie je in zijn gezichtje terug).
Doorgaan met aangeven dat dat pijn doet en hij moet aaien (voordoen met zn handje). Daarnaast een alternatief geven waar hij wel in mag knijpen. Het hoort erbij volgens mij. Het duurt wel even voordat hij het door gaat hebben, dus wees geduldig.
hier ook een dochter die daar erg goed in is. Het ging een periode heel goed en nu lijkt het weer erger te worden. Lekker van die buien. Ze trekt dan aan mijn haar of knijpt me, of krabt. Als ik haar waarschuw en zeg dat mama au heeft en dat dat niet leuk is, zegt ze sorry mama en geeft er een kusje op. Heel schattig, maar daarna doet ze het weer. Hier blijven we ook gewoon waarschuwen of geven haar een lichte straf (even op de gang 1 minuutje of in de box). Hopelijk zal he snel weer minder worden. Het hoort er allemaal bij, helaas!