Hallo, Ik heb een zoontje van nu bijna 4 maanden en een dochtertje van bijna 3. Na de bevalling van ons zoontje ging het snel slecht met me ik kreeg huilbuien en voelde niks voor me zoontje. Ik kon de zorg voor hem niet aan en het vele huilen van hem kon ik niet aan. De ha is toen langsgeweest en diw heeft toen de crisisdienst ingeschakeld. Hier heb ik veel aan gehad elke week kwam er iemand praten en had ik het gevoel dat er iemand voor mij was. Mijn man begreep me totaal niet vond dat ik me aanstelde en dat het allemaal wel meeviel, ik moest maar normaal doen. Na 3 weken is het gestopt met de crisisdienst omdat het beter met me ging. Wat ook meehielp was dat ik weer aan het werk kon en niet alleen maar thuiszat. Nu heb ik weer vakantie en dit is me 3e week en het word me allemaal weer teveel. Ik krijg weer huilbuien heb het gevoel alsof me leven nooit meer leuk word, zelfs als ik op straat loop moet ik me tranen inhouden. Ik kan er met mijn man niet over praten die vind het nu allemaal wel genoeg geweest en die tijd is geweest dat ik me zo voelde. Me zoontjw huilt nog steeds redelijk veel vooral omdat hij vaak vermoeid is maar slapen doet die niet of maar heel kort . Pff het valt me allemaal zooo zwaar, me dochter die me elke dag weer aan het uitdagen is en niet luistert, zoontje wat veel huilt, slecht slapen. Hebben meer vrouwen dit gehad? Weet niet wat ik hiermee wil, gewoon even van me afschrijven
Ik heb na de bevalling van de oudste een ppd/pnd gehad. Bij mij heeft het uiteindelijk zeker 9 maanden geduurd voordat ik mij weer als mezelf begon te voelen. Na 6 maanden kon ik al wel verbetering opmerken. Ik heb zelf al die tijd regelmatig gesprekken gehad met iemand, maar geen medicatie. Misschien is dat een optie? Daarnaast is bijna 3 en en baby die regelmatig huilt ook best pittig
Ik herken gelukkig die gevoelens niet maar wat lijkt me dat zwaar! En wat vervelend ook dat je man je niet serieus neemt. Ik zou een afspraak maken bij de huisarts en daarmee de situatie bespreken. Heel veel sterkte en ik hoop dat je ook de leuke dingen van je kindjes kunt zien en leuke dingen met ze kunt doen waar ook jij van kan genieten!
Het is een hele drukke bedoeling met 2 jonge kinderen. Soms kan je dat even opslokken omdat je maar voort moet denderen. Sowieso zou ik toch aan de bel trekken omdat jij je rot voelt. Daarbij kun je proberen om jezelf tussen de drukte door telkens weer even terug te roepen en je ogen weer even te openen. Muziekje aan en even dansen met de oudste. Even blijven staren op het moment dat de jongste ligt te pitten en daar van genieten. Je focus proberen om te draaien.