Hallo, Misschien dat sommige mijn verhaal nog herkennen. Ik heb al ruim 2,5 jaar geen contact meer met mijn moeder. Korte samenvatting; ouders zijn 3,5 jaar geleden gaan scheiding, hierbij alle steun aan beide ouders gegeven maar mijn moeder is een beetje doorgedraaid om t zo maar te zeggen. Daarbij heeft ze veel verwijten naar mij gemaakt dat ik een slechte dochter, nooit voor haar klaar heb gestaan en dat mijn vriend slechte invloed heeft op mij. Nu ben ik al een tijdje zwanger en heb in augustus via de mail een bericht gestuurd dat ik graag wil proberen opnieuw contact te hebben. Daarbij verteld dat ik zwanger ben. Ik kreeg binnen 2 dagen een reactie terug. Reactie was wel erg overdreven, zeker als je ruim 2 jaar geen contact heb gehad en nu was ineens de wereld omgedraaid en alles was leuk, gezellig etc. Nu heb ik weer een mail terug gestuurd, maar ik krijg geen reactie meer terug We zijn inmiddels alweer bijna 3 weken verder. Volgens mijn zus (zij heeft wel contact) kan ze niet reageren omdat dr collega is ontslagen en de hek na de storm is omgewaaid. Ze voelt zich op dat soort momenten alleen en heeft ze geen energie om mij te beantwoorden... Ik heb geen idee meer wat ik moet doen. Ik ben er een beetje klaar mee hoe ze reageert. Ik krijg hierdoor t idee dat ik niet belangrijk genoeg ben. Ik wil geen contact omdat er een kleine onderweg is, maar omdat ik haar dochter ben. Aangezien alles van mijn kant moet blijven komen heb ik er weinig zin meer in. Het is teleurstelling op teleurstelling. En stress is t laatste wat ik nu kan gebruiken... Heeft er iemand nog tips??
Laat het ff rusten,ik weet dat het moeilijk is,heb zo'n beetje om de zelfde reden geen contact met mijn moeder en het geeft veel meer rust om ff op je eigen gezin te focussen en de mensen die je wel waarderen voor wie je bent.contact zoeken van diegene die zichzelf altijd als het slachtoffer ziet en je alleen maar slecht laat voelen kost veel energie.als een ontslagen collega en een kapot hek belangrijker zijn voor haar dan is het misschien beter om het iniedergeval voor nu te laten rusten.is ook veel minder stress voor je kleintje.
Wat vervelend zeg Ik heb zoiets soortgelijks met mijn vader. Gelukkig geen ruzie maar de interesse van zijn kant is er ook niet altijd. Ik denk dat je bij je moeder moet 'pakken' wat je van haar krijgt en verder niks moet verwachten. Puur voor jezelf. Als ze om die reden geen contact zoekt klinkt het voor mij dat ze meer met zichzelf bezig is en niet met jou, hoe vervelend ook. Dikke knuffel! Ik begrijp hoe jij je voelt
Wat verdrietig voor je! Ik zou het even loslaten en je verwachting bijstellen wat betreft haar betrokkenheid. Zo bescherm je jezelf, stuur anders eens per maand een update met een echo foto of iets. Na zo'n lange tijd kan het niet direct weer beter gaan tussen jullie. Wel lief dat je haar hebt gemaild en haar hebt verteld van je zwangerschap! Kennelijk is je moeder nog volop met haarzelf en problemen bezig. Is je zus meelevend en steunend voor je, of iemand anders om je heen? Sterkte
Laat t rusten, als ze echt contact wilt.. Dan neemt ze t zelf wel met je op. Zo niet, leg je er dan bij neer. x
Wat naar voor je meis! Zelf heb ik weinig tot geen contact met mijn moeder. Het moet altijd van mijn kant komen en ik ben daar klaar mee. Ik wacht nu al een tijdje maar niks geen interesse oid van haar kant. Nou het is graag of niet hoor. Tuurlijk doet het pijn maar ik wil mijn energie liever in mijn gezin steken.
Thanx voor al jullie berichtjes! Het blijft gewoon een raar gevoel dat ze niet reagereed. Bij vorige mail had ik bewust foto's gestuurd van de 20 weken echo. In de hoop dat ze daardoor makkelijker een mail terug zou sturen. Nog steeds niks gehoord helaas. Mijn vader is nu erg verdrietig en voelt zich schuldig hij snapt er niets van! En is in staat mijn moeder op te bellen. Gelukkig gaat hij dat niet doen. Volgens hem is er niks belangrijkers in je leven dan je eigen kinderen... Ik heb besloten om niks meer te sturen, ik word gewoon zo verdrietig van t idee dat ze niet echt om mij geeft. Ik hoef geen volledige aandacht, maar een reactie is t minste wat je kan sturen denk ik....kleine moeite denk ik. We zullen t zien, ik ga me focussen op de mooiste tijd van me leven met een kleine die onderweg is!