Ik bedoel het echt niet vervelend hoor, maar ik denk dat je je medicijnen weer moet gaan gebruiken. Zoals nu is het ook niks voor je (en vergeet je man niet die een dagtaak eraan heeft je gerust te stellen). Misschien voel je je stukken beter. En deze gevoelens en stress is über slecht voor de baby! Misschien voorkom je een hoop ellende door juist te gaan slikken. Moet je je voorstellen dat er iets gebeurd en dat had niet gehoeven als je je medicijnen gewoon had gebruikt. Brrr
Waarschijnlijk ben ik weer de spelbreker..maar ik vind dit wel heel erg overdreven. Ik ben toevallig 1 van de pechvogels waarbij het mis is gegaan volgens het ziekenhuis zelfs een tweelingzwangerschap en ik begrijp als geen ander hoe vreselik het is een kind te verliezen.was zelf 12 weke ongeveer .maar om zo angstig te zijn als jij is echt niet meer gezond. Niet voor jezelf en niet voor je kind. Er is een enkele aanleiding bij jou waarom het mis zou gaan. Dus stop met stressen en ga genieten van je zwangerschap.
Dat kan wezen, gevoel kan je niet uitschakelen. Niet meer gezond vind ik erg overdreven. Angst is er nou eenmaal en dat is heel erg vervelend, als je dat zo makkelijk uit kon schakelen had ze dat wel gedaan. Ik ook trouwens, want het is echt geen pretje je zo te voelen.
Wat vervelend dat je zo angstig bent.. ik voel ook angst in deze zwangerschap al is dit niet met elkaar te vergelijken maar ik weet wel hoe het voelt om heel angstig te zijn en dat je je daar heel moeilijk voor kunt afsluiten. Weetje.. het kan natuurlijk altijd misgaan en dat is verschrikkelijk maar vergeet niet dat het percentage veel minder is als het hartje is gaan kloppen. Tuurlijk de kans is er maar probeer je er niet te veel van uit te gaan en stop met dingen opzoeken over missed abortion.. daar heb je helemaal niks aan en je maakt jezelf helemaal gek. Ik zocht ook dingen op over herhaling voldragen baby verliezen en in die periode was ik bang.. daarna helemaal gestopt met opzoeken en nu voel ik me zoveel minder angstig. In de meeste gevallen gaat het goed. En mocht het misgaan, op een of andere manier kun je er mee omgaan geloof me, ik kan het weten. Mocht je echt extreem bang blijven is het misschien fijn om er met iemand over te praten. Daar is helemaal niks mis mee. Liefs van mij. X
Die extra echos gaan je niet helpen hoor. Je zwangerschap duurt nog een hele tijd en je zult je een week na de echo alweer afvragen of alles wel goed is. Je angst is extreem dus ik zou echt om hulp/medicatie vragen bij de huisarts. Dan kun je tenminste ook genieten van dat wezentje in je buik
Ik ben vandaag -met bibberende knietjes- naar Gent geweest en alles was goed!! Ons kleintje was hartstikke goed gegroeid en druk aan het bewegen, dus sites die zeggen dat je misselijk wordt van zijn/haar bewegingen geloof ik ook niet meer Dokter B. was hartstikke aardig en nam echt de tijd om goed uit te leggen aan ons wat ze allemaal zag. En ze heeft het hoofdje gemeten en alles groeide gewoon prima volgens schema. Gelukkig vond ze mij geen aansteller, ze begreep wel dat ik angstig ben (heb in 2014 twee vroege miskramen gehad en ben daarna niet meer zwanger geraakt tot nu) maar zij zei hetzelfde als wat er hier ook gezegd wordt, nml. op internet posten altijd alleen maar de mensen bij wie er iets aan de hand is (want die hebben steun nodig) en nooit de mensen bij wie alles probleemloos verliep, dus internet geeft een gekleurd beeld. Ik heb afgesproken geen enge dingen meer op te zoeken/te lezen op internet, in plaats daarvan had ze nog een tip voor een app, nml. Sprout. Daar staat echt medisch verantwoorde informatie bij, dus geen "bangmaakverhalen". Ook zei ze dat de verschijnselen afgenomen zijn omdat mijn lichaam nu aan de hormonen gewend is, het is dus geen teken dat er iets naars op til is. Maar toen ik m'n kleintje zag, wist ik ook meteen dat het goed zat: superbeweeglijk, krachtige regelmatige hartactiviteit ook zei de dokter, en mooi op schema gegroeid. Ik ga inderdaad geen rotdingen meer opzoeken, word ik alleen maar para van. Ben de hele dag al op wolkjes aan het lopen omdat ik m'n kleintje weer gezien heb en het zo goed met hem/haar is!
Hee Spikkeltje, wat een fijn nieuws: Tip: Schrijf, nu je je zo voelt, alle redenen op waarom je erop kunt vertrouwen dat het goed zal gaan. Lees die dan iedere dag door: sterker nog: vul hem steeds aan. Bijv. je voelt je goed! Das ook heel fijn voor de baby, allerlei fijne gelukshormonen die die dan meekrijgt. Of: bijv x% van de vrouwen gaat een zwangerschap gewoon goed. Of: je voelt (over een tijdje) de eerste steekjes van het oprekken van je banden, hoera!. Vier dat soort momenten! Uiteindelijk gaat het om het herprogrammeren van je brein, jaja. Zorgen dat andere gedachten de boventoon gaan voeren. Ik herken het trouwens zeker. Ik heb jarenlang paniek gehad over de gedachte dat ik een hartaanval zou krijgen. Dat heeft ook lang geduurd voordat ik dat onder controle kreeg en het speelt toch ook af en toe nog op. Niks aan te doen. Deze zwangerschap kreeg ik ineens te horen dat ik een enigsinds korte baarmoedermond had. 2 weken lang me suf gelezen over allerlei horror scenarios. Iedere dag huilen. Kom ik bij mn eigen gyn, zegt ze: oh, ik maak me in jou geval helemaal geen zorgen. Het ziet er allemaal heel goed uit. Voor niks 2 weken stress! Want inderdaad: je post alleen maar verhalen online als het niet goed gaat, als je je ei kwijt moet. De overgrote meerderheid die nooit wat heeft is stil op de achtergrond
Heel fijn om te horen Spikkeltje. Tuurlijk ben je geen aansteller! Zo moet je het ook echt niet zien. Ik denk dat veel mensen vergeten dat de dokters, vken en zusters er net zo goed voor jouw zijn als voor je kleintje. Jouw staat is net zo belangrijk voor ze, dus als je ergens niet zeker over bent of wil weten, altijd vragen. Daar zijn ze voor. Krijg je bij jullie ook een vk aangewezen en dat ze je haar nummer geeft? Dat krijg je hier namelijk, dan kun je ze altijd een belletje geven als je vragen hebt. Mobiel staat niet altijd aan, maar als je dan een voice mail achterlaat, bellen ze je terug. En hun zijn natuurlijk stukken betrouwbaarder dan google. Ik heb het nooit nodig gehad, maar het idee dat het kon is altijd fijn geweest. Dat van de hormonen hoorde ik toen idd ook. Het gaat settelen. Het kwam en ging en dan kwam het weer en ging het weer. Vooral maagzuur... Niet fijn. Het is weer terug gekomen, maar dat is schijnbaar vanwege de druk op de maag ook. Iig gefeliciteerd en zeker vieren dat er een mooi hartje bezig is. Elke dag ben je weer een dag verder moet je maar denken. Veel succes!
Ik ben het eigenlijk wel met je eens; het is niet gezond op deze manier. Nu is ts. Weer opgelucht maar hoe zou dat een paar uur later zijn? En als het eenmaal geboren is; lijkt me verstikkend voor het kindje... En let op; seks kan ook niet meer en manlief maar geruststellen. Ik schreef het al; ga de medicijnen weer slikken. Kan heel misschien een klein beetje helpen
Waar haal je dat nou weer vandaan Iertje? Man en ik vrijen gewoon hoor, sterker nog, meestal heb ik een hoger libido dan hij haha. Gelukkig voel ik me veel beter en opgeluchter sinds de laatste echo, ik weet nu ook dat het er gewoon bijhoort dat de kwaaltjes minder worden. Wel blijf ik alert op terugkeer van de depressie maar ik ga alleen pillen slikken als het echt moet, ik wil niet dat m'n kindje verslaafd aan de antidepressiva ter wereld komt. Gelukkig slikte ik een heel lage dosis, dokter zag het ook meer als een onderhoudsdosering dan als echt effectief. Als het moet dan moet het, maar liever niet.