o lieve jel.wat moet dit moeilijk zijn, zit te tranen op de bank. Kan me een heeeel klein beetje indenken hoe dit voor jullie moet zijn, om een meisje te zien die even oud is als dat jullie eigen dochtertje* had horen zijn. hoop zo dat in 2012 er een gezond baby'tje voor jullie mag zijn.
Wil jullie allemaal even een hart onder de riem steken.. Ik stop met lezen want het voelt als inbreuk op iets van jullie. Maar meiden ik wens jullie zoo zooo jullie eigen baby'tje toe. Wou dat ik iets kon doen om jullie verdriet te verzachten. weet een mini beetje hoe het voelt heb 3 * maar vroege sterretjes (5/4,5/7,5wk) en ben ook blij dat ik op eigen initatief asperine heb geslikt bij shannon,ik heb bloedstollingsproblemen, trombose gehad maar geen trombo factor officeel. gyn. zei gelijk blijven slikken. tot 24 weken in ieder geval. Digiknuffel!
Jonneke, ja we krijgen er zeker veel liefde voor terug. Echt een scheetje is het. Fijn dat het al wat beter gaat met jou en je man. Mensen zien je alleen van de buitenkant maar kunnen niet in je binnenkant kijken. Ik kan het wel zeggen als mensen het weer vragen aan me. 78RLs1, helaas welkom hier in dit topic. Wat een harde klap lijkt me dat als je keihard even verteld word dat je onvruchtbaar blijkt te zijn. Daar gaat je droom, denk je dan. Maar toch bijzonder dat jullie spontaan zwanger zijn geraakt. En waarom het dan toch mis moet gaan. Helaas krijgen we op onze vragen geen antwoorden. Maar nog gecondoleerd met het verlies van jullie kindjes. Maar eigenlijk ook gefeliciteerd. Want ondanks dat ze niet meer leven, hebben ze jullie wel tot papa en mama gemaakt, al voelt het dan misschien niet zo. Het is heel oneerlijk verdeeld waarom de één zo makkelijk zwanger raakt en de ander een hele weg ervoor moet afleggen. Ook zeer herkenbaar dat je wel mensen leert kennen als je door stormen in je leven gaat. Met sommige mensen ben ik ook klaar nu. Wat raar dat mensen zoiets vragen, of je kinderen wilt. Dat is ook een zeer persoonlijke vraag vind ik. En mensen denken weer veel te simpel, helaas is kinderen krijgen niet altijd vanzelfsprekend. Ik wens dat jullie snel weer papa en mama mogen worden, dat dat een echt groot wonder in jullie leven mag zijn, net als de andere dames hier. Wat betreft de invulling van mijn leven: ik voel me niet zo vrolijk meer als eerst. Heb het gevoel dat ik niet meer kan lachen. Heb vaak depressieve gevoelens. Ik zie soms niet in wat het doel is van mijn leven. En toch proberen we er maar het beste van te maken, ondanks dat we met een groot gemis leven. Dat hondje die we hebben genomen brengt wel weer wat blijdschap in ons leven. Mimi, dankjewel voor je lieve woorden. Ik moet ook bij een volgende zwangerschap aspirine gaan slikken, omdat dat het bloed verdund. Ons meisje is overleden aan een placenta-infarct. Dichtslippende bloedvaatjes dus. Dus op deze manier kan het voorkomen worden. Ik hoop ook echt dat 2012 ons jaar word. In januari 2012 zijn we al 3 jaar bezig met kinderen krijgen.
dat las ik jel, dat jij ook asperine moet slikken.Bij mij heeft het dus waarschijnlijk gewerkt bij shannon.Gelukkig. Dus ik vind dat het bij jouw ook gaat werken.. Het schijnt heel vaak en "mede" oorzaak te zijn van vroege miskramen.(4 a 5 wk) Terwijl er naar mijn idee te laat op getest word, het is 1 bloedtestje, ik zou het een goede zaak vinden als er na 1 miskraam sowieso word gekeken naar dit factor bij de vrouw en bij vrouwen die tombose hebben gehad.. maar zo zijn er wel meer dingen die anders kunnen. op naar 2012!en dat jullie allemaal een goede zwangerschap te gemoed gaan.
Mimi, dat zou zeker fijn zijn als ze het bij voorbaat al testen. Wat ik ook pas na haar overlijden wist, is dat ze je placenta kunnen doormeten tijdens de zwangerschap. Hadden ze dat maar gedaan... Maarja dat is weer achteraf. Hebben we nu niks meer aan, maar ga ik zeker bij een volgende zwangerschap vragen. Maar idd, hopelijk doen die aspirines bij mij dan ook goed zijn werk.
Hoe gaat het met jullie allemaal? Ik heb vanmorgen te horen gekregen dat ik tante ben geworden van een neefje. (Van mijn broer en schoonzus). Ik voel er wel aardig vrede over. Onze tijd komt vast nog wel, zo voel ik het nu...
Lieve meiden, Wat een verdriet allemaal. Ik huil stilletjes met jullie mee. Ik heb niet meegemaakt wat jullie hebben meegemaakt en ik kan ook niet zeggen dat ik het begrijp...dit zijn van die dingen die je denk ik alleen kan begrijpen als je het helaas hebt meegemaakt. Maar wat een ellende en verdriet. Jullie lieve, mooie kindjes...ze hadden bij jullie moeten blijven. Meiden, voor jullie allemaal wens ik een geweldig en fantastisch 2012, met zwangerschappen en baby's, maar ook met andere soorten vreugde en wijsheid. Een jaar wat het kloterige 2011 compleet zal overheersen door geluk. Liefs Amethist
@Jel: Gefeliciteerd met je neefje. En wat fijn dat je er nu wel vrede mee kan hebben en kan denken dat jullie tijd wel komt. Probeer er een beetje van te genieten.
@ Jel: het gaat redelijk met me, maar een echte kerst of feest gevoel heb ik niet. Wel super fijn voor je dat je vrede hebt met de geboorte van je neefje en gefeliciteerd want je bent nu tante probeer hiervan te genieten. En zoals jij en Jonneke zeggen, jullie tijd komt zeker wel @ Amethist, bedankt voor je lieve woorden.
Bedankt dames. Nee alles is anders dit jaar he. En inderdaad word je extra met je neus op de feiten gedrukt tijdens de feestdagen. Niet leuk. Onze kindjes hadden bij ons moeten zijn met de kerst! Sterkte ook voor jullie deze dagen...
De kerst is gelukkig voorbij. Nu nog oud&nieuw, en dan is het 2012 eindelijk. Dan is dit nare jaar voorbij! Ik vond het gisteren een moeilijke dag omdat het precies een jaar geleden was dat ik voor het eerst positief testte en precies een jaar later heb ik nog steeds niks. Ook overal zwangerschapsaankondigingen en meiden die voor een 2e of 3e zwangerschap gaan.. ik word er nerveus van.. als een soort strijd die ik nog moet zien te winnen terwijl ik dat eigenlijk helemaal niet wil, ik heb toch al verloren! En ik word ook niet meer ongesteld, zo frustrerend voel me net alsof ik in de overgang zit ofzo.. :x Het enige positieve in mijn leven momenteel (zo voelt het..) is dat ik mijn zoontje heb, ik ben zo dol op hem. Hij is een geschenk.. maar des te meer hoop ik op nóg een geschenk.. @ Dafne Wat een fouten hebben ze gemaakt zeg in het ziekenhuis.. iedereen weet toch dat als je man met schisis is geboren dat je een hogere kans hebt. Gelukkig zijn jullie in UZ Jette wel goed geholpen. @ 78RLs1 Jullie hebben ook een nare tijd achter de rug zeg. Wat betreft het moeilijk zwanger worden, dat hebben wij hier ook. Kans op zwangerschap is bij ons eigenlijk minder dan 0,5%. Maar ben toch al 3x zwanger geworden van mijn man. ALs ik jouw verhaal lees denk ik dat je het hele zwanger worden een tijdje moet laten rusten. Het verlies van je kinderen kan je nooit verwerken denk ik zelf, maar het ermee om leren gaan is een proces en dat kan een tijdje duren. Stap voor stap he. Zolang de angst overheerst denk ik dat het voor jullie nog niet verstandig is. Ik wil nog even iets zeggen wat wel positief voor je is. Je man en jij zijn door moeilijke tijden gegaan en zijn nog steeds samen. Samen kunnen jullie een hoop aan denk ik. Ook al voel je je misschien zwak en slap ik vind je heel sterk dat je toch maar door en door gaat. @ Jel Hoe gaat het met jou dan, trek je het nog 'n beetje? Die depressieve gevoelens zijn wel herkenbaar, heb ook regelmatig het gevoel dat ik er even uit wil. Gefeliciteerd met je neefje.. het zal nog wel moeilijk zijn ook al voel je alsof je er vrede mee hebt. Volgend jaar moet absoluut jullie jaar worden. Loop je niet meer bij de gyn? Weet je wel of alles goed zit bij je ondanks de PCOS? @ Vlinderevelien Klopt inderdaad, ze hadden al eerder kunnen zien dat er maar 1 nier was en geen blaasvulling. Ze konden ook geen geslacht vinden, dat was ook niet ontwikkeld. Ik wilde er wel weer gelijk voor gaan, heb zoiets van als het zo is dan is het goed.. ook wil ik het graag voor mijn zoontje, hij zit nu in een fase dat hij baby's heel interessant vindt. Hoe verloopt je zwangerschap nu, je bent alweer een paar weken verder..
Ik heb net het hele topic doorgelezen en wat is alles herkenbaar. Het enorme verlangen na een gezond kindje/ goede zwangerschap, het verdriet als iemand anders in je nabije omgeving zwanger raakt, het onbegrip dat sommige hebben als je je kindje bent verloren en ook het schuldgevoel als je eventjes een paar dagen niet bij je kindje* bent langsgeweest. Bij ons is dit alles ook allemaal de revu gepasseerd en doet het nog steeds... Enige wat ik eigenlijk wilde zeggen is dat ik jullie allemaal een heel liefdevol en bovenal vruchtbaar jaar toe wens en voor iedereen die een kindje mag verwachten in 2012 (streven is natuurlijk jullie allemaal!), ook heel veel rust en geniet momentjes tijdens de zwangerschap.
Hoi! De laatste dag van dit jaar. Ben blij als dit kutjaar voorbij is. Ik zie het een beetje als het oude achter me laten en vooruit kijken. Alhoewel de januarimaand ook niet makkelijk zal zijn, omdat het dan een jaar geleden is. (over 3 weken). Ik weet het nog als de dag van gister, maargoed... @ Babyengel, (nieuwe naam???) voel me nu wel redelijk... Naar omstandigheden wel goed eigenlijk. Ik hoop ook echt dat het volgend jaar ons en jullie jaar word. Het moet gewoon. Ik trek het gewoonweg niet om nog langer kinderloos door moeten gaan. Eigenlijk is dat gek om te zeggen, want eigenlijk ben ik niet kinderloos, maar toch ook weer wel. Naja jullie snappen me wel. Een kindje in ons hart, maar nu nog een kindje om voor te zorgen. Ik heb dus pcos en slik ook medicijnen tegen insuline resistentie. Actos. Ik heb ook overgewicht en dat zal alles ook bemoeilijken. Dat is al jaaaaaren een strijd. Door die stomme Actos word je ook nog dikker en dat merk ik ook, maar ik moet die stomme medicijnen slikken, anders heb ik kans op diabetes, en dat wil je ook niet... Mijn man heeft zwak zaad, dus alles dubbelop. Maar ondanks alles heb ik wel vertrouwen in de toekomst. En iedereen zegt ons dat ook, zelfs de gyn. Dat geeft mij wel een goed gevoel. Maar mag toch wel hopen dat het snel gaat gebeuren. Ook wil ik gewoon dat niet iedereen ons inhaalt (titel van dit topic), daar ben ik zo bang voor. En er zijn ons na dit jaar al heel wat mensen voorbij. Waarom krijgt iedereen om ons heen wel gezonde kindjes en moeten wij het met een overleden kindje doen? Daar snap ik niks van, maar jullie ook niet.. We lopen trouwens niet bij de gyn nu. Dat doen we als we daar aan toe zijn. Het roept weer een hoop herinneringen op en ik vind het nogal intensief, steeds naar het ziekenhuis en zo. En ik ben tenslotte 2x spontaan zwanger geworden, dus uiteindelijk heeft de gyn niks voor ons gedaan. Maar wat balen dat jij niet ongesteld word. Ben je al wel 1x ongesteld geweest na de bevalling? Hopelijk komt het snel op gang, dan kunnen jullie ook weer verder. Lastig he, je kunt niet door met zwanger worden zo... @ Mamavanjoy, ik heb je site even bekeken. Wat een prachtig mooi *meisje hebben jullie. Ik wens jullie ook een heel goed nieuw jaar toe met veel voorspoed. Ik wens jullie ook een fijne jaarwisseling toe. Pas op je vingers.
Hoi meiden, wens jullie alle goeds voor 2012, de beste wensen voor het nieuwe jaar! @Jel, dat dit een vruchtbaar jaar mag worden voor jou, en dat je nu eindelijk een keer een lieve baby van je eigen in de handen kunt houden, en voor mag zorgen... Deze maand de engeltjesdag van jullie dochter, heb je al een idee hoe je aan deze dag invulling gaat geven? Heb een foto van jou en je dochtertje gezien in het topic, je eerste moment met je kindje, vond het een erg ontroerende foto, maakte veel in mij los.. Respect! Jou tijd komt echt nog wel.. Ik dacht afgelopen jaar, dit komt nooit meer goed, en nu voel ik alweer getrappel in mijn buik, en probeer ik te geloven dat het dit jaar goed mag komen.. @Babyengel, bedankt voor je interesse, hier alweer de 16 wk voorbij, het gaat zo snel, hebben een vervroegde 20 wk echo gehad afgelopen week, en ons 3e wonder heeft een gezond en goed werkend hart, ben zo blij en opgelucht! Met de zwangerschap gaat het dus goed, heb wel moeilijke dagen gehad in december, vond het gemis ook erg groot, voel me nog vaak alleen staan in mijn verdriet, de jaarswisseling hakte er ook flink in.. Ik herken goed wat je zegt dat je voor je zoontje ook graag een broertje/zusje zou willen, wens jou ook alle succes toe dit jaar! Op naar een brusje! Lieve groetjes Evelien
Allereerst een heel gelukkig nieuwjaar gewenst voor iedereen. Dat onze engeltjes in onze herinneringen mogen voortleven en dat ze dit jaar broer of zus mogen worden. Jel: Trek je het een beetje? Nog een paar weken tot de engeltjesdag. Heb je al iets bedacht wat je op die dag wilt doen? Weet dat je toen bezig was met een advertentie maar dat je dat te duur vond. Ik heb vandaag een wensballon gekocht en ga die oplaten op de UD van mijn meisje (12 feb). Heb fotos gezien op je profiel. Jullie hebben jullie meisje een mooi afscheid gegeven. Babyengel: kan me voorstellen dat het moeilijk voor je is om nu nogsteeds met lege handen te staan als je vorig jaar positief testte rond deze tijd. En als je dan ook niet meer ongi wordt is dat helemaal k*t. Laten we hopen op een vruchtbaar jaar voor ons allemaal!
Hoi lieve meiden, wat een herkenbaar onderwerp. Wij zijn sinds augustus 2007 bezig voor een broertje of zusje voor onze Silvester. Eerst een jaar zelf geprobeerd, zwanger, miskraam met 6 weken, keer erop gelijk weer zwanger. Helemaal in de 7de hemel, want hoe groot is de kans nu dat het gelijk erop weer mis zou gaan? Na ruim 8 weken weer een miskraam. Vanaf 7 september 2010 (geboortedag van ons zoontje!) zijn we onder behandeling van het ziekenhuis. 6 IUI's en 2 IVF pogingen later zijn we zwanger. Eerst bang voor de 6 en 8 weken termijn en daarna erg bang voor de nekplooimeting. "Overvallen" dat beide eitjes mochten gaan groeien in mijn baarmoeder en we dus zwanger waren van een tweeling. Na de goede nekplooimeting van 28 oktober mochten we eindelijk gaan genieten. Dat heeft helaas maar 7 weken mogen duren. Toen zijn Tristan en Kyra geboren doordat er een bacterie mee is gekomen tijdens het terug plaatsen van de eitjes in mijn baarmoeder (blijkt achteraf na veel onderzoeken). Ikzelf heb heel slecht gelegen. Had een bloedvergiftiging en onze kindjes zijn spontaan geboren met 18+5. Zelfde gevallen zijn over de hele wereld pas in 7 gevallen beschreven. Onze gyn, 25 jaar in het vak, gaf zichtbaar aangeslagen afgelopen dinsdag aan dat hij dit nog nooit had meegemaakt. In Nederland alleen al worden er per jaar 16.000 IVF behandelingen en 40.000 IUI's uitgevoerd. Het "fijne" van dit is dat ze me een eventuele volgende keer kunnen testen op deze bacterie en die met een "simpel" pilletje te killen is. Ik wil iedereen een heel vruchtbaar jaar wensen. En onze en jullie kindjes zullen we nooit vergeten. Ze zijn bij ons, in ons hart en in onze gedachten. Veel liefs, MissQ.
MissQ, wat een vreselijk gebeuren, het verlies van je twins, ik wens je veel sterkte toe, nog zo pril.. Onvoorstelbaar dat zoiets kan gebeuren met een bacterie, zo oneerlijk! Vooral als ik lees hoe lang de weg is geweest om hier te komen. Met veel respect je verhaal gelezen, liefs Vlinder Evelien
Dank je wel VlinderEvelien. Het fijne is dat de bacterie nu uit mijn bloed is en we de volgende keer met een testje en een "simpel" pilletje de bacterie kunnen killen. We krijgen daar onze Tristan en Kyra uiteraard niet mee terug.