Ik wil even mn hart luchten.. Opeens was het er van de week, angst! Ik ben dinsdag 39w en oppeens zo bang dat er iets gebeurd met binkie boy de laatste paar dagen in mn buik.. Raak er soms helemaal van in paniek. Er is helemaal geen reden voor paniek, laatste paar weken gaat het super goed, binkie beweegt veel en goed &de controles zijn ook allemaal positief, de gyn zag geen reden om angst te hebben.. Het zit dus tussen me oren, en ben soms heel bang dat het een voorgevoel is. Wat me dan weer paniekerig maakt als ik dat denk.. Zucht, hoort dit erbij? Of ben ik 1van de weinige die hier last van heeft zo op het einde? Laat ons kindje maar snel komen, dan weet ik dat alles goed is & kan ik me waarschijnlijk zorgen gaan maken of het dan goed met hem gaat haha..
Ik herken t helemaal, had ik ook echt last van. Terwijl er helemaal geen aanleiding voor was. Maar ja, je wilt gewoon graag je kindje in je armen hebben
Ik merkte dat ik naar het einde toe ook steeds onrustiger werd. Echt paniek wil ik t biet noemen maar wel allerlei doemscenario's gingen door mijn hoofd. Gelukkig begonnen bij mij. Bij 38+5 de weeën en dag erop is hij geboren.
Had ik bij m'n eerste ook heel erg! was blij dat ze besloot om met 39 weken te komen. Tja en toen begon het hangen boven het bedje, ademt ze wel, hoor jij haar ademen, moeten we haar even een duwtje geven? Bij onze tweede was ik gelukkig echt een stuk relaxter.
Oooohhhh, wat herkenbaar! Vooral dat overleg of we een duwtje moeten geven (vaak deed ik het stiekem wel even). Verder ontopic: paniek dat er iets mis gaat is er niet, wel de paniek hoe het straks allemaal zal gaan met een kindje van 22 mnd en een baby.
Klinkt gek, maar "fyn" om te lezen dat ik dit niet alleen heb!! Ene dag geen last en andere dag alleen maar bang.. Zucht. Laat t binkie maar snel komen!! Grappig om te lezen dat het daarna gewoon rustig verder gaat! Blijft spannend allemaal.
Zoooo herkenbaar! Heb precies dezelfde angst. Ben vandaag 39+5 en ben het ontzettend beu en ook bang dat er op het laatste nippertje nog iets gebeurd.. Ook geen reden toe eigenlijk hoor want de kleine doet het prima. Hopelijk hoeven we niet tot 42 weken te dragen..
Vervelend dat je er ook zo last van hebt moesjemuis.. Helaas is er weinig aan te doen dan zelf positief te denken, wat ik zelf veel probeer maar soms heeft het gewoon de overhand.. & ook het idee dat dit nog 3welen kan duren maakt het niet fijner! Hopenlijk zijn we er snel vanaf & kunnen we weer genieten en ons druk maken om andere dingetjes van de baby!