Hoi allemaal, Ik wil graag even m'n verhaal kwijt, en vragen om raad en advies. Ik ben 29 weken zwanger van m'n eerste kindje. Ik ben vanaf kindsbeen af bekend geweest met eczeem. Dit had ik redelijk goed onder controle, maar tijdens mijn zwangerschap zijn mijn klachten langzaam gaan verergeren. Hierover heb ik contact gehad met de dermatoloog en ook overleg gehad met m'n gynaecoloog, en ik mocht gerust hormoonzalf smeren. Dit heb ik ook netjes gedaan. Dit ging redelijk goed tot ongeveer 4 weken geleden. Mijn huidklachten werden ineens heel heftig, veel jeuk aan armen, benen, brandend gevoel, soms ook pijn, en ik kon er amper van slapen. Na het even aangekeken te hebben, ben ik toch wat nazoekwerk gaan doen. Ik kwam zelf uit op zwangerschapscholestase en dat hiervoor bloedonderzoek nodig was om dat te bevestigen. Ik heb een afspraak gemaakt bij m'n huisarts om als eerste de huiduitslag te laten zien, en de vraag of het dus evt. cholestase kan zijn. Nou dit was volgens hem volstrekt onzin, en ik moest niet in ziektebeelden gaan denken. Hij heeft nooit zwangerschapscholestase gezien in al de jaren dat hij huisarts was ( het is een man van 60+) en het zou zeer zelden voor komen. Hij gaf me allergietabletten, en dit moest ik 1 week slikken. Nou dit heb ik trouw gedaan. Dit gaf me geen verbetering. Ondertussen een controle gehad bij de gynaecoloog in Nijmegen waar ik ook onder controle ben, en daar heb ik ook aangegeven dat ik veel last had, maar die is er niet echt op in gegaan. Uiteindelijk kon ik gewoon niet meer slapen van de jeuk en pijn. We waren 12 juli op bezoek bij m'n ouder in Brabant, gezellig dagje Efteling was gepland waar ik helaas niet van heb kunnen genieten. Ik werd gek van m'n huid! Dus ik en mijn man hebben 's-avonds laat de huisartsenpost nog gebeld in Brabant en we mochten direct komen. De huisarts op de huisartsenpost heeft me doorgestuurd naar de gynaecoloog, omdat hij niet wist wat het zou kunnen zijn. Eenmaal in het ziekenhuis wist ook de gynaecoloog niet wat het was, en ze wilde er een dermatoloog bij hebben. Maar omdat het al midden in de nacht was, hebben ze me besloten een nachtje op te nemen. Ze hebben voor de zekerheid wel bloed afgenomen voor zwangerschapscholestase. Die uitslag duurt ruim 1 week. Gelukkig heb ik wel een injectie gekregen om te slapen, dit was echt fijn, werd er helaas wel ziek van, paar keer braken, maar uiteindelijk wel kunnen slapen. De volgende ochtend kwam de dermatoloog, en zei concludeerde dat het m'n eczeem was dat extreem verergerd was. Ze heeft me andere hormoonzalf gegeven en ik mocht weer gaan. 3/4 dagen heeft het goed geholpen en werd de uitslag ook echt minder. Ik was natuurlijk helemaal blij! Maar daarna werd het alleen maar erger. Ik heb de zalf wel even de tijd gegeven om te werken, dus ik heb het ongeveer 8 dagen gesmeerd. Maar gisteren barsten bij mij de bom, ik heb de gynaecoloog in Nijmegen gebeld, en ik mocht gelijk komen. Ze heeft er een dermatoloog bij gehaald en die hebben naar Brabant gebeld voor mijn bloeduitslagen, en wat blijkt: Zwangerschapscholestase Nu krijg ik medicatie die ik tot het einde van de zwangerschap moet slikken, om de 2 weken moet ik bloedprikken, en 3x per week lichttherapie. De gynaecoloog zei ook dat ze me zeer waarschijnlijk eerder zullen inleiden, omdat de galzuren aan het einde van de zwangerschap alleen maar hoger zullen worden en dat zou gevaarlijk kunnen zijn voor het kindje. Vanmorgen was ik met mijn man in het ziekenhuis, omdat hij zelf een onderzoek had. Ik kreeg daar heel veel buikpijn en verloor een beetje bloed. Gelukkig hoefde ik niet naar Nijmegen, en kon ik in m'n eigen woonplaats naar de gynaecoloog. CTG was goed, inwendig onderzoek ook, een gevoelig baarmoeder mond is de conclusie. Gelukkig niks ernstigs. Maar de baby is aan de kleine kant. De baby weegt nu 1083 gram en dat komt overeen met 27w 1d terwijl ik 29 weken ben. Ik heb een brief mee gekregen en dit moest ik aan m'n eigen gynaecoloog laten zien. Dus ik zit helemaal in de stress..! Hoe kan dit nu? Waar ligt het aan? Morgen moet ik weer terug naar Nijmegen voor controle. Wat is belangrijk om allemaal te vragen? Moet ik nog iets doen met mijn huisarts die me niet wilde controleren op de cholestase? Zijn er dames met ervaring met cholestase of groeiachterstand met dit termijn? Ik ben heel erg geschrokken! Ik loop een beetje over Sorry voor het lange verhaal!
Ik kreeg bij de tweede zwangerschapscholestase. Begon alleen pas toen in bijna 38 weken was. Met 38+6 uiteindelijk ingeleid. Vrijdags door de vk naar de hun gestuurd, bloed afgenomen en aan de hand daarvan wilde ze me zaterdag al inleiden. Vk nam me heel serieus. Eerst mentholgel aangeraden, maar toen na een paar dagen aangaf dat het echt niet uit te houden was, heeft ze me twee keer getript. Vrijdags naar de gyn gestuurd, omdat het strippen niet tot een bevalling leidde en ze in haar achterhoofd had dat het wel eens zwangerschapscholestase kon zijn. Was de tweede keer in haar carrière dat ze dit tegen kwam. Mijn dochter was trouwens 4215 gram bij 38+6, dus ik betwijfel of het gewicht en de cholestase iets met elkaar te maken hebben. Sterkte!
Wellicht heb je wat aan mijn ervaring. Bij de eerste zwangerschap kreeg ik rond 35 weken te maken met cholestase. De jeuk was vreselijk, en dan met name de nachten. Met Ursochol kunnen ze de waarden van je bloed redelijk onder controle krijgen is mij verteld. De jeuk werd er niet minder om bij mij. Het beleid was dat je vanaf 37 weken werd ingeleid wanneer de bloedwaarden hoger dan 40 kwamen. Dit hebben ze dan ook gedaan. De risico's voor het kindje kunnen zich met name voordoen na 37 weken. Dit noemen ze de veilige termijn om een kindje te halen. Wat gewicht betreft heb ik achteraf gehoord van de gynaecoloog dat baby's kleiner kunnen zijn, maar ik heb zelf een ruime 7 ponder gekregen met 37 weken. Dus het hoeft zeker niet. Wel heb ik die hele zwangerschap veel harde buiken en een gevoelige baarmoeder gehad, maar ik weet eerlijk gezegd niet of dat ook nog verband hield met de cholestase. Bovenstaande is enkel mijn ervaring. Ik ben geen arts, dus het verhaal kan hier en daar missschien wat genuanceerder liggen. Nu weer zwanger van de tweede en eerlijk gezegd ben ik wel wat huiverig dat het weer begint. In ieder geval houden ze het nu goed in de gaten. Vervelend dat ze bij jou niet voortvarend hebben gehandeld, maar gelukkig ben je nu onder controle. Veel succes gewenst de komende weken. Als je vragen hebt, schrijf ze op en stel ze aan je arts. Hopelijk geeft dat wat meer rust.
Bedankt voor jullie reacties, daar heb ik zeker wat aan. Vandaag controle gehad bij de gyn en ze hebben iig de baby opnieuw gemeten, en ze ligt dus toch mooi op groei. Ik heb nu medicatie gekregen om te kunnen slapen, en tegen de jeuk. Hopelijk heeft dit baat. Wordt waarschijnlijk ingeleid rond de 37 weken. Als ik geen baat heb bij de medicatie dan wordt het eerder. Het blijft even spannend allemaal.