He meiden, Zouden jullie mij kunnen helpen. Ben nu 7 weken zwanger en ben best wel bang en zenuwachtig. Vorige keer (februari) had ik een missed abortion toen ik voor de pretecho ging. Was er helemaal kapot van en het moest dmv medicijnen opgang komen en dat kwam maar niet en uiteindelijk toen alsnog voor curretage. Dat sloopt je wel als het allemaal ook nog zolang duurt met zoveel pijn. Ik heb nu woensdag een afspraak voor een termijnecho, vindt het zo ongelofelijk spannend. Ik voel me wel volledig anders dan de vorige, toen was ik heel erg pofferig en had eigenlijk continue menstruatieachtige buikpijn, was toen wel moe en kon niet op mijn buik liggen zo zeer deden mijn borsten, en ik heb toen 4 verschillende testen gedaan op andere tijden en geeneen bleek positief, pas een speciale test uit het zkh gaf aan dat ik zwanger was. Maar nu, geen buikpijn, regelmatig misselijk, gevoelige borsten, moe, beetje vol gevoel onder in de buik, maar prettig en ik zie er gewoon veel beter uit. Huisarts zegt ook wel dat het nu echt veel beter klinkt, maar toch. Daar put ik wel hoop uit maar toch ben ik wel een beetje bang, wat als er straks weer niks in zit, daar ben ik zo bang voor. Hebben al meer dit meegemaakt en hebben jullie tips? veel liefs een bange tiets
hoi hoi, zoals je zelf al zegt,voelt het nu heel anders en is en blijft moeilijk die eerste 3 maanden,maar als je positief blijft komt alles wel goed. ben zelf ook af en toe bang,dit is de eerste keer dat ik die drie maanden tijd meemaak. met mijn andere 2 jongens was ik er la voorbij toen ik erachter kwam dat ik zwanger was. zet hem op en laat je hoofd niet hangen. geen enkele zwangerschap is hetzelfde en dat het een keer is gebeurd,wil niet met zekerheid zeggen dat het voor de 2e keer gebeurd. heel veel knuffels van miranda
Hoi lieve Tiets, ik herken je onzekerheid maar al te goed. Bij mij werd in oktober '05 een missed abortion geconstateerd, dus ik heb ook de hele riedel gehad: afwachten, tabletjes en uiteindelijk toch curettage. In februari en april als klap op de vuurpijl ook nog twee spontane miskramen, zij het hele vroege. En nu ben ik ruim 15 weken zwanger, maar de eerste weken kropen voorbij. Ik voelde me zo onzeker, bij ieder pijntje of krampje dacht ik: zie je wel, het is zometeen weer voorbij. Maar na twee prachtige echo's (met 8 en 12 weken) probeer ik bewust de knop om te zetten en er langzaamaan in te gaan geloven dat ik in februari een lief en mooi en vooral levend kindje op de wereld mag zetten. En hoewel die onzekerheid van tijd tot tijd weer de kop opsteekt, begin ik me nu wat comfortabeler te voelen en er zowaar van te genieten. Heel veel succes woensdag, hopelijk krijg jij ook zo'n mooi plaatje te zien van een klein frummeltje met een kloppend hartje! En hopelijk geeft dat jou (een stukje van) de bevestiging die je zo hard nodig hebt! Ik hoor graag hoe het is gegaan. Groetjes, Wendy
He lieve meiden, Nou ik ben geweest, en ja een mooi kloppend hartje bij 7.4 weken. Oh ik was zo zenuwachtig, moest zo huilen van blijdschap toen ik het zag. Mijn vriend vond het ook zo geweldig om een kloppend hartje te zien, het zag er allemaal goed uit. Valt dan een hele last van je af, zoveel stress die je al een hele tijd hebt. Bedankt voor jullie lieve mailtjes. Veel liefs tiets
Wat zal dat een opluchting voor je zijn Tiets!! Ik ben superblij voor jullie!! Ik heb hetzelfde bange gevoel nu (ook mk gehad met Hemelvaart dit jaar), maar het blijkt maar weer heel goed te kunnen verlopen als ik jouw verhaal lees! Liefs Jo.
Super voor je echt helemaal geweldig, \/ Ik ken het probleem heb zelf ook een missed abortion (nov-05) gehad en moest gecureteerd worden. En was dus ook super nerveus toen ik weer zwanger was en voor de eerste echo ging, ik durfde niet eens op het beeldscherm te kijken maar gelukkig zei de verloskundige al snel, ja hoor alive and kicking Maar zelfs nu ben ik nog steeds een beetje bang, terwijl ik toch de meest kritieke periode al voorbij ben. Ik ben blij dat ik volgende week weer op controle mag en naar het hartje mag luisteren. Hopelijk kan ik er dan weer iets meer van gaan genieten.. Jij ook lekker gaan genieten
Gefeliciteerd. En de ongerustheid blijft ik heb echt een feestje gebouwd toen ik eenmaal de 13 weken was gepaseerd.
Oooh wat fijn, Tiets! Wat een opluchting he? En zo valt er telkens een beetje meer onzekerheid van je af, totdat je echt van je zwangerschap kunt gaan genieten (dat moment kwam bij mij na onze 12-weken echo). Wij hebben gisteren het hartje voor het eerst gehoord. We hadden het al wel twee keer gezien op echo, maar om het te horen was ook heel bijzonder! Groetjes, Wendy
Mooi he Tiets, gefeliciteerd, ik ken het zenuwachtige, onrustige gevoel en elke weer de gerusstelling als je het hartje hoort of de echo ziet. Geniet ervan meid!!! liefs fredje