Jeetje, mijn vriend zal nooit zeggen dat ik af moet vallen of dat ik te dik wordt of wat dan ook.. Nou issie braziliaan en valt ie ook wel op wat gezondere vrouwen, hij vindt me hoe dan ook prima zoals ik ben. Ik weeg nu volgens mij bijna 90 kilo, nou hij is net zo gek op me als toen we elkaar net kenden en ik 75 kilo woog hoor Daarnaast werd ie wel eens boos op mn ouders toen ze iets zeiden over dat ik er onverzorgd bij liep "nou al loopt ze rond in een vuilniszak, voor mij is ze toch al perfect".. Zo schattig he Als mijn vriend mij het gevoel zou geven dat hij iets aan te merken heeft op mn uiterlijk, of mn uiterlijk belangrijker zou zijn dan mn innerlijk dan had ie van mij kunnen vertrekken hoor. We hebben daar wel eens ruzie over gehad, omdat IK wel wilde dat hij kleren droeg die ik OOK leuk vond bijvoorbeeld.. Hij heeft dat helemaal niet, hem gaat het juist echt om mn innerlijk en ik moet maar aan doen wat ik wil of fijn vind zitten. Hoe ik er die dag ook uitzie, hij is toch wel trots op me, pronkt toch wel stiekem met me, maar schept meer op over mn karakter/intelligentie en dat soort dingen dan over hoe knap ik ben. En dat vind ik ook veel fijner Het lijkt me wel moeilijk om te weten dat je vriend normaal op een heel ander type valt, een exvriendje van mij viel bijvoorbeeld eigenlijk op donkere vrouwen, terwijl hij wel echt gek op me was.. maar om dat te weten was gewoon kl*te... Dus dan kan ik me ook wat meer voorstellen dat als je vriend eigenlijk op heel dun valt en jijzelf wat dikker bent het wel af en toe ff slikken is....
mijn vriend en ik zijn ook samen veel aangekomen. ik woog 10 kilo lichter toen ik hem ontmoet in 2002. we hebben gelukkig samen wat overgewicht.. dus kunnen elkaar niks wijzer maken eigenlijk haha... alleen proberen samen gezonder en meer te bewegen! Ik hou nog altijd net zoveel van mijn man en hij van mij. maar goed houden van kan ook apart liggen van iemand aantrekkelijk vinden. ik vind mijn mijn aantrekkelijk voor het gezicht die ik naar kijk.. niet voor de lichaam..ik vind een gezicht karakter hebben en sprekend.. een lichaam niet.
Heb je gelijk in Alleen bij mij weet ik dat die 20 kilo extra echt NIET mooi zou zijn, vandaar de 90 kilo omdat dat 20 kilo meer is.. Mooi getal om aan te geven.
Hoi meisje1986: ik heb een paar reacties gelezen, maar verder niet, dus misschien hebben anderen dit ook al gezegd, maarrehm: hij heeft zelf zeker een perfect modellenlichaam, dat hij zich ten opzichte van jou zo opstelt? Odf toch niet? Zoniet, dan zou ik hem daar zeker mee confronteren: jij siliconen, hij dan toch op z'n minst een mooie sixpack, of niet? Verder: kan het onzekerheid van hem zijn, dat hij een mooie slanke vrouw wil hebben, omdat ie anders bang is wat anderen van hem denken, als jij iets 'te zwaar' (in zijn beleving dan) bent? Mijn man had dat vroeger altijd: moest een mooie meid hebben, want als hij een mooie meid aan de haak kon slaan, dan moest dat wel betekenen dat hij ook OK was... (en als anderen dat dachten, kon hij het ook van zichzelf vinden). Hij ging dus altijd voor de minimaatjes knappe meiden. Ik ben gewoon slank, maar heb brede heupen en toch echt wel een kont. Bovenmaat 36, qua broeken een beetje afhankelijk van het merk 38 of 40. Had ie vroeger dus 'te dik' gevonden, nu hij zelfverzekerder geworden is en een aantal dingen uit het verleden een plek gegeven heeft door therapie, zegt hij juist vaak dat hij niet snapt dat ie dat vroeger mooi vond, omdat hij nu ziet dat veel van die meiden zichzelf van alles ontzeggen om maar zo 'slank' te blijven. (Daarmee overigens niets gezegd van meiden die echt van zichzelf zo'n slank figuur hebben, het gaat echt om die meiden die nooit eens een keer een gebakje, frietje of weet ik wat durven te eten uit angst dik te worden). Onzekerheid kan dus nogal meespelen hierin.... Ik zou het als ik jou was met hem bespreken en aangeven wat het effect van zijn opmerkingen op jou is. Dat jij je daardoor onzeker gaat voelen en dat dat juist het omgekeerde effect heeft... want ik betwijfel of hij doorheeft welk effect zijn opmerkingen hebben. Als je het bij hem aan gaat kaarten: wees echt duidelijk, geen hints ofzo: mannen snappen dat niet, die zijn wat dat betreft niet zo intelligent, Echt heel duidelijk zeggen van: als jij dit-en-dat zegt, word ik onzeker, want dan denk ik ..... (vul maar in). Succes!
Maar dat betekend niet dat als jij 120 kilo zou wegen, hij jou nog net zo aantrekkelijk zou vinden. Natuurlijk houdt hij dan van je, dat is niet iets wat weg gaat door gewicht..
Ik ben tijdens mijn 1e zw.schap (4jr geleden) eerst 4kg afgevallen en toen 7kg aangekomen, dus ik zat zo'n 3kg boven mijn startgewicht. Baby heeft mij ook een beetje opgegeten, ik had alleen maar buik en rondom mijn benen en armen en billen werd ik zelfs slanker. Nu ben ik 35,5wk zwanger van onze 2e en ik zit nu op 10kg extra gewicht. Draag ook weer best naar voren, al heb ik wat rondere billen en dikkere bovenbenen gekregen. Bij beide zw.schappen genoot mijn man van mijn lichaam en stak dat niet onder stoelen of banken. Een paar keer per dag zei hij wel tegen me dat hij me nu zo mooi vond. Ik kan me altijd mateloos ergeren aan mannen die gaan lopen 'klagen' dat hun zwangere partners dik worden. Dat hoort nou eenmaal bij een zw.schap. En de een komt mondjesmaat aan en de ander zit zo aan de 20kg erbij (of nog meer!). Tsja, ik geef toe, ik zou het voor mezelf ook niet zo fijn vinden als ik 20kg aan zou komen en bijv. vocht vast zou houden en zo. Maar ja, je houdt zoiets niet tegen en 'dikker worden' hoort bij zwanger zijn. Die mannen klaagden vast niet toen ze het kind mochten MAKEN hoor, dus ik zou dat soort opmerkingen van mijn man in ieder geval niet accepteren. Dat stomme ideaalbeeld in de media van 'slank zijn', pfff lekker belangrijk! Straks, als de bevalling achter de rug is, ga ik weer afvallen om terug op mijn streefgewicht te komen. En mijn streefgewicht is 'volslank, met een klein beetje een buikje, wat ik over heb gehouden aan de zwangerschap'. Ben er dik tevreden mee!
Ik zit ook al met open mond te lezen. Ten eerste omdat ik mij niet kan voorstellen dat je vriend zo gevoelloos kan zijn. Houden van is echt wat meer dan uiterlijk, en nee een man hoeft dan niet te liegen als hij je mooi vind zoals je bent. Ik heb overgewicht, mijn hele leven al. Er zelf voor gekozen? nee, heb mijn hele leven prednison moeten slikken voor astma. En gezond eten doe ik elke dag, ben nog geen kilo aangekomen in de zwangerschap. Bloeddruk is altijd prima, glucose is prima, en heb een HB gehalte van 9.3. Het enige nadeel is dat ik moet bevallen in het ziekenhuis, omdat er meer kans is op bloedverlies. Mijn punt is.. ik ben al 7 jaar bij mijn mannetje en als hij zou zeggen dat ik onaantrekkelijk ben, dan pas zou hij liegen. Wij zijn nog net zo verliefd als jaren geleden, en zoiets bekroon je juist met een kindje. Het toppunt van onze liefde. Hij heeft nog nooit een opmerking gemaakt over mijn gewicht, en als hij mij niet aantrekkelijk zou vinden waarom vroeg hij mij dan 7 jaar terug om verkering?. Houden van is zeker weten elkaar accepteren hoe je bent, de buitenkant en binnenkant. Dat is het mooie van liefde En meid hij moet eerst naar zichzelf kijken voordat hij dat bij jou doet. Als hij naar zichzelf zou kijken, dan komt hij niet eens aan jou toe!. Dikke knuffel!
en iemand aantrekkelijk vinden heeft voor jou vriend te maken met gewicht.....maar gelukkig denken niet alle mannen er zo over. Als hij geen goed gesprek met me kon hebben, of niet af en toe ontzettend kan lachen met me, dan gaat de aantrekkelijkheid er gauw af..... Mijn man WEET niet eens wat ik weeg... het maakt hem echt niet uit of dat nu 57 of 67 kg is.
lieve schat dat is wel zo door een ongeval 3 jaar geleden ben ik 50 kilo aan gekomen ik woog en schrik niet 125 kilo dit doordat ik niet meer kon lopen en dus bedlegerig was toen ik kon lopen was ik echt enorm en hij liep nog zo trots naast me als hou ik er nu uit zie (album 75kilo) hij vond mij nog steeds aantrekkelijk knuffelde zoenden etc etc het boeit hem niet hoe ik er uit zie.1 jaar terug heb ik samen met een vrienden mijn blonde haren zwart met groen geverf en het boeide hem niet.hem boeit uiterlijk niet echt niet.hij kijkt naar het innerlijk zo kun je er nog zo mooi uit zien bij hem 90/60/90 maar als jij een verrotte appel bent kijkt hij je niet een aan.
wil trouwens zeggen blusvrouw .. wat gaat het tijd snel he.. jij al 35 weken en ik 17 hehehe weet nog dat we allebei in maansteen topic zat
het gaat echt enorm snel hoor word er af en toe bang van zo snel als dat dit gaat.jij ook alweer 17 weken jij gaat ook hard.
same here, wat hij WEL belangrijk vind is dat ik gezond ben en lekker in mijn vel zit maar dat geef IK dan zelf aan. En uiteraard als mijn BMI boven de 40 zou lopen zou hij me wel motiveren om goed te blijven bewegen en minder te snoepen e.d. maar puur uit gezondheidsredenen niet cosmetisch. Mijn man laat me altijd mooi voelen naar mijn gevoel omdat ie dat echt zo vind, en dat ook laat merken ik zou een vuilniszak aan kunnen doen en hij vind me prachtig...
de mijne is ook zo'n schat, ik ben bleek, heb vlekken, littekens van de puistje (tijdens de zwangerschap) wallen en ik zie er niet uti zonder make-up enlenzen en hij presteerd het om tegen me te zeggen:'schatje, wat ben je weer mooi!' met zo'n stralende grijns op zijn gezicht waar hij het vandaan haalt weet ik niet, maar et is errug lief! O
haha zullen we ruilen ik wil wel met je looks ruilen hoor, meid je ziet er prachtig uit, mooi lijntje, mooie bruine kleur juist en je straalt en DAT is wat je mannetje ziet denk ik... (nou genoeg geslijmd geintje)
Kan prima, ik zeg ook niet dat alle mannen zo zijn, maar ik kan me goed voorstellen dat veel mensen zo zijn. En niet als je elkaar zo hebt leren kenne. Kijk mijn vriend weegt geloof ik 80 kilo.. Ik heb hem zo leren kennen en vind hem aantrekkelijk zo. Maar ik geef toe dat ik hem minder aantrekkelijk zou vinden als hij 120 kilo zou wegen. Zo vind hij het precies hetzelfde. Hij heeft mij zo leren kennen, vind mij zo mooi. Dan maken een aantal kilo's niet uit maar als ik 20 kilo aankom.. dan zou hij er niet blij mee zijn. Maar goed, er zijn veel mannen die gewoonweg zeggen wat een vrouw maar wilt horen.. Om haar niet te kwetsen. Zo is mijn vriend niet.. Hij geeft duidelijk aan wat voor hem te ver gaat en ik ook naar hem toe. Wel op een normale manier, we kunnen hier gewoon over praten. Kijk als ik een ongeluk zou krijgen of door medicijnen veel aan zou komen, het zij zo. Kan ik niks aan doen. Als ik zoveel aankom door domweg veel eten en weinig sporten (nee ik hoef niet te sporten van hem, maar ik ben van mening als je van lekker en veel eten houdt dan moet je dat compenseren met sport om je lichaam in balans te houden) dan zou hij daar absoluut niet blij mee zijn. Waarom? Omdat ik dan mijn eigen lichaam verpest door er niet voor te zorgen. Hij steekt zelf absoluut niet in elkaar en zou zich storen aan een partner die niks om haar lichaam zou geven. Is dat nou zo moeilijk te begrijpen? We vinden allebei ons lichaam belangrijk, nee we kijken niet op elke kilo, maar we willen allebei dat we gezond en met een goede lichamelijke conditie het leven door gaan. Ik vind dat niet meer dan normaal hoor. Maar goed, misschien komt dat ook wel omdat ik zelf zo in elkaar steek. En dit alles heeft niks met de zwangerschap te maken hoor, want het doet hem echt niks hoeveel ik aankom tijdens de zwangerschap. Ik snap echt niet alle commentaar. Misschien is dit ook een optie voor meisje om te overleggen met haar vriend. Gewoon 1 keer een goed gesprek aan gaan. Zorgen dat jullie allebei eerlijk zijn, wat jullie vinden van elkaar op dit moment (heel belangrijk!) en wat jullie niet leuk zouden vinden als de ander zou worden. Niet alleen qua gewicht natuurlijk, gaat om het hele karakter. Omgang alles erop en eraan. Ik merk echt ook veel in mijn omgeving dat veel mensen gewoon zeggen wat de ander wilt horen omdat ze elkaar niet willen kwetsen.. De dag dat iemand daar achter komt dan kwets je pas iemand, wat is er mis met een eerlijk antwoord die op een goede manier wordt overgebracht? Kan je dat niet hebben, dan wordt het misschien tijd om aan je eigen zelfvertrouwen te werken denk ik. Want wat is er belangrijker in een relatie dan eerlijkheid? Volgens mij niks, want liefde gebasseerd op leugens is geen echte liefde. (jaaa de liefde is er wel, maar als je deze zin niet begrijpt ) Zoo dat was het wel even. Ik hoop dat er mensen zijn die mij begrijpen, want zo gek is het ECHT niet wat ik zeg hoor!
Ik ben blij dat mijn man mij aantrekkelijk vind op meer manieren dan mijn uiterlijk alleen..... Als hij ontzettend aan het lachen is vind ik hem zoooo aantrekkelijk, en dan maakt zijn gewicht op dat moment niks uit....
Mijn hubbie kwam op een gegeven moment met bonbons thuis omdat hij zich zorgen maakte... Of ik wel genoeg aankwam... :-D Nu in totaal zo'n 7 kilo aangekomen. Is niet veel nee, maar ik heb toch echt goed en gezond gegeten. Ik houd ook geen vocht vast, dat scheelt. Eigenlijk vind ik het verbijsterend te lezen wat je vriend allemaal zegt... Zou eens even heel erg kwaad op hem worden denk ik!
Ik heb niet alle blz gelezen, maar wat klinkt jouw berichtje me bekend in de oren! Mijn ex deed dit ook heel erg, niet alleen tijdens de zwangerschappen, maar ook gewoon normaal en dan ben ik toch echt maar 50 kilo en 170 Blond haar en dikke tieten deden het voor hem (hoorde ik dagelijks wel 100 keer) en vooral niet dik bla bla bla.... (laat ik nu net geen blond haar hebben en ook geen dikke (.)(.) haha) Maar goed, ik weet dat ik probeerde me er niets van aan te trekken en een gesprek loste hier ook niets op. Inmiddels zijn we een hele tijd uit elkaar en nu ben ik samen met een schat van een vriend die mij mooi vind zoals ik ben en dat ook niet onder stoelen of banken steekt. Complimentjes en knuffels in overvloed en dan voel je pas wat het met je doet en gedaan heeft! Echt meis, ga een pittig gesprek met hem aan en vertel hem wat het met je doet als hij zo over je praat. het is jouw lichaam en je doet er alles aan om gezond te leven in tegenstelling tot hij zelf! Het is niet dat je door ongezonde gewoontes 100 kilo aan komt. Je draagt zijn kind en dan wordt je zwaarder, dat is logisch. Ik kwam bij mijn vorige zwangerschappen 20 kilo aan en was dat ook heel snel weer kwijt daarna.... en nee dan is niet alles meteen strak en lekker... Ik hoop dat hij het begrijpt en bijdraaid, want voor jou is het zo zeker niet leuk om je zo onzeker te voelen terwijl je juist trots zou moeten zijn op je groeiende lijf en buik! Geniet ervan, het is zo voorbij! veel liefs