denk dat het ook erbij hoort, vooral als je klaar bent voor een kleintje. Logisch dat je gaat plannen, nadenken. Bedoel als je besluit om te gaan samenwonen/trouwen dan ben je er toch ook continue mee bezig. Alleen dat heb je wel zelf in hand en kinderen krijgen niet. Maar het blijft een van de grootste gebeurtenissen van het leven. Na onze miskraam hebben wij van vele gehoord die hetzelfde hadden meegemaakt, of moeilijk zwanger konden raken. Mijn man heeft toen van meerdere mensen gehoord, dat ze zwanger zijn geraakt op het moment dat ze het hadden "opgegeven" niet meer mee bezig waren. Het liefst wil ik nu weer zwanger zijn ook al moet moeder natuur even een handje helpen Door de verhalen van anderen heeft hij dus ook de mening, dat het minder snel lukt omdat je er teveel mee bezig bent.. en omdat wij de eerste keer niet mee bezig waren en gelijk spontaan zwanger raakte .. zucht.. Maar ben wel blij met sommige reacties op de topic. Inderdaad je lichaam, ei, staat los van je gedachten.
Waarschijnlijk is er ook niks, maar ik vind dat na een jaar proberen je huisarts je wel serieus moet nemen hoor! Wanneer ben je geweest? En ben je met testen aan het proberen of temperaturen?
Misschien een halve geruststelling: de eerste keer was ik ook pas na 12 'ronden' zwanger. Iets meer dan een jaar, ik heb een wat langere cyclus. Geloof me dat ik ook aardig begon te twijfelen!! Helaas vmk. Dan ben je wel zwanger geweest, maar het nam bij mij de twijfel niet weg. Daarna duurde het meer dan een half jaar. En of ik er mee bezig was! Temperaturen, vaker vrijen in de vruchtbare week, veel spanning rondom nod. Na iets meer dan een half jaar (6 rondes) was ik weer zwanger. Het was in het begin erg spannend, maar nu heb ik er vertrouwen in dat het goed gaat komen. Ik hoop dat dit voor jullie ook snel zal gelden!
ik vind dat je meer jezelf voor de gek kan houden .. als je het zo graag wilt , kun je gaan denken van ik denk dat ik zwanger ben .. en daarna je ook super zwanger voelen .. en dan is het een teleurstellig als het niet raak is .. ik denk gewoon , het komt wanneer het komt !!
Ik geloof ook écht niet dat teveel ermee bezig zijn iets kan doen op het wel of niet zwanger worden. Wel ben ik van mening dat het je leven bijna kan gaan 'beheersen' en je ineens niet meer zo gelukkig kunt zijn als voordat je met de pil stopte. Toen was je toch ook volledig gelukkig zonder zwanger te zijn? Ik heb mezelf dan ook voorgenomen er wel mee bezig te mogen zijn maar misschien nog wel meer te genieten van de dingen die ik nú nog kan en mag en straks als ik zwanger ben en er kids zijn niet of nooit meer kan. Elk nadeel heeft zijn voordeel... Maar ik geef toe, valt niet altijd mee om zo te denken
Ja, inderdaad: nog even genieten van gerookte zalm, filet american, alcohol etc. Het eerste jaar dat ik bzig was heb ik die producten bewust gemeden, want 'stel nou dat ik al zwanger ben'. Nou, op den duur werd ik er poep-sjaggie van mezelf van alles te ontzeggen. Zeker toen het (ondankt mijn brave levenstijl) alsnog mis ging. De vk ga ook aan, dat het niet hoeft. (Te veel alcohol kan je vruchtbaarheid verminderen, maar zo af en toe eens kan echt geen kwaad, ook niet als je perongeluk al net zwanger bent maar het nog niet weet!)
ik ben ook wel ns bang dat k er wel erg druk mee bezig ben,zie ook allerlei beren op die weg. dan ben k bang dat t zaad van mn vriend niet goed is(hij heeft een operatie daar beneden gehad omdat er vanalles knel zat) of heb angst dat mn baarmoederslijm agressief is. echt bizar. zou het gewoon wat meer los moeten laten maar ja doe dat maar ns. wil niets liever dan n kindje. probeer dan wel netjes regelmatig te klussen dan weet k dat ik er alles aangedaan heb
Ja het is onze eerste, en ja ik heb er zeker over getwijfeld of we het wel door moesten zetten! Maar het belangrijkste wat een kind nodig heeft is liefde! Maar financieel redden we het ook. (met een beetje passen en meten)
Ik heb ook zo'n enorm sterk gevoel dat er wat mis is bij mij.. Ik kan niet omschrijven waar dat gevoel op gebaseerd is of waar het vandaan komt.. Misschien toch een soort zelfbescherming? Het voelt voor mij alsof het nog niet 'mag zijn', als ik in een babywinkel ben voelt alles nog vreselijk ver weg ofzo, heel vreemd.. M'n moeder zei ook dat ik er misschien teveel mee bezig was, maar ik haat het als mensen zoiets zeggen. Daar geloof ik gewoon niet in. Ja duh, dat ik er veel mee bezig ben! Zo'n beslissing neem je ook niet zomaar en dan ga je er voor, dan ben je ermee bezig! En dan wil je het supersupergraag... Liever gisteren dan vandaag!
Ik kom hier ook even binnenvallen want ook ik ben zo'n gevalletje wat er veel te veel mee bezig is. Ik denk ook niet dat het invloed op de vruchtbaarheid heeft,maar ik ben net gestopt met de pil en kan echt aan niks anders meer denken dan een beebje. Als mijn vriend nu minder vaak wil klussen ben ik meteen boos en depri. Weet dat het nergens op slaat en dat ik geduld moet hebben en moet genieten, maar het gevoel is zó sterk. Dus ik herken wel wat hier geschreven wordt. Gelukkig ben ik dus niet de enige, dat is wel fijn om te weten.
Als 'te veel mee bezig zijn' een zwangerschap in de weg zou kunnen staan, zou dat het perfecte voorbehoedsmiddel zijn.
Gefeliciteerd Westerlo! Wij kunnen ons er dus allemaal flink mee bezig houden, hoeven ons geen zorgen te maken.
inderdaad... het was door dit topic volgens mij dat ik het nu weet... ben in de auto gesprongen en de 2 voor 5 gehaald van kruidvat... jullie kunnen je er dus lekker de hele dag mee bezig blijven houden... niets aan de hand... geen invloed...
Haha, fijn om te weten hoor! Het is alleen voor de sfeer in huis niet zo bevorderlijk, vriendlief wordt af en toe een beetje gek van me.
Tsja.. dan kan ik me ook aanmelden! Ik krijg ook het verwijt er teveel mee bezig te zijn... Geloof ik echt niet in! Wel denk ik, dat wanneer je er heel veel mee bezig bent je van alles kunt gaan voelen. En dat het dan tussen je oren gaat zitten.
Dat denk ik inderdaad ook wel en prober mezelf dus ook in toom te houden. Zeker ook omdat je gewoon niet weet hoelang het gaat duren en of het allemaal wel gaat lukken. Wie weet hoeveel teleurstellingen er nog gaan komen. Maar ja, de natuur is sterk hè, het gevoel is er nu eenmaal en dat laat zich niet zo makkelijk onderdrukken.