Geen idee of het m'n hormonen zijn, maar ik voel me niet zo blij... Ik zou toch juist heel blij moeten zijn? Ik ben zwanger! De zwangerschap verloopt super, ben erg moe en heb moodswings, maar dat is eigenlijk alles waar ik last van heb... Snap niks van mezelf Word er een beetje bang van... Ben depressief geweest, ongeveer een jaar geleden. Toen bijna niet kunnen werken enzo. Maar ik was er helemaal overheen! Nu lijkt het wel of het weer terug komt... Bah...het wisselt ook zo. Gisteren was ik wel vrolijk, maar vandaag kan ik weer alleen maar huilen en boos zijn op alles... Sorry, moest even klagen...
Hoi Linn, Dat zijn waarschijnlijk je hormonen! Ik voelde me 2 weken terug in ene ook erg down en had echt het nare gevoel van wil ik wel een baby en kan ik het allemaal wel? Dat soort gevoelens. De moodswings horen er helaas bij en k moet ze maar accepteren, want nu gaat het alweer beter! Plus het weer is ook koud en donker, dat helpt ook niet mee.. x
Heb het ook gehad, heb het toen snel aangegeven bij de huisarts en ben bij hem steeds op controle gesprekken geweest. Wel goed opletten hoor op hoe je je voelt, tuurlijk werken je hormonen ook mee maar is wel goed om het te bespreken. Gefeliciteerd met je zwangerschap en ik hoop dat de niet zo blije gevoelens snel weg gaan en weg blijven! Groetjes
blijf er goed op letten hoor meid! Bij mijn eerste zwangerschap heb ik een prenatale depressie gehad... echt niet leuk... deze keer voelde ik me down tot 10 weken. Daarna ging het beter maar dan schijnen de hormonen ook af te nemen... Ik hoop voor jou dat je je snel beter voelt...
Ik heb het ook afentoe hoor, vooral de eerste weken was het erg aanwezig. Het is heeel duidelijk door de hormonen bij mij, denk dat je daar wel even op moet letten. Ik merk gewoon dat ik soms niet aan kan wijzen waarom ik me nietzo blij voel als normaal en dat is niks voor mij. Als ik down ben dan weet ik altijd donders goed waarom! Dus ga jezelf even na en let er wel een beetje op. Als het goed is komt het gewoon doordat je lichaam zich nu aan het aanpassen is aan de nieuwe omstandigheden.
hier de eerste 2 weken helemaal happy de peppy en toen ineens.. klap!! zo down en depri en chaggi wat je maar kunt zijn.. echt niet meer normaal.. zal er wel allemaal erbij horen maar het is totaal niks voor mij idd even in de gaten houden, en een uitlaatklep zoeken..
Meid, stel je een zwangerschap niet zo rooskleurig voor als het vaak wordt afgeschilderd hoor! Stemmingswisselingen horen er bij en ik voel me ook echt niet altijd even vrolijk Denk wel dat je het goed in de gaten moet houden gezien je verleden en het even aan moet geven bij de verloskundige. Zelf ben ik vier jaar geleden ook 2 jaar depressief geweest en word nu dus extra in de gaten gehouden door mijn vk, maar gewoon de standaard stemmingswisselingen en soms een paar dagen dat je verschrikkelijk humeurig bent, horen er gewoon bij. Als het goed is vraagt de vk het trouwens bij de intake!
Ik heb er ook heel erg veel last van gehad!!!! Kon daardoor niet echt genieten van mijn zwangerschap, terwijl ik verder geen kwaaltjes had. (alleen snel aankomen en op het eind kreeg ik bekkenklachten). Moet zeggen dat ik aan het eind minder last van die moodswings had en heb er nu, na de bevalling, ook geen last meer van, zelfs geen kraamtranen. Denk dat ik al blij was dat de zwangerschap voorbij was en ik mijn kindje eindelijk vast kon houden. Ik ben zelf overspannen geweest en heb paniekaanvallen gehad... ik was tijdens de zwangerschap ook bang dat die paniekaanvallen weer terug kwamen... maar dat viel mee. Had er af en toe wel een dag tussen zitten die wat minder was, maar het is niet terug gekomen. Helaas kunnen die moodswings erbij horen en snap je gevoel heel goed. Volgens mij kun je er verder ook niet veel aan doen. Maar wens je succes met het verdere verloop van de zwangerschap!
ik heb hier idd al eens eerder gelezen van iemand die zei dat er nog een heel groot taboe ligt op het "niet blij zwanger zijn" mensen gaan er maar gewoon vanuit dat als je een kindje verwacht dat je 9 maanden lang met een prodent smile rondloopt ze vergeten alleen even voor het gemak wat horrormonen met je kunnen doen.
heel herkenbaar! het begint nu wat beter te gaan. word nu ook minder misselijk dus ik begin aan de hormonen gewend te raken tijdens mijn eerste zwangerschap had ik het ook de eerste weken heel depri en veel huilen. wil ik dit wel? kan ik dit wel? en nu weer. waarom wil ik een tweede kind? wordt het niet mega zwaar, kan ik het wel aan? beetje bij beetje krijg ik weer het gevoel blij te zijn. bij mij ligt het echt aan de hormonen maar ook al weet je dat, het gevoel wordt er niet minder om.
Hey meiden, Bedankt voor jullie lieve reacties! Ik zal het zeker gaan aangeven bij de vk zodat zij er een beetje op kan letten. De "swing" lijkt vooralsnog weer even de goede kant op te gaan. Gisteren geen tranen gezien en vandaag ook nog niet Nogmaals; bedankt voor jullie reacties. Soms is dat net wat je even nodig hebt, horen dat je niet de enige bent... Liefs Linn