vandaag bii de gyneacoloog geweest en daaruit kwam de berekening dat we 50% kans hebben om binnen nu en een jaar op natuurlijke manier zwanger te raken. Het lijkt echt zo weinig.... Bedoel we staan al 20 maanden met lege handen en dan nu nog een jaar zelf proberen ( al mogen we wel bellen als het in december nog niet is gelukt) Weet niet zo goed hoe we nu "verder" moeten... bedoel gaan we weer beginnen met ovu testen en preseed/conceive plus. wat zouden jullie doen?
Als ik jou was had ik echt geen geduld meer gehad. Ook al moet dat natuurlijk. Ik weet het wel ik weet niet of jullie onderzoeken hebben gehad? Konden ze maar een wonderpilletje geven he.
Kan me voorstellen dat 50% kans in een jaar voor jullie weinig is! Hopelijk is het snel raak. Wens jullie veel geluk toe!!
Vervelend om te horen maar glas is half leeg of vol net hoe je het ziet. Toch fijn dat je kans hebt dat het lukt. Kan mij voorstellen dat je ook ff er niet zoveel mee bezig wilt zijn en bijvoorbeeld 2 maanden niks extra's er voor doet. Mischien vind je het daarna wel weer fijn om wat extra's te doen. Kijk waar je het lekkerst bij voelt. Gelukkig dat je anders in december weer contact mag hebben. S6! Ik zelf had onregelmatige cyclus vaak erg lang. Erg stressend en alles leek lang te duren. Was het na tijd zat en heb niet zo meer op alles gelet. Was wel ff lekker een pauze (wel toevallig toen zwanger geraakt in die periode)
Herkenbaar. Zelf vorigjaar in het zelfde schuitje gezeten. Wij hadden 30% kans. Ze doen een kans berekening en daar moetje het maar mee doen helaas. Mijn man had 98% procent wat geen goede vorm had maar het aantal wel weer goed. Ik weet nog dat ik zo boos was waren toen al 2 jaar bezig. Ondanks alles is dat half jaar best snel gegaan. Zijn we lekker luxe op vakantie geweest en heel wat wijntjes gedronken. Uiteindelijk wel het traject in gegaan omdat ik maar niet zwanger werd. Ga nog even genieten als je toch een traject in moet zal je er nog druk zat mee zijn. Natuurlijk hoop ik dat het toch nog in dat half jaar lukt. Heel veel s6
Heb voor het hele verhaal even je andere topic gelezen en als ik het goed begrijp hoor je volgende maand of alles bij jou goed zit? Of is dat vandaag gebeurd? Ik vind het echt raar dat ze zeggen dat je het nog een jaar zelf moet proberen, maar je over een half jaar weer mag bellen. Wat is hier de gedachte achter? Ik kan me me heel goed voorstellen dat de moed je in de schoenen zakt, maar niet opgeven meid! Ik zou me trouwens echt niet zomaar weg laten sturen. Jullie zijn al zolang bezig, ze moeten toch wel iets kunnen doen. Ik wil je heel veel succes wensen en ik hoop dat je heel snel een positieve test in handen mag hebben!
Nee dat hebben we vandaag gehoord, ik kon gewoon niet langer meer wachten en wilde echt weten van hoe of wat. Alle onderzoeken die gedaan zijn, waren prima uitslagen. Baal gewoon ontzettend, gewoon erg bang dat het ons in t komende jaar ook niet gaat lukken. Maar moeten het er maar mee doen, eerder gaan zo ons toch niet helpen.
De gedachte achter het wachten met vruchtbaarheidsbehandelingen zijn denk ik vaak de kosten die er aan vast zitten. De hormonen de ziekenhuisbezoeken kosten allemaal echt een hoop geld. Maar vergeet vooral de emotionele/ lichamelijke impact niet. Het is een erg intensief traject wat zeker veel energie kost.
De reden dat jullie weer naar huis zijn gestuurd is dus vanwege de 50% kans. Hier op t ziekenhuis zeiden ze dat de behandelingen kennelijk maar 30% slagingskans hebben. Jullie zitten daar dus boven. Ik begrijp je gevoel, al heb ik toen niet zo lang gewacht, ben na een jaar voor onderzoeken gegaan. Wij hadden 80% kans om binnen het jaar zwanger te raken en werden voor 6 maanden naar huis gestuurd. Uiteindelijk toch zwanger geworden zonder hulp. Ik duim voor jullie
Wel fijn dat ze het je eerder konden vertellen. Dan zit je niet nog een maand in die onzekerheid. Denk dat je toch wel opgelucht mag zijn dat de uitslagen goed zijn, ook al houdt dat in dat je het verder op eigen kracht moet proberen. Een slechte uitslag had er misschien nog wel veel meer druk en ellende bovenop gegooid. Meer dan je lief is. Ik begrijp je angst heel goed, zeker na zo'n lange periode. Daarom hoop ik zo dat die angst je bespaard blijft. *knuffel* Dat zou heel goed kunnen ja. Ik vergeet zeker niet dat zo'n traject zwaar is, daar lees je hier op ZP erg veel over. Maar als je al zo lang wacht, dan vind ik het niet gek dat de meesten hopen dat er iets is wat ze kunnen doen om het tot dusver onmogelijke mogelijk te maken. Het is dan erg jammer als je naar huis wordt gestuurd met probeer het nog maar een jaar. Vind het gewoon erg naar voor iedereen die zo'n lang pad moet bewandelen. Vandaar mijn vraag
Begrijp ik was ook niet aanvallend bedoeld heb het mezelf in die tijd ook afgevraagd. Had precies het zelfde. Ik kreeg dat toen te horen. Wat het er op dat moment echt niet mee eens.. maar na ervaringen weet ik dat ze stiekem wel een beetje gelijk hadden. Maar inderdaad een halfjaar na huis worden gestuurd is gewoon kut