Nou mijn bevalling Donderdag 25 juli om 1.15 uur word ik wakker en ik denk....mmmm het voelt gek in mijn buik. Ik draai me om en er komt ineens een hele vloedgolf vruchtwater. Ik manlief wakker gemaakt en gezegd dat mijn water is gebroken. Vandaag worden we weer papa en mama! Ik zeg dat ik weer ga slapen en de weeën afwacht. Deze beginnen om 1.45. Al snel lig ik niet meer lekker en ik ga naar beneden. Beetje opruimen, vaatwasser in en uitruimen en strijken. Om half 4 komt manlief naar beneden dat hij niet meer kan slapen en dat het tijd wordt om te gaan bellen. Ik heb inmiddels weeën om de 3 a 4 minuten en vindt het nog niet zo nodig. Manlief wel Om 4 uur is de vlos er en jawel 3 a 4 cm ontsluiting. Ik geef aan dat ik naar het ziekenhuis wil en dat ik daar pijnstillend wil zodra het kan. Vlos geeft aan dat we gaan en dat ik dan daar nog even kan douchen. Bij 6 cm mag ik de remifentanil. Dus ik douchen, weeën worden steviger en een uurtje later heb ik 5 a 6 cm en krijg ik mijn toeters en bellen voor de pijnstilleng. Infuus, bloeddrukmeter, zuurstof en knop. Ik vond de pijnstilling zalig. Ik heb alleen iets meer gedrukt (44 keer hihi) dan echte shots gekregen (18 keer) maar het hielp goed. Ik kreeg intussen ook wat druk op mijn Achterkant en ik herkende dat van de oudste. Die lag in Aaa ligging en toen kreeg ik dat ook, maar de vlos verzekerde me dat ze goed lag en daar ging ik ook vanuit. Ondertussen begon ook mijn bekken,rug en stuitje echt zeer te doen. Ik had toen 8 cm ontsluiting. Toen ik. Een half uurtje later volledige ontsluiting had mocht ik wat gaan meepersen omdat ze nog erg hoog lag. Haar hartslagje dipte telkens iets. Toen ik om 9.40 echt mocht gaan persen lukte het me niet om haar het hoekje om te krijgen en dipte haar hartslag zodanig dat ik moest stoppen met persen, op mijn zij en puffen. Nou dat kan echt niet als je persweeen hebt, maar het moest en de gyn werd erbij geroepen. Daar schrok ik zo van, ik zag alweer knippen, vacuüms enzo aankomen, dat ik uit alle macht ben gaan persen en toen kwam ze ineens. Mijn onderling werd door 4 man uit elkaar getrokken en ik had zo,n pijn dat ik ervan in paniek raakte. Ik werd toen streng toegesproken door de gyn, puffen,persen,puffen en toen werd haar hoofdje geboren. Even later haar schouders en de rest om. Om 9.50 uur was ze er helemaal. Ik heb zo hard gehuild van geluk en vooral opluchting dat het klaar was. Manlief ook in tranen. Kortom roze wolk. Gelukkig heeft de gyn niet echt hoeven helpen en was het vooral de verloskundige van het ziekenhuis die de bevalling gedaan heeft. Ik zei tegen haar dat het voelde alsof ik van boven naar onderen was gescheurd. Ik was er echt van overtuigd. Zegt zij doodleuk, nou ik zal je een hechting geven voor de vorm en dan is het wel klaar hoor Ik kon haar wel zoenen. Wat bleek. Onze kleine meid lag dus ook verkeerd. In Aaa. Haar gezichtje naar boven. De vlos zei later dat ze het niet had gezegd omdat de ontsluiting zo goed vorderde en ze ervan overtuigd was dat ik het zou redden met persen omdat het een derde kindje was. Haar hartslagje dat zo gevaarlijk laag werd gooide echter wel roet door het eten, maar gelukkig werd ze snel geboren en kreeg ze een 9 en daarna een 10. Het was dus heftig, maar goed. We zijn blij dat ze er is en we genieten volop van onze lieve schat (maar ik ben wel heel blij dat ik nooit meer hoef te bevallen!!!!) Liefs
Dat wil ik wel. Ik werd om 5 uur voor de zoveelste keer wakker. Ben even gaan plassen en voelde wat kramp. Een uurtje later ben ik gaan timen en om 6:15 mijn man wakker gemaakt. Om half 7 de vk en oppas gaan bellen. De weeen werden sterker en kwamen al om de 2 minuten. Om half 8 waren de vk en oppas er. Ik had 5 cm. Goddank we zijn op de helft. Op naar het ziekenhuis. Thuis zucht ik nog een wee weg en voel het drukken. Op weg naar het ziekenhuis een lange wee gehad van 15-20 minuten. In de verloskamer nog even plassen en op bed. Ik was nog erg alert en zelfs tijdens een vreselijke wee kon ik nog praten. Weer toucheren en 9,5 cm. Vruchtwater werd gebroken en dit was groen. Helaas gyn en ass arts erbij. Hele rits aan apparatuur werd de kamer in gereden. Ik moest toen echt persen, maar mocht niet. Jammer dacht ik want ik moet. Gyn kwam zitten en moest een ctg om en een draadje op het hoofdje. dit was al niet meer nodig. Ik moest echt persen en de gyn zei trek je benen op. Dat ging dus niet. Ik perste een keer flink en moest stoppen. Voelde het hoofdje al zitten. Bij de volgende wee zou het geboren worden. Ik moest mijn benen optrekken. Een been lukte en floep daar was mijn baby. Zo blauw als een smurf dus meteen zuurstof. Gelukkig wel bij me. Later kwam de kinderarts en die nam haar even mee. Gelukkig trok het snel bij en ben ik in 3,5 uur bevallen van een 9,5 ponder met maar een hechting. Het is wel te snel gegaan merk ik, maar heb geen last van de onderkant of veel naweeen.
Blijft toch heftig die bevallingsverhalen! Merryl, waarom is het te snel gegaan? Fysiek of psychologisch? Ik weet wel van de snelle bevalling vorige keer dat ik lang naweeen heb gehad.
Het overviel me enorm. Vanaf het moment dat ze echt zeer gingen doen duurde het nog maar een uur. Voor je lijf is dat veel te snel. Normaal bouwen de weeen zich op. Nu was het ineens pats boem. Aan de ene kant fijn dat je het gehad hebt, maar aan de andere kant is iets langer een stuk fijner.
Dames, hoe deden jullie dat de laatste weken. Ik ben echt kapot en twee stuiterballen om mij heen die aandacht vragen helpt niet echt.
Hey Judith, Hier staat de tv wat vaker aan en besteed ik ze wat uit aan vriendjes en vriendinnetjes. Mijn geduld is ver te zoeken en om te voorkomen dat ik steeds uit mijn vel vlieg mag er soms wat meer dan normaal. Succes ermee.
Ze wat vaker hun zin geven als ze iets willen en veel buiten laten spelen. Zeker de laatste weken dat het soms zo warm was. Heb met jullie te doen als ik het weer bericht van komende donderdag en vrijdag zie. Ik kon met doe hitte geen kant meer op.
Tja ik zit met hetzelfde stuiterende probleem keer 2, maar dan na de bevalling hihi. Ook niet fijn kan ik je zeggen, maar begrijpelijk. Ik heb veel hulp van oma,s en ik laat ze ook flink buiten spelen. Ik heb ook echt met jullie te doen hoor met de aankomende hitte. Ook ik kon geen kant meer op!! Merryl ik kan me voorstellen dat je dit even moet verwerken. Ik had dat na de tweede bevalling. Nu gaat het heel goed en kan ik de bevalling nog wel herbeleven, maar niet zo heftig als bij de eerste twee. Het klinkt gek, maar ik geniet meer. Ben minder onzeker en paniekerig/emotioneel volgens mij. Misschien omdat het nu echt de laatste keer is dat we zo,n klein hummeltje hebben dat ik er bewust extra van geniet! Liefs