Jeetje wat rot dat het cb dan niet eerder jullie serieus nam! Gelukkig dat er daarna wel snel hulp kwam en er een diagnose kwam. Lijkt me heel erg om je kind zo overstuur te zien en je voor je gevoel in eerste instantie nergens terecht kan. Wijzen doet mijn zoontje overigens ook niet. En ik wilde zeggen dat hij ook niet heel erg in gebaren imiteert, en toevallig deed hij voor het eerst kiekeboe met zijn eigen handjes! Hij gebruikt namelijk wel altijd onze handen om mee te spelen (en zijn eigen handen kijkt hij vooral naar en zit hij lekker mee te friemelen), maar echt nadoen doet hij dus niet heel vaak. En voor de rest ontwikkeld hij zich volgens ons en het cb prima. Alleen zijn ogen moeten dus nagekeken worden bij de oogarts, en aangezien we zelf een tijd terug ook al vonden dat hij toch wel vaker dan gemiddeld scheel keek, ben ik ook wel blij dat hij is doorgestuurd voor de zekerheid. Mijn vriend heeft vroeger namelijk ook een lui oog gehad, en aangezien dat erfelijk kan zijn Hoe oud is jouw zoontje nu en hoe gaat het verder met hem? Heeft hij een beetje een plekje gevonden waar hij wel zich op zijn plaats voelt?
Mijn zoon is al 7, zit in een speciale zorgklas op een zmlk school en dat gaat goed. Vorig jaar is hij opnieuw onderzocht (niet omdat er twijfels waren, maar omdat dat nu eenmaal moet) en kregen we een medicatie advies. We hebben daar even over na moeten denken (medicatie is voor ons meer een laatste redmiddel), maar het argument dat hij zich dan hopelijk veel sneller zou gaan ontwikkelen, heeft de doorslag gegeven. En hij heeft zich inderdaad gigantisch ontwikkeld het afgelopen jaar, terwijl hij het thuis heel moeilijk heeft/had (komst van een babyzusje is niet makkelijk als je zwaar autistisch bent en niet tegen geluiden van kleine kinderen kan). Maar, terug naar jouw zoontje , het kan denk ik geen kwaad om hem in de gaten te houden, want toch lees ik wel heel lichte kenmerken. Zoals anderen ook al schreven, alle peuters hebben wel autistische kenmerken, daarom komen diagnoses op jonge leeftijd niet zo vaak voor, dus misschien is dat alles wat er speelt. Het klinkt in ieder geval alsof hij het verder prima doet en ook prima in zijn velletje zit en zolang dat zo is, zou ik denk ik proberen het voorlopig van me af te zetten (voor zover dat lukt) en van hem te genieten. Mochten er uiteindelijk toch duidelijkere kenmerken komen, ben je in ieder geval geen moeder die haar kop in het zand steekt en ben je er hoogstwaarschijnlijk snel genoeg bij. Misschien denk je over een jaar wel, goh dat ik ooit autisme in hem zag.... Kinderen ontwikkelen zich zo hard, je weet gewoon niet vantevoren welke kant het opgaat. (Ook hier niet, want hoewel de diagnose duidelijk was, hadden we toen niet verwacht dat hij zo zwaar autistisch zou zijn, zeker niet omdat hij wel graag knuffelde en zich motorisch ook goed ontwikkelde)
Ik heb ook 2 verschillende vorm oren.... en er is zover ik weet niets neurologisch aan de hand met mij... ja prettig gestoord
MvL, dank je voor je reactie, wat fijn dat de medicatie goed heeft aangeslagen bij jullie zoon! Natuurlijk is het niet makkelijk om je kind zo jong al aan de medicijnen te zetten, maar als hij er baat bij heeft, is het de juiste beslissing geweest. En ik hou mijn zoontje gewoon in de gaten, over 2 weken in ieder geval een oogonderzoek in het ziekenhuis (ik ben bang dat hij inderdaad een lui oog heeft) en kijken of dat nog invloed zal hebben op zijn ontwikkeling. Hij zit gelukkig wel goed in z'n vel (op die vervelende hoektand die maar niet doorkomt na dan ) en hij is altijd een voorbeeldige baby geweest. Ook nog een voorbeeldig kind, alleen begint hij steeds ondeugender te worden Elliepellie, het cb vond het ook maar een hele rare opmerking, die compleet nergens op sloeg. Maar als je je al zorgen maakt vanwege een traumatische bevalling, dan krijg je daar toch de zenuwen van En volgens mij zijn oren sowieso nooit symmetrisch, maar goed