Ik zou mijn bevalling zo over doen. Ondanks dat het pijn doet..en ja wat is pijn? De één heeft een hogere pijngrens dan de ander. Iedereen ervaart het anders. Zodra bij mij de eerste wee begon werd ik de rust zelve. Alsof een soort oerinstinct naar boven komt? Echt meis laat je niet gek maken, laat het op je af komen (letterlijk). Jij hebt de regie in handen. En ik weet zeker dat zodra je de kleine op je buik hebt dat je alles zo weer bent vergeten.. Sommige zullen dit cliche noemen, anderen niet. Ikzelf heb hem helaas niet gelijk op mijn buik gekregen maar desondanks was ik het hele 'bevallingsgebeuren' alweer kwijt en kon ik alleen maar kijken naar de kleine.
leuk is anders maar er zijn ergere dingen hoor, ik loop heel mijn leven al ziekenhuis in en uit en das lang niet het ergste wat ik heb gehad maar je moet duidelijk een stapje terugdoen, jezelf laten verwennen door je kraamhulp, man/vriend en gewoon erkennen dat je even wat minder kan maar daarom hoeft het geen ramp te zijn hoor.. leuk is het niet maar ik zeg altijd ; elke scheur is het dubbel en dwars waard want je geeft er op dat moment helemaal niets om, het enige waar je aan kan denken is je kindje, je wilt hem of haar zien, vasthouden, ruiken en je wilt dat het gezond is, je prioriteiten verschuiven enorm als je mama word, jijzelf en je gevoelens worden minder belangrijk en je kindje is effe het enige wat telt en zo hoort dat ook.. dat is ook dat instinctgevoel zeg maar, gaat automatisch.. Als je in het ziekenhuis gaat bevallen kan je evt een rondje daar doen om alvast bekend te worden met de mensen, ziekenhuis e.d. misschien is dat wat voor je,. een stukje voorbereiding..
Nee isademi, ik hoop thuis te bevallen, daar voel ik me het veiligste. Maar als het nodig is zijn we binnen een paar minuten in t ziekenhuis. Alles van tevoren zien word ik denk ik alleen maar banger van. Toch bedankt voor je tip en fijn dat het meevalt zo'n ruptuur...genees je daar een beetje mooi van?
ja het duurt natuurlijk wel langer maar na 3/4 maanden wachten met vrijen voelde het gewoon weer als vanouds en deed helemaal geen pijn...
bij mn eerste werd ik geholpen door een vacuumpomp omdat het hoofdje er niet recht voor zat .. op zich was het een pijnlijke bevalling maar er gaat zoveel adrealine door je heen dat je het wel aan kunt.. ik had het nadeel zware bloedarmoede te hebben na de bevalling en 5 keer flauwviel op de wc en op de grond zat met nou ja vieze details toch wou ik nog een kindje en moet zeggen. het duurde maar 4 uurtjes en ja ze waren wat pijnlijker als de eerste ,maar nu ben ik weer zwanger.. ik was ook altijd bang en ben het nu ook, maar wat erin zit moet er ook weer uit, alleen op een wat moeilijkere manier. mijn advies is: zet muziek op wat je mooi vind! let op je ademhaling en knijp je vriend lekker dan voelt hij ook wat
hahahaha amundsen ja ik zal m lekker knijpen Muziek zat ik idd ook al aan te denken, we hebben t in de buurt dus komt wel goed, ik weet niet hoe ik me op dat moment voel misschien wil ik wel stilte. Maar ik hou het in mn achterhoofd!
ik moet zeggen, ik ben niet echt heel bang voor de bevalling maar ik denk er wel heel veel aan en probeer me steeds een voorstelling van te maken... en tja.. dat lukt me dan tot ik me bedenk dat het toch waarschijnlijk anders gaat dan dat ik bedenk. Ik ben niet heel bang voor de pijn want ik geloof dat ik dat best aankan, maar meer ben ik bang dat ik in paniek raak of dat het kind er niet uit kan of dat ik totaal uitscheur.. kortom, het feit dat ik er geen controle over heb (over hoe het gaat lopen). Ik heb inmiddels zoveel over de bevalling gelezen dat ik tot de conclusie ben gekomen dat ik echt zal moeten afwachten tot de dag daar is en ik het zelf kan vertellen. Maar... deze reacties hebben me toch een beetje gerust gesteld. Heb gewoon heel veel behoefte aan ECHTE verhalen en die stellen me gerust!
De controle verliezen ja, of in paniek raken, die angst is voor mij ook nog groter dan de angst voor de pijn. En verlof is heerlijk maar je hebt ook zoveel tijd om na te denken..ik ben nu 39 weken zwanger en t is glad buiten dus kom niet zomaar alleen buiten, dus afleiding is ook beetje lastig nu... Alles is schoon en klaar..tijd teveel eigenlijk zodat ik veeeeeellll aan de bevalling denk. Gelukkig wel veel aanloop van vrienden en familie
ja das wel beetje nadeel nu dat gladde gedoe... heb je echt alles al gedaan, enveloppen geprint (geschreven) postzegels geplakt, muisjes, beschuitjes in huis, misschien nog even kappertje doen (dan zie je er mooi uit in je kraambed) die kan ook aan huis komen, of evt schoonheidsspecialiste even jezelf laten verwennen.. Als je al weet wat het word kan je evt wat leuke bedankjes maken voor je kraamvisite dan hoef je alleen maar kaartjes eraan te maken, of chocolaatjes met muisjes in de kleur.. En anders een heerlijke dvd box van je favoriete serie ofzo??
Isademi, dank je voor je tips, helaas kan ik nog niks met enveloppen en postzegels omdat de kaartjes nog geprint worden en de enveloppen daarbij worden geleverd. Muisjes zijn al in huis, kapper is al gebeurd Ik denk dat ik maar voor die dvd's ga wat doe jij zoal?
Je moet om de enveloppen gewoon vragen hoor (die krijgt zowat iedereen vooraf zodat ze dezelfde dag als ze binnenkomen dan wegkunnen, scheelt een hoop werk wat je niet wilt hebben als je net bevallen bent, dus even belletje plegen en vragen of je de enveloppen alvast mag hebben om te schrijven / etiketteren..
ik zat er bij de eerste helemaal doorheen. ik kon niet meer. was zo moe dat ik steeds in slaap viel en midden in een wee wakker werd en deze dus bijna niet meer weg kon puffen. Ik heb gehuild en ben in paniek geraakt. Maar geloof me ze slepen je er doorheen. Als jij het op welk moment ook niet meer ziet zitten dan trekken ze je er toch doorheen. En geloof me he staat van jezelf te kijken wat een oerkracht je hebt. Mijn moeder was bij de eerste bevalling aanwezig. Gelukkig maar want mijn man had het echt niet getrokken in zn eentje. Dus misschien een tip. Heb er iemand bij die jou goed kan geruststellen. Ik heb er veel aan gehad. Nu gaan we het samen doen omdat mijn man gewoon thuis is maar thuis zal mijn moeder er zijn vor ondersteuning. Fijn idee, Maak je niet druk. Ik heb het idee ddes te ontspannender je bent des te sneller het gaat. Geniet nog even van je laatste weekjes, straks kan je je nog druk genoeg maken haha!
mijn moeder is er bij zoals ik er nu naar kijk, is denk ik ook wel fijn voor mijn vriend. en als ik in paniek raak weet zij ook hoe ze moet reageren.