Hi dames, Even hier om jullie hulp in te roepen. Mijn vriend en ik zijn ruim 2 jaar samen en verwachten over 3 weken ons eerste kindje. Gedurende onze relatie gaan onze discussies standaard over het feit dat hij zijn ouders bij ALLES betrekt. Opzich iets wat tijd nodig zal hebben om hem te laten inzien dat hij nu zelf een gezin heeft en vader word/is, en hij dus onder de vleugels van zijn ouders vandaan moet komen. Maar als ik aan hem aangeef dat ik heel graag wil dat hij zodra ik bevallen ben wacht met het binnenhalen van zijn ouders om de kleine te laten zien tot dat ik aangeef daar klaar voor te zijn, word hij boos. Hij vind dat hij als vader van het kind ook het recht heeft dat te bepalen. Als ik hem uitleg dat ik dan bij wijze van nog de nageboorte aan het doen ben en hij ons kindje mee neemt de gang op om het aan zijn moeder te laten zien ik me dan echt heel rot voel geeft hij aan dat het mij niet moet uitmaken of hij het nou vast heeft of zijn ouders... Pfff help! Hoe ga ik dit moederskindje duidelijk krijgen dat ik graag even met zijn drietjes wil genieten van de eerste uurtjes, en even met zijn drietjes wil gaan bijkomen van de bevalling? Iemand tips? Alvast heeeeeeel erg bedankt!!!
Ohjeeeeee Je schoonouders gaan toch niet op de gang staan mag ik hopen????? De enigste tip die ik kan greven om dit even met je vk te bespreken. Mijn vk is een pittige tanten en ook naar mijn man toe. Bij de geboorte van onze zoon bv wilde hij buiten even snel gaan roken tussen de weeën door.. Mooi niet dat dat mocht hahahaha. En daarbij wordt de kleine onderzocht en dan bij mama gezegt hoor! Ik had de kleine bij me tijdens de nageboorte en toen ik gehecht werd kreeg papa hem.
Ik heb een vermoeden dat mijn vriend het niet trekt zonder zijn moeder in de buurt. Hij heeft het nu al over niet tegen bloed kunnen en over dat ik te lastig kan worden en hij dan even stoom af moet blazen en z'n sigaretje moet kunnen roken. Dus ja die zullen vast op de gang wachten. Ik heb gelukkig een geboorteplan geschreven waarin echt met koeienletters staat dat IK bepaal wanneer er visite naar binnen mag en niet hij haha.. Het is allemaal een beetje lullig vind ik wel want hij vind het zo spannend, en bedoeld het allemaal goed. Maar ik zal het inderdaad met de VK en Gyn. Bespreken.. Thnx voor de tip! Overigens vind ik het opzich prima als hij af en toe een sigaretje gaat roken... Ik weet als ex roker dat dat sigaretje nu eenmaal van levensbelang kan lijken bij spanning haha..
Ik zou er ook niet aan moeten denken dat mijn (schoon)ouders op de gang staan te wachten terwijl ik aan het persen ben. Wij bellen ze misschien wel als het begint, maar dan bellen we ze ook weer wanneer ze mogen komen (als het kindje er is). Bespreek het inderdaad met je vk en anders ook met je schoonouders, Misschien zien zij jou probleem wel in en gaan ze een beetje tegen je vriend in. Succes ermee
Bij ons wordt er niet voor niets pas gebeld als de hele bevalling achter de rug is. Niemand op de gang wachten.. ik denk dat ik me dat super opgejaagd voel en niet mezelf durf te zijn (stel dat ze me horen). Ik vind ook dat hij meer rekening met jou moet houden. Het is niet ZIJN kind, maar JULLIE kind, en dus laten jullie SAMEN het kind zien! Trouwens... de eerste tijd (uur, anderhalf uur) vlak na de geboorte is bedoeld om de moeder binding te laten krijgen met de moeder... dus hij/zij blijft mooi bij jou! Hij moet kijken naar het belang van het kind, niet van zijn ouders en zijn eigen egoïstische gevoel (want het doet hem goed als hij aan de verwachtingen van zijn ouders kan voldoen). Als je ouders wordt, dan gaat je kind eenmaal boven alles. Gelukkig heb ik een man die begrijpt dat eigen vrouw en kind belangrijker zijn dan zijn eigen ouders en dat zijn ouders best kunnen wachten. Hij vroeg heel duidelijk wat ik wilde en begrijpt dat volkomen. Wellicht kun je je vk inschakelen en dit met hem laten bespreken.
Nou ik vind dat hij dan ook maar even niet moet gaan roken..(manlief rookt hier ook nog en ik ben ook ex-roken...dan nog!!) Op het moment van de weeën en bevalling zijn er belangrijkere dingen dan aan een sigaret denken. Hij hoort je door de weeën heen te helpen en als je geluk hebt is je vk het met me eens! (hoor het trouwens vaker dat vks dan "nee" zeggen" In het begin van de bevalling maakte het me ook niet uit maar niet toen ik al 8cm had. Inderdaad ook even metje schoonmoeder kletsen,ze zakje vast wel begrijpen en daarbij kan je bevalling wel 12uur duren.
Als alle sgoe dgaat ligt die kleine het eerste half uur/uur toch lekker bij jou op de borst, dus gewoon niet meer afgeven ;P Mijn schoonouders woond eom de hoek, en die kwamen pas na 2-2,5 uur of zo. Toen alles weer een beetje bijgekomen was, en we op de kamer waren. En mijn eigen ouders die moesten ruim 1,5 uur rijden, maar die kwamen pas na een uur of 5. Gewoon omdat ze ons wat tijd samen gunde.
Aub hè! Waar is zijn verstand? Als hij zo gaat doen heb je grote kans je er zo slecht te bij voelen dat je postnatale depressie opwekt... Zou toch niet mogen en ik hoop ook idd dat je schoonouders daar niet op de gang staan wachten... Ze zouden het verstand moeten hebben je even wat tijd alleen te gunnen ipv let hun neus overal boven te staan.... Foei!
ik zou dit gewoon met je schoonouders bespreken.en met je vk die kunnen je helpen en je schoonouders zullen jouw heus wel begrijpen lijkt mij.ik zou er niet aan moeten denken dat er mensne op de gang staan te wachten ook al word dit mijn derde.lekker samen jullie moment en samen genieten de eerste uurtjes en daar in tegen worden de meeste kinderen snachts geboren dus ik geloof niet dat er dan veel mensne op de gang willen staan.succes met alles
zorgen dat ze niet op de gang staan, anders zie ik idd gebeuren waar jij bang voor bent. Misschien een beetje overdrijven dat jij je niet prettig voelt tijdens de bevalling met het idee dat er mensen staan te wachten. Joh, niet eens bellen wanneer het begint. Samen met je vriend een gesprek met de vk hebben waarin je duidelijk maakt dat ze gewoon thuis moeten blijven.
Jouw gyn/vk zal het heus niet toestaan dat manlief de kleine meteen meeneemt de gang op. Ons zoontje lag het eerste uur bij mij op de borst. Werd daarna pas gewassen, onderzocht, gewogen etc. En ging daarna bij mijn vriend in de armen. En ik weet zeker dat niemand het eerste uur had moeten wagen om te vragen of hij hem even mocht vasthouden Lekker thuislaten die schoonouders. Dat zou ik niet vragen, maar eisen. Komop zeg, wie moet hier bevallen. Je vriend of jij? Hij trekt dat niet zonder z'n moeder? Wordt tijd dat díe navelstreng doorgeknipt wordt. En inderdaad, pas bellen dat de kleine er is 'én als alles achter de rug is (incl nageboorte, hechten, wassen kleine etc) Wat is dat toch met ouders en schoonouders bij de bevalling. Als je het beide graag wilt, oke dan snap ik dat. Maar als een van beide er niet aan moet denken dan lijkt mij dat niet eens een punt van discussie.
Ik zou desnoods tegen mijn schoonmoeder zeggen dat ik het niet wil hebben dat ze op de gang staat de wachten.. Ik bedoel; Hallo!? Ze is zelf toch ook (minimaal) een keer bevallen! Ze zal je toch echt moeten begrijpen.. En sorry hoor, maar als dit mijn man was geweest had ie geen leuke aan mij gehad. Het is niet zomaar even iets bevallen! Je moet je goed voelen!
Ik zou het in ieder geval goed duidelijk maken aan de vk/gyn. Maar ook goed in gesprek gaan daarover. Als ik naar mijn bevallingen kijk, was de vk (en ik) nog best even bezig voordat ik uberhaupt ergens klaar voor was. Bij de 1e kostte me dat een bezoekje OK (en daardoor pas na 4 uur rustig samen op een kamer. Bij nr 2 een kwartier hechten, en dat was dan een half uur na de bevalling. Dus voordat ik zover was ben je al 45 minuten verder. Maar echt klaar zou ik pas geweest zijn na de 1e voeding, na een douche, en na het wennen. Minimaal 2 uur? Daarna mochten we ook naar huis, en was ik ook wel helder genoeg om bezoek aan te kunnen.. Misschien kun je samen ergens zo'n grens bepalen. Dus zeker niet voor de nageboorte, niet voor de 1e voeding, niet voor gedoucht te hebben (als dat lukt). In ieder geval na de medische checkup van de kleine? Het is natuurlijk fijner als je dit samen kunt bespreken, en misschien ook aan zijn ouders duidelijk kunt maken. Prima dat ze op de gang wachten, maar dan is er wel een kans dat ze 2 uur moeten zitten daar..
Nou als ik je een tip mag geven! BEL JE SCHOONOUDERS PAS ALS DE KLEINE ER IS! Ik zou me echt niet fijn hebben gevoeld als er iemand op de gang zou wachten, NO WAY ik moest er niet aan denken En anders zou ik de VK van te voren zeggen hoe JIJ het wilt hebben, zou toch te gek zijn dat je schoonouders de kleine bewijze van al vast hebben terwijl jij nog wordt gehecht of gewassen
Zij kan wel willen wachten met bellen maar hij wacht zeker niet. Weet je wat jij moet doen... Hem eens flink op zijn klote geven. WTF denkt hij wel niet. Hoe oud is hij zeg?
Ik zeg niets nieuws, want ik ben het eens met al mijn voorgangers hier: Jij beslist wanneer jij het tijd vind om te kleine te presenteren aan ouders en schoonouders, want jij bent degene die de zware beproeving heeft moeten doorstaan en wel even wat rust aan je hoofd kan gebruiken na zoiets ingrijpends. En als je vriend dat niet kan begrijpen, dan moet ie een flinke schop onder z'n kont hebben!
Weet je hoe ze deze houding van je vriend noemen: RESPECTLOOS!!!!!!!!!! En dat tegen de moeder van zijn kind bah
de eerste ontmoeting is voor jouw en je man/vriend en kind verder niemand!!! de gyn/vk staan hier ook op, de eerste kennismaking (als dit mogelijk is) is erg belangrijk. toen ze geboren is werd ze op mijn borst gelegd en gewacht dat de navelstreng uitgeklopt was en daarna afgenaveld en de placenta en toen zijn wij ongeveer 3 kwartier met ons drieeën gelaten! daarna hebben ze de kleine meid nagekeken ik wat gegeten en gedoucht en naar huis (dik 2 uren na bevalling waren we weer thuis! daarna pas visite! als je s.o er bij willen zijn staan ze zo ongeveer 2 uur op de gang
Ik zat er net aan te denken... Maar dan een beetje anders. Mijn vriend is ook echt een moederskindje. Het gaat steeds beter, hij neemt veel meer afstand, maar zijn moeder heeft nog best een aardige vinger in de pap. Toen we het erover hadden hoe of wat na de bevalling, gaf ik aan dat ik echt een poosje samen wil zijn en van dit wonder wil genieten. Hij kon het zich niet voorstellen dat onze beiden ouders er niet direct bij mochten. Ik vind mijn vriend overigens ook wel een typ ( het type vergroeid met zijn telefoon ) om continue iedereen een update te what'sappen gedurende de gehele bevalling. Als ik 'm ook maar een keer met zijn telefoon in zijn handen zie... dan zwaait er wat!
+1 Als je hier nu niks aan doet wordt het als de kleine er is nog veel erger. Je bent samen papa en mama en als hij zo gek gaat doen mag jij gewoon je grens trekken. En duidelijk want ik geloof dat meneer een plaat voor zn hoofd heeft.