Hoi Allemaal, Misschien ligt het wel aan mij hoor, maar ik ben het zo zat om steeds gebeld te worden met de vraag: Hoe gaat het? Sinds enkele weken is mijn antwoord lekker kort: goed, en met jou? vervolgens is het van: nog even he, (ja, dat weet ik zelf maar al te goed). Ik merk dat ik me er echt over kan opwinden en mensen begin afteblaffen aan de telefoon. Soms gaat de telefoon en dan neem ik niet eens meer op, heb er gewoon geen zin meer in om steeds hetzelfde te moeten beantwoorden. Zijn mensen soms bang dat ze niets te horen krijgen als onze dochter eenmaal geboren is. Hebben jullie hier ook last van? of vinden jullie het juist leuk al die telefoontjes met dezelfde vragen. heb al tegen mijn man gezegd dat als dit zometeen ook gebeurd als onze meid geboren is dan gaat de stekker er maar lekker voor een aantal dagen eruit.
Haha gelukkig krijg ik die telefoontjes (nog) niet zo vaak, maar ik word het ook wel zat om elke keer te moeten antwoorden op vragen of ik het nog volhoud en hoe lang nog etc. Maar goed, het is allemaal goedbedoeld dus ik erger me er niet aan ofzo. Denk wel dat ik na m'n uitgerekende datum de telefoon wat minder vaak ga beantwoorden. Heb geen zin in nieuwsgierige mensen die constant willen weten of er al wat begonnen is. Ze horen het vanzelf wel
Heel herkenbaar, hier ook continu telefoontjes, smsjes, krabbels hoe het gaat, of het al begonnen is of dat de kleine er nog steeds niet is... Vind het vooral heel irritant om tegen iedereen die ik tegenkom de vraag te moeten beantwoorden hoe lang ik nog moet en of ik het nog volhoud. Dit gebeurt zo'n 3x op een dag...
Hier ook wel, zeker toen ik over de 40 weken ging. Zelfs in de supermarkt sprak de cassiere me aan Maar ik heb er niet echt last van gehad. Ik had zelf ontzettend het gevoel dat ik nog niet ging bevallen. Dus dat zei ik ook steeds. Daar waren de meesten wel tevreden mee. Af en toe gekke blikken ("wat, ben je 41 weken, en je loopt hier nog in de ikea, vrolijk te wandelen&shoppen"). De meesten waren hier dus wel tevreden met een simpel antwoord. (en ben op 41+1 bevallen, daarna viel het ook wel mee met telefoontjes)
ik begon al aan me zelf te twijfelen, dat ik een ondankbaar mens ben als ik de telefoontjes af entoe zat ben, maar ik ben dus niet de enige. het is ook vervelend als je zelf al zit te wachten op de baby en dan ook nog steeds de vraag krijgt "hoe gaat het" "voel je je al anders" "is alles nog rustig" "voel je het al rommellen" heel lief bedoeld dat medeleven, (als ze helemaal nooit bellen is het ook niet goed) maar om dat elke dag te aan te horen.
Heey meid hoe gaat het! Laatste loodjes he Nee geintje! Ik snap wel wat je bedoel IDD,, ik zou er ook gek van worden!
Zo herkenbaar..... Mijn schoonmoeder fietste zelfs helemaal om zodat ze ons huis kon zien in de hoop een naderende bevalling te zien ofzo??? Mijn buurvrouw vroeg ruim 2 wkn voor uitgerekende datum wanneer mijn kleine gehaald zou worden, grrrrr. En al die belletjes en goed bedoelde buren die je tegen komt... oh het zal wel ieder moment komen he???? Weken lang........... En ik ben al geen socializer...
Ook ik ben dr helemaal klaar mee! en ik voel me ook nog eens niet goed... wat mensen weten, dus dan verwachten ze nog net wat meer dan dat ik zeg het houd niet over en hoe is het met jou? Manlief die telefoontjes krijgt vraagt ook nog even oh wil je dr zelf even? zal dr even geven... terwijl ik dan denk oohhh neee! laat de mensen maar stoppen met bellen, en de kleine er uit komen!
Hahaha, heel herkenbaar! Elke keer weer hetzelfde verhaal ophangen .. Mijn antwoord is ook standaard: Goed en met jou ? Dan zie je ze denken.... Ik snap het ook wel omdat het voor mensen in mijn omgeving de eerste keer is, maar soms wil ik ook wel eens over wat anders praten, dat kan ik namelijk ook
Herkenbaar! Met name van de eerste keer, maar nu begint het ook alweer... Ik vind het op zich niet erg dat iedereen het vraagt, want dat zou ik zelf ook doen. Als niemand er naar zou vragen, zou ik het ook een beetje vreemd vinden... Wat ik wel heel irritant vindt is als iedereen wel commentaar heeft... 'nou, zo te zien zijn het er toch twee he' 'nou je bent al zo dik' 'ik denk dat het nog wel even duurt' 'ik denk dat het heel snel komt' 'ik denk dat het een jongen/meisje is' 'nou het is een flinke baby, of niet' 'je buik wordt steeds groter' (ehhh.... ja duh!) 'mijn bevalling was heel makkelijk, dus dat zal jij ook wel hebben' 'mijn bevalling was een hel, dus pas maar op' etc. etc. etc. weet je mensen... niemand kan het voorspellen, dus zullen we daarover ophouden? Het begint wanneer het begint en het komt zoals het komt. Je hoort het vanzelf wel als ik iets te melden heb
Oh, ik heb het punt gestaan om onze voicemail te veranderen... iets in de trant van: "Ja, MISSCHIEN ben ik aan het bevallen. Maar misschien ben ik ook gewoon even de stad in. Of aan het douchen. Of een dutje aan het doen. Of...Wees maar niet bang: we maken het echt wel wereldkundig als de kleine er is!" Maar dat mocht ik niet van mijn man. Gelukkig hebben we nummermelder, dus ik kon een beetje kiezen bij wie ik wel opnam en bij wie niet.
Ik herken het heel goed, kan mezelf er ook ontzettend aan irriteren!! Al is het bij mij vaak niet via telefoon maar gewoon mensen (ja, zelfs familie) die me aanspreken. Mijn schoonzus laatst ook: Hoe gaat het? Ik: eh ja goed S.zus: laatste loodjes he! Ja dat weet ik zelf ook nog wel. S.zus: Hou je het nog vol? Ik: Ja zal wel moeten he S.zus: Ach voor je het weet is hij er uit.. Pffff toen heb ik maar heel verstandig maar niks meer gezegd en ze even genegeerd.. zat mezelf helemaal op te vrete.. Soms moet je mensen gewoon even lkkr laten
hihi dat heb ik ook paar keer gehad hoor . Op t laatst was ik het zo kotsbeu dat ik heb gezegd , ja hij is al geboren heb je nog geen kaartje gehad dan ? Toen was ze stil en zei oh nou gefeliciteerd en hing op hahaha
Haha! Dat zei ik ook altijd tegen het einde als ik het beu was... Vooral toen ik overtijd liep bleven mensen maar bellen! Ik ben met 41+5 bevallen, kun je nagaan hoeveel telefoontjes ik heb gehad "Is het er al?" vroeg mijn moeder dan... "Oh ja hoor, gisteren al.... Hadden we jullie ook moeten bellen dan?" Maar ach, mensen bedoelen het goed moet je maar denken....
Tja als je zwanger bent ben je ineens een soort van openbaar bezit. Iedereen geeft (ongevraagd) zijn mening en mensen gaan zich ineens met je bemoeien. Aan de andere kant, als niemand zou bellen of er niet over zou beginnen zou dat ook heel raar zijn... Jij moet 100 keer het verhaal vertellen, voor hun ben je echter misschien de enige zwangere in omgeving en is het dus meer bijzonder. Als je er geen zin in hebt, lekker niet opnemenm. Groot gelijk.
Ja hoor, was het ook giga zat. Ben ook nog eens 2 weken overtijd gelopen en ingeleid Ik kreeg vanaf 36 weken al de vraag "je bent het vast al zat!" Mijn standaard antwoord: "ik voel me kiplekker en heb meer energie dan ooit, dus nee, waarom?" hahaha en dan krijg je een domme glazige blik En ja, ook ik ben uiteindelijk kortaf geworden door met "goed, en met jou?" te antwoorden. dan volgde er meestal een stilte, en dan ook die vervelende "laatste loodjes" opmerkingen. bah bah bah... Zullen de hormonen ook wel zijn geweest, maar ik kon me er zo over opwinden!! Sterkte
haha arme jij! een tante van mij vroeg me steeds op msn "en... en... en... begint er al iets?" dus heb msn met 41 weken maar op onzichtbaar gezet. toen belden ze mn ouders op om te vragen of het al begonnen was omdat ze mij niet meer online zagen *haha* ja, ze bedoelen het goed, maar ze kunnen verdomd irritant zijn! aaahhh dat zijn de standaard laatste weken gesprekken *kots*
Haha heel herkenbaar! Kan het ook niet van iedereen hebben moet ik zeggen! Ik ben mn buik ook nog niet zat en ik vind het gedraai van Uk heerlijk om te voelen dus het gaat prima. En dat vinden mensen raar als ik dat zeg want tja het zijn de laatste loodjes he
Hhm.... ben ik de enige die wel van al die aandacht houd? Hihi Vond het superleuk als mensen aan me dachten en me belden. Ookal vroegen ze hetzelfde als alle anderen. Ze denken aan je en leven mee, dat is zo waardevol! Zeker als je brak bent en thuis zit en niet ver meer komt. Dit keer zal het wel een stuk minder zijn.
zit hier hartelijk om te lachen, al die verhalen... wordt er zelf ook simpel van. ik heb een vrij zware zwangerschap en ben al vanaf week 23 thuis met bedrust dus wordt ook sinds die tijd platgebeld met de vraag hoe het is. ja deuhhhhh wat denk je; slecht!! sommigen mensen neem ik de telefoon niet eens op omdat ik geen zin heb in een half uur gereutel over hoe het gaat etc. tis idd allemaal goedbedoeld maar een jaar geleden hadden ze ook niet zoveel interesse voor me, dus dat hoeft nu niet ineens zoveel te zijn.