Hoi allemaal, Ik heb een dreumes die echt een peuter aan het worden is en over 3 maanden 2 jaar word. Hij zit nu sinds een week echt in de nee fase. Ook eet hij gedurende de dag best wel weinig ene dag wat meer als de andere. Maar het is echt een hele omschakeling. Het is een heel erg slim jongetje die nu ook al echt met 2 woorden of meer spreekt en alles begrijpt wat je zegt. Ik merk ook dat zijn spel heel erg veranderd hij kan steeds beter zelfstandig spelen en maakt echt een verhaal met zijn toet toet auto's. Alleen is dus echt alles de hele dag nee. Hoe gingen jullie hiermee om? En vonden jullie ook dat je kind opeens heel erg veranderd en groot word? Ben erg benieuwd naar jullie ervaringen! Groetjes.
Ik denk dat 99% van de ouders dit herkent, en die andere procent die zegt van niet liegt gewoon Het is een uitdagende fase die heel normaal is en er bij hoort. Hij leert nu dat hij een individu is met een mening. Maak je niet druk over het eten, mijn tweejarige gaat zeer regelmatig met anderhalve hap avondeten op naar bed en ze leeft nog Als ze niet wil eten leg ik haar gewoon uit dat nu het moment is om te eten, en als ze niet wil dan moet ze wachten tot het volgende eetmoment.
Hahaha ik wist inderdaad dat ieder kind deze fase wel door maakt maar het lijkt echt opeens zo plotseling. En vooral met eten vind ik wel lastig. Ik laat het vaak wel gaan en ga hem niks opdringen. En soms als hij niet wil en ik leg het toch neer gaat hij eten. Wel fijn op herkenning te krijgen van jullie
Dat was mij ook verteld maar ik wacht al een tijdje... En dan gaan nu ouders van oudere kinderen zeggen "wacht maar tot de puberteit" nee lekker vooruitzicht
Wat eten betreft, onze jongste van bijna 4 is makkelijk om te kopen. Wil je appelmoes? Prima maar niet voordat die drie boontjes op zijn en die twee stukjes aardappel. (We vragen echt niet het onmogelijke ) Hoef je niet meer? Ook geen toetje dan? Oh dat wel? Nou dan ook gewoon groente. Maar bij de oudste werkte dat helemaal niet, die vertikte gewoon warm te eten tussen 2 en 3,5 jaar. Dan at ze net zo lief geen toetje hoor. Nu is ze 6 en gaat het wel aardig. Aanpak verschilt dus erg per kind. Wat ik wel weet is dat dwingen niet werkt. Een keuze geven vaak wel.
Ooh ja op alles neen. Zelfs op een snoepje zei hij 'nee,...Ow jaaaa' Ook qua eten. Hij at al weinig vlees . Alleen gehakt van 1 bepaalde slagerij. Hij rook het als het van een andere slager was. Maar sinds hij 2 jaar is is meneer echt vegetariër. Tot nu toe lukt het ons niet om hem vlees te laten eten .
Herkenbaar en ik ‘pick my battles’ in dat opzicht. Soms werkt het het beste (hier iig) om relaxed er mee om te gaan. Bv met tandenpoetsen. Dan schudt hij hevig nee, en zeg ik oké, dan niet. Waarop hij onmiddellijk begint te dreinen dat hij wel wil poetsen. En dan wordt er alsnog gepoetst, alleen denkt zoon dat hij het voor het zeggen heeft, terwijl ik gewoon anticipeer op zijn reactie Eten maak ik geen strijd van, maar zoon soms wel. Dan wil hij alleen maar 1 ding van zijn bord en voor de rest niks. Prima dat hij verder niks eet, maar ik ga natuurlijk niet onbeperkt mayonaise (bijvoorbeeld) opscheppen. Dan is het krijsen. Totdat hij door heeft dat hij die mayo echt niet meer krijgt en dan gaat hij uiteindelijk toch van de rest eten.
Nee dat herken ik echt niet Go with the flow, pick your battles en heeeeeeeeeeel veel geduld hebben. Het gaat over in meer of mindere mate
Zoooo herkenbaar. Wordt ook echt moe van heel de dag dat dramatisch nee schreeuwen. Vraag me soms wel eens af wat de buren er wel niet van denken haha. Qua eten is het hier alleen met avondeten drama. Ze eet geen vlees alleen frikandel en de rest maar een paar muizenhapjes. Soep vindt ze wel lekker, maar dat zijn dan ook maar weer een paar hapjes. Brood gaat er gelukkig wel in, maar ze lust alleen maar chocopasta op brood. We hebben alle mogelijke soorten beleg geprobeerd, maar ze eet dan gewoon domweg niet.
Hoe kom je daaaaar nou bij! Mijn kind is de braafheid zelve en altijd zó lief, nooit driftbuien en zeker niet in de supermarkt als iedereen om je heen staat te kijken. Nee hoor, ik herken het helemaal niet, hij wil altijd alles en heeft nergens een hekel aan. Aankleden gaat prima en ook opruimen van speelgoed gaat zonder tegensputteren en gekrijs. Insmeren met zonnebrandcrème gaat helemaal fantastisch, hij doet niets liever dan dat.
Hier eet hij alleen maar een broodje 'wors' of hij pakt de pindakaas en hagelslag. Heeft mijn vader hem geleerd
Mijn kinderen wachtten echt niet tot ze bijna 2 waren. Mini lag met 15 maanden krijsend op de vloer van de supermarkt omdat het niet ging zoals ze wilde. Ze is inmiddels voorbij de altijd nee-zeg fase, ze zegt netjes ja als ik haar iets lekkers aanbied Ik vind het zelf hartstikke leuk als ik eerlijk ben. Heus niet altijd, maar in het geheel vind ik die ontwikkeling naar steeds meer een eigen persoontje gewoon hartstikke mooi om te zien.