Even afreageren... Vanmorgen wilde ik naar de stad.. Ik ben zelf nieuwe laarzen nodig, Lenn zijn voetjes mogen weer opgemeten worden en aangezien Lenn een maatje groter van kleding nodig heeft, ook even winterkleding halen.. Maar dat liep toch iets anders dan de bedoeling was.. Uit de auto, parkeerkaartje halen en buggy uit de auto.. Stukje lopen naar de eerste winkel, dit alles geen probleem.. Hij kan ook rustig los lopen in de winkels, alleen wel opletten dat hij de schappen niet leeg trekt (gelukkig gebeurd dat bijna nooit).. Maar dan.. Uit de winkel en hij is het lopen zat.. Prima, lekker in de buggy.. Dacht ik.. Driftig! Boos! Huilen, schreeuwen, de hele mikmak kwam er bij.. Die krijg ik dus niet in de buggy, maar lopen wil hij ook niet.. Prima, dan even op de arm, maar met een joekel van een buik en Lenn zijn gewicht, hou ik dat niet eeuwen vol.. Dan maar weer lopen: Nee, geen zin.. In de buggy: Nee ook niet.. Alleen maar op de arm.. prima, dan maar weer op de arm.. Maar eenmaal op de arm, is dat ook niet goed.. Dus weer eraf.. Ik blijf aan de gang zeg.. Uiteindelijk werd meneer zo ontzettend boos omdat hij niet meer op de arm mocht (hij wil er toch meteen weer af) dat hij zichzelf op de grond gooit.. Midden in de stad op vrijdagochtend.. Retedruk natuurlijk.. En iedereen maar kijken.. Prima, gaat meestal wel weer over.. Maar niet dus he.. Hij bleef maar aan de gang.. Verschillende mensen geven aan dat hun kinderen dat ook hebben gedaan of momenteel ook doen.. maarja, ondertussen sta ik al tien minuten met een heel boos kind die weigert te luisteren.. Na tig pogingen hem in de buggy te krijgen geef ik dat ook maar op.. Uiteindelijk besluit ik maar door te lopen, hij komt er vanzelf wel achter aan.. En ja hoor, daar kwam meneer.. Maar wil weer op de arm. Gaat niet gebeuren, dus hup, weer op de grond en gillen en schreeuwen.. Al met al ben ik 20 minuten bezig geweest om terug bij de auto te komen.. Dan maar naar huis.. Maar oooooveral hoor ik: het is een fase meid, het gaat weer over.. Ja maar.... Wanneer dan? Dit gaat nu al een week of 2 zo.. Terwijl hij normaal hartstikke goed luistert.. Ik blijf wel consequent en hij krijgt absoluut zijn zin niet als hij zo'n bui heeft, maar erg blij ben ik er niet mee.. Het resultaat: Geen laarzen voor mij, geen schoenen en kleertjes voor Lenn.. Nu hopen dat man op tijd thuis is vandaag, dan kan ik vanavond de stad even in, rustig, zonder boos of huilend kind.. HELP!
Herkenbaar... Hier is het al een paar maanden bij vlagen zo Nu heb ik het geluk dat het me echt een zorg zal zijn hoeveel mensen er naar me kijken: ik kan er immers ook niks aan doen dat mijn kind 2 is en dat laat merken ook. Verder: ik heb inmiddels wel door dat er toch niks helpt, dus ik probeer het niet meer. Sil heeft bij mij 2 keuzes: zelf lopen óf in de wagen. Wil hij beiden niet? Dan zoekt ie het maar uit en loop ik door (wel met voorzichtige blikken achterom of hij wel volgt, haha). Dragen is simpelweg geen optie met een kind van bijna 15 kg, dus daar begin ik gewoon niet aan. En ja, echt winkelen samen met hem doe ik gewoon maar niet meer. Alleen het hoognodige en de rest doe ik wel als ik of alleen ben of als mijn man mee is (die kan dan Sil afleiden). Het kan nog wel een tijdje duren, deze fase, dus bereid je daar voor de zekerheid maar op voor en zoek naar een oplossing om het zo dragelijk mogelijk te maken. Betere tips heb ik helaas niet voor je...
Hier ook een dec 2009!!! Grijs haar!!!!!!!!!! Maar hier dus hetzelfde en ik ben bang dat we er nog lang niet klaar mee zijn want dat we dit nog wel een aantal maandjes mee moeten kampen.. Wat ik doe. Misschien wel kei fout maar het werkt zodat ik even gauw wat kleding oid kan halen. Is ik plant hem in de buggy.. Kan ie schreeuwen tot ie een ons weegt. En dan géef ik 'm meestal een kaasstengel oid.. In ieder geval iets dat hij even bezig is.. Maar feit blijft. Hij is een jongen en houdt niet van winkelen of doen wat hem gevraagd word.. Hou vol!!!!!!!
hihi nou ik vraag me dat hier dus ook af en ze is 3 indmiddels...ik hoopte dat het minder zou worden maar het is er nog steeds dat leuke gedrag
MvS Ik trek me over het algemeen niks aan van wat andere mensen zeggen, alleen vraag ik me serieus af hoe lang het allemaal gaat duren.. Ik hoor niet anders dan dat het een fase is, maarja, daar kom ik niet verder mee Alleen winkelen lukt haast niet.. Mijn man is alleen in de weekenden thuis en eens per twee weken werk ik op zaterdag.. Dus dat is ook niet handig.. Joycje Ah dus Lenn is niet de enige.. Ik heb het nog nooit nodig gehad om iets lekkers te geven als hij boos is.. Normaal kan ik hem nog wel afleiden met gekke bekken trekken en rare dansjes, maarja.. Nu niet echt gelukt Cindy Oei, had gehoopt dat je zou zeggen dat het een x aantal weken heeft geduurd, maar helaas
tjah en dan heb je nog mensen die dan zeggen dat een kind niks te willen heeft en maar gewoon in de buggie MOET. probeer het maar eens. ik had ook altijd een heel lief en meegaand kindje. en ik was na een adhder zooow blij. helaas is die ookal 4 maanden veranderd in een niks meer willen drammend exemplaar. en hoewel ik het wist dat het kwam, doet het toch veel pijn. vooral als mensen zeggen hij moet maar gewoon in een winkelwagentje of buggie. weleens geprobeerd om met 3 man een kind in een winkelwagentje te krijgen die er vervolgens weer doodleuk uitklimt en overheen wil klimmen. dat doen we dus maar niet meer. dadelijk valt ie vol naar beneden. ik vind tussen de 2 en de 4 echt altijd de moeilijkste periode ( onder de 10) en ik ben best vasthoudend. maar met niet willen zitten en niet willen eten win je gewoon niet. ik vind het dan ook erg dapper om binnen dit tijdsbestek 2 kinderen te hebben. (het wordt nog erger namelijk.) ow, en als ik door zou lopen tijdens zo'n gilbui op de grond. dan staat ie wel op hoor, om vervolgens heel hard de andere kant ( natuurlijk altijd de straat op) te rennen. ( dan moet je dus erurg snel zijn) dat wordt um dus ook niet meer.
Blup Daarom heb ik het ook opgegeven om hem in de buggy te krijgen.. Hij wil echt niet (nouja, normaal wel maar soms dus niet) dus houdt het op.. Maar dan? Want lopen wil hij niet, maar op de arm hou ik niet vol, plus dat hij er na 2 tellen weer af wil om vervolgens te drammen dat hij er weer op wil.. Ik loop ook niet hard en kijk constant achterom.. Hij komt me wel achterna.. Dat is iets wat ik zeker weet.. Het enige wat hij op dat moment wil is aandacht en zijn zin krijgen.. Als ik hem geen aandacht geef komt hij het halen (poging tot) Maar het hangt in de lucht, de hond wordt ook strontvervelend..
ik denk dat je je met zo'n buik even niet meer in zulke bochten moet draaien. alleen naar de stad als je iemand kan meenemen. en anders als hij op de creche of wat ook zit. met zo'n buik is het helemaal niet te doen en dat weten ze gewoon.
ik doe ook steeds meer online. ik moet vanwege mijn handicap steeds alles lopend of met open baar vervoer doen. ik heb nu alle sintkado's netjes aan de deur laten bezorgen. krijg ik precies wat ik wil zonder te zoeken, te wachten, te zweten en te sjouwen. én vaak nog goedkoper ook.
Haha tja, soms moet hij gewoon even mee (voetjes meten en schoenen passen) maarja, zover zijn we niet gekomen.. En dit ken ik ook niet van hem hoor.. Wel driftig en sterke eigen wil, maar niet zo heftig als vanmorgen.. Blup Vaak komen we ook niet in de stad, wel hier in het dorp en dat gaat eigenlijk altijd goed.. Alleen soms zal hij toch even mee moeten..
Hoe lang de fase duurt? Geen idee, ooit houdt hij op, hahaha. Maar wat ik een beetje uit je verhaal lees, of beter gezegd mis, is wat duidelijkheid. Nu is het getypt en kan het heel anders overkomen, maar wat ik lees is: Buggy, lopen, arm, lopen, arm, buggy, lopen, arm, krijgt zijn zin niet en wordt boos. Wat bij mij altijd goed werkt(e) is van te voren duidelijke afspraken maken. Wat kan er wel ( buggy zitten, lopen, gezellig winkelen ) en wat kan er niet ( schreeuwen, gedragen worden, alles overhoop trekken, weglopen ). Wat gaan we doen als hij zich leuk gedraagt? Even ergens lekker een ijsje eten, of wat appelsap drinken. Gedraagd hij zich als een draak? Prima, dan keer ik direct om en gaan we naar huis. Nu is de oudste niet zo'n heethoofd en is niet vaak geflipt tijdens het winkelen, thank god, maar ik zou het bij duidelijkheid en consequent zijn houden. Dat is wat hier altijd heeft gewerkt tijdens zo'n woede aanval.
Mm, afspreken wat we gaan doen is wel iets om te proberen.. Dit gebeurd niet zo vaak dus is nog flink zoeken naar hoe we het het beste kunnen aanpakken..Vanmiddag even gewandeld en toen was er niks aan de hand en wilde zelf in de buggy zitten
Monsters zijn het af en toe! Ik heb het afspreken ingevoerd toen de oudste ook in die fase zat. Maar, het gebeurde ook wel eens dat hij zich als een draak gedroeg in de supermarkt. Dus ook daar werden, voor hem duidelijke, afspraken gemaakt. Sinds we die periode hebben gehad, wat een half jaar heeft geduurd, hoeven we geen afspraken meer te maken. Dan voldoet een simpele 'Nathan....' * met dreigende blik *.
haha helaas Roeltje... Ik moet zeggen dat mijn dochter wel gewoon moet luisteren en ik haar anders gewoon in de winkel in een hoekje zet hoor. Want ik ben van mening dat als jij een keer haar laat gaan...dan onthoudt ze dat erg goed! En idd van te voren goed aangeven wat we gaan doen helpt ook wel...maar winkelen is voor een kind ook gewoon niet leuk dus alles wat ik online kan kopen doe ik liever hahaha.. Maar wij moesten dus laatst ook voor schoenen maar dan voor ze allebei.......de eerste tijd ging het goed maar op een gegeven moment verveelde ze zich gewoon en wilde ze de hele tijd de trap op en af rennen enz.......ik snap het dan ook wel....
Net hond uitgelaten... Zelfs dat is een drama.. Zelfde verhaal als vanmorgen.. Alleen op de terugweg een 'compromis' gesloten.. Nu even aan de hand meelopen en dan thuis even lekker knuffelen en op schoot op de bank.. Hij gaf aarzelend een handje, keek zielig en bleef wat jammeren.. Maar wel aan de hand meegelopen naar huis.. Was nog maar een klein stukje, dat scheelt.. Nouja, ooit worden ze groot.........
Ik heb heel stiekem even zitten lachen om "Het duurt nu al 2 weken" Ik wil je niet helemaal ontmoedigen, maar er zijn er die het maaaanden vol kunnen houden. Ik zeg tegenwoordig duidelijk van te voren wat we gaan doen en wat wel en niet mag. De oudste doet dat hartstikke goed, maar de jongste is aan het uittesten hoever hij kan gaan. Het is een kwestie van consequent blijven en je aan je afspraken houden zodat het duidelijk is voor je ukkepuk. Het is kan best pittig zijn, zeker als je zwanger bent. Succes!!
Hier was ik ook zwanger toen Jayro diezelfde leeftijd had.. en ik was en ben alleenstaand.. En ik geef het winkelen echt niet op door een dwarse peuter hoor! Hier heb ik een regel ingesteld. Buiten lopen en in de winkel=zitten in de wagen. Hij klimt nu bij een winkel zelf al in de wagen. Zo voorkom ik dat hij te moe wordt en hij weet heel goed waar hij aan toe is. Hij vindt winkelen ondertussen helemaal prima!! Natuurlijk krijgt hij tussendoor wel wat lekkers, soepstengel ofzo en hij mag vaak ook zélf 1 dingetje uitzoeken (al is het een stickervelletje) zo probeer ik het voor hem ook leuk te houden. Maar ik denk inderdaad dat duidelijkheid belangrijk is! Ik vertel van te voren precies wat we gaan doen en hoe. "Jayro we gaan zo naar de winkels, ik wil dat je goed luistert dan mag je buiten zelf lopen en in de winkel ga je dan even in de wagen zitten he".. en hij accepteert het op deze manier. Ik kan zo een hele dag met mn kindjes winkelen.. ik praat tussendoor wel heel veel tegen ze en betrek ze overal bij. En dwars of op de grond liggen.. ik heb het misschien 1-2 keer meegemaakt, maar ik heb het opgelost door gewoon te praten.. op kindhoogte "Jayro, ik zie dat je boos bent, maar ik wil graag verder naar de volgende winkel, jij mag nu kiezen, wil je nog even zelf lopen of wil je al in de wagen? Als je zo gek gaat doen dan kun je niet zelf lopen en ga je in de wagen zodat we verder kunnen." En geloof me, mensen kijken je raar aan als je zo tegen een 1,5-2 jarige praat, maar nog verbaasder als hij vervolgens op staat, een hand geeft en verder mee loopt.. al na-snikkend hehe
Mijn dochter (juni 2009) heeft dit ook weken gedaan toen ik zwanger was. Ook op de grond liggen enzo. Ook ik heb me niets aangetrokken van kijkende mensen. Op een gegeven moment heb ik haar echt in de buggy gestampt (met heus een beetje beleid).. Ook heb ik er eens een half uur over gedaan om de trap af te komen. Ze wilde gedragen worden, terwijl ik heel erg zwanger was.. Na dat akkefietje heb ik haar geen 1 keer meer van de trap gedragen. Op een enkele keer na dan. Het is echt een kwestie van volhouden, echt! Waar mijn dochter erg gevoelig voor is is de vraag: ga je zélf in de buggy zitten of moet mama het doen?(Toepasbaar op allerhande situaties!!! 9 van de 10 keer doet ze het zelf.
als je nu 2 weken te maken hebt met zijn gedrag mag je nog even je borst nat maken want die fase duurt vervelend lang en ze worden slimmer maar ook brutaler. hier al ruim 5-6 maanden zo (en het einde is nog niet in zicht) hij is van juli 2009. en o wat een etter kan het soms zijn maar je ik merk wel dat hij veel meer kan en doet/probeert.