Hallo, Heb heel lang nagedacht om deze topic te openen, omdat ik niemand voor het hoofd wilt stoten.Of een raar/naar gevoel wilt geven! ONTHOUD DAT AUB! Ik weet niet of dit raar klinkt, ben ook beetje voorzichtig hierin. Maar...... Voordat jullie de keuze namen om een kindje te mogen krijgen, Hebben jullie wel eens gehad over een mogelijke kindje met ernstige afwijkingen ....geestelijk/lichamelijk of syndroom van down Toen wij besloten om een kindje te nemen hebben wij duidelijk dingen/afspraken gemaakt Zoals mochten we zwanger raken van een kindje met een Syndrome van Down Dat wij dit kindje zéér graag zouden willen, en geen reden van afbraak zwangerschap Omdat wij eens zijn .. dat een kindje met deze chromosoom afwijking gewoon ook ONTZETTEND gelukkig zou zijn. En wij ons sterk genoeg voelen om dit aan te kunnen Maar zoals een kindje met een ernstige geestelijke/lichamelijke handicap.. we eens zijn dat Het wel in zown staat moet zijn dat zo'n kindje geen leven heeft Als ik kijk op mijn werk (sommigen hebben geen bewustzijn meer) En is alleen maar op bed , eten geven, schone luier, en in leven houden! Dit is in mijn ogen niet menswaardig. Wij zouden dit best wel aankunnen, maaar zou het kind hier blij mee zijn? Als een KASPLANTJE te leven? Wij hebben ons heel goed gerealiseerd over zwanger worden, en onze dingen goed bepraat. Is dit gek? Of ben ik egoistisch? Ik weet niet Hebben jullie dit ook allemaal bedacht? NOGMAALS IK WIL NIEMAND HIER VOOR HET HOOFD STOTEN! IS HELEMAAL MIJN BEDOELING NIET! EN ALS DIT GEBEURD... MIJN EXCUUS HIERVOOR, Zoals ik al zei.. heb lang zitten denken om dit te openen! En wil wel weten of jullie hier ook over nagedachht hebben!
he Babs81 Ik vind het zeker niet egoistisch van je.. Wij hebben het er ook over gehad toen ik net van de pil af was en we hebben hier idd ook een beslissing/afspraak over gemaakt! Het is juist goed om alles wat te maken heeft met een zwangerschap enz. goed te bespreken zodat je allebei met de neuzen de zelfde kant op staat. liefs
Ben blij met positieve reactie! Ik denk dat sommigen klakeloos ervan uit gaan dat het altijd gezond is... En weet dat vele relaties beeindigd worden doordat er geen afspraken gemaakt zijn! Als ik een ouder zie met een kindje met syjndroom van down zie denk ik wel eens WOOOW jullie zijn sterke mensen!Heb zoveel respect voor deze mensen! Hoop dat als mij zoiets overkomen gaat dat ik net zo stekr zou zijn!
bij de eerste hebben we ook gezegd dat als de baby iets zou hebben maar er is goed mee te leven dat we het dan zouden houden.. zolang ik maar weet dat het kindje een redelijk normaal leven kan leiden.. Nu twijfel ik meer omdat we al één hebben en ik wil niet dat zij de "dupe" wordt van een zorgkindje.. maar dan nog zou ik de beslissing heel moeilijk vinden!
ik zie ook dat jou kindje nog geen 2 is... dus is denk ik ook anders...... Mijn "onze" kinderen zijn gezond behalve ze bijde zware adhd hebben Maar er zijn veel mogelijkheden... maar idd is dat een moeilijke beslissing is
ja dat is ook zo hoor.. mocht er nou veel leeftijdsverschil in zitten... en de eerste jaren van een kindje met down syndroom is volgens mij ook goed te doen.. ik meende dat het op latere leeftijd wat moeilijk wordt maar ik heb er verde ook niet veel verstand van hoor
Deze mensen hebben geen lang leven en de kans dat jij je kind overleefd is gewoon groot! Mijn vriendin heeft een oom... en die is nu 54..dat schijnt al heel oud te zijn! maar ook dit kindje gaat naar school en heeft normaal leven, en ritme
wij hebben het er ook wel over gehad.. wij werken allebei in de zorg/hulpverlening dus wij zouden het wel aan kunnen, toch zouden wij een kindje wat alleen maar kan ademen en kijken een plekje in de hemel gunnen, ik zou zelf ook niet zo willen leven nl. mischien is het anders als je er ECHT zwanger van bent.. ik zou eigenlijk niet weten hoe ik op dat moment zou reageren.. dan zijn we misschien bijna 1 jaar bezig.. en dan? lastig eigenlijk..
IK heb een broer (36 Jaar) met down, en een hele zware vorm, Hij woont dus ook niet meer thuis. Hij heeft het intellect van een baby van 3 maanden. De impact die hij heeft gehad op onze jeugd en gezin is gigantisch en zou ik mijn eigen toekomstige kinderen niet toewensen. Bedenk goed dat ze tijdens de onderzoeken niet aan kunnen geven hoe zwaar gehandicapt je kind is. Dus deneken dat met down wel te leven valt is een misrekening, want het kann een downer zijn met het IQ van een MAVO scholier maar hij kan ook van het niveau van mijn broer zijn. En dat geldt voor bijna alle afwijkingen. groetjes
Ik werk ook in de zorg.. vandaar ik misschien wel makkelijk praten heb! en nee kindje wat als kasplant leven gaat... gun ik ook een HEEL mooi speciaal plekje in de hemel!
mijn vriend zei als blijkt dat wij een kindje zouden krijgen met down syndroom of iets anders dan wil ik de zwangerschap niet door zetten! Ik heb zoiets van nou als het gewoon een zo "normaal" Mogelijk leven kan lijden dan wil ik het kind wel houden... Maar hij absoluut niet en als excuus zegt hij dan: "Ja want dan krijg ik van de andere chauffeurs van die stomme grappen te horen: ow heb je mis geschoten etc etc." Van de ene kant kan ik het wel "begrijpen" maar ik vind niet dat dat een reden moet zijn om een zwangerschap af te breken.... Zolang het kindje niet om het zo maar even te zeggen als kasplantje gaat leven vind ik dat het wel een recht heeft op leven... Dus wat dat betreft zijn wij het daar nog niet helemaal over eens....
Als ik dit weer lees.. vind ik dit ook erg zwaar voor jou!en grote inpact kan ik me goed voorstellen!
Ik kan zijn reactie goed voorstellen! HEEL goed! Moeilijk als je daar nog niet uit bent! En als je nagaat dat ze pas exact onderzoeken en de uitslgen hebt ben je 22weken zwanger!
maar ik denk dat je daarover pas echt een beslissing kan nemen als het daadwerkelijk zo blijkt te zijn en na verschillende gesprekken met artsen....
ik heb me hier niet druk over gemaakt voor dat ik zwanger werd. Dat zou ik dan wel weer zien als het zover is. Ik hou er niet van om op zaken vooruit te lopen. De nekplooimeting was goed. 20 weken echo moeten we nog hebben. Was de nekplooi niet goed geweest had ik denk ik serieus overwegen om de zwangerschap te beeindigen. Volgens de vk heeft zij nog nooit meegemaakt dat iemand die een kindje met down kreeg de zwangerschap niet liet afbreken, dus lijkt me niet eens zo een rare gedachte. Ik moet zeggen dat het inderdaad vooral egoistische overwegen zouden zijn om het af te laten breken, maar ja is de keuze om een kindje te nemen niet altijd egoistisch of wil je een kind "nemen" omdat het zo leuk is voor het kind. Maar nogmaals ik probeer me nooit druk te maken om iets wat ik nog niet aan de hand heb.
Het was idd zwaar voor mijn ouders en mijn 2 broers en mijzelf. Mongooltjes worden vaak als "schattig" gezien, maar hun ziekte bevat vaak een heel spectrum aan gedragsafwijkingen en problemen, zeker als ze van laag niveau zijn en dat onderschat men vaak. Voor ons is het dus duidelijk dat wij ondanks alles, mits we de keuze hebben, geen kindje willen met down etc. Klinkt misschien hard, maar is door ervaring gekomen. groetjes
wel fijn om even te horen hoe het is vanaf die kant maar in jouw geval heb je het dus als zwaar ervaren.. dat is idd een nadeel dat je niet van te voren weet wat voor iq ze hebben... ik zou er ook heel goed over nadenken en het zal een hele moeilijke beslissing worden.. hoop dat ik het niet hoef te maken
Dat is inderdaad jouw "helaas" ervaring! Vind dat ook erg sneu! Omdat jij de ervaring mee hebt Ik heb een buurmeisje gehad met laag nivo en syndrome.... Ik speelde altijd met haar, gaf altijd haar de aandacht.. uit school trok ik altijd op met haar... gingen we overballen! Op de grond zittend.. omdat ze anders niet kon vangen Nu is ze denk ik rond de 30/40 Heb haar soms hele dagen meegemaakt! Misschien dat ik daarom "anders erover denk" Zie dat je ivf krijgt! Spannend voor jullie!
@Babs81 je hebt idd hele leuke, lieve mongooltjes! Ja onze IVF komt eraan, ben heel benieuwd of de dokter raak gaat schieten
Hey Babsje, kom ik je hier ook tegen hé Wij hebben net zoals jullie ook heel goed na gedacht over de dingen die ook anders kunnen gaan uitpakken dan gehoopt... Wij hebben vrienden die drie kindjes hebben, alle drie de kinderen zijn autistisch, vreselijk is dat! De oudste is erg het ergst aan toe, hij is 16 jaar maar verstandelijk een kindje van 2, hij is doof en heeft helemaal geen controlle over zijn gedrag. Betekend dat zijn moeder wel eens onder de blauwe plekken zit door alleen zijn luier te verschonen..... Toen ik die mensen voor het eerst ontmoete greep mij dit enorm aan, en heb toen ook lang na gedacht over wat wij zouden doen als het zo mocht zijn.... Wat ik begrepen heb is autisme bij die kinderen pas herkenbaar geworden toen ze al ruim 2 jaar oud waren, toen pas ging opvallen dat er iets mis was.... wat wil je dan doen? Je kan het niet meer weg laten halen want hij of zij is er al..... je zal ermee moeten leven en samen naar oplossingen zoeken..... Wij hebben er goed over na gedacht toen ik met de pil ging stoppen, en wij hebben ons gerealiseerd dat wij 2 sterk genoeg zijn om dit aan te kunnen, mocht ons kindje onverhoopt ziek zijn. Hij is gewoon de man waarmee ik kinderen wil,de man waarvan ik ziels veel hou, wij zijn sterk samen en ik weet en voel dat wij samen veel aan kunnen ( je kan niet met alles rekening houden in je leven, en ik weet dat als het zover is je moet handelen met de middelen die je hebt, ookal heb je van te voren alles door gesproken, de realiteit is soms heel anders dan verwacht) Als het zo mocht zijn dat in de zwangerschap al wordt gezegt dat het niet voor levens vatbaar mocht zijn.... tja dan zullen mijn man en ik er toch samen uit moeten komen, ik kan nu op het moment niet volmondig zeggen van " haal maar weg".... Is het zo dat het een mongooltje mocht zijn, dan denk ik dat wij het kindje laten komen en het evengoed met alle liefde een geweldig leven proberen te geven, het is dan toch ons kindje.... en mongooltjes weten helaas niet beter, ze hebben hun eigen wereld, dus wij gaan er dan gewoon voor zorgen dat hij of zij het in zijn " eigen wereld" het goed naar zijn zin heeft. Ik zeg maar zo.... je krijgt dat voor je kiezen wat je kunt dragen in je leven, als het je eigen kind is en je handeld uit liefde dan kun je veel hebben!