Nogmaals. Ik dacht dat de drama tussen mij en mijn schoonmoeder nou echt over was. Zoals jullie weten hebben we wel vaker overhoop gelegen, wat natuurlijk ook deels mijn fout was, maar ook die van haar. schoonmoeder wou dat we wat meer langskwamen e.d. en daar gaven we dus ook gehoor aan. Ik had aan de andere kant van haar gevraagd of ze zich wat minder met bepaalde zaken wou bemoeien en mij misschien wat meer het gevoel wil geven dat ze mij en mijn vriend ook echt als gezin ziet. We hebben nota bene een kind en gaan trouwen. Het was nu ECHT uitgepraat, klaar, over, sloesj, sluiten dus. We zijn daar op de koffie geweest, ze heeft op de kleine gepast en is lekker met hem gaan wandelen. We hebben nog lekkere bakkerspaaseitjes voor haar gehaald als dank voor het oppassen en zouden daar tweede paasdag gaan gourmetten met zijn allen. Meer dan genoeg reden om te denken dat het allemaal weer oké is dus. Vervolgens krijgt vriend plotseling weer een whatsapp. Let op; hij was zichzelf totaal van geen kwaad meer bewust. Ze zou namelijk weer een gesprek onder 4 ogen met hem, want er zat haar nog het één en ander dwars. Hij moest maar naar haar komen als hij tijd had. ALLEEN. Ik mocht er echt niet bij zijn. Normaal gesproken is dat natuurlijk niet erg als hij alleen naar zijn moeder gaat hoor, dat moet ik erbij zeggen. Maar nadat alles wat er gebeurd is, moet vriend het natuurlijk alsnog zelf weten, maar ik kwam er wel eerlijk voor uit dat ik er een rotgevoel bij kreeg dat er weer specifiek om hem wordt gevraagd aangezien ik had aangegeven dat ik dit niet prettig vind (is namelijk al eerder voorgevallen en schoonmoeder heeft ook vaker gevraagd aan vriend of hij tegen mij wou liegen over zaken die mij wel degelijk aangaan, zoals bijv. bepaalde financieen van ons) en die hele ruzie mij wel degelijk wat aangaat als dat wederom besproken moet worden. Vriend meld dit dus vervolgens aan zijn moeder, die vanaf dat moment weer compleet over de zeik is dus. Ze doet geen moeite om mij te begrijpen en dat terwijl ik nu voor de honderdste keer mijn nek uit steek voor mijn vriend en kind, door het haar naar haar zin proberen te maken. Ik ben het gewoon zo zat, zo erg dat ik er klaar voor ben het contact met haar te verbreken om eerlijk te zeggen. schoonmoeder is aan de lopende band met mij aan het concurreren als het gaat om vriend en op het moment dat hij zichzelf naar mij laat hangen dan ''gaat ze er aan onderdoor'' heeft hij geen respect voor haar en draait het allemaal om zijn vriendinnetje. Dus dames help me! Wat moet ik doen als het gaat om mijn manipulatieve, overattached, zeurderige vorm van een schoonmoeder? Ik heb namelijk alles al geprobeerd. Maar hoe beter ik denk dat het gaat, hoe slechter het blijkt.
ach als ik jou was zou ik erboven gaan staan.. door jouwn kwaadheid voed jij je schoonmoeder omdat zij ziet dat het je raakt... als zij weer eens belt en vraag of je man wil komen praten zonder jou had ik gezegd joh veel plezier en hier neem een pak koeken mee voor dr... houd het vanzelf wel op!
+1 Zelf heb ik hier gelukkig geen ervaringen mee. Ben erg gelukkig met mijn schoonouders en zou zelf dichter bij hun willen gaan wonen nu ruim 1 uur rijden. Is er ook een schoonvader? Wat vindt deze ervan? Verder ben ik het helemaal met mora27 eens dat dit wel eens zou kunnen helpen. Heel erg veel succes en laat dit vooral niet tussen jou en je toekomstige man in latenstaan.
Sommige mensen willen het niet begrijpen en zullen het ook nooit begrijpen. Dus zou me er niet meer druk om maken en het echt los gaan laten. Daar wordt met name jij veel gelukkiger door. Laat je vriend het verder maar met zijn moeder opknappen. Dat zal jou echt een stuk meer rust geven. Sterkte!
Ja tot een bepaalde hoogte natuurlijk. Maar er was nog niks aan de hand.. ze nodigt hem persoonlijk uit. Nou waarom daar over gaan irriteren, er is nog niks gebeurd? laat hem lekker gaan.
Dit dus. had hem lekker laten gaan. ik hoop dat je relatie gewoon zo goed genoeg is dat hij jou op dat moment gewoon kan verdedigen zonder dat je daar perse bij moet zijn. dan weet ze ook gelijk dat hij er zo over denkt en het hem niet ingefluisterd wordt. je vriend had gewoon dan kunnen zeggen ma is het nu klaar of hoe zit t... maar je mengt je er nu wel in en je stuurt hem dan ook. en geef je je schoonmoeder de bevestiging in haar ideeen.
Je vriend moet iets doen, niet jij. Hij moet zelf inzien dat zijn gezin op de eerste plaats hoort te staan, en hij moet dat duidelijk maken aan zijn moeder.
Probeer het toch het ene oor in, het andere oor uit te laten gaan. Jullie zitten duidelijk in elkaars allergie en hoe meer aandacht jij er aan besteed, hoe meer zij zichzelf ziet als de 'winnaar'. Ik weet dat het lastig is, maar zo ging ik op een gegeven moment ook naar mijn schoonvader toe. Niet dat hij zo erg was als jouw schoonmoeder, maar de manier waarop hij over heel veel dingen sprak streek mij recht tegen de haren in. Ik sloot dan maar mijn oren af, oftewel, luisterde wel, maar hoorde het niet en dat scheelde mij enorm veel frustratie.
Denk nu ook dat je erboven moet gaan staan. Steek er je energie niet meer in, zonde van je tijd met zo'n schoonloeder.
Er komt de hele tijd 1 woord in me op : NEGEREN. Echt, doe gewoon normaal, laat je niet opfokken. Het is moeilijk maar tel in je hoofd echt tot 100 en laat het los.. Het is volkomen zinloos om alles weer op de spits te drijven...
Negeren! Zolang jij je schoonmoeder voed blijft ze dit doen. Sta er boven en doe net of je neus bloed ( wel tot een zekere hoogte natuurlijk)
Ja, alleen het is zo jammer dat hij niks tegen haar in durft te brengen. @Umm er is genoeg gebeurd. Vandaar dat het vervelend is dat dat nu een maand later weer opgerakeld moet worden. We hadden namelijk afgesproken dat het nu ECHT een keertje klaar zou zijn. Ja, ik kan stom zijn hoor, maar ik krijg het idee dat ze weet wat voor een reactie ik ga geven en dit dan ook uitlokt. Ze staat namelijk niet open voor mijn argumenten. Ze heeft namelijk niks met mij te schaften als het hier om gaat dan. Maar denk dat negeren nu eigenlijk nog enige is wat ik kan doen.
Heel simpel geef haar geen argumenten meer zeg ja nee en amen en klaar. Wat niet betekend dat je alles maar moet doen maar op dat moment gewoon ja of nee zeggen. Geen discussie voeren en geen argumenten meer geven.
Je zegt het zelf. ze weet je knoppen te vinden en daar maakt ze gretig gebruik van. als ze t weer doet.. zet die knoppen dan uit. laat haar jou niet raken. doe gewoon wat je nu deed. laat haar in der sop gaarkoken. niet op in gaan. denk bij je eigen.. o ze heeft weer last van een opvlieger! en wil het op jou afreageren.. laat je vriend gaan. en hoop dat hij voor jou wat opkomt en zo niet jammer dan. net alsof hij haar nu ineens gaat geloven? ben je daar soms bang voor? ik denk dat hoe meer je het loslaat. hoe relaxter het wordt voor je vriend hoe meer kans je hebt dat hij ook voor je opkomt.
weetje eigenlijk is de oplossing heel simpel.. Jullie doen wat jullie willen vriendjelief moet dus gewoon terug appen "alles is uitgesproken, je weet dat het door ons niet wenselijk is dat ik alleen kom, als je dingen nog dwars zitten had je dat eerder moeten zeggen. We vonden het juist zo leuk gaan en hebben zin in zondag" Echt het klinkt heel dom, maar toen mijn man eindelijk zijn grenzen aan ging geven, onze grenzen.. en dat een jaar vol hield.. ging het goed! en hebben wij een leuke gezonde relatie met schoonmoeder
Ja, maar dat is ook de enige oplossing. Denk dat het anders nooit helemaal goed gaat komen. Op het moment dat ze onze grenzen hierin ook respecteert is er ook niks wat er in de weg kan staan. Want buiten alles om kan het best een gezellig mens zijn hoor. Ze heeft alleen een nare keerzijde.