Dames ik weet het niet.. Ben nu 29, mama van twee heerlijke boys van bijna 3 en 1... En toch kriebelt het weer.. Toch nog voor een derde gaan? Bij de eerste was het eerste jaar ontzettend heftig, weinig slaap en veel huilen.. Nummer 2 was al iets makkelijker.. die wordt nu al een stuk ondernemender en makkelijker.. Man weet het ook niet.. ene moment zegt hij nee.. Vandaag zei ik dat ik de knoop had doorgehakt en kreeg ik een heel betoog waarom we het wel moeten doen.. Financieel hebben we het niet slecht. Qua huis wordt lastig maar dat staat te koop dus dat hoeft ook geen probleem te zijn.. Met mijn baan wordt het misschien lastig en qua opvang is het ook iets ingewikkelder.. Niet onoplosbaar denk ik.. Mijn gevoel vliegt alle kanten op. Ga ik echt nooit meer zwanger zijn? Nooit meer een bevalling? Maar gaat dat gevoel wel over als er een derde is? Of heb ik het dan weer? Straks zijn het er twee! En toch.. Als ik mijn mannen dan zo zie, zie ik er echt nog eentje bijzitten... Wat gaf bij jullie de doorslag?
Grappig precies wat jij zegt als je je kinderen ziet en denkt ik zie er nog wel eentje bij heb ik ook.Bij mij heeft niks de doorslag gegeven ik wil er gewoon graag drie hoop dat het nog een keer lukken mag.
Hee , Ik ben momenteel ruim 15 weken zwanger van de 3e! Onze dochter is 19 maanden en onze zoon 7 maanden. Als nr 3 geboren word zullen ze 2 jaar en 1 maand zijn, en 1 jaar en 1 maand. Ik heb altijd veeel kindjes willen hebben! Vroeger riep ik altijd dat ik er 6 wilde . Vriend wilde er eigenlijk maar 2 .. Maar we zijn op een goede middenweg gekomen en dat is 3 geworden voor ons . Zo heb ik toch nog enigzins mn "grote gezin" en is het voor hem te overzien hahaha ! En het past allemaal in de auto ! Je moet natuurlijk gewoon jullie gevoel achterna gaan! De voors en tegens af gaan wegen . En open en eerlijk naar elkaar wat jullie wensen zijn. Dan komen jullie er vast uit ! Heel veel suc6 met de keuze maken samen! En mochten jullie er nog voor willen gaan .. Dan heel veel geluk en suc6 toegewenst met het weer zwanger worden/zijn en de toekomst !
Thanks voor je antwoord! Jij heel erg gefeliciteerd met je zwangerschap!! Ja mijn gevoel zegt DOEN! Het zijn meer praktische zaken die me doen twijfelen We zullen zien!!
Ik ben nu bijna 32 weken zwanger van de derde. Wat ons heel erg heeft geholpen was om alle bezwaren op een rijtje te zetten. Daaruit bleek dat een groot deel praktisch en oplosbaar bleek (slapen, auto etc.) en een deel is tijdelijk (druk!, veel luiers verschonen). Uiteindelijk zagen wij ons toch over 5 jaar met meer dan 2 kinderen aan tafel zitten, dat gaf de doorslag boven alle praktische problemen. Daarnaast gaf het mij veel rust om al een "oplossing" te hebben voor alle praktische problemen. Succes met jullie keuze!
Net als miss M zagen wij onszelf met meerdere kinderen over een aantal jaar. Maar bij mij gaat het gevoel niet over hoor, helaas. Ik hoopte het wel, maar een vierde (vijfde, zesde) is qua gevoel nog steeds welkom, qua verstand houd ik het lekker bij 3.
Miss M, Nelta en Eppo allemaal gefeliciteerd met jullie zwangerschappen. Nog een aanvullende vraag.. Zag dat er bij de meeste ook niet zoveel leeftijdsverschil zit. Als we het doen willen we ook niet te lang meer wachten. Bij mijn tweede zwangerschap vond ik het behoorlijk zwaar met een kleintje er al bij. Hoe ervaren jullie het met twee kids.. Vond mijn tweede zwangerschap ook behoorlijk zwaar...
Wij hebben ook lang getwijfeld (met name mijn man), maar we hebben toch besloten ervoor te gaan. Praktische dingen kunnen opgelost worden, maar zoiets als werk (baan verliezen etc) heb je toch niet zelf in de hand, dus om daarvoor je wens te laten liggen?? Als jullie graag een derde kindje willen moet je er gewoon voor gaan... je leeft maar 1x.. 😉
Doorslaggevend: intense jaloezie (en verlangen) bij het zien van baby's en zwangeren, veel fantaseren hoe het zou zijn als er nog eentje bij zou zitten/lopen (bij allerlei activiteiten) en de overtuiging dat we er levenslang verdriet (en spijt) van zouden hebben als we er niet voor waren gegaan... Deze gevoelens werden op een moment zo sterk dat al die praktische bezwaren (financieel, opvang, drukte, slaapkamers, auto) niet mee zo belangrijk leken ... En ja, het is nu wel druk, voelt echt als tropenjaren (peuterpubertijd... zucht), maar dat zal zeker verbeteren als de jongste naar school gaat...
Helemaal waar Anssie.. Mijn man heeft een goede baan. Ik heb net een contract voor 15 maanden maar wie weet hoe het daarna gaat. Ze zijn super tevreden dus heb er wel vertrouwen in.. En zoniet is er niks aan de hand.. Mijn gevoel schiet van de ene naar de andere kant. Het ene moment denk ik: Hell No! En het volgende zit ik te zwijmelen over hoe het zou zijn haha
herkenbaar.... voor ons ook doorslaggevend. Mijn man heeft ook een goede baan, maar van zijn inkomen alleen komen we niet rond.. dus werken moet ik. ik werk momenteel ruim 6 jaar bij hetzelfde bedrijf wat vorig jaar failliet verklaard is... twee weken thuis gezeten, maar godzijdank weer terug aangenomen bij de doorstart. voor hetzelfde geld was ik al zwanger of de baby er net... sja wat doe je eraan? Volg je gevoel. .. hoe bijzonder is het om weer een nieuw leven op de wereld te mogen zetten?
Soms vind ik het wel even zwaar .. Nou zijn mijn kids natuurlijk ook nog echt ukkies ! Ik hoor/zie/ken eigenlijk niemand die ze zò dicht op elkaar heeft haha .. Maar ik moet zeggen dat ik het niet echt veel zwaarder vind dan mn 2e zwangerschap . Ik ben wat meer moe , of dat door de zwangerschap komt of doordat ik die 2 ukkies heb? Geen idee , denk een combi .. In iedere zwangerschap heb je wel je "zware momenten" denk ik .. En ik denk maar op zo"n moment .. Het is maar tijdelijk even puffen en weer door! Ik zie net dat je zoon sinds een weekje doorslaapt.. Hier hebben wij ONTZETTEND veel geluk , dat allebei onze kindjes al vanaf 3 weken nachten doorslapen van 19.30 tot 08.00.. Dus dat scheelt enorm. Ook overdag zijn het beide goede slapers .. Smiddags slapen ze beide van 12.30 tot 15.30/16.00 . Denk wel dat mee speelt in "hoe zwaar" ik het ervaar..
Ik heb de mazzel dat ik vrij gemakkelijke zwangerschappen heb. Dus fysiek gaat het eigenlijk prima. Het is wel zwaarder omdat je toch 2 kindjes tilt. 2 kindjes aandacht moet geven etc. Ik moet wel strenger zijn voor mezelf om rust te nemen en dan andere dingen te laten liggen. Daarnaast ben ik (vooral nu) heel blij mee dat ze 's middags beiden nog slapen Dus samengevat: ik vind het wel zwaarder dan de vorige twee zwangerschappen, maar niet heel veel.
Nou ik heb dan niet de ervaring van alledrie kort op elkaar (zoon is 7, dochter is 5) maar ervaar deze zwangerschap niet lichter dan de 2e, vergelijkbaar denk ik. Want natuurlijk had ik vorige keer een dreumes/peuter, die ik moest tillen en nog niet begreep dat hij af en toe moest wachten etc. Maar hij sliep nog wel 5 uur overdag , nu heb ik die rust dus niet. En qua tillen is het nu vooral speelgoed van boven naar beneden en speelgoed uit de schuur etc. Mijn kinderen vragen ook veel verbale/opvoedkundige aandacht nu Nou moet ik ook zeggen dat we niet bewust zoveel er tussen hebben zitten, dit heeft een andere reden. Ik had er ideaal gezien zo'n 2,5-3 jaar tussen hebben zitten, tussen nr 2 en 3. Maar ja, dan moet je relatie wel stabiel genoeg zijn
Ja scheelt idd misschien ook.. Helaas slaapt mijn oudste al een jaar niet meer overdag. De jongste slaapt overdag nog wel goed. Zal idd misschien vergelijkbaar zijn qua zwaarte als mn tweede zwangerschap.. De oudste helpt me nu vaak ook al mee en dat wordt alleen maar makkelijker natuurlijk.. En die gaat over een jaartje ook naar school.. Thanks voor jullie ervaringen meiden.