Best herkenbaar.... bij de vorige had ik vanaf 16 weken harde buiken en dan echt veel! Stopte met werken met 20 weken omdat het alleen maar erger werd en als kers op de taart een verloskundige die mij absoluut niet serieus nam. Ik heb 1 keer een cervixmeting gehad op eigen aandringen (nadat ik ontploft was van kwaadheid). Zoon lief is met 39+1 geboren gelukkig maar door al dat gezeik heb ik een angststoornis ontwikkeld (moest ik me maar overheen zetten volgens vk) en heb therapie gehad na de geboorte..... Nu zwanger van de tweede. Expres een andere praktijk gezocht en aangegeven waarom ik nu bij hun ben en wat een verademing! Ik word zo serieus genomen en ze nemen alle tijd voor me. Ik zou zeggen als het zo blijft zoek een andere praktijk want dit is belachelijk. Jij zou je geen moment bezwaard moeten voelen!!!
Hallo, @Kangerootje hoe gaat het vandaag met je ? Ja ik merk ook wel dat bij een volle blaas men baarmoeder meer aanwezig is. Van een echte harde buik kan ik momenteel gelukkig nog niet echt spreken. Maarja 18 weken en 22 is een heel groot verschil in groei en gewicht. Vorige week was ik bij men verloskunde en hebben we alle risico's nog een goed overlopen. Toen zei zij idd ook wel dat tussen de 20 en de 28 weken de baarmoeder zo een groei ondergaat dat dat samentrekkingen veroorzaakt. Zij drukte me oo het hart dat ik dan moet rusten en het dan ook binnen het uur moet weg zijn. Ze raadde me aan met warmte te werken. Regelmatige harde buiken mogen niet langer dan 1u aanhouden. En in ons geval mogen we zeker vroeger aan de alarmbel trekken. Kweekjes en urinestaaltjes waren een ander belangrijk punt. Bij de minste bacteriën gaat onze baarmoeder samentrekken. Als je verloskunde niet echt meewerkt op vlak van uitstrijkjes of urinestaaltjes. Laat die dan via je huisarts doen, mocht er dan wat uitkomen kan je gelijk aan de antibiotica. En soms is er veel mee bezig zijn ook gewoon een trigger. Ik merk dat toch aan mezelf. Gisteren ben ik gaan ontbijten, gewoon in de auto stappen en daar uitstappen en gaan zitten. Dan merk ik dat mijn buik spannender wordt. Waarschijnlijk is dat gewoon door het denken. Het effect van je hersenen op andere uitwerkingen of gevoelens hebben een groter impact dan je denkt. Ik wens je veel moed en dat je snel bij die 28 weken mag geraken!
Bij mij zijn men eierstokken wel verbonden met men baarmoeder dus net iets anders. Al denk ik dat alleen een dokter snapt hoe dat nu juist zit.. dit is mijn 3de zwangerschap. Ik heb mijn zoontje verloren op 21 weken. Dan daarna was ik zwanger van ken dochter. Mits een cerclage weeënremmers en regelmatige wissers is mijn dochter blijven zitten tot 39 weken. Nooit durfde ik nog zwanger worden ondanks mijn vurige wens voor een 2de. Mijn wens kwam dan zomaar ineens uit. Ik ben perongeluk zwanger geworden. Dus ik had geen andere keus dan deze hel nog eens doorlopen. Maar ik ben wel blij met het feit dat ik zwanger ben en nog eens mama wordt. Ik heb sinds 31 augustus een dubbele cerclage en zit dan nu ook al binnen van de 31ste. Het worden nog 3 lange maanden maar ik heb het er voor over. Ik mag vanaf volgende week om de 14 dagen naar de gynea voor een cervix meting en 1 keer per maand een wissers. Ik droom, fantaseer en leef verder naar 28 weken en de rest van de wereld staar voor mij even stil....
Ik had bij ons oudste kind ook enorm veel harde buiken. Ook al was ik rustig dan kreeg ik echt een enorme dikke harde buik ineens, ik wist toen echt niet beter. Was ook echt pijnlijk. Had het weleens besproken met de vk maar die vertelde dat ik één van de vrouwen was die er in die mate last van had. Misschien niet zo extreem als bij jou hoor. Ook urine laten nakijken etc maar was toen ook in orde. Onze zoon is uiteindelijk wel met 35 weken geboren, ineens gebroken vliezen. Mogelijk zat er al een zwakke plek in de vliezen en door het groeien is het toen geknapt, Ik had toen wel veel stress op het werk. Mijn andere 2 zwangerschappen heb ik nauwelijks harde buiken gehad en werden keurig met 40 + geboren. Vervelend dat ze je niet serieus nemen, blijf je zorgen houden dan wellicht overwegen om terug naar de gyn te gaan. Sterkte!
Ik zou sowieso vandaag even je vk bellen. Vind dat je echt moet aangeven dat je je niet serieus genomen voelt. Het is jouw geval belangrijk dat je goed in de gaten gehouden word. Als ze daar geen zin in hebben dan is een andere praktijk of de gyn een verstandige keuze denk ik.
Ik heb bij mijn eerste (bij mijn tweede ook trouwens, maar toen deden ze niks) ook heel veel harde buiken gehad en met 27 weken bleek mijn baarmoederhals verkort te zijn. Een week later was ie nog korter waarna ik platte bedrust voorgeschreven kreeg, waar ik me ook strikt aan gehouden heb. Uiteindelijk toch met 33 weken in het ziekenhuis opgenomen ivm dreigende vroeggeboorte. Weeënremmers en longrijping gekregen en met 34 weken mocht ik weer naar huis. De harde buiken gingen gewoon door, maar ik ben alsnog netjes bevallen met 38+5 van onze zoon. Vanaf ruim 36 weken heb ik me ook niet meer aan de platte bedrust gehouden trouwens, vk zei dat dat oke was. Bij mijn tweede zijn de harde buiken nog vroeger begonnen, maar daar deden ze niets en ben ik bevallen met 40+3. Verschil was wel dat ik tijdens mijn eerste zwangerschap de harde buiken te lang nogal genegeerd heb en bij de tweede vanaf het begin veel beter luisterde naar mijn lichaam. Ik vind dat ze tenminste wel even bij je moeten controleren of die harde buiken iets doen en zou dat ook echt aangeven! Kun je geen andere vk zoeken? Vind het echt belachelijk hoe je behandeld wordt eigenlijk..
Fijn dat het weer iets rustiger is. Ik vind je klachten alleen wel dusdanig extreem dat ik vind dat je gezien moet worden, vandaag nog. Wil je niet bang maken, maar ik was ook zoals jij. Wilde de vk niet lastig vallen, en werd ook steeds afgewimpeld. Met 18 weken bleek ik 4 cm ontsluiting te hebben. Zoveel harde buiken is niet normaal. Het kan idd bij je horen, ik heb mijn vorige zw en deze ook weer dit ook. Dagen lang elke 3-4 min harde buiken die vaak ook pijnlijk zijn. Maar als het langer dan een paar uur aanhoudt moet ik altijd het zh bellen, en dan langskomen voor ctg en cervix meting. Het kan maar 1x mis gaan. En dat is op jouw termijn niet gunstig...
Ja kunnen zeker groeispurtjes zijn! M. Was een heel drukke baby dus echt heel veel beweging. Daar reageerde mijn lijf ook op.
Hoihoi, Het gaat gelukkig goed, harde buiken zijn er nog wel, maar niet zo extreem als zondag. Gisteren heb ik gewerkt, en dat ging ook redelijk. Had wel last van mn buik maar zodra ik thuis op de bank plofte nam het af. Dus in rust had ik het gisteren en vandaag niet. Gelukkig!!!! Heel vreemd dat ik het zondag zo extreem had, echt ontzettend veel harde buiken de hele dag. Ik heb besloten zodra ik weer zo'n last krijg dat het eigenlijk continue blijft, ga ik bellen en eisen dat er ook echt controles worden gedaan!!!
Ik kan je heel goed begrijpen meid, zeker omdat je je zoontje zo vroeg bent verloren. Super spannende tijd!! Maar je gaat de goeie kant op! Zullen we een winterslaap houden tot de 28 weken?
Oke gelukkig Neem je rust nu eigenlijk? Stoppen met werken, huishouden uitbesteden etc. Ik merk dat het bij mij stapelt. Als ik teveel doe heb ik last, maar dan zakt na een paar uur rust weg. Doe ik echt teveel dan kan ik een dag plat liggen maar dan blijft het komen. Hier ook juist in rust last trouwens, maar dan heb ik echt teveel gedaan. Urine nog laten kweken?
Hee, Ik ben nog niet gestopt met werken nee... Werk in de zorg dus vind het wel zwaar, dus werk nu halve dagen. Dat gaat wel beter. Merk alleen niet dat rust nemen het verminderd, pas had ik dus 4 dagen vrij en veel meer last als de dagen ervoor, terwijl ik die gewerkt had! Maar dat heb jij dus ook begrijp ik! Denk toch dat rust het beste is. Deze week nog veel werken, maar als het niet gaat meld ik me gewoon ziek. vanavond ga ik maar weer, want het gaat nu goed! Daarom dacht ik ook dat het te maken heeft met groei, het komt gewoon willekeurig opzetten en is dan even heel extreem, daarna neemt het weer een paar dagen af! Doe wel minder in huis, stofzuigen enzo doet mn vent, superlief!
Ik werk ook in de zorg, en zit al vanaf 18 wk volledig thuis. Wat moet dat moet he! Belangrijkste is dat je je zwangerschap goed door komt. Ja het reageert vaak later. Dus juist de momenten dat je rust neemt krijg je meer last is mijn ervaring. Na een paar dagen wordt het dan weer minder en gaat dat verkrampte gevoel weg. Het is hier ook erger rondom groeispurtjes idd.
Balen joh, volledig thuis. Kun je je wel vermaken? Ik vind het heel fijn nu meer vrij te zijn, maar mijn ervaring is wel; hoe meer vrije tijd hoe meer ik kan piekeren..! Ja dat is wel herkenbaar ja, dat het zich wreekt als je rust hebt na inspanning. Maar dus ook pas een dag of twee dagen erna! Heb jij nou een cerclage of medicatie om je baarmoeder rustig te houden?
Ik heb nog een dreumes thuis en die biedt genoeg afleiding . Helaas moet ze wel 2 dagen id week naar opa en oma voor mijn rust. Ja dat piekeren is naar . Afleiding zoeken idd Geen cerclage, ik spuit proluton ( progesteron) om de boel rustig te houden, en heb tot week 25 weeen remmers gebruikt ( indocid) als het te gek werd.
Ok, pittig joh. Een zwangerschap is dan ook echt niet iets waar je van geniet of naar uit kijkt, lijkt mij. Wel heerlijk dat je nu al op 31 weken zit, dat is al een hele mooie termijn! Waarom heb je geen cerclage dan? Was het de vorige keer niet misgegaan door een verkorte baarmoedermond? Ik ervaar het nu echt zo, dat elke week er weer eentje is. Misschien stel ik me heel erg aan, want ik heb nog nooit een vroeggeboorte meegemaakt, dus misschien is mijn lichaam wel in staat om het te voldragen! Maar omdat ze mij in de MMM altijd hebben verteld, dat ik vanwege de afwijking aan mijn baarmoeder meer kans maak op een vroeggeboorte, zit dat heel erg in mijn hoofd. Ook komt het in de familie voor, dus beetje gevoel dat ik dubbel op belast ben. De ervaring zal het leren!!!
Nee maar ben wel een stuk rustiger dan de vorige keer. Wij zijn ons eerste kindje verloren door een infectie met een groep b streptokok. Daar word ik nu ook steeds op gecheckt en krijg vaak ab. Logisch toch. Daarom vind ik het ook zo gek dat er niet meer gecontroleerd wordt... gewoon blijven vragen!!
Wat afschuwelijk joh. Was bij mijn zus idd ook de oorzaak dat ze het kindje verloor. Ze was toen al 24w... Is streptokok hetzelfde als GBS? Heel stom maar ik merk gewoond dat ik heel erg er tegenop zie om te bellen. Je hebt zoveel met de verloskundigen te maken. Kan me daar niet goed vanaf zetten. Maar als het enigszins erger wordt bel ik zeker weer, ga dan ook gerichter vragen of ze de bmm willen meten.
Wat slecht dat ze je niet serieus nemen. Bij mijn dochter waren ze ook bang voor een vroeggeboorte, uiteindelijk met rust is ze gewoon met 40 weken geboren. Harde buiken begonnen met 25 weken ongeveer. Nu wederom harde buiken en ook dat gespannen gevoel wat je omschrijft. Ik heb me ziekgemeld en neem mijn rust, al gaat dat wel moeilijker nu ik er nog 1 heb rondlopen. Ik denk dat je niet meer kan doen als rust nemen, ze kunnen verder weinig doen denk ik.