Hier een opstandige dreumes van net een jaar. Als hij iets niet mag wat hij wil, is het gillen en krijsen. Vooral tijdens het eten, hij wil dan zelf eten, maar dat kan niet altijd. Ben soms wel vrij makkelijk, als hij het toch al bijna op heeft, dan haal ik de rest gewoon weg. Maar merk ook dat ik soms wel makkelijk toe geef. Dan geef ik hem bijvoorbeeld een stukje komkommer zodat ik hem verder gewoon kan voeren (dan doet hij z'n mond wel open).Maar wil hem natuurlijk niet verpesten. Ik vind soms lastig om te bepalen of ik nou al echt streng moet zijn, of niet.. Hoe doen jullie dit?
Vanaf 1 is het nodig om duidelijke ( simpele) regels op te gaan leggen. Onze jongste is wat ouder maar alles is nee en de nodige woede aanvallen per dag zijn serieus te noemen. Van niet met de afstandsbediening mogen spelen totaan jas aantrekken alles is een strijd op het moment. Duidelijk zeggen nee en dan waarom niet en snel proberen af te lijden doe ik hier. Lukt natuurlijk niet altijd en dan laat ik haar mooi ff gillen en huilen . Frustraties mogen ook kunnen toch 😉 Suc6 met je kleine dreumes
Qua eten, is logisch toch dat hij driftig wordt? Hij zit nu op een leeftijd dat ze het nu zelf willen doen? Hier geef ik haar ook een lepel. Dan doen we het om en om. Eerst neemt zij een hap en dan geef ik een hap. En uiteindelijk hoop ik dat ze het zelf helemaal kan. Met brood hetzelfde. Ik geef haar een stuk die ze vervolgens zelf in dr mond doet . Hoef geen meerdere stukken neer te leggen want die belanden op de grond, maar als ik het zelf doe , wil ze ook niet Als ik het alleen zelf wil doen, weigert ze te eten 😂
Dat had ik hier ook rond die leeftijd, dan werd hij heel boos als het eten op tafel kwam! Ik gaf hem dan inderdaad zelf een lepel en desnoods in een klein bakje een klein beetje eten. Daar kon hij dan zelf lekker mee aan de slag. En tussendoor voerde ik hem uit 'mijn' bakje. Toen kwam de periode dat hij ook dat bakje wilde.... Arghh.. Dus toen werd het gewoon weer 1 bakje waar we samen uit schepten haha
Herkenbaar! Alles zelf willen bepalen en alles zelf doen. Ik probeer een beetje te kijken wat echt noodzakelijk is en wat niet. Wil je geen sokken aan? Nou dan toch niet, dan maar koude voeten. En een keer alle schoenen door de gang is ook geen ramp. Met het eten had ik geen zin in die strijd dus dat heb ik opgegeven. Daardoor eet ze hier al een hele poos gewoon zelf. Eerst gaf ik haar zelf een beetje en tussendoor voerde ik haar, maar op een gegeven moment lukte dat niet meer. Toen is ze helemaal zelf gaan eten. Eerst mocht ik nog wat op haar lepel doen later ook niet meer. Ja, het wordt een enorme rotzooi af en toe, maar zo leren ze het wel. En na een tijdje gaat het steeds beter. Zo is er de minste frustratie aan tafel en kan ik zelf tenminste ook rustig eten.
Ja het is misschien wel logisch, maar niet heel handig altijd.. haha! Hij eet zoveel mogelijk zelf, dan geef ik hem een boterham met kipfilet, snij ik het in stukjes en mag hij het zelf eten, maar een broodje appelstroop begin ik niet aan, dat is echt te veel geknoei.Avondeten bijvoorbeeld worteltjes eet hij ook gewoon zelf, maar als hij een keer een potje krijgt gaat dat niet. Ook yoghurt wil hij zelf eten.. gaat ook niet. Fruit eet hij vaak trouwens wel zelf met een vorkje (ik prik het eraan, hij stopt het in z'n mond) maar brood haalt hij op de 1 of andere manier altijd van het vorkje af. Het zal vanzelf allemaal wel een keer beter gaan... haha
Hoezo gaat het niet?? Ja het zal in het begin knoeien zijn, maar dat is toch logisch? Hij moet het eerst leren Ik trek dl altijd een schort aan met mouwen en gaan met die banaan😁😉 Tja brood met appelstroop, heel dr gezicht zit er nadien onder maar dat is toch weg te poetsen
Inderdaad, lang leve het schortje! En dan ziet het er dus zo uit: Ook fruit gewoon met de handen hoor! Heerlijk om m'n kind zo te zien eten, haha. Leert ze alleen maar van en met een doekje zo weg.
Ik wou net zeggen: mijn dochtertje eet al maanden met haar handen en het is voor hun (smaak)ontwikkeling juist goed om zelf te kliederen met het eten. Natuurlijk is dat niet alles op de grond gooien, maar het voelen van de textuur, het zien van de kleur, proeven van de smaak, ruiken van de geur zijn allemaal belangrijke aspecten. Wat betreft de rest, op deze leeftijd gaan ze je heel erg testen en kijken wat kan en wat niet kan en jij bent daar als ouder nu verantwoordelijk voor om regels te stellen en daar ook consequent in te zijn. Soms is het lastig want ze praten nog niet en begrijpen je ook nog niet, maar je zult zien dat dat beetje bij beetje gaat komen.
Brood met de handjes en de boterham dubbel en dan in kleine stukjes. Dan zit de appelstroop (dun smeren) er keurig tussen. Fruit ook met de handen, wel met een vorkje erbij zodat hij kan kiezen. En yoghurt met een dik rietje. Met prut-avondhapjes twee lepels zodat je zelf ook snel wat kan geven, terwijl hij zelf ook oefent. En heel slim toch als hij ondertussen wat komkommer eet, zodat jij hapjes kan geven. Verder laten eten uit de buurt van je mooie behang en niet te hard over na proberen te denken
Gaat gelukkig allemaal beter worden. Hier nu al een maand een hele relaxte fase. Kan zelf spelen en eten. Hij ruimt zelfs zijn eigen speelgoed op, vindt het heerlijk om te helpen. Ik herken het wel hoor. Blijf bedenken dat het een fase is. Ik merkte trouwens ook dat ik teveel speelgoed neerlegde. Een paar verschillende dingen is genoeg. En dan regelmatig afwisselen dan blijft het interessant.
De driftbuien kan ik nog wel mee omgaan. Meestal mag ze iets niet, ik laat d'r uitrazen en leidt af met wat anders. Wat ik wel moeilijk vind is dat gillen en krijsen. Lijkt ze tegenwoordig wel standaard te doen bij alles wat ze wil. En ze mag veel, pick your battles zeg maar, maar dan reageer ik er dus wel op met wat ze wil. Bv op het speelpaardje tillen, omdat ze er zelf niet op kan klimmen. OF krijsen voor de deur omdat ze naar buiten wil, wat ik dan prima vind. Dingen die niet mogen blijf ik consequent in. Maar dan ben ik weer bang dat ze toch d'r zin krijgt en daarom nu bij alles zo gilt. Hoe krijg ik dat er dan uit? Sorry TS dat ik even je topic jat, maar zat er zelf ook mee laatste dagen
Ik liet m ook gewoon smeren.. Ikea schortje aan en dan maar even opruimen en schoonmaken daarna. Hierdoor eet hij al wel heel goed en kan nu alles zelf eten (is al wel 1,5 maar kan dit al een aantal maanden)
Ik denk dat ze vanzelf het onderscheid wel leren maken. Hier loopt ze ook vaak naar haar schoenen omdat ze naar buiten wil. Vaak kan dat en geef ik haar dus 'haar zin'. Maar soms kan het niet. Zolang je maar duidelijk bent in je ja of nee. Ik denk dat ze dan wel leren dat ja ja is, maar nee ook echt nee. Het gillen hoort er helaas bij geloof ik. Ik word er ook niet goed van. Maar het gaat vast vanzelf over. Ik denk als ze meer zelf kunnen zeggen.
Hier ook een dreumes (bijna peuter) die soms perse zelf wil eten. Met de aardappels, vlees en groente gaat dat prima. Maar bij het toetje helpen we hem eigenlijk liever nog even. Maar goed dat blieft meneer niet en laat dat duidelijk merken met een NEE, hoofdschudden en de lepel wegslaan. Oh hij hoeft niet zou je denken, maar hij wil gewoon zelf met dat toetje aan de gang! We laten hem dus lekker even knoeien, als het echt te gek wordt dan nemen we het weg, maar over het algemeen gaat het aardig. Halverwege vragen we dan of we toch niet even moeten helpen en meestal mag het dan wel. Dus lekker zelf laten proberen en na een tijdje toch weer proberen mee te helpen.
Fijn dat het bekend is Maar dan doe ik t wel prima, nee wordt nooit ja in elk geval. Omdat ik denk dat consequent zijn nu al wel het beste is. Zoals met alles dus: het is een fase het is een fase het is een fase