ik heb een probleem.. vanavond sinterklaas.. nu kan ik het helemaal niet goed vinden met mijn vriend zn moeder, die heeft t me namelijk heel de zwangerschap al moeilijk gemaakt doordat ze geen begrip voor me heeft (en heeft ze me ook verteld recht in me gezicht). ik heb namelijk de ziekte van pfeiffer gehad, en ben daarom nog sneller moe dan een ander.. nou nu ging het wel redelijk, het is niet zo dat ik dr ontloop, maar ik kom er ook niet graag. ze heeft me enorm gekwetst de laatste maanden. nu heeft ze georganiseert om vanavond is sinterklaas te gaan vieren ! me zwager komt, me schoonzus+man en dochtertje van 2 en nog een aantal kennissen en zwarte pieten., nu denken jullie : leuk toch ! nou nee, ik lig al 2 maanden lang elke avond rond een uur of 8 op bed, tv te kijken, omdat ik dan enorme rugpijn heb van de hele dag en gewoon heel erg moe ben ! maagzuur etc etc. bovendien kan ik gewoon de drukte niet meer aan en heb ik veel last van flauwvallen. ik kan het dus gewoon niet opbrengen. maar zijn moeder verplicht me dus om te komen, en blijft maar doordrammen ! als ik vertel hoe ik me voel draait ze gauw dr hoofd om en luistert ze niet. nu denken jullie nou ga lekker niet en laat haar de schijt krijgen.. ja dat wil ik ook, maar ik weet dat er dan vanavond door zijn familie enorm over me geluld gaat worden, en dan heb ik dus ruzie, ik heb t gedaan vanavond. mijn vriend gaat wel vanavond, maar er word gewoon niet geluisterd naar t feit dat ik bijna 35 wkn zwanger ben en het niet aankan. nu voel ik me behoorlijk kut, omdat ik niet wil gaan (al helemaal niet op deze manier) maar ik wil geen ruzie. wat zouden jullie nou doen in zo'n situatie? ik bedoel ik kan er wel op ingaan en er iets over zeggen, mnaar dan krijg ik een hele discussie, en vervolgens heeft dat toch geen zin.. maar moet ik dan over me heen laten lopen ? ik zit me er behoorlijk druk over te maken
Gewoon niet gaan. En je vriend heeft toch ook wel een beetje ruggengraat? Die zou best voor je op kunnen komen als ze lelijk over je doet.
hoi sillah ik kan me voorstellen dat je zegd ik wil niet maar ik ga toch maar om gezeur te voorkomen.... ik denk dat je moet doen wat jou het verstandigst lijkt of ze het er nu wel of niet mee eens zijn. misschien een idee weet niet of het mogelijk is maar probeer anders vanmiddag een poosje te gaan liggen zodat je het vanavond misschien langer volhoud. maar meid doe wat jij wil en heb sch#t aan de andere het is jou lichaam en jou zwangerschap jij kan het beste bepalen wat goed voor je is heel veel succes vanavond
Heel simpel, niet gaan. Als zij geen rekening met jou houden waarom zou jij dat wel bij hun doen? Aan jezelf en aan je kindje denken, dat is veel belangrijker dan dat ze achter je rug om kletsen. Als ze over je willen kletsen dan doen ze dat toch wel. Hoe staat je vriend er eigenlijk tegenover? Aangezien hij al heeft gezegd dat hij wel gaat?
Ik ben het met lientje eens. Je gezondheid gaat voor alles en je bent niet alleen! Ik snap dat het moeilijk is maar als ze daar geen begrip voor kunnen opbrengen is dat jammer voor ze.
het speelt al maanden dat ze lelijk tegen me doet, alsof ze jaloers is ofzo heel vreemd maargoed. als ik alleen ben doet ze heel lelijktegen me, als me vriend in de buurt is doet ze alsof er niks aan de hand is. hij geloofde eerst ook niet dat ze dus zo deed tegen me. (inmiddels wel gelukkig) ja hij zegt dat ie voor me opkomt, maar dat heeft schijnbaar geen zin bij haar, ze gelooft het niet en heeft geen begrip voor me. heb t er met mijn moeder over gehad, en die snapt dat ook niet helemaal. als ze zo graag hadden gewild dat ik erbij was, hadden ze eerst even kunnen informeren hoe het ging, en hadden ze het eventueel afgelopen weekend kunnen vieren. of ze had kunnen zeggen : ik vind het heeel leuk als je erbij zou zijn, maar kijk maar hoe je je voelt. dan komt het al heel anders over. ik weet nu al dat ik het niet kan volhouden vanavond, afgelopen zaterdag zijn we wezen eten bij dr, en toen was ze al kwaad dat we om half 9 weg gingen, terwijl ik bijna was flauwgevallen omdat ik gewoon TE moe was. s middags naar bed gaan helpt niet, s avonds ben ik gewoon helemaal op, en weet ik van de rugpijn niet meer hoe ik zitten moet.
Zoals ik al zei, gewoon niet gaan. Ik weet zelf hoe het voelt, ik ben ook echt óp om 8 uur 's avonds. Het is in het belang van je kindje en jouzelf dat je gewoon op tijd je rust neemt.
meis, je moet sowieso niet heen gaan omdat je bang bent dat ze over je gaan praten. je hebt al een paar keer ondervonden dat ze gewoon zo tegen je blijft doen en er geen verbetering in komt. ze verplicht je om te komen, dat is toch niet normaal. je kunt die stress er echt niet bij hebben nu, ik zou als ik jou was niet gaan. je geeft zelf al aan dat je 's avonds kapot bent, dan zeg ik blijf lekker thuis in je vertrouwde omgeving en ga lekker relaxen. als je vriend wel wil gaan, moet hij weten. maar het loont blijkbaar niet voldoende voor jou om te gaan, omdat die mensen het toch niet menen, waarom zou je dan de moeite nemen, je hebt alleen jezelf er maar mee... doe wat je gevoel zegt, en zeker niks wat dat tegen spreekt, je weet zelf wat goed voor je is. sterkte...
Het is een K*T situatie maar je moet echt voor je zelf kiezen hoor! Jij en de beeb zijn het belangrijkste op dit moment en ik neem aan dat je vriend dat begrijpt en dan gaat het niet om zijn moeder maar gewoon om jou gezondheid.
Dat kan heel goed zijn dat ze jaloers is. Even een advies: pik dit gedrag niet van je schoonmoeder. Hoe graag je de gemoederen goed wilt houden. Als ze je nu zo kan manipuleren, zal ze dat altijd doen. Gaat ze dat ook niet doen als de baby er is? Straks ben je moeder en bepaal jij wat er in jou gezin gebeurt. Wees harder en probeer niet alleen de lieve vrede te bewaren, ten koste van jezelf. Je schoonmoeder heeft zich nu te schikken, en niet jij. Makkelijk gezegt denk je, nou nee. Ik heb ongeveer hetzelfde gehad. Ik pik bepaald gedrag gewoon niet meer, en dat weet ze nu. succes meid,
ik ben ook van plan om niet te gaan, ik ga daar niet tegen me zin zitten, maar wat doe ik als ik er gezeik over krijg, moet ik er tegenin gaan, en me druk lopen maken, of zal ik verstandig zijn en doen alsof ze gelijk heeft? ze heeft me namelijk al zoveel geflikt dat ik nog weinig zin heb om er tegenin te gaan, maar aan de andere kant ben ik zo verschrikkelijk kwaad he :x
Heeft het zin om je schoonzus te bellen en uitleg te geven? Die heeft twee kids, weet dus waarschijnlijk nog wel hoe het is om zwanger te zijn. Dan heb je die vast ingelicht hoe het zit. Daarna of zelf je schoonmoeder bellen, of je vriend laten bellen kan ook om uitleg te geven dat je echt niet kan komen. Of is je schoonzus helemaal voor de uitspraken van je schoonmoeder? Ik zou niet gaan. De klachten die jij noemt zijn niet echt normaal om eens lekker een avondje Klaas te gaan vieren. Volgend jaar zijn jullie er bij met jullie eigen kleintje, dit jaar zit het er gewoon even niet in. Wat wil je schoonmoeder dan, dat jij half slapend, niet wetend hoe te zitten en misschien wel flauwvallend aanwezig bent? Nee, dat is gezellig! Sterkte en laat je schoonmoeder lekker in haar sop gaarkoken? Heeft zeker alleen maar makkelijke zwangerschappen gehad, hoewel, vroeger was alles natuurlijk veeeeeel erger!
Ha ha, dat is bij mij zo. Ze heeft bij alle drie geen kik gegeven, en als je een pijntje hebt moet je niet zeuren.
Dit is idd en moeilijk dillema. Maar ik zou als ik jouw was toch maar lekker egoistisch blijven en om jouw zelf denken. Jouw moeder begrijpt en steunt je wel, dus waarom zou je je druk maken om wat die andere familie over je zegt. Het valt niet mee hoor. Maar je moet het toch gaan proberen en je zult zien, dat je daar steeds sterker in wordt. Denk dus maar lekker aan jezelf.
toen ik ongewenst zwanger werd, hadden we nog een hele goede band, en ze zou ons steunen, financieel en we konden bij haar komen wonen tijdelijk enz. toen begon het gezeik, ze ging ma alles verplichten, als ik gewerkt had, MOEST ik boodschappen doen, de was doen of wat dan ook, terwijl een ander dat op een vriendelijke manier vraagt. en ik woonde daar nog niet eens he. op den duur praatte ze niet meer tegen me, hele dagen niet, ik was namelijk me baan kwijt geraakt omdat ik zwanger was (zat in me proeftijd) en nu moest haar zoon overal voor opdraaien, en dat kon natuurlijk niet ! en ik was zoo ziek in het begin van me zwangerschap.. ik kon niet eens de trap op lopen (ook door de pfeiffer) overgeven, 39 graden koorts. maar dat boeide dr niet. ik MOEST dit en ik MOEST dat. ze praatte overdag niet meer tegen me omdat ik geen werk ging zoeken (waar ik toch niet aangenomen werd omdat ik duidelijk zichtbaar zwanger was) en als me vriend er was deed ze alsof er niks was. en ze heeft me in me gezicht gezegt dat ze geen begrip voor me heeft. en dus probeerde ze ons in mijn ogen uit elkaar te krijgen. nou ik snel besloten dat ik bij mijn ouders zou blijven wonen, / en me vriend bij mij ingetrokken. nu heb ik het dus helemaal gedaan, omdat zij nu alleen is, ik heb hem afgepakt geloof ik van haar. nou schoonzus is precies hetzelfde, en kiest kant van schoonmoeder, die mensen kennen gewoon het woord "begrip" niet. terwijl schoonmoeder zelf artrose heeft.. nu weten jullie een beetje hoe het eraan toe gaat.. en hoe ze me gekwets heeft. en trouwens : ze was boos dat ik me baan kwijt was, en dat haar zoon nu voor alles moest opdraaien, waar is haar financiele steun dan ? we hebben alleen een paar schoentjes van de wibra van dr gekregen.
op zo'n manier als dat het nu gaat , WIL ik niet eens sinterklaas vieren, en doen alsof ik daar vrolijk ben..
pffff echt niet gaan vanavond laat ze het *** krijgen zeg! waarom zou je daar zo'n moeite voor doen.. mag ik vragen wat je ouders van dit alles vinden?
Rekent ze op je met het eten? Nee? Nou dan zou ik niet afbellen en vanavond het je vriend laten meedelen dat je echt niet mee kon omdat je zo moe bent en pijn in je rug hebt. Mijn schoonmoeder heeft ook jarenlang heel naar tegen me gedaan, en op een gegeven moment was ik het zo zat en ben ik er echt tegen in gegaan, nu weet ze dat er met mij niet valt te sollen en dat ik voor mezelf op kom. Zij bleek zo vervelend te doen omdat ze jaloers was, ik pakte haar zoon van haar af. Zo close waren ze trouwens niet, en zo vaak zag hij haar ook weer niet, maar toch was ze jaloers.