Van te voren had ik eigenlijk alleen borstcompressen in huis maar heb die maar een half doosje nodig gehad. Verder had ik wel veel gelezen en me opgegeven voor een cursus (en hubbie zou meegaan) maar Isa kwam 2,5 week te vroeg, dus de cursus was niet meer nodig. Een kolf had ik de 4e dag wel nodig ivm hele erge stuwing maar heb er toen een van een vriendin geleend en dat was toen echt een verademing Daarna zelf een kolf aangeschaft. Maar KV was voor mij ook niet echt een optie wilde gewoon perse Bv geven en tot nu toe bevalt het super Wile r dan ook nog lang niet mee stoppen
Je hebt absoluut gelijk. Meen ergens gelezen te hebben dat 98% gewoon BV kunnen geven. Het was meer dat ik duidelijk wilde maken dat je er absoluut niet te makkelijk over moet denken en dat het niet alleen aan jezelf kan liggen. Ik moet zeggen dat mijn instelling ook was dat FV geen optie was... anders was ik idd heel snel afgehaakt. Vrijwel standaard wordt gezegd als een kindje een te kort tongriempje heeft dat BV niet gaat lukken.... tja eigenwijs he... en zie hier... 5 weken lang met te kort tongriempje (met alle nadelen ervan) gevoed, maar moet idd toegeven dat het nadat er geknipt was, BV echt leuk begon te worden. Daarvoor was het elke keer weer opzien tegen de voeding die komen kwam..... Vooraf je goed informeren is heel belangrijk in mijn ogen....
Ik heb ook een cursus gedaan. Maar het belangrijkste is m.i. je echt willen inzetten voor een geslaagde BV, en het geduld daarvoor willen opbrengen. De eerste 8 weken zijn heel moeilijk,daarna wordt het heel langzaam beter. Genieten deed ik altijd wel,maar de laaste maand is het echt relaxed.
Ik sluit me aan bij wat hiervoor al is gezegd. Echt bijna iedereen kan bv geven. Al is het in het begin soms niet makkelijk, velen zullen dan opgeven en zeggen van: ik kon het niet. Waar een wil is is een weg ! Gewoon ervoor gaan, zorgen dat je veel weet, telnr van lk e.d. achter de hand, zorgen dat je parnter volledig achter je staat, bv op nr 1 en niet de kraamvisite. Komt het vast allemaal goed.
Wat je volgens mij nodig zult hebben: zoogcompressen, een voedingsbh van de Prenatal (vind ik zelf erg fijn, dat lapje stof aan de bovenkant bij die van de hema was binnen no-time kapotgetrokken door kleine sterke handjes), een telefoonnummer van een lactatiekundige bij jou in de buurt en een man die je steunt. Gaat helemaal goedkomen dan! En zoals al eerder is gezegd, klinkt niet leuk maar die eerste weken is echt ff doorbijten, daarna gaat het al snel weer beter! Fijne zwangerschap verder en een voorspoedige bevalling gewenst!
En zo was mijn instelling ook! Ik blijf erin geloven dat je er zelf achter moet staan. Ik hoor heel veel zwangeren zeggen: "Ik ga het gewoon proberen, maar ga niet koste wat kost BV geven". Heel gek, maar bij die moeders mislukt de BV..... Een veel gehoord "probleem" is dat de moeder te weinig voeding heeft. In werkelijkheid is maar bij 1 à 2 % van de vrouwen dat het probleem... Maar goede begeleiding is een vereiste! Helaas kun je slecht terecht met je BV-vragen op een CB...en sommige kraamverzorgsters weten te weinig van BV of staan er zelf ook niet achter (dus minder gemotiveerd om te helpen). Ik weet nu weer na 3 weken BV dat het aanpoten is, maar dat over een paar weken het vanzelf gaat. Ik ben vooral heel moe...heb ook nog een peuter rondlopen, maar ja...met KV ben je ook druk! je moet toch gaan zitten met de baby en qua voorbereiding is de borst al kant en klaar. Stel je voor...een krijsend kind dat honger heeft en de fles is te warm!
Zo is het! BV lijkt me inderdaad een stuk makkelijker. Het is heel vermoeiend maar op een gegeven moment is dat weer over. Ik had het na 8 weken, toen was ik over het dode punt heen zeg maar, sindsdien wordt het per week makkelijker. Vooral als je kindje het goed doet op jouw melk, echt geweldig is dat!