hallo, Mijn zoontje van 2,5 slaat op de peuterspeelzaal op regelmatige basis andere kinderen. Hij is dit gedrag gaan vertonen sinds dat hij op de peuterspeelzaal zit. Ook is hij deze week begonnen met haren trekken en bijten. Dit gedrag laat hij zelden tot nooit zien thuis, sowieso niet naar volwassenen. De leidsters op de zaal vertellen elke dag als ik hem ga halen weer hetzelfde negatieve verhaal. ( hij heeft 1,2 of 3 keer een kindje geslagen.) Ik word er zo langzamerhand moedeloos van, want hij weet dat het niet mag en verteld dit ook zo aan mij. "Mama ik heb een kindje gepetst, toen kindje huilen en ik in de hoek" mag niet he zegt hij dan. Nu heb ik vorige week een gesprek gehad op de zaal en ze houden hem in de gaten. Maargoed toch komen ze elke dag met negativiteit en als het een dag goed is gegaan hoor je niks. Hij gaat heel graag naar schooltje en heeft ook geen moeite met afscheid nemen. Op de dagen dat hij niet gaat moet ik hem vertellen dat de juf met vakantie is anders blijft hij vragen om te gaan.Heeft iemand tips hoe ik hem hiermee kan laten stoppen. grtz
Hallo hier ook een moeder van een zoontje van 2,5 die op de peuterspeelzaal ook slaat. Maar hij doet het ook als we bijvoorbeeld naar een binnenspeeltuin gaan. Het lijkt erop dat hij teveel prikkels krijgt door de drukte en dat hij daar niet om mee kan gaan. Ik wordt er ook niet goed van dat de juffrouws elke keer komen vertellen dat hij weer geslagen heeft. Ze willen hem zelfs nu gaan observeren. Maar heb het daar met mijn man overgehad. Hij is pas 2,5 en krijgt nu al een stempel op zijn naam. Vind het erg vervelend en wil er ook echt iets aan doen. Maar dat hij nu al een dossier krijgt vind ik een beetje te ver gaan! Groetjes Glenda
Ik ben dan zo, hij zit daar, dan moeten de juffen dat daar oplossen. Jij kan thuis wel zeggen, dat het niet mag, maar als jij er niet bent, dan doet hij het toch. Is denk ik ook wel een vorm van zijn plekje zoeken op de psz. De juffen moeten hem hierin gewoon blijven corrigeren. Zal je zien, dat het van lieverlee op houdt. Hier ook een klein draakje. Die heeft afgelopen dinsdag zelfs op de gang gestaan, omdat ze haar niet meer aankonden in de groep. Ik heb wel mijn bedenkingen bij de aanpak en dat probeer ik dan wel over te brengen, of ze dan niet beter zus of zo kunnen doen. Ik ken mijn dochter en weet hoe ze soms kan reageren op iets en hoe ik het dan oplos.
Hoe hij omgaat met volwassenen is natuurlijk heel anders als zijn omgang met leeftijdsgenoten. Komen jullie zelf veel in contact met kleine kindjes waar hij mee kan spelen? Is hij eraan gewend dat bijv iemand anders wil spelen met een speeltje dat hij net wilde pakken, of dat een ander kindje zomaar iets uit zijn handen trekt? Misschien moet hij nog leren hoe hij hiermee om moet gaan? Als hij thuis (te) weinig contact heeft met leeftijdsgenoten zou ik dat gaan opzoeken. Zodat jij observeert hoe hij zich gedraagt en waar het mis gaat, en dan kun je hem ook gericht opvoeden. Alleen erover praten thuis zal nooit werken, hij is nog te klein om de situatie uren later nog te begrijpen en te 'analyseren'.
Hier nog zo'n jongetje! Het is een schat van een kind,maar met andere kindjes een drama.... Hij duuwt vooral en slaat en bijt soms. Bij hem is het meer dat hij dat doet omdat hij niet weet hoe hij moet reageren als een kindje bv met zn speelgoed wil spelen of als iets ziet als een bedreiging. Hij word dan helemaal wild en gaat duwen en slaan.of met dingen gooien. Ik heb met de leidsters gesproken, want indd elke keer was er wel weer wat gebeurd op de psz. Zij zijn nu bezig om hem heel positief te benaderen als hij iets doet. Dus niet meer apart zetten want dat helpt niet. Dus als hij gooit dan zeggen ze duidelijk ....dat mag niet,gooien doe je met een bal. Of nee niet bijten want bijten doe je in een appel of in een boterham. Ze letten echt op hem en ze zien echt dat hij heel lief is maar wat extra begeleiding nodig heeft. Ik leer hem nu ook te zeggen dat als hij iets niet wil,dat ook te zeggen Ik wil dat niet kindje. Of als hij boos is,,boos te kijken. In plaats van meteen te meppen en te duwen. Het helpt allemaal wel een beetje. Weg is het nog niet,en dat gaat nog wel even duuren ook. Ik denk ook wel dat het de leeftijd is. Verder weet ik je niet te helpen. Ik vind het ook echt vervelend. Maar positief benaderen is wel een tip.
Hier ben ik het niet helemaal mee eens. Omgaan met andere kinderen hoort bij de algemene opvoeding. Want samenspelen is iets van kleintjes moeten leren. En dat kost heel veel tijd, maar ook vaak best veel sturing. En ook al zeggen veel mensen 'met oudere kinderen of met volwassenen speelt hij prima', is dat natuurlijk een wereld van verschil. 'Ouderen' spelen niet samen met een kleine peuter, zij vermaken de peuter. Met leeftijdsgenoten wordt pas gespeeld op gelijkwaardig niveau, en dat moet een kind leren. En natuurlijk moet een peuter leren hoe je om moet gaan met leeftijdsgenoten (die dus niet toegeven zoals een volwassene doet), maar dat hoort vanuit de ouders te komen. Op psz horen ze dan dezelfde aanpak te blijven hanteren die de ouders doen in zo'n situatie, maar als kind buiten psz nooit in zo'n situatie komt, wordt deze opvoeding dan alleen op psz gegeven.
Het is echt niet leuk als een kind slaat. Dus begrijp wel dat ze dat steeds melden. Voor de kindjes die geslagen worden is het natuurlijk helemaal niet fijn. Maar misschien kun je inderdaad vragen wanneer hij bijvoorbeeld begint te slaan. Is dat als iets van hem afgepakt wordt of zomaar uit het niets. Misschien dat dat een begin is om er gericht iets mee te kunnen doen.
Bedankt voor jullie reacties,@ adi hij heeft twee broertjes van 6 jaar met wie hij wel leuk speelt. Uiteraard vliegt hij ( maar ook die andere twee) hier ook wel eens uit de bocht. Maar dan is het niet zo frequent als op de psz. HIj kan overigens wel goed delen, hij geeft zijn speelgoed wel af als een ander kindje het pakt. Dus het zijn gemengde signalen die hij afgeeft. Wij denken zelf dat hij er een spelletje van maakt om aandacht te krijgen. Wij hebben de leidsters dan ook duidelijk aangegeven om hem echt apart te zetten in de hoek en niet een metertje van bijvoorbeeld de tafel waar het is gebeurd. Dit doen wij thuis ook wij hanteren echt een 0 tolerantie wat betreft dit gedrag en dat werkt goed. @Glenda, ze willen hem ook gaan observeren en dit zelfs doorgeven aan het consultatiebureau. Ik ben idd bang dat hij een stempel krijgt, terwijl hij thuis en met bijv het kindje van een vriendin van mij wel goed speelt. ( zij is 3 maanden ouder dan hem) Op de psz vind ik persoonlijk dat ze het nogal overdrijven op bepaalde gebieden. Hij zou andere kinderen pesten en de kindjes zouden bang voor hem zijn. Dit is zeker niet het geval hij heeft zelfs een vriendinnetje op school die hem gister gevraagd heeft voor een speelafspraakje. Een pak van mijn hart dat er ondanks wat de leidsters zeggen toch kindjes zijn die met hem willen spelen. Er is ook maar 1 van de vier leidsters erg negatief elke keer. Die anderen hoor je wel eens wat van. Maar zij spant echt de kroon, hij zou volgens haar een agressieprobleem hebben, en ik moest hem maar laten nakijken waren de letterlijke bewoordingen. Uiteraard heb ik hierna een gesprek aangevraagd met alle leidsters om een duidelijk beeld te krijgen. en ook dat ik me dit niet zomaar door mijn keel laat duwen waar andere ouders bijstaan. In dit gesprek heb ik duidelijk aangegeven hoe wij dit thuis aanpakken en wat bij hem helpt. Maar heb niet echt het idee dat ze dit serieus nemen. Ik ben dan nu ook aan het kijken voor een plekje op de psz op de basisschool waar hij over 1 jaar naar toe gaat. Deze psz hebben volgens het overkoepelend orgaan meer ervaring met kinderen die net wat meer aandacht of corrigering nodig hebben. Onze theorie hierachter is dat hij toch volgend jaar naar deze school gaat dan kan hij beter nu de overstap maken en dan de overstap met kindjes uit zijn klas naar de kleuterschool.
Ik vind dit inderdaad wel heel ver gaan. Ik hoor bijna dagelijks dat kindjes slaan en bijten en vooral van die leeftijd. Mijn zoontjes hebben allebei op de psz gezeten(1 zoontje nog 3 mnd en gaat naar basisonderwijs). Ze hebben ook allebei geslagen en gebeten. Dat was wel snel afgelopen want ze hebben bij ons een time-out stoeltje en dat vonden ze allebei niet leuk om op te moeten zitten. Thuis bleef ik ook maar herhalen dat als een kindje ze slaat of bijt dat ze naar de juf moeten gaan en vertellen en niet zelf terugslaan of bijten. Het is inderdaad vervelend als je door de juf word aangesproken steeds over je kind. Tegen mij zei ze laatst.. Jouw kind is wel erg druk en aanwezig, dus ik zei.. Ja en wat is daar mis mee? Nou wat ik er thuis aan kon doen, ik zei niks, thuis is die rustig en heb ik heb hem onder controle. Daar zijn jullie toch voor? Hij is heel anders op school dan thuis en mensen geloven vaak niet dat het een "lief" kind is. Het enige wat je kan doen is duidelijk tegen je kindje zeggen dat die niet mag bijten op school. Maar opslaan in een dossier vind ik wel heel ver gaan. Het "dossier" mag je trouwens zelf inzien en zelf aanpassen. Ik heb dit laatst gehoord op een voorlichtingsdag op school. Dus als je wil dat dit niet gemeld wordt op de volgende school mag je dat gewoon aangeven. Succes ermee, het komt vanzelf goed.
Hier ook een peutertje die daar een handje van heeft. En dan vooral duwen en soms slaan. Bijten heeft ie gelukkig nog nooit gedaan. Nu heeft mijn zoontje een fikse spraakachterstand en dus kan hij zich nog niet goed uiten. Hij gaat twee dagen per week naar het kdv en soms twijfel ik of we er een derde dag bij moeten doen. Juist zodat hij meer met kinderen in aanraking komt (zoals Adi zegt, hier nl geen broertjes/zusjes). Thuis heeft ie alles voor zichzelf. De leidsters van het KDV maken zich er minder druk om als ik. Zij zeggen dat andere kinderen dit ook doen. Het hoort ook een beetje bij de leeftijd. Ook is het een beetje kopieer gedrag denk ik. Sinds twee groepen (vanwege bezuinigen) zijn samengevoegd en het dus drukker is, is mijn zoontje met dit gedrag begonnen. Dat betekend natuurlijk niet dat het allemaal maar toegestaan is.
Ik zou wel oppassen met dingen die aan het cb worden doorgegeven en gerapporteerd worden. Basisscholen maken weleens gebruik van het cb dossier als een kind bijvoorbeeld lastig is om te kijken wat de voorgeschiedenis is en je wilt toch niet dta er dingen instaan waar je het niet mee eens bent of die gelijk een stempel op je kind drukken.
Maar waarom zou de basisschool niet mogen weten dat een kind als peuter druk is geweest of een duwperiode heeft gehad? Dat is toch niet iets wat je geheim moet/wilt houden?
Nee dat zeker niet. Maar ze kunnen dan wel gelijk conclusies trekken en daar gevolgen aan verbinden terwijl dat best los kan staan van hoe het kind nu is. Stel een kind wordt als moeilijk ervaren, en de school kijkt naar wat het cb als eindconclusie (dus als afsluiting na de laatste afspraak) heeft staan (wat dus niet perse correct hoeft te zijn, alleen heb jij als ouder dat meestal niet ingezien zodat je eventuele misvattingen eruit kunt halen) dan kunnen ze al snel een verkeerd oordeel vormen.