Ik denk dat het belang van een directeur pas echt duidelijk wordt als het misgaat. De directie van mijn dochters school nam, met de directeur zelf als grootste enthousiasteling, een grote en gewaagde stap. Het pakte faliekant verkeerd uit. Onrust in de klassen, prestaties van de kinderen kelderden en ouders liepen weg, leraren raakten overwerkt en liepen weg, er waren diverse "enerverende" ouderavonden, en toen kreeg midden in de sh*t de directeur een hartaanval. De interim directeur die is aangesteld, is voortvarend te werk gegaan, en heeft daarin ook veel management beslissingen moeten nemen waarvoor een duidelijke visie essentieel was. (Terug naar de basis, coachingstrajecten voor alle docenten, kwaliteitsverbetering en -borging met grote rol voor het team, intensieve bewaking van de prestaties). En dat heeft hij ontzettend goed gedaan. Voor mij is het verschil in verantwoordelijkheid tussen een docent en de directeur wel duidelijk.
Toch raar he, het onderwijs wordt afgespiegeld als een paradijs, prima salaris en belachelijk veel vakantie. En toch is er een tekort..... Vreemd je zou toch denken dat iedereen wel een baan in het onderwijs zou willen? Als de verpleegsters meer verdienen dan de hartchirurg zou er denk ik in de zorg ook wel wat onrust ontstaan.....
Ik werk ook in een umc. HBO +specialisatie. De umc’s gaan nu idd actievoeren (al was het alleen maar om de loonsverhoging die ons een paar jaar geleden was beloofd (cao was al ondertekend notabene!) alsnog te krijgen. Maar...... in elke mail/brief die ik er over krijg staat: ‘de patiëntveiligheid mag niet in het geding komen’. Ze houden oa stiptheidsacties, maar ja, zelfs dan raakt de patiëntveiligheid van mijn patiënten in geding. Pffff. Acties in de zorg worden nauwelijks geaccepteerd.
Klopt, lastig he. Wij als artsen kunnen dan nog besluiten een zondagsdienst te draaien (poli's dicht, alle niet acute onderzoeken en ingrepen afzeggen, er zijn enkele artsen in huis zoals op een zondag) maar in de verpleging is er weinig ruimte voor zulke dingen. De verpleging op onze kinderafdeling gaf buttons over de cao aan patiëntjes die daarmee vol trots door het ziekenhuis banjerden dat neigt naar emotionele chantage
Heel herkenbaar! In de ambulancezorg hebben ze ook wel eens acties in de vorm van stiptheidsacties. Helpt verder niks, want inderdaad de patiëntveiligheid moet gewaarborgd blijven. Moet je eens zien hoe snel ze iets veranderen de eerste de beste keer dat ze iemand echt laten liggen om maar zo te zeggen. Maarja, dat kan natuurlijk niet en dus zit je eigenlijk vast.
Ik heb juist het idee dat het vak van leerkracht een afspiegeling is van het echte leven. Hard werken, vaak een stapje extra zetten terwijl je daar financieel niet voor beloond wordt... maar tegelijk ook een prachtig vak gekozen met je hart. Heb alleen het idee dat veel leerkrachten dat niet kunnen accepteren... Note: ik ben helemaal voor verlaging van werkdruk door het wegnemen van de idiote papierstapel (of digitale dossiers)!
Wat jaren geleden waren er teveel leraren en was er geen werk in te vinden, moest je echt geluk hebben om binnen te komen. Toen is ook afgeraden om deze studie te doen omdat er teveel leraren waren. Ik denk vandaar nu een leraartekort.