Morgen eindelijk 38 weken! Wat mij betreft mag hij al komen.. Maar... Ik heb het gevoel dat ik nog van alles moet regelen en dat het op dit moment niet gaat! Verleden week zaterdag had ik eindelijk de kracht gevonden om mijn huisje goed schoon te maken! Alles was weer schoon, zoals ik gewend ben! Strijken was gedaan, alles lag weer heerlijk op z'n plek! Anderzijds was ik mij ervan bewust dat mijn zus een paar dagen met de kinderen, haar man en mijn broer hierheen zouden komen! We gingen woensdag naar de Efteling! Daarna zouden ze weer naar huis gaan... Wij zouden vrijdag naar Duitsland gaan, voor manlief z'n werk! Gewoon op en neer! Daar blijven leek mij in dit stadium niet verstandig! Maar goed, ineens donderdag besloot mijn zus te blijven! Ik dacht aan 1 dag langer maar vandaag zijn ze er nog! Op zich leuk, maar het huis is weer een puinhoop.. Mijn keuken ziet er niet uit! Aangezien ons huis aangepast is met de komst van een baby hebben wij geen logeerkamer meer, dus slapen ze met 4 mensen ( mijn broer is inmiddels naar huis) bij mijn zoontje op de kamer. Zucht, er worden tallen handdoeken gebruikt.. Snap eigenlijk niet waarom! Mijn zus en haar man zijn nogal 'luie' mensen! Na het eten helpen ze niet met afruimen en als dat gebeurt dan word het allemaal op het aanrecht gelegd! Prima, ze zijn tenslotte niet in hun eigen huis... Maar in mijn toestand vind ik het meer dan normaal dat ook zij iets doen! Ik heb ongelofelijk veel last van nesteldrang! En verlang ik ernaar om gewoon klaar te zijn en mijn rust te pakken. Mijn man wilde met onze kelder aan de slag, hij is er ook mee begonnen. Maar we merken al snel dat we ons toch aanpassen en ons bezoek niet het gevoel willen geven dat ze in de weg staan! Verder erger ik mij kapot aan een van de kinderen van mijn zus! Eigenlijk allebei een beetje! Ze zijn erg moeilijk wat betreft eten! Lusten niks, eten bijna niets, klagen om alles! Pfff.. En heb ik het gevoel dat wij ons in ons eigen huis moeten aanpassen aan hun gewoontes! Ze hebben het altijd koud, hebben nooit ergens zin in. En het roken dan.. Ik had bewust een asbak voor mijn zus klaargezet! Uiteindelijk gooit ze het as gewoon op de grond! Pff stoor ik mij erg aan! I know misschien overdrijf ik maar ik vind het gewoon frustrerend. Wil de boel nu gewoon netjes houden! Er was al heel lang sprake van dat ze hier een paar dagen zouden gaan verblijven en hier zag ik al erg tegenop juist om dit soort dingen! Zo dit wou ik kwijt!
Ooh lijkt me inderdaad echt niet fijn. Je zus zou moeten weten dat een aantal dagen logeren nu echt niet op z'n plaats is gezien jouw situatie. Tenzij ze zelf helpen om het jou zo makkelijk mogelijk te maken. Kan je het niet gewoon met je zus er rustig over hebben? Of zelf vragen om hulp bij het afruimen en afwassen? Tegen een zus zou dat wel kunnen, niet? Hou vol meid, hopelijk zijn ze snel weer naar huis.
Ik zou dat gewoon even aangeven. Hallo je bent 38 weken zwanger en ze maken een grieves bende van je huis. Ook al zijn ze te gast ze kunnen toch helpen? Het is jou huis!
Als ze langer blijven dan gepland gaat dat toch in overleg neem ik aan? Ik zou het er met je zus over hebben en aangeven dat je het te veel vind en je rust weer nodig hebt. Dat ze nergens mee helpen vind ik eerlijk gezegd ronduit asociaal. Je kunt toch wel even helpen opruimen na het eten. En ik zou het ook niet meer als normaal vinden als ze ook helpen de boel een beetje schoon te houden. He zus kan ook een keer een stofzuiger erdoor halen en een keer een was vouwen bijvoorveeld. En helemaal in deze situatie omdat jij hoogzwanger bent. Je moet echt aan jezelf denken meid. Dit kan toch zo niet?!
Meehelpen met schoonhouden of oprotte. Ze kunnen best wel een wasje of helpen met de keuken. dus kiezen of delen helpen of weg is even niet anders schoon huisis nu rust. het kan elk momend beginnen
Joh dat kun je toch gewoon aan je zus vragen: 'Wil je me even meehelpen met opruimen en schoonmaken voordat jullie vertrekken? Dat lukt me niet meer zo goed.' Niks geks aan vind ik. Wat ik wel wat apart vind, is de timing voor een logeerpartij...
Het liefst geef ik dat ook aan, maar m'n zus kennende zij kan nogal opvliegerig zijn.. De laatste keer dat ik haar ergens op aansprak hadden we langer dan een halfjaar ruzie! Ik slik daardoor veel omdat ik geen situaties wil creëeren waar ik uiteindelijk zelf last van heb! Maar geloof me.. Soms sta ik echt op het punt om er iets van te zeggen... De timing ben ik met jullie eens, is idd niet echt handig.
Ik snap het eerlijk gezegd niet zo goed. "Maar goed, ineens donderdag besloot mijn zus te blijven! Ik dacht aan 1 dag langer maar vandaag zijn ze er nog!" Ik neem aan dat ze niet hebben aangekondigd 'zo, nu pakken we onze spullen uit en blijven we hier mooi een paar dagen logeren'. Ik neem aan dat ze hebben gevraagd of ze konden blijven slapen. En daar zul jij toch blijkbaar JA op hebben gezegd... En als het wél een aankondiging was dat ze wilden blijven, had je alsnog kunnen zeggen dat het je niet goed uitkwam en dat het je iets te druk is nu je hoogzwanger bent. Ik snap wel dat het lastig is maar je had gewoon meteen moeten zeggen dat het niet zo handig is.
Ps: heb sinds eergisteren last van harde buiken... Doen niet zo heel veel pijn maar voelt gewoon vervelend. mijn partner is iemand die het helemaal niet erg vind om tot middernacht lekker op te blijven om film te kijken of spelletjes te spelen. M'n zus en haar man vinden dat ook wel prima, het zijn sowieso nachtmensen, alle 3.. Ik op zich iets minder maar een keer tot 3 4 uur 's nachts monopolie spelen vind ik ook wel gezellig! Maar het gaat hier de hele week al zo! Ik ga altijd eerder naar bed sowieso! Manlief lijkt totaal geen begrip te hebben voor mij! Daarnaast erger ik mij ook nog eens kapot aan het feit dat hij elke avond aan de bier is (hij is geen alcoholist, maar lust er wel wat meer als hij in gezelschap is)!! Prima normaal vind ik dat ook helemaal niet erg! Maar nu ik zover ben weet ik gewoon niet wanneer mijn bevalling kan gaan beginnen! En als hij dan veel op heeft is het rijden ook niet mogelijk! Het boeit hem niets! Vrijdagochtend was de man van mijn even naar huis Gegaan (zij wonen in zuid Holland) omdat hij moest werken die vrijdag en zaterdag! Gisteravond is hij teruggekomen! Vrijdagavond hadden we besloten om met z'n 3en monopolie te spelen! Ik was doodmoe, maar realiseerde mij dat mijn partner niet samen met mij naar bed ging rond dat tijdstip! En mijn zus ook niet! Dus besloot ik toch mee te doen. Ik heb een tijdslot aangeven van 01.30u dan zou ik stoppen! Zij vonden het ok! Nou zo gezegd zo gedaan! Ik ging ervanuit dat zij dan ook zouden stoppen... Manlief bleef mij alleen aankijken en m'n zus vroeg of ik tot 2 uur door wilde gaan.. Ik had zoiets van nee! De nacht ervoor waren we al tot 4uur in de nacht doorgegaan! Ik heb toen wat tijd gerekt en ben de was gaan ophangen want zij wilden het spel afmaken met z'n tweeën! Ik vond dit erg frustrerend vanuit manlief gezien! Eenmaal in bed kon ik niet slapen want ik voelde mij erg woest! Mijn partner heeft mij ooit bedrogen en het idee dat ze beneden waren en ik helemaal boven gaf mij geen prettig gevoel! M'n zus zou zoiets nooit doen! Weet ik zeker maar dan nog! Rond 3 uur hoorde ik ze buiten, m'n zus was roken en hij stond er gezellig bij! Daarna is ze naar boven gegaan om zich klaar te maken om te gaan slapen.. Ze was in de badkamer (plassen? en tanden poetsen) mijn partner gaat doodleuk gezellig d'r staan terwijl Ze in de badkamer is. En samen een beetje lachen enzo. Op dat moment stond ik op en ben ik gaan plassen (ik moest eigenlijk niet)... Staat hij daar gezellig nog te lachen en te doen! Vond ik erg ongepast en respectloos! Al ging het over het spel! Maar zo staat hij ook nooit bij mij! Ik was zooooo klaar met die man!!! Dus dat kwam er ook nog eens bij!!!!! En net een discussie gehad met de partner van mijn zus! Hij sprak mij aan of ik een of ander idioot ben die maar moet luisteren! De kinderen hadden net lekker geszwommen! Dus ik m'n zoontje gedoucht.. Zelf ook in de douche geweest.. Mijn zoontje liep er nog naakt bij! Maar manlief besloot naar de winkel te gaan en de jongens (kinderen) en de man van mijn zus gingen mee! (Hij was aan het wachten) Manlief zit in de tuin en ik was in m'n naakie in mijn kamer! Dus begint de man van mijn zus te roepen naar me of ik Mijn zoontje wil aankleden! Dus ik Vraag hem of hij aan manlief wilde vragen of hij even wilde komen om ons zoontje aan te kleden! Begint hij van 'nee! Laat hem ;(manlief dus)kleed jij hem maar aan'! Dus ik roep manlief alsnog! Begint hij er zich nog meer mee te bemoeien, terwijl het om mijn kind gaat!!! Dat zei ik uiteindelijk ook van: Wat bemoei jij je ermee! Dat bepaal ik Zelf wel wie mijn Zoon aankleed! Ik zeg in mijn frustratie: ik ben f** zwanger en manlief kan hem best even aankleden! En toch blijft hij roepen, nee laat hem! Ik heb het echt zoo gehad! Wil mijn moeder eigenlijk bellen! Maar ze neemt niet op!! Ben zo blij als ze morgen weer weg zijn! Bah bah
M'n zus zei: ik heb eigenlijk geen zin om naar huis te gaan! Ze had afgesproken met m'n moeder zondag en wij zouden naar Duitsland! Manlief geeft aan: gezellig, dan kunnen we naar de kermis dit weekend en kunnen wij daarna zondag naar Duitsland! M'n zus gaf aan dat ze het geen probleem vond om met de kinderen thuis te blijven! Ik zei op een gegeven moment dat ik dit ook niet gezellig vond, dus ging Duitsland niet door! In bed heb ik manlief erop aangesproken! Maar je krijgt met hem al gauw een discussie! Dus ja... Ik snapte ook niet waarom m'n zus m'n moeder wilde afzeggen! Ik was in de veronderstelling dat ze gewoon vrijdagochtend met haar man en kinderen naar huis zou gaan! Maar haar plan was al duidelijk! Maandag vertrekken! Ik ben iemand die idd haar mond houd erover! Wil ze niet het gevoel geven dat ze weg moeten! Zou ik zelf ook niet prettig vinden! Maar mijn gevoel is anders ja!
M'n zus zei: ik heb eigenlijk geen zin om naar huis te gaan! Ze had afgesproken met m'n moeder zondag en wij zouden naar Duitsland! Manlief geeft aan: gezellig, dan kunnen we naar de kermis dit weekend en kunnen wij daarna zondag naar Duitsland! M'n zus gaf aan dat ze het geen probleem vond om met de kinderen thuis te blijven! Ik zei op een gegeven moment dat ik dit ook niet gezellig vond, dus ging Duitsland niet door! In bed heb ik manlief erop aangesproken! Maar je krijgt met hem al gauw een discussie! Dus ja... Ik snapte ook niet waarom m'n zus, m'n moeder wilde afzeggen! Ik was in de veronderstelling dat ze gewoon vrijdagochtend met haar man en kinderen naar huis zou gaan! Maar haar plan was al duidelijk! Maandag vertrekken! Ik ben iemand die idd haar mond houd erover! Wil ze niet het gevoel geven dat ze weg moeten! Zou ik zelf ook niet prettig vinden! Maar mijn gevoel is anders ja!
Ik was allang uit me vel gesprongen zowel tegen me man als tegen me zus. Vind dat je heeeel rustig bent gebleven (je had de hormonen de schuld kunnen geven) . Gelukkig gaan ze vandaag weg .. is er een vriendin ofzo die je even wilt helpen vandaag om je huis weer op orde te krijgen?
Nou als mijn vriend zo zou doen... Ik had hem van de trap laten sodemieteren denk ik! Ook dat alcoholgebruik: ik snap de je man graag een biertje drinkt, dan doen wij (deed ik) ook graag. Maar zeker in jouw toestand vind ik dat onverantwoordelijk. Wat nou als de bevalling begint en je man mag niet meer rijden? Ik zou hem daar zéker op aangesproken hebben. Daarnaast: hoe in godsnaam kun jij zo rustig blijven in zo'n situatie? Ik had mijn zusje allang uit mijn huis gedonderd. Doei! Tot de volgende keer. Het is JOUW huis, dus JOUW regels en JIJ bent hoogzwanger. Je moet goed voor jezelf zorgen meid! Zeker nu. Ik zou nog even een gesprek aanknopen met je man. Wat hij doet vind ik echt niet kunnen. Hij zou er voor jou en je ongeboren kind moeten zijn! Ik heb het idee dat jij je nu aan de kant geschoven voelt, en dat kan ik mij goed voorstellen! Maar jullie zijn niet voor niets getrouwd met elkaar, verdorie! Heel veel succes!
Geen vriendinnen in de buurt helaas. Woon zelf in Brabant en iedereen die ik ken in zuid Holland. Ik had op zich al afgesproken met m'n moeder en m'n zus om mij aankomend weekend te komen helpen met wat poetswerk.. Ik kan heel veel zelf maar m'n keuken (boven de kastjes e.d) is op dit moment iets lastiger! Ook de badkamer kan ik wel zelf maar ontkalken etc. Lukt iets minder ook ivm schoonmaakmiddelen! Maar ik ga ze denk ik afbellen. Heb het eigenlijk al tegen m'n zus gezegd, zij reageerde eigenlijk zo van 'ok prima'! Maar ja, ik weet dat als zij komen, ik mij kapot ga zitten te ergeren, zeker omdat m'n zus weer haar kinderen meeneemt! Ze maken er weer een zooitje van samen met m'n zoontje en daar zit ik niet op te wachten wanneer ik hulp vraag!
Aiaiai, ik lees de frustratie er vanaf. En terecht! Dit kan echt niet. Ik kan geen begrip opbrengen voor je familie die niet inzien dat je iemand die 38 weken zwanger is niet op kunt zadelen met een logeerpartij en nachtelijke gezelligheid. Alleen als ze zouden komen om je juist werk uit handen te nemen. Maar goed.. Ik snap dat je hier nu ook niks aan hebt maar ik zou toch een beetje voor jezelf gaan opkomen hoor. Je lijkt alle discussie te willen vermijden, maar daarom loopt juist iedereen zo over je heen. Kom op meid! Houd je niet in omwille van de lieve vrede. Als zij zich daardoor op hun tenen getrapt voelen zijn ze je goedaardigheid ook niet waard.
Helemaal met zuuske eens! Deed ik eerst ook bij mijn schoonfam om de lieve vrede maar te bewaren, maar sinds ik zwanger ben zet ik mijzelf (en vooral de kleine) op nummer 1. Dat is gewoon het belangrijkste!
Nou de frustratie staat op dit moment op 100%:x Intussen hebben wij ontbeten (al enige tijd geleden).. je ziet het gewoon gebeuren, iedereen staat op en de alles blijft liggen. Mijn man is vandaag weer aan het werk, dus ik sta er nu helemaal alleen voor!! Ik heb de spullen in de keuken inmiddels een plek gegeven.. Was opnieuw aangezet, nu mijn woonkamer en de bovenverdieping. Mn zus is na het eten haar auto gaan poetsen..... Wauw, een week gelogeerd en de auto gaat voor. Mijn man komt tussen de middag even lunchen en vraag of IK WIL DAT DE KINDEREN NOG BLIJVEN????? WAAT!! Ik kan zo een voorstel niet begrijpen!!!!:x wat denkt hij zelf???? Ik kan er gewoon niet bij dat hij dit durft voor te stellen! en ik moet er niet aan denken, zit me kapot te ergeren aan hun eetgedrag en de gewoonte om continu tv te kijken terwijl het 30 graden is buiten. Mijn zoontje eet deze week ook waanzinnig slecht, wil niets, lust zelf ook niets.. Pff.. En ik heb zoiets van, mijn zus kan ook voorstellen of zij mijn zoontje deze week mee naar huis kan nemen, aangezien zij 3 weken vakantie heeft.. Ben er klaar mee.
Ze zijn net weg.. Ik zie mijn zoontje kei verdrietig kijken..Dan vind ik het wel zielig en raak mij dat natuurlijk ook. Maar wat ben ik blij dat ze weg zijn op dit moment.. Mijn zus gaf deze ochtend aan dat ze vandaag echt naar huis wilde omdat ze haar huis zo miste. Tja ik dacht bijmezelf en ik mis de rust dus ga gauw weg!
Nu lekker van de rust genieten dan! En misschien eens kijken hoe je een situatie als deze de volgende keer kunt voorkomen?