Heb een hele fijne/makkelijke eerste bevalling gehad, buitenom dat ik me ziek voelde en dat was in het ziekenhuis. Dit keer wil ik echt thuis gaan bevallen. Hebben jullie nog tips? Wil alles zo natuurlijk mogelijk laten verlopen als dat allemaal gaat.
Ik lees mee! Heb geen advies. Wilde bij de 1e al thuis bevallen maar 1 week voor uitgerekende datum bleek er iets mis met het hartje waardoor ik in het ziekenhuis moet bevallen. Nu de 2e keer hoop ik dat het wel thuis kan. Mijn zus is ook 2x thuis bevallen. Was super relax. Ben bij 1 bevalling geweest. Heb niet echt tips. Ja lekker douchen was erg fijn tijdens de weeën.
Bij de tweede thuis bevallen. Vond het heel fijn en veel fijner en relaxter dan in het ziekenhuis. Heb eigenlijk niet veel tips, ik liet alles vooral op me af komen. De helft van de bevalling heb ik heerlijk in bad gelegen, voordat ik het wist was het al zover en werd ons zoontje geboren
Mijn beste tip is laat het gebeuren. Het feit dat je comfortabel bent in je eigen vertrouwde omgeving werkt al mee, mijn ervaring. Ik ben in de huiskamer bevallen, had ik van te voren niet verzonnen. Eerst gedoucht, na het douchen naar beneden om daar verder te weeën op te vangen. Maar dit ging erg hard op het moment dat de vk kwam mocht ik al persen. Zij heeft mij tweemaal gevraagd of ik naar boven wilde, maar de weeën kwamen zo snel dat dit niet mogelijk was. Daarna zei ze dan maar hier vind je dat goed? Ik vond het prima. Op handen en knieën, wat voor mij echt de beste houding was. Wilde eerst op de bal maar omdat de weeën op het laatst overal kwamen ook in mijn benen was dit perfect. Tip luister naar je lichaam. Als je wel duidelijke voorkeur hebt voor houding of plek zorg dat de vk dit weet. En heb vertrouwen in je lijf en je baby.
Ik ben ook thuis bevallen. Hele prettige ervaring. Zelf had ik besloten thuis te starten en dan gewoon te kijken waar ik behoefte aan zou hebben. Het is helemaal niet erg als je na een tijdje besluit dat jij toch liever naar het ziekenhuis wilt. Dat vond ik zelf erg prettig dat ik geen strak plan had en het prima vond zoals het zou gaan. Uiteindelijk verliep alles goed en vond ik mijn eigen omgeving heel fijn. Ook dat ons kindje geboren is in mijn slaapkamer en daar de eerste dagen niet weg is geweest. Heel ontspannen.
wat mooi om te lezen allemaal! En hoe is het met de pijn tijdens de bevalling ? Ik heb bij de eerste een ruggenprik gehad, dus nog niet echte weeën ervaren. Ik hoop dat ik het aan durf qua pijn.
Ik had bij de eerste ook een ruggenprik. Toen ook ingeleid. Zelf beginnen is zoveel fijner. Bij de 1e begon de inleiding en de weeën waren ook gelijk best heftig en zonder pauzes er tussen. Bij de 2e voelde ik het heel de dag al een beetje rommelen, eind van de dag kwamen de weeën beter op gang braken m'n vliezen s avonds om 21.00 en is de jongste om 01.28 geboren ! Daarbij hielp echt dat ik lekker in ons eigen huis was, m'n eigen verloskundige had die erbij bleef en de oudste lekker lag te slapen totdat ik mocht gaan persen, maar ook dat was zo opgelost, m'n zus is gelijk naar ons gekomen en was op tijd. Dus een uur na de bevalling kon ons dochtertje haar broertje al zien. Als je de kans krijgt zou ik het lekker thuis proberen, gaat het niet kan je altijd nog naar het ziekenhuis
Bij de oudste ben ik ingeleid, dus in het ziekenhuis bevallen met pijnstilling. Bij de jongste wilde ik toch wel heel graag thuis bevallen, en heb dit als zeer fijn ervaren. Zeker na een heftige eerste bevalling, was het heel fijn om nu niet 'geleefd' te worden en gewoon zelf te kunnen doen wat ik wilde. De pijn, die was aardig heftig. Maar dat had wellicht ook te maken dat ik in nog geen drie kwartier van 4cm naar tadaaa daar is ze ging maar het was geestelijk wel goed te doen, ook omdat ik gewoon in m'n eigen vertrouwde omgeving was en een hele lieve verloskundige had die mij in m'n bubbel liet. En onthoudt vooral, je mag altijd van gedachten veranderen hè! Als jij halverwege besluit toch liever naar het ziekenhuis te willen, dan mag dat gewoon en geef dat ook zeker aan. Het gaat om waar jij behoefte aan hebt. Oh en een tip, zorg dat je geen klok hebt om naar te kijken. En wellicht een handdoek beneden binnen handbereik. Mijn vliezen braken terwijl ik op de bank zat, gelukkig redde ik het nog net naar de wc
Ik ben niet thuis bevallen maar bij de eerste had ik een ruggenprik en voelde ik niks. Ik dacht dat dat echt een voordeel was. 6 weken geleden ben ik van de jongste bevallen zonder enige pijnbestrijding. Wat was dat een fijne ervaring! Ik voelde alles en wat was dat bijzonder, zelfs toen het hoofdje stond voelde dat op de één of andere manier niet pijnlijk. Zolang je rustig blijft, de wereld om je heen vergeet en jij in een flow zit heb je denk ik helemaal geen pijnbestrijding nodig. In mijn geval was rust het sleutelwoord. Toen het hoofdje stond (vertelde de verloskundige achteraf) dacht ze nu moet ze wel een kick gaan geven, maar nee ik begon te lachen omdat ik zo blij was dat alles goed ging.
Ik ben 3x thuis bevallen. Wat heel rustig en mooi is verlopen. Laat het over je heen komen! Weet je er is ook geen pijnstilling dus zul je minder snel aan denken!? En gaat het niet kun je altijd nog naar het ziekenhuis. Succes!
Eerste was ziekenhuisbevalling, daarna 2 keer thuis bevallen. Beviel een stuk beter ! Belangrijkste tip: laat het allemaal over je heen komen, laat het los. Hou je niet te strak vast aan plannen of verwachtingen, want die komen toch vaak niet zo uit... En hou goed contact met VK, bespreek wat je voelt, wat je ervaart, wat je denkt. Maak je niet druk wat iemand er van denkt, het is JOUW bevalling, JOUW lijf, jij bent de baas. En volg je gevoel. In mijn ervaring is een goede VK (die jou ook kent van de controles) prima in staat om jou te volgen en mee te buigen waar mogelijk en duidelijk te zijn wanneer het moet.
Hier ook twee super “relaxte” thuisbevallingen gehad! De eerste in m’n bed, m’n partner lag lekker naast me. De tweede lag ik weet in eigen bed, na lag mijn partner naast me, en zat m’n 1,5 jarige zoontje naast me een appeltje te eten! Haha Echt super, en zoooo ontspannen om gewoon in eigen omgeving te kunnen zijn en blijven.. De derde bevalling wilde ik weer thuis... maar helaas werd er op laatste moment allemaal roet in t eten gegooid waardoor ik naar ziekenhuis moest... Ik vond het een helse drama allemaal... wat pijn betreft... 3x zonder pijnstiller, maar die keer in het ziekenhuis, waar ik totaal niet op m’n gemak was, dat was de pijnlijkste bevalling van allemaal!
Hier 3x thuis bevallen. Ik vond het fijn om alleen te zijn in het begin van de weeën. Bij de eerste kwamen mijn man en de verloskundige pas thuis toen ik al 8 cm ontsluiting had. Bij de laatste heb ik mijn man en kinderen weggestuurd toen het een beetje begon. Mijn man kwam terug na een paar uur en toen de verloskundige even later kwam had ik 6 cm ontsluiting. De eerste twee kwamen erg snel, de derde deed het wat rustiger aan en toen hebben de verloskundige en kraamzorg ook een tijd samen beneden gezeten terwijl ik met mijn man in onze slaapkamer was. Ik vond het ook fijn dat het een beetje schemerig was (3x overdag bevallen maar met de gordijnen dicht en licht gedimd). Verder werd er weinig gepraat en heen en weer gelopen. Alleen bij de laatste hadden zowel de vk als de kraam een stagiair bij zich. Dat vond ik wel druk, maar ze hielden zich stil, dus zoveel last had ik er niet van. Ik vind het ook wel een grappig idee dat 2 kinderen in het bed zijn geboren waar ik nog steeds in slaap en eentje op de grond ernaast. Pijn, ja het doet wel pijn ja, maar ik heb nooit gedacht: oh kon ik nou maar een ruggenprik krijgen. Ik denk dat je je daar ook op instelt. Thuis kan het niet, dus je hoeft er ook niet over na te denken of je het wilt. En het gaat ook weer voorbij. Bij de derde was ik wel even bang. De tweede bevalling was echt heftig en pijnlijk omdat die heel snel ging (in een kwartier van 4cm ontsluiting naar baby eruit). Die angst kwam wel even opzetten aan het eind bij de derde, maar toen de verloskundige zei: stop nou even met níet persen, en ik even ontspande floepte hij eruit zonder dat ik iets deed, dus dat leed was snel geleden. Ben blij dat ik thuis kon bevallen en ik kan het iedereen die het aandurft en veilig mag aanraden.
Bij m’n zoontje thuis bevallen. Was een hele fijne bevalling. Wil straks ook weer graag thuis bevallen. Tegen de tijd dat het erg pijnlijk begon te worden was het al veel te laat om nog naar het ziekenhuis te gaan voor pijnstilling. Manlief heeft mij door de laatste paar cm geholpen door mij te herinneren aan de ademhalingstechnieken van de yoga. TIP: Wij dachten steeds oooh dat duurt nog uuuren zo’n eerste kindje..... dus niet! Zorg ervoor dat je man OPTIJD de vk en kraam belt (niet pas als je persdrang hebt) en dat hij ook alvast de spullen klaarzet. Ik wilde niet meer persen omdat hij de kraam moest helpen met kruiken maken en spullen pakken (kleertjes etc). Ik zei steeds tegen de vk neeeee ik moet wachten dalijk mist hij het. En het kraambed was nog helemaal niet opgemaakt, de vk heeft nog snel het hele kraampakket op t bed gemikt.
Bij de 2e en 3e thuis bevallen. Als heel fijn ervaren! De eerste was er na een uur en een kwartier vanaf de eerste wee. En de 2e na 45 min. Idd op tijd de vk bellen, en zorgen dat alles binnen handbereik ligt. Mijn man en de vk moesten alles heel snel klaar zetten, maar alles stond wel naast mijn bed. Toen ik begon te persen was de vk nog bezig dingen klaar te zetten de kraamzorg kwam binnen toen baby er net was.
Ik heb 3 ziekenhuis bevallingen gehad en de laatste thuis. Ik zou een eventueel volgende ook wel eer thuis willen. idd wat de dames zeggen bel op tijd de vk... ik beviel in de nacht zei tegen mijn man blijf nog maar even lekker slapen ik roep wel als ik je nodig heb... vervolgens in een roes geraakt en 2 uur later man uit bed gebeld met persweeen en gebroken vliezen... zat op de wc.. hoofdje stond toen de vk gebeld... ja die kon daar natuurlijk niet tegen rijden dus de baby is bijna in de wc geboren.. mijn man kwam beneden heeft me van de wc getrokken en kon net onze t opvangen. Wel bijzonder maar met vk erbij is toch beter denk ik zo wij hadden dus ook geen bed ofzo klaar staan.. dat kon nog wel tijdens de bevalling dachten we ik had wel alles netjes bij elkaar klaargezet in dozen zodat ik tegen mijn man kon zeggen die doos zit wat we nu nodig hebben.
Hier tweede en derde thuis bevallen. Eerste in het ziekenhuis. De thuisbevallingen waren veel prettiger, wel heftig omdat ze beide super super snel gingen (beide in een half uurtje van oh dit kan wel eens een wee zijn tot het kind is er). Lekker in je eigen omgeving, niet weg moeten met de auto, geen honderd en 1 controles en wisselende mensen. Inderdaad bel op tijd de VK. Hier dus nummer twee en drie zonder VK erbij geboren, nummer drie zelfs bijna zonder mijn man erbij zo snel.
Tip: laat alles in het kraampakket zitten. Ga het niet leuk uitruimen in de commode. Anders kan je vlk alles bij elkaar gaan zoeken.
Ik ben van de tweede, derde en vierde thuis bevallen. Bij de tweede vond ik het heftig, omdat er allemaal mensen om me heen waren steeds (vk, kraamzorg, stagiaire, man). In het zkh met de eerste waren we vooral veel samen, dat vond ik fijner. Bij de derde dus iedereen uit mijn kamer gewerkt, ook mijn man. Dat was echt een zen-bevalling, zo fijn! Tot 9,5 cm helemaal alleen geweest, heerlijk. Bij de vierde wilde ik dat dus weer, maar toen kon ik me slecht ontspannen. Sowieso zat de stress nog tot in mijn kruin, omdat we een gigantische verbouwing grotendeels achter de rug hadden en pas een week ofzo op onze nieuwe kamer konden slapen. Die voelde sowieso nog niet eigen, net als de gloednieuwe badkamer. Daarnaast hielden de weeen niet meer echt op, wat bij de andere 3 wel zo was, dus ik kon geen rust meer vinden tussendoor. Tel daar kotsmisselijk zijn bij op en weer een stagiaire er bij die weigerde me langer dan 10 minuten alleen te laten, en de conclusie dat dit de minst fijne bevalling en dus echt de laatste is was geboren Tips dus: doe wat je wilt, wat jou ontspanning geeft. Ongeacht wat een ander er van vindt.
Ik ben ook twee keer thuis bevallen, en had (tenzij er een probleem zou zijn natuurlijk) ook niet anders gewild. Mijn tip is om te zorgen dat alles klaar staat volgens de instructies. Al vond ik het juist ook, zeker bij de eerste toen ik een hele nacht de tijd had, heerlijk om nog met de spulletjes te rommelen, het wiegje goed te zetten (mandje stond ondersteboven tegen het stof) en mooi op te maken, en nog een keer alles te checken. Verder, lees je goed in in wat er met je lijf gebeurt tijdens de ontsluiting en bevalling. Je lijf doet rare dingen. Ik zelf heb bij beiden overgegeven tijdens de ontsluiting. Geen punt als je weet dat het heel normaal is rond 4 en/of 7 cm. (En man wist bij de tweede dat hij me geen eten op moest dringen zoals hij bij de eerste deed, dat lag weer heel snel langs dezelfde weg in de pot). Pufcursusen heb ik niet nodig gehad, maar ik raad persoonlijk kortjakje aan om op te ademen tijdens de weeen verder had ik altijd de behoefte om ritmisch te bewegen tijdens weeen. Dat ging van wiebelen met mn tenen tijdens de eerste weetjes, via wiebelen met de voeten, wiegen met mn onderlijf, tot uiteindelijk timmeren op mans rug toen ik persdrang op moest vangen (het moment dat ik de verloskundige niet zo aardig meer vond). Verder, niets moet en alles mag. Bij de eerste heb ik het hele huis gezien tijdens de ontsluiting. Overal staan/liggen/hangen/wiegen, en tijdens de laatste centimeter of zo ook hard rondjes lopen om de salontafel. (En toen braken de vliezen voluit over het vloerkleed ). Bij de jongste had ik een korte nacht gehad en heb ik nog liggen doezelen tussen de weeen door. Toen de verloskundige bij haar tweede check besloot te blijven, ben ik vervolgens niet meer de slaapkamer uit geweest. Ik wilde geen vreemden in mn buurt, zij zat in de woonkamer, dus no way dat ik naar de woonkamer ging Bedenk en bespreek van te voren hoe je het wil, maar bedenk dat je het misschien uiteindelijk wel anders wil of de verloskundige anders beslist. Go with the flow. Bij de oudste had ik gevraagd of ze de baarkruk mee wilde nemen. Uiteindelijk heb ik het hele ding niet eens gezien, hoewel ze hem wel mee had. Na het vruchtwater incident had ik gedouched en was vervolgens poedeltjenaakt op het bevalbed gaan liggen, daar lag ik net toen de verloskundige weer kwam en volledige ontsluiting vaststelde. Ik vond het wel fijn zo op het bed, en ben er niet meer af geweest en heb geen shirt meer aan gehad. Bij de jongste wilde ik wilde zo min mogelijk interventies. Bij de tweede check in de loop van de ochtend zat ik nog maar op 6 cm, en de vk stelde voor de tweede keer voor de vliezen te breken. Eigenlijk wilde ik wachten tot ze spontaan braken, maar het zou die dag 38 graden worden, dus ik wilde liefst ook wel klaar zijn voordat de zon vol op de kamer kwam te staan. Daarna ging het ook hard Mooi was ook dat de verloskundige me na het breken van de vliezen al die tijd met rust liet. Ze moet gehoord hebben dat ik ging kotsen, maar liet het aan mij en man. Ze respecteerde mijn coconnetje, dat was echt heel fijn. Volgens mij heb ik haar uiteindelijk geroepen toen ik persdrang kreeg. Als je bijna aan de bak moet, bouwt de verloskundige een half ziekenhuis op naast je bed. instrumenten, reanimatieset... niet schrikken, het is voornamelijk voorzorg. Ennnn... geniet ervan dat je na je bevalling nergens heen hoeft! Je kan lekker op bed blijven en (als je bv geeft) je eerste voeding doen, en dan ga je eens douchen, waarna je in je fris verschoonde bedje kruipt met je kindje de komende dagen hoef je niet met je beurse onderkant in de auto, niet in je joggingbroek in een rolstoeltje met je maxicosi op schoot, gewoon aantutten in je nachthemd in je eigen kamer en huis