Bedankbrief moeder Ruben en Julian

*slik*

Even traantjes wegpoetsen

 

Het blijft zo verdrietig allemaal, ik heb er nog steeds geen woorden voor:'(.

 

Poeh heftig, wat vreselijk moet dit zijn voor deze vrouw elke dag weer het gemis.

 

Wat een gemis. Ze komt over als een zeer sterke vrouw!

 

Heftig, en kippevel.

 

*slik*

Brok in mijn keel

Wat knap dat die vrouw nog overeind staat....ze lijkt me heel sterk maar ondertussen gaat ze kapot door een groot verdriet.
Haar 2 mooie kinderen elke dag weer opnieuw moeten missen is ondragelijk.

 

Ja heel triest allemaal. Had de brief op fb gelezen.

 

Ik was gister ook echt verdrietig toen ik dat bericht op haar facebook las over de verjaardag van Ruben.. Ik kan me, gelukkig, op geen enkele manier voorstellen hoe zij zich moet voelen. Wat een gemis en wat een verdriet..

 

Wat een onmenselijk verdriet.. dat zij nog verder kan leven snap ik niet.. echt verschrikkelijk dit..

 

Ongelooflijk wat zij moet dragen..

 

Pff.. Eerlijk gezegd weet ik niet of ikzelf nog wel zou willen leven zonder mijn kinderen!

Wat een sterke vrouw is dit!