Heb nog wat toegevoegd aan mn tekst! Het nuchtere gevoel is haast een afstandelijk gevoel alsof het niet over mij gaat, ik zeg ook vaak "het is toch niet raak" niet dat ik dat niet wil, maar meer uit zelfbescherming! Mn man word er helemaal moe van die heeft zoiets van wil je t dan niet of zo? Of hoop je dat t niet raak is? Dat is niet zo ik vind t niet eng, of leuk, heb geen hoop, ik zie het wel hoe het allemaal komt. Ergens heel diep, ver ver ver ver ver weg zit er echt wel een sprankje hoop ver weg gestopt, maar die heb ik heel goed weg gestopt
@Marsonny, ja die eerste keer is altijd weer spannend. Je zult merken dat het steeds makkelijker gaat. Hopelijk is het meteen raak deze ronde! En dat je zo "eng" nuchter ben, snap ik wel is echt om jezelf te beschermen. @Lex, dus maar gaan testen. Ik test zelf niet en ben ook niet van plan om dit te gaan doen. We gaan het gewoon vaak gezellig maken . @Mosa, hoe is het met jou? Nog steeds zo'n honger? @Angelica, ik denk dat je nog te vroeg bent hoor om te testen. Laat je niet gek maken! Wanneer ga je weer testen? Zo ik heb alle muren in de huiskamer geschuurd. Wat een rotklus zeg. Heb nu veel last van mijn CTS, bah.
Lex, op zich wel handig om een keertje ovulatietesten te gebruiken, dan weet je tenminste op welke dag je eisprong is. En met een regelmatige cyclus, is je eisprong vast iedere maand op (ongeveer) dezelfde dag. Succes ermee! Marsonny, is wel herkenbaar wat je schrijft. Ik denk dat het puur uit zelfbescherming is dat je denkt dat het toch niet raak is, als je jezelf maar probeert voor te houden dat je toch niet zwanger bent, is de teleurstelling misschien kleiner als je daadwerkelijk niet zwanger bent. Maar het blijft natuurlijk gewoon rot als je ongesteld wordt, terwijl je zwanger wilt raken Dat is ook het vervelende aan het zwanger willen worden, die onzekerheid! Je moet eerst maar zien of het uberhaupt lukt, en als het lukt, moet je maar weer afwachten of alles goed gaat. Je hebt er zelf helaas geen controle over, dat maakt het frusterend vind ik. Oh, mijn dochter wordt wakker, ik moet gaan!
Machtelt, goed bezig geweest dus! Wel balen van je CTS, maar schuren is sowieso zwaar werk! gaan jullie morgen weer verder klussen? En hier gaat het goed, maar idd nog steeds ontzettende honger En daarbij vaak een weeïg gevoel, maar de worteltjes gaan er hier in een rap tempo doorheen Nu moet ik echt gaan
@Angelica, veel plezier bij je oma! Ben benieuwd zondag... @Mosa, hahaha worteltjes das wel gezond, het kan slechter . Mijn man gaat morgen klussen. Zelf weet ik al dat ik morgen niks kan. Die CTS is echt niet meer leuk. Ik moet eigenlijk geopereerd worden, maar wil dit niet. Ik begin wel weer te twijfelen hierover...
@Machtelt: CTS is dat Carpaal Tunnel Syndroom? Mijn broer heeft dat ook. Is inderdaad heel vervelend! Zeker als je zoveel moet klussen. Tja, dat testen die ik inderdaad 1 maandje om te kijken waar mijn eisprong zit. Maar ga niet het risico nemen om alleen dan te klussen hoor We gaan het inderdaad vaak gezellig maken. (alhoewel gezellig, hele huis staat vol dozen, haha) Fijn weekend allemaal!
@Lex, ja CTS staat voor carpaal tunnel syndroom. "Kadootje" van zwangerschap van Thijs, normaal gaat dat weg alleen bij mij dus niet. Ik moet geopereerd worden maar wil dit niet. Ben zo bang dat er iets fout gaat en ik nooit meer gitaar kan spelen. Is je broer geopereerd? Nou volgens mij kan het tussen de dozen best gezellig zijn hoor !
Angelica, ik hoop dat de test zondag wel positief is! Machtelt, ik zit bewust aan de worteltjes hoor Beter dat dan ongezonde dingen, alhoewel die wel lekkerder zijn En echt balen van die CTS! Is de kans op complicaties groot dan, na zo'n operatie? Lex, veel plezier dan maar
machtelt, mijn ouders zijn er aan geopereerd en hebben nu nergens last van. Mijn schoonheidsspecialiste heeft acupunctuur gedaan en is er nu ook van af. Hier geen goed gevoel en ik wacht nu op mijn ongi. Dinsdag een gesprek met mijn arts over hoe nu verder Fijn weekend meiden
@Angelica, wat balen zeg! Hopelijk heeft je gevoel het fout. @Mosa, heel goed van je om die worteltjes te eten en helemaal nu, nou de winkels helemaal vol lekkers liggen. Toen ik zwanger was van Thijs had ik een mandarijnenkik en later móest ik havermoutpap eten. Ja, je gaat gekke dingen doen . Even over mijn CTS. Na de bevalling kwam ik erachter dat het niet goed was. Ik dacht een paar keer naar fysio te moeten, maar werd naar de neuroloog gestuurd. Die wilde opereren. Thijs was toen 3 maandjes en dat betekende dat ik zeker 3 weken niet voor hem kon zorgen. Ik moest al huilen bij de gedachte. Ik heb toen wel spuiten gehad, deze hebben 3 maanden geholpen. Ik ben daarna bij fysio terecht gekomen en heb daar een intensief programma gevolgd, tractietherapie. Dit hielp lichtjes. Ook heb ik toen accupunctuur gehad, maar hielp ook niet. Nu zit ik in dilemma. Zoals het nu gaat is het nog net te doen, maar moet wel veel dingen laten. Ik ben allergisch voor hechtingen, bleek na de bevalling. Alle hechtinge losten op en had een ontstoken wond, daar beneden . Dus dat maakt zo'n operatie lastiger. Ook ben ik erg bang dat áls het fout gaat ik niet meer giraar kan spelen en dat is mijn grote passie. Mijn man vindt dat ik nu echt naar de dokter moet. *zucht*
@Machtelt: ja mijn broer is eraan geopereerd jaren geleden. Toen ging het op zich wel, maar tennissen bijv ging niet meer. Nu is hij er toevallig vorige week weer aan geopereerd omdat het weer heftig terug was gekomen. Maar ja, als je alergisch bent voor hechtingen wordt het wel lastig! @Angelica: ik hoop zo voor je dat je gevoel verkeerd is en dat je een mooie roze test hebt morgen! Nou, ik ga weer verder met inpakken
Angelica, o jee, geen goed gevoel, baseer je dat ergens op? Hopelijk klopt je gevoel in ieder geval niet!! Ga je morgen nog wel testen? Machtelt, tijdens Veda's zwangerschap was ik helemaal gek op pannenkoeken Dat hebben we vaak gegeten! Heel lastig, wat je met de CTS moet doen! Maar is de kans dat het daadwerkelijk niet goed gaat groot dan? Heb je dat weleens aan een arts gevraagd? Maar ik kan me je dilemma heel goed voorstellen! Maar je hele leven met pijn rond blijven lopen en dingen moeten laten, is natuurlijk ook absoluut geen pretje! Lex, succes met inpakken dan maar All, een stressvol dagje gehad hier, ik was mijn portemonnee kwijt En ook echt kwijt! Dus mijn bankpasjes geblokkeerd, en vanmiddag kregen mijn ouders een telefoontje van iemand die mijn portemonnee op straat gevonden had Diegene was een hele tijd bezig geweest om iets van mij te achterhalen aan de hand van mijn rijbewijs en pasjes in mijn portemonnee en uiteindelijk waren ze achter het adres van mijn ouders gekomen (ergens zullen ze dus nog wel een oud adres van mij hebben, ik woon al bijna 7 jaar niet meer thuis). Dus ik dolgelukkig natuurlijk Komende week maar even een bloemetje naar die mensen brengen!
@Mosa, fijn dat je portemonee weer terecht is. Geluukig dat de vinder je heeft kunnen achterhalen. Zo, ik ga me klaarmaken voor mijn optreden. Ben een beetje zenuwachtig. Fijne dag allemaal!
heel mooi wit, woensdag is eigenlijk mijn test dag. wel nog een hoge temp 37.2 ik ga dinsdag hcg prikken en daar krijg ik de uitslag dan ook van. Gelukkig belt mijn eigen arts en dat vind ik wel prettig. heel stieken blijf ik hoop houden, ik heb gewoon het gevoel of ik ongi moet worden. wel viel me net op dat mijn plas heeeeeeeeel troebel was. Ik blijf toch een beetje hoop houden mosa fijn, dat je portemonee terecht is
Ik 'mag' me ook maar melden in dit topic. Vorige week zondag was ik nog in blijde verwachting, afgelopen maandag kreeg ik met de 2e echo te horen dat het kindje niet meer leefde en dinsdag heb ik een curettage gehad. Net als bij Machtelt gaf mijn lichaam geen enkel signaal dat het niet goed zat. Ik was misselijk, had obstipatie en kreeg mijn broeken niet eens meer dicht door mijn opbollende buik. Heb na de curettage 2 dagen wat krampen in mijn buik gehad en nu voel ik niets meer, heb ook geen enkel bloedverlies gehad. 8 december heb ik een afspraak bij de gynaecoloog om te bespreken of ik ooit nog weer zwanger zou mogen worden maar eerlijk gezegd staat mijn hoofd nu ook echt nog niet naar een nieuwe zwangerschap.
tesske, vreselijk. heel veel sterkte de komende tijd. Maar waarom mag je misschien geen kinderen meer krijgen?
Machtelt, hoe ging het vandaag? Angelica, toch een witte test, balen hoor Toch blijf je nog hoop houden lees ik, dan hoop ik nog even met je mee! Tesske, wat een verdrietig verhaal En helemaal rot dat je geen enkel signaal kreeg van je lichaam dat er iets niet goed was. Helaas is dat herkenbaar voor de meesten van ons. Wel fijn dat je lichamelijk geen last meer hebt van de curettage, alhoewel je emotioneel natuurlijk nog veel moet verwerken. Heel veel sterkte de komende tijd! Julia, morgen heb jij weer een echo toch?! Hoe laat? Wat spannend zeg, ik duim heel hard voor een mooi kloppend hartje!!!
Angelica ik ben zwaar astma patiënt en gebruik heel wat medicatie die ik tijdens een zwangerschap bijna niet mag gebruiken. Tijdens mijn 1e zwangerschap werd ik heel erg benauwd en heb ik veel in het ziekenhuis gelegen met zuurstof en de hele mikmak. Uiteindelijk kreeg ik pre eclampsie en moest ik eigenlijk bevallen omdat het heel slecht ging met de baby in mijn buik. Ik was zelf echter zo slecht te pas door de benauwdheid dat ik een narcose niet aan kon en ook niet natuurlijk kon bevallen. We hebben toen moeten kiezen om mijn kindje nog te laten zitten met het risico dat ze zal overlijden. Toen heb ik direct allerlei medicatie (waaronder hoge dosering prednison) gekregen via infuus en toen dochterlief 3 dagen later niet meer bewoog hebben ze de bevalling ingeleid en ben ik middels ruggenprik bevallen. De artsen verwachten dat mijn dochter zwaar verstandelijk en lichamelijk gehandicapt zou zijn door het lange zuurstof en voedingsstoffen tekort maar 'gelukkig 'was ze alleen veelte klein en heeft ze een longaandoening waardoor ze vaak longontstekingen heeft. Ze gebruikt nu al ruim een jaar preventief dagelijks antibiotica en prednison en dan gaat het aardig goed, gebruikt ze dat niet dan ligt ze bijna maandelijks in het zh met een fikse longontsteking. De kans dat ik bij een 2e zwangerschap weer zo benauwd zou worden en hoge bloeddruk zou krijgen was vrij klein vandaar dat we het aandurfden. Maar toen ik zwanger was werd ik al voor dat ik de test deed heel benauwd, kreeg een longontsteking en vanaf de 8e week steeg mijn bloeddruk. Die zwangerschap liep dus uit op een miskraam maar de kans dat een 3e zwangerschap ook niet goed verloopt is best groot. Vandaar dat we 8 december een gesprek hebben in het ziekenhuis over hoe en wat. ( zo dat was een heel verhaal...)