Ken iemand die hetzelfde heeft meegemaakt, ook even oud kindje. Haar kindje was heel veel bij opa en oma. Geloof me, van dat veel bij opa en oma zijn houden ze niks over! En toch ook je man meer laten doen.
ik lig hier nog steeds en op zich gaat het goed. ik word voorbereid op het slechtste (vroeggeboorte) maar ga uit van het beste (week 37) mijn zoon heeft het super bij opa en oma, volgende week lekker bij papa (eigen idee van papa ) en die week daarna naar andere opa en oma. mijn gemis naar mijn zoon is minder belangrijk dan zijn afscheid nemen van mij in het ziekenhuis dus daar trek ik me aan op.
Ik lees het nu allemaal, maar wat spannend hoor! Ik kan me voorstellen dat het lastig rond te breien is, maar probeer maar van dag tot dag, van week tot week te leven. Je bent alweer bijna op de helft van deze week, en dan komt er bij week 26 weer zo'n magische grens waarbij de levensvatbaarheid weer een stuk dichterbij komt. Voor je zoontje is het even geregeld voor zo lang het moet duren, dus ontspan en geef je maar even over aan hoe het nu gaat, voor je tweede spruitje! Beterschap!