Hoi allemaal, Mijn zoontje is al vrij lang van het uiten van zijn eigen mening geweest. Sinds dit weekend spant het de troon. Alleeees is NEE! J. we gaan je schoenen even aantrekken. NEE! J. we gaan je jas aan doen. NEE! J. mag mama een kus? NEE! Bordje is leeg dus ik wil zijn bord weg halen, weer een keiharde NEE. Ik geef zijn bord terug, 10 seconden laten zegt meneer, op en geeft mij zijn bord. Wanneer ik dan ook gewoon zijn schoenen en jas aan moet doen omdat we weg moeten, rent hij weg of gooit hij zichzelf op de grond. Gevolgd door de houdgreep omdat ik alleen dan zijn jas/schoenen aan krijg. Is dit herkenbaar? Ik had begrepen dat die fase pas met 2 jaar kwam, of is dit nog maar een voorproefje op wat nog komen gaat?
Hier ook zo'n vlotte Nee roeper (17 maanden) Als hij iets niet wil is het inderdaad NEE NEE NEE en hevig met zijn armpjes heen en weer maaien. Stiekem vind ik het wel een grappig gezicht.
Haha ja mijn zoontje kijkt er dan ook nog eens heel erg ondeugend en uitdagend bij. Soms moet ik echt even weglopen zodat hij niet ziet dat ik er van in de lach schiet .
Nee, joh, dat denkt iedereen, omdat er altijd geroepen wordt: Ik ben twee en ik zeg nee. Maar dat is zo, omdat ze dan op de piek zitten en voor die tijd dus al lang en breed begonnen zijn.... Dus nee, heel normaal dat het nu al begint En bereid je voor: het wordt heftiger
Haha heel herkenbaar.. Dame hier van 15 maanden heeft deze trekjes regelmatig en dan vooral die mooie ondeugende kop erbij... Wegrennen, nee schudden en dingen weigeren is hier orde van de dag. Ze weet zelf ook wat wel en niet mag. Als ze naar de net nieuw geplaatste gordijnen loopt schud ze al nee.. Dus ze weet al goed wat het betekend
Hier met 14,5 maand ongeveer! Ik eerst nog zeggen dat ze het nog niet snapt want dat zou pas met twee zijn... Maar mooi dat ze het wel snapte! 'Papa kus?', 'nee' en dan ook haar hoofd weg draaien. 'Wil L wat water?', 'nee' en ook wegdraaien. Moet er ook wel om lachen hoor. Maar hier nog niet gehad dat ze echt tegenstribbelt en nee zegt... Nog niet tenminste.
Fijn om herkenning te lezen, gelukkig kunnen we er stiekem om lachen . En nog heftiger? Ik ben benieuwd waar het dan gaat eindigen.
Hier is het ook al een paar maanden aan de gang. Als het over eten gaat is het "ja", en verder is alles "nee"... Kan er vaak wel heerlijk om lachen. Vraag me wel af hoe erg het gaat worden maar dat merken we vanzelf
Haha ja ik heb ook regelmatig dat ik denk nee ik moet streng blijven ze moet bijv nu een schone luier maar dan moet ik zo hard lachen om die ondeugdelijke blik en de lach van haar als ze dan zogenaamd weet te ontsnappen
Dit dus ... Mijn jongste kon nog helemaal niet praten, maar al wel het hoofdje schudden en werd vanaf 15 mnd al af en toe lekker dwars. En dat werd steeds meer...
Hahahah herkenbaar. Ik wordt er ook gek van! Wil je wat drinken? NJEH gaan we naar de winkel? NJEH Mama breng jou naar bedje toe! NJEHNJEHNJEH!!! Wil je een koekje? DA! Whahahahaha. Ik lach er nu wel op maar is soms wel vermoeiend zo'n NJEH dagje
Mijn zoontje van 19 maanden riep "boos" van het weekend zijn eerste meer woordig zinnetje... "nee!!!, ik wil niet zitten!!" Okee dan
Oh wat fijn om te lezen dat ik niet de enige ben die hiermee te maken heeft (dl is 17 maanden) en er soms knettergek van word! Ze wil dat ik haar van alles aangeef, dan wil ik iets geven en is het nee schudden tot ik het weg leg. Zo ga ik honderd dingen af om uiteindelijk bij item nummer 1 uit te komen wat ze dan toch wilde hebben. Zucht.. En als ik het niet snel genoeg 'raad' wat ze wil dan wordt ze toch driftig! Wild zwaaien met haar armen en (zeker als ze moe is) snel huilen/boos worden. Dat boos worden is ook nieuw. Bij alles wat ze niet wil wordt ze enorm boos, soms herken ik haar gewoon niet. Echt een driftkikker. Luier verschonen is gillen, zichzelf helemaal slap maken als ik haar optil. Echt een uitdaging soms. Vaak moet ik er ook wel om lachen, maar probeer altijd serieus te blijven naar haar toe. Soms omdat ze dingen doet die gewoon niet mogen, maar ook omdat ik niet wil dat ze denkt dat ik haar uitlach. Want ondeugend is ze ook steeds meer. Ze weet heel goed wat wel en niet mag, maar toch b.v stiekem een rol wc papier weg pikken en overal plukjes wc papier achterlaten. Terwijl ze best een paar wc papiertjes in het toilet mag gooien (vind ze leuk, wc papier scheuren) maar niet door het hele huis. En dan heeft ze de grootste lol! Die lach daar smelt ik dan weer van en dan is het alweer vergeven hoewel ik dan soms baal omdat ik net gestofzuigd heb. Sinds ze het woord "koek" kan zeggen is het de hele dag door wijzen en roepen "koek koek". Echt heel grappig, maar als ik niet reageer of zeg dat ze nu even geen koek mag/krijgt dan gilt ze de hele buurt bij elkaar. Want ze wil iets, en ze wil het nu. Ook het slaan heeft ze (helaas) ontdekt. Als ze iets pakt wat ze niet mag pakken en ik wil het vervolgens uit haar handen nemen dan slaat ze me als ik het afpak. Ik zeg dan dat slaan niet lief is en pijn doet maar dat ze wel mag aaien. Dan pak ik haar handje, wrijf over m'n haar en zeg "mama aaien". Meestal zegt ze me dan na terwijl ze over m'n haar heel wriemelt, maar tot nu toe lijkt het weinig tot geen effect te hebben op het minderen van slaan. Zeker niet als ze moe is. Dat vind ik best jammer soms want iets anders zou ik me niet kunnen bedenken om het haar uit te leggen. Zijn er onder jullie ook moeders met een dreumes die vanaf het naar bed gaan 's avonds tot een uur of 10/11 aan het krijsen/huilen is, en vaak 's nachts ook veel krijst en amper te kalmeren is? Dl slaapt op het moment maar zo'n 5/6 uurtjes omdat ze dus de rest van haar normale slaaptijden (normaal van 8 tot 8/half 9) aan het krijsen of huilen is. En ik heb geen idee wat er is, of wat ik (nog) kan doen. Ze kan heel goed aangeven of en waar ze pijn heeft, d.m.v ja knikken op de vraag heb je pijn en waar dat wijst ze aan. Maar als ik haar moet geloven heeft ze van top tot teen overal pijn. De ene avond gaat zoals eerst, direct slapen, de andere avonden krijst ze dus alles bij elkaar. En niks werkt dan. Overdag is er niks aan de hand, slaapt en eet prima, is heel vrolijk en actief.
O heel herkenbaar! Dl is hier een pittige tante en steekt vanaf haar geboorte haar mening niet onder stoelen of banken! Het luierdrame hebben we hier ook, sommige dagen gaat het goed, maar meestal is het een hele worsteling om te verschonen. Met een plasluier gaat dat nog wel, maar bij poep is het echt een uitdaging💩🙈 Slaan doet ze niet, hier wordt er met alles gegooid wat ze kan vinden wanneer er iets niet mag. Voor de nacht zou ik misschien toch langs de ha gaan om zeker te zijn dat er niks is. Dl heeft een periode gehad, overdag gewoon vrolijk en snachts drama. Ze bleek een dubbele oorontsteking en een luchtweginfectie te hebben... Dus echt wel reden om te huilen. Over nee: dl praat nog niet, nou ja, ze praat wel, maar wat ze zegt geen idee! Het enige woord wat ze kent is het woord NEE! Hahahaha!
Dat zagen we hier bij oorklachten. Beide meiden hebben veel ontstekingen gehad, maar hadden ook last van veel druk op het trommelvlies. Dat laatste ziet alleen een KNO-arts goed, huisartsen en kinderartsen zien dat massaal over het hoofd. Slaapjes overdag gingen dan goed, want die waren zo kort dat de druk op de oren niet teveel opbouwde, maar 's nachts was het, na altijd eerst een uur of 2-3 ononderbroken slapen, dan steeds mis. Pijn aangeven is voor jonge kinderen lastig: ze maken nog weinig onderscheid in lichaamsdelen en pijn is voor hen dan zo allesoverheersend aanwezig dat alles dus zeer doet. In jouw geval zou ik dus een afspraak met de huisarts maken en als die niets ziet, eens zien of je een verwijzing KNO kunt krijgen.
Herkenbare verhalen hier! Mijn meisje is bijna 18 maanden en ook al een tijdje in de nee fase. Ze zegt het nog niet echt maar schud wel heel vaak met d'r hoofd. Zet het ook wel op een overdreven geschreeuw als ze bijv haar schoentjes of jasje aan moet als ze naar buiten wil. Of als ze in de kinderwagen of autostoel moet. Niet altijd maar ze heeft zo haar momenten. Ook zijn de driftbuien begonnen. Als IK een keer nee tegen haar zeg, als ze bijv een koekje wil terwijl ze net 5 minuten geleden gegeten heeft dan kan ze zomaar ineens gaan huilen, gillen, schreeuwen. Ze is dan ontroostbaar, wil niks van me weten, duwt me weg. Dus dan laat ik haar maar even (nou ja even... heeft wel eens 1,5 uur geduurd) Meestal als ze dan weer rustig word dan kan ik haar weer optillen zonder getrapt te worden en kan er vaak wel weer een kusje en een knuffel vanaf. En dan is ineens alles weer goed.
Zoontje van 1,5 jaar kan nog geen nee zeggen, dus dat scheelt Hier wordt alles met een ja benatwoord, dus dat is ideaal
Hier wordt zelden nee gezegd, maar wordt er wel driftig met het hoofd geschud Ergens wel aandoenlijk, maar ze kan er zo vreselijk boos bij kijken dat het hilarisch wordt (en ik dus echt mijn best moet doen om niet te gaan lachen). Hier werkt het nog wel dat als ik haar na ga doen (dus ook heel boos kijken en nee schudden), dat ze de humor er nog wel van inzien ... en dan klaart ze ook wel direct op.