Ik dacht eraan om een foto van het artikel van die verdrietige oma te maken.. En dit hier te plaatsen... Vond het echt zielig voor haar. En misschien goed om te lezen voor sommige 'schoondochters' Alleen vind ik mijn Libelle nergens meer..
Over een moeder die zich niet welkom voelt bij haar schoondochter.. Dat haar kleinkind een vreemde is omdat zei niet onverwacht op bezoek moet komen.. Maar op afspraak.. Ouders van schoondochter niet.. Alle cadeaus die ze met liefde geeft ziet ze nooit meer iets van.. Haar zoon die staat achter z'n vrouw en zegt gewoon.. Tja ze trekt gewoon meer naar haar eigen familie.. En er is niets wat de oma kan doen.. Ze is er ongelukkig door maar schoondochter vind t best zo.
Ik vind dit eerlijk gezegd een beetje een onnodige uitspraak. Alsof het probleem alleen bij de "schoondochter" te vinden is.. Ik heb zo mijn eigen goede redenen dat het niet goed klikt met mn schoonmoeder.
Daarom staat er dus ook sommige schoondochters.. Ik snap ook wel dat het niet altijd alleen maar aan schoondochter ligt.. Maar ik denk in veel gevallen ook wel... Ik vond het gewoon een mooi geschreven stukje... En de schoondochters die het van hunzelf weten gaan er misschien wat over nadenken..
Goh hebben wij dezelfde?? Precies Et verhaal van ons. Ik ben er mee gestopt als ml niet meer wil waarom moeten wij er dan ruzie over hebben dat hij moet bellen of langsgaan. Voor ons is t gewoon klaar. Nu speelt er ook heel veel meer dus dan maar geen opa en oma aan die kant. Gelukkig is ons ventje nog klein en weet hij straks niet wat die mist.