Bosi: herkenbaar van de rijtjes op noemen. Hier is zoon daar ook niet goed in. In groep 1 en 2 heb ik met hem veel geoefend met picto's en planborden om dingen inzichtelijk te maken voor hem. De dagen van de week kent hij nu alleen nog aan de kleuren. Het rijtje maandag, dinsdag ... is nog steeds moeilijk. Ik hoop voor jullie dat school er straks (en misschien nu al) actief aan mee wil werken. Lovewinnie: voor jouw zoon is het nog eens extra moeilijk zo te lezen. Zit hij op een reguliere basis school en hebben zij de tools wel voor beelddenkers? Tot voor kort koppelde mijn zoon de letters ook nog steeds aan de plaatjes. Je hoorde hem dan zeggen "oog" dus het is de letter g en daarna pas las hij het woord wat er stond. Taby: dat doet mijn zoon ook heel erg, beginnen met een zin en dan zelf invullen wat er daar na zal komen. en helemaal als er ook nog plaatjes naast staan in een boek. Op internet is er best veel te vinden over beelddenkers. Daarin lees je ook vaak dat er sneller (onterecht) aan dyslexie wordt gedacht. Flutterby: wat fijn dat je er dingen in herkent en er wellicht wat mee zou kunnen. Ook hier wordt aan ADHD gedacht bij mijn zoon maar in dit verhaal had ik ook het idee dat mijn zoon werd beschreven. Amdaa: ook al zo'n fijne school. Ik heb me er eerlijk gezegd in vergist bij de school die wij hebben gekozen. Zij vertelden wel dat ze kinderen op hun eigen niveau laten werken en aanspreken maar in de praktijk is dat toch wel heel anders. Ik hoor van veel ouders dat hun kinderen juist erg bezig zijn met de verschillen in de klas en zich daardoor juist onzeker gaan voelen. Ik vind het heel slecht! Dat jouw zoon goed kan lezen is wel een enorm voordeel. De beschreven instructie is een goede oplossing.
als ik dus samenvat: een beelddenker vormt juist makkelijk eigen beelden in het leren, dus heeft juist geen beeldend steun nodig. het bestaan van beelddenkers gaf de mensen het idee om beeldsteun bij het leren toe te voegen om degenen te helpen die auditief moeilijk leren(jonge kinderen en anderen). als het goed is is een beelddenker juist iemand die auditief, verbaal etc informatie makkelijk kan omzetten in eigen beelden. iemand die daar moeite mee heeft(dus kant en klare beelden nodig heeft bij het leren) is juist waarschijnlijk geen beelddenker.
Dit komt inderdaad overeen met hoe ik het ervaar. Ik kan bijvoorbeeld niet tegen boekverfilmingen (buiten de normale ergernissen) omdat wanneer het 'officiële' beeld niet overeen komt met 'mijn beeld', ik compleet in de war raak en ik helemaal kriegel wordt. Zo ook met bijv strips, ik wil mijn eigen beelden! Maar zo was ik er laatst ook heilig van overtuigd dat ik een film had gezien, en dat bleek weer een boek te zijn wat nooit verfilmd was
Belize: ik had nog nooit van beelddenken op deze manier gehoord dus voor mij is het niet mee doen aan een hype of trend. Toen ik erover las was het herkenning op heel veel gebieden. En dat is heel erg fijn als je ziet dat het niet goed gaat met je kind. En dan bedoel ik niet alleen op gebied van achterstand in lezen of rekenen. Wij zijn al vanaf begin dit jaar bezig met het gedrag van onze zoon in de klas. Ik probeer zo min mogelijk voorbeelden te geven omdat mijn vraag niet is of mijn zoon een beelddenker is of niet. Dat kunnen jullie niet zien en die discussie wil ik ook niet voeren. Voor ons is het iets wat wij willen bekijken bij onze zoon en hopen natuurlijk dat hij er iets aan gaat hebben. Zo niet gaan we verder kijken. Onze zoon heeft al een heel traject achter de rug met begeleiding van Bartimeus. Hij was slechtziend maar valt nu met zijn 50% zicht buiten de grenzen. Als ik iets van deze periode heb geleerd is dat je zelf initiatief moet nemen mocht je wat willen. Omdat in groep 1 en 2 de focus lag op zijn zicht, zijn andere dingen blijven liggen die zeker wel opvielen maar er werd steeds gezegd dat "dat" wel goed kwam want hij is nu eenmaal pienter. Nu zien we dat hij er last van heeft op verschillende vlakken. Misschien zitten we niet op de goede weg, misschien komt het vanzelf maar we doen liever nu iets dan straks spijt hebben dat we niet eerder iets hebben gedaan. Ik ben wel degelijk blij met je input in dit topic. Ik wil mij niet blindstaren hierop en ik moet er ook vertrouwen in hebben dat sommige dingen tijd nodig hebben. Het zet mij ook weer even terug op aarde zeg maar.
beau; natuurlijk zit je hier niet omdat het een trend is. dat bedoelde ik ook helemaal niet. maar goed, als een idee trendy gemaakt wordt dan heb je tegelijk zoveel mensen die het aanbieden; boeken,blogs etc dus opletten, ervoor zorgen dat je bij een deskundige bent. dat bedoelde ik. mijn zoontje heeft moeite met zich te organiseren(volgens zijn juf dit jaar) en hij kreeg een rups (beeld materieel) om zijn werk en zijn gedachten etc goed te leren organiseren. maar dat is niet zo makkelijk in te zetten. dat soort dingen doet de pedagoge bij zoontje, die de school/juffen met mijn zoon helpt. niet de juf zelf. ik weet niet hoe die rups werkt. maar het werkt wel. dus sommige dingen werken echt is mijn ervaring, en je hebt een heleboel die niet werken of onzin is om in te zetten. je houding vind ik erg goed dat jij het echt van vele kanten wil bekijken en iets zoekt dat wel werkt voor je kindje. echt een goede houding.
Ik ben ook een beelddenker en ervaar het zoals jij het zegt. Ik kan wel auditief leren maar alleen omdat er beelden bij in mijn hoofd komen, ik leer de beelden dus. Ik kwam er achter toen ik op het gymnasium onmogelijk Grieks kon leren. Mijn hoofd heeft geen referentie voor een taal die anders geschreven wordt en door rijtjes hardop te stampen kan ik dus niet leren. Dus Grieks bleef een zesjes vak. Trauma Maar ik heb beelddenken dus nooit als een probleem ervaren en snap ook de problemen niet die er tegenwoordig rondom geschetst worden.
Voor J. zijn vehaaltjessommen dus makkelijker omdat ze zich daar makkelijker een beeld bij kan vormen, de sommen zelf zijn talig. Dat je zelf geen of weinig problemen mee ervaart is natuurlijk super fijn, maar het betekent niet dat het bij iedereen zo zal zijn. Er zijn ook mensen met ADHD en autisme die weinig problemen ervaren, maar dat betekent helaas niet dat dat voor alle mensen met ADHD of autisme geldt. (Maar misschien bedoel je dat ook niet. )
Wat ik eigenlijk bedoel is dat ik het problematisch vind dat het als 'afwijkend' wordt gezien. De maatschappij is talig ingericht. Laat je kind zelf ontdekken hoe talen en beelden samenhangen. Pas de leergang niet aan aan het kind. Dat doet de maatschappij later ook niet. Door de nadruk te leggen op 'anders' ben ik bang dat je een probleem creëert waar het niet bestaat. Als je gelooft dat je anders bent dan de rest heb je ook altijd een excuus waarom het niet lukt, terwijl het m i oorspronkelijk geen probleem was. Ik maak nog dagelijks mee dat mensen mijn gedachtengang en denkproces niet kunnen volgen terwijl het voor mij volledig logisch is. Door de beelden die ik zie leg ik andere verbanden. Echter, omdat de de mensen mij niet snappen heb ik de verplichting het zodanig te vertellen dat een niet beelddenker het ook snapt. En niet te verwachten dat zij zich aanpassen. Ik ben nu eenmaal in de minderheid en heb daarmee de plicht te leren hoe 'hun hoofden' werken in plaats van dat zij mij begrijpen
Ik hoop trouwens niet dat je beelddenken in het rijtje ADHD of autisme schaart? Het zit (nog) niet in de DSM hoor Maar even serieus: het is echt geen ziekte en ik zou het jammer vinden als je kind zich anders of afwijkend gaat voelen.
Ik ben van mening dat iedereen anders is en dat je voor iedereen moet zoeken naar een passende aanpak. Daarnaast geloof ik dat je jezelf pas als 'anders' gaat ervaren tov 'normaal' als er een probleem is en dus niet andersom. Maar juist door iedereen als individu (en dus anders) te zien en te proberen het onderwijs aan te laten sluiten, kun je die problemen voorkomen. Als volwassene kun je je veel beter aanpassen en je veel beter inleven in anderen, dat kun je van kinderen nog niet volledig verwachten. Tuurlijk moeten ze dat leren, maar dat doen de meesten ook heus wel in de loop der jaren (door hersenontwikkeling en door ervaringen). Ook heb je als volwassene meer vrijheid mbt het zoeken naar een baan die bij je past ed, kinderen hebben het te doen met de school waarvan wij denken dat het bij ze past of die toevallig in de buurt is.
Het waren voorbeelden... Ik zie beelddenken niet als stoornis, zelfs niet als probleem. Ik vind het een verrijking. En dus vind ik het jammer dat onderwijs er niet meer op inspeelt en er gebruik van maakt.
Ik hoop niet dat iemand dit überhaupt aan zijn (basisschoolleeftijd) kind vertelt. Daarnaast denk ik dat de meeste mensen gewoon een term zien die ze kunnen koppelen aan een bepaalde eigenschap, net als (hoog)gevoeligheid. Dat zijn karakteristieken/eigenschappen die een deel zijn van ons, geen aandoening oid.
Belize: dank je voor je lieve woorden. Wij willen inderdaad alle kanten bekijken voor onze zoon om dingen voor hem makkelijker te maken. En dan liever eerst dit uitzoeken, kijken of hij daar "simpele" dingen uit kan halen om hem te helpen. Het stukje "trend" begreep ik wel. Maar daar is ook een eerste kennismaking voor nodig. Wij wisten niet dat daar zo veel over geschreven wordt nu. Juul: fijn dat jij weinig problemen bent tegen gekomen, respect daar voor. Mijn man is ook beelddenker. Eigenlijk valt het kwartje voor hem nu pas echt. Onder andere omdat hij ook slecht was in rijtjes leren kreeg hij een lbo advies. Hij heeft een iq van 140. Hij heeft het op eigen houtje gered en heeft een prima baan nu waar hij zijn kwaliteiten kan laten zien. Maar stel nou dat er handvatten gegeven kunnen worden aan dit soort kinderen dan is dat toch alleen maar super fijn. Ik zie daar niets slechts in. Ik zie het niet als afwijking, probleem of anders. Zou het ook nooit zo benoemen naar mijn kind. Net zoals ik zijn visuele beperking nooit als afwijkend of probleem naar hem heb benoemd. Waar ik andere kinderen verschillen heb horen benoemen hoor ik dat nooit van mijn kind. Ik ben juist super trots op zijn doorzettingsvermogen, zijn niet oordelend karakter. Hoe hij met dingen om gaat kunnen sommige (volwassen) mensen nog veel van leren. Wij zijn op zoek naar een manier van leerstof opnemen wat bij hem past. Is dat een manier van beelddenkers, is dat een ander soort onderwijs, is het volledig wat anders of juist helemaal niets. Op dit moment kijken we naar wat juist is voor onze zoon (en daarbij nemen we ook nog mee wat goed is voor zijn broertje)